ทะเลสาบบิวะ (ญี่ปุ่น: 琵琶湖โรมาจิBiwa-ko) มีชื่อเดิมว่า ทะเลโอ (ญี่ปุ่น: 淡海โรมาจิŌmi) เป็นทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น ตั้งอยู่ในจังหวัดชิงะ ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองหลวงเก่าเกียวโต เนื่องจากอยู่ใกล้กับเมืองหลวงเก่า ทะเลสาบแห่งนี้จึงปรากฏอยู่ในวรรณกรรมของญี่ปุ่นอยู่บ่อยครั้ง โดยเฉพาะในกวีนิพนธ์และบันทึกทางประวัติศาสตร์ยามสงคราม

ทะเลสาบบิวะ
ทะเลสาบบิวะมองจากอวกาศ
ทะเลสาบบิวะตั้งอยู่ในประเทศญี่ปุ่น
ทะเลสาบบิวะ
ทะเลสาบบิวะ
ทะเลสาบบิวะตั้งอยู่ในจังหวัดชิงะ
ทะเลสาบบิวะ
ทะเลสาบบิวะ
ที่ตั้งจังหวัดชิงะ
พิกัด35°15′18″N 136°04′48″E / 35.25500°N 136.08000°E / 35.25500; 136.08000
ชนิดทะเลสาบโบราณ, เปลือกโลก, น้ำจืด
แหล่งน้ำไหลเข้าหลักแม่น้ำกว่า 400 สาย
แหล่งน้ำไหลออกแม่น้ำเซตะ
พื้นที่รับน้ำ3,174 ตารางกิโลเมตร (1,225 ตารางไมล์)
ประเทศในลุ่มน้ำญี่ปุ่น
ช่วงยาวที่สุด63.49 กิโลเมตร (39.45 ไมล์)
ช่วงกว้างที่สุด22.8 กิโลเมตร (14.2 ไมล์)
พื้นที่พื้นน้ำ670.3 ตารางกิโลเมตร (258.8 ตารางไมล์)[1]
ความลึกสูงสุด104 เมตร (341 ฟุต)[1]
ปริมาณน้ำ27.5 ลูกบาศก์กิโลเมตร (6.6 ลูกบาศก์ไมล์)[1]
เวลาพักน้ำ5.5 ปี
ความยาวชายฝั่ง1235.2 กิโลเมตร (146.1 ไมล์)
ความสูงของพื้นที่85.6 เมตร (281 ฟุต)
เกาะ3
เมืองฮิงาชิโอมิ, ฮิโกเนะ, คูซัตสึ, ไมบาระ, โมริยามะ, นางาฮามะ, โอมิฮาจิมัง, โอตสึ, ทากาชิมะ, ยาซุ
ชื่อที่ขึ้นทะเบียนBiwa-ko
ขึ้นเมื่อ10 มิถุนายน ค.ศ. 1993
เลขอ้างอิง617[2]
1 ความยาวแนวชายฝั่งไม่ได้ถูกวัดอย่างละเอียด

พื้นที่โดยรอบและการใช้ประโยชน์

แก้

ทะเลสาบแห่งนี้มีขนาดพื้นที่ 670 ตารางกิโลเมตร เท่ากับเกาะอาวาจิ มีแม่น้ำหลายสายไหลจากภูเขารอบ ๆ ลงสู่ทะเลสาบ เป็นแหล่งน้ำที่สำคัญสำหรับเมืองเกียวโตและโอตสึ มีการใช้ประโยชน์จากทะเลสาบแห่งนี้มากมายหลายทาง เช่น เป็นแหล่งทรัพยากรที่สำคัญสำหรับโรงงานทอผ้าในบริเวณใกล้เคียง แหล่งผลิตน้ำดื่มหล่อเลี้ยงคนกว่า 15 ล้านคนทั่วภูมิภาค แหล่งเพาะและผสมพันธุ์ปลาน้ำจืดหลายชนิดอย่างเช่นปลาเทราท์ และแหล่งเลี้ยงหอยในอุตสาหกรรมผลิตไข่มุก

แต่ละปีระดับน้ำในทะเลสาบจะสูงขึ้นถึง 3 เมตรใน 2 ช่วงเวลา คือ ในฤดูใบไม้ผลิ เนื่องมาจากฝนและหิมะที่ละลาย และในฤดูใบไม้ร่วง หลังจากพายุไต้ฝุ่น

แม่น้ำที่เป็นสาขาหลักของทะเลสาบคือ แม่น้ำเซตะ ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น แม่น้ำโยโดะ ไหลจากทะเลสาบออกสู่ทะเลที่อ่าวโอซากะ

คลองบิวาโกะ เป็นสาขาหนึ่งของทะเลสาบ ขุดขึ้นเมื่อปลายทศวรรษ 1890 และมีการขยายขึ้นอีกระหว่างสมัยไทโช มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาอุตสาหกรรมในเกียวโตให้กลับพลิกฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่ซบเซาลงไปเนื่องจากการย้ายเมืองหลวงไปโตเกียว

ธรรมชาติของทะเลสาบ

แก้
 
ท่าเทียบเรือริมฝั่งทะเลสาบบิวะในเมืองโอตสึ

ทะเลสาบบิวะเป็นทะเลสาบที่มีอายุเก่าแก่เป็นอันดับสามของโลก โดยถือกำเนิดขึ้นเมื่อประมาณ 4 ล้านปีก่อน เนื่องด้วยมีประวัติยาวนาน และแทบไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อครั้งถือกำเนิด ทำให้เป็นสถานที่ที่ระบบนิเวศอันหลากหลายมีวิวัฒนาการเรื่อยมา นักธรรมชาติวิทยาได้ค้นพบและบันทึกรายการสิ่งมีชีวิตในทะเลสาบแล้วประมาณ 1,100 ชนิด ในจำนวนนี้มีอยู่ 58 ชนิดที่ไม่พบในที่แห่งอื่นในโลก

บริเวณทะเลสาบเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยที่สำคัญของนกน้ำ ทุกปีจะมีนกน้ำกว่า 5,000 ตัวอพยพมาที่ทะเลสาบ แต่เมื่อไม่นานมานี้ ความหลากหลายทางชีวภาพของทะเลสาบบิวะก็ถูกคุกคามโดยปลาต่างถิ่น อย่างเช่น black bass และ bluegill โดยพันธุ์ปลา bluegill ถูกนำมาถวายแด่องค์จักรพรรดิ แล้วถูกปล่อยลงสู่ทะเลสาบเพื่อให้เป็นอาหารของปลาอื่น ส่วน black bass ถูกนำเข้ามาเพื่อเป็นปลาสำหรับกีฬาตกปลา

อ้างอิง

แก้
  1. 1.0 1.1 1.2 Tabata, R.; Kakioka, R.; Tominaga, K.; Komiya, T.; Watanabe, K. (2016). Phylogeny and historical demography of endemic fishes in Lake Biwa: the ancient lake as a promoter of evolution and diversification of freshwater fishes in western Japan. Ecology and Evolution 6(8): 2601–2623.
  2. "Biwa-ko". Ramsar Sites Information Service. สืบค้นเมื่อ 25 April 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้