จังหวัดชิงะ
จังหวัดชิงะ (ญี่ปุ่น: 滋賀県; โรมาจิ: Shiga-ken) เป็นจังหวัดของประเทศญี่ปุ่นที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล ตั้งอยู่ในภูมิภาคคันไซบนเกาะฮนชู[2] มีจำนวนประชากรประมาณ 1,397,221 คน (ข้อมูล ณ วันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 2025) ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 4,017 ตารางกิโลเมตร (1,551 ตารางไมล์) จังหวัดชิงะมีอาณาเขตทางทิศเหนือติดกับจังหวัดฟูกูอิ ทิศตะวันออกเฉียงเหนือติดกับจังหวัดกิฟุ ทิศตะวันออกเฉียงใต้ติดกับจังหวัดมิเอะ และทิศตะวันตกติดกับจังหวัดเกียวโต
จังหวัดชิงะ 滋賀県 | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
การถอดเสียงภาษาญี่ปุ่น | |||||||||||||
• อักษรญี่ปุ่น | 滋賀県 | ||||||||||||
• โรมาจิ | Shiga-ken | ||||||||||||
| |||||||||||||
เพลง: ชิงะเค็มมินโนะอูตะ | |||||||||||||
![]() แผนที่ประเทศญี่ปุ่นเน้นจังหวัดชิงะ | |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
พิกัด: 35°7′N 136°4′E / 35.117°N 136.067°E | |||||||||||||
ประเทศ | ![]() | ||||||||||||
ภูมิภาค | คันไซ | ||||||||||||
เกาะ | ฮนชู | ||||||||||||
เมืองหลวง | นครโอตสึ | ||||||||||||
เขตการปกครองย่อย | อำเภอ: 3, เทศบาล: 19 | ||||||||||||
การปกครอง | |||||||||||||
• ผู้ว่าราชการ | ไทโซ มิกาซูกิ | ||||||||||||
พื้นที่ | |||||||||||||
• ทั้งหมด | 4,017.38 ตร.กม. (1,551.12 ตร.ไมล์) | ||||||||||||
อันดับพื้นที่ | ที่ 38 | ||||||||||||
ประชากร (1 พฤษภาคม ค.ศ. 2025) | |||||||||||||
• ทั้งหมด | 1,412,916 คน | ||||||||||||
• อันดับ | ที่ 28 | ||||||||||||
• ความหนาแน่น | 348 คน/ตร.กม. (900 คน/ตร.ไมล์) | ||||||||||||
จีดีพี[1] | |||||||||||||
• ทั้งหมด | 6.923 ล้านล้านเยน 63.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค.ศ. 2019) | ||||||||||||
รหัส ISO 3166 | JP-25 | ||||||||||||
เว็บไซต์ | www | ||||||||||||
|
เมืองหลวงของจังหวัดชิงะคือ นครโอตสึ ซึ่งเป็นทั้งศูนย์กลางการปกครองและเมืองที่มีประชากรมากที่สุด ขณะที่เมืองสำคัญอื่น ๆ ได้แก่ นครคูซัตสึ นครนางาฮามะ และนครฮิงาชิโอมิ[3] จุดเด่นสำคัญของจังหวัดชิงะคือ ทะเลสาบบิวะ ซึ่งเป็นทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่น รูปร่างของจังหวัดมีลักษณะโอบล้อมทะเลสาบนี้ไว้ และมีพื้นที่กว่าร้อยละ 37 ของทั้งจังหวัดที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอุทยานธรรมชาติ ซึ่งนับเป็นสัดส่วนสูงที่สุดในบรรดาจังหวัดทั้งหมดของญี่ปุ่น
พื้นที่ตอนใต้ของจังหวัดตั้งอยู่ติดกับนครเกียวโต อดีตเมืองหลวงของญี่ปุ่น และถือเป็นส่วนหนึ่งของเขตมหานครเกียวโต ซึ่งเป็นเขตมหานครขนาดใหญ่อันดับ 4 ของประเทศ นอกจากนี้ จังหวัดชิงะยังมีชื่อเสียงในด้านวัฒนธรรมและอาหารท้องถิ่น อาทิ เนื้อวัวโอมิ, ทัศนียภาพแปดประการแห่งโอมิ และปราสาทฮิโกเนะ ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่ปราสาทที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสมบัติประจำชาติของญี่ปุ่น[4]
ประวัติศาสตร์
แก้ก่อนที่จะมีการจัดตั้งระบบจังหวัด พื้นที่บริเวณจังหวัดชิงะนี้ถูกเรียกว่า "แคว้นโอมิ" (ญี่ปุ่น: 近江国; โรมาจิ: Ōmi no kuni) หรือที่รู้จักในอีกชื่อหนึ่งว่า "โกชู" (ญี่ปุ่น: 江州; โรมาจิ: Gōshū)[5] แคว้นโอมิตั้งอยู่ติดกับนาระและเกียวโต ซึ่งเป็นจุดบรรจบระหว่างญี่ปุ่นฝั่งตะวันตกกับตะวันออก จึงมีความสำคัญทางภูมิศาสตร์และการเมืองมาแต่โบราณ ในช่วง ค.ศ. 667–672 จักรพรรดิเท็นจิได้ทรงสร้างพระราชวังขึ้นที่เมืองโอตสึ ต่อมาใน ค.ศ. 742 จักรพรรดิโชมุได้ทรงสร้างพระราชวังขึ้นอีกแห่งในเมืองชิงารากิ ในช่วงต้นของยุคเฮอัง พระภิกษุไซโจ ซึ่งเกิดทางตอนเหนือของเมืองโอตสึ ได้ก่อตั้งวัดเอ็นเรียกูจิบนเขาฮิเอ ซึ่งต่อมากลายเป็นศูนย์กลางของศาสนาพุทธนิกายมหายานแบบเท็นได และได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นหนึ่งในแหล่งมรดกโลกของยูเนสโกพร้อมกับสถานที่ทางประวัติศาสตร์อีกหลายแห่งในเกียวโต ในชื่อ "อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์เกียวโตโบราณ"
ในยุคเฮอัง แคว้นโอมิอยู่ภายใต้การปกครองของตระกูลซาซากิ และถูกสืบทอดโดยตระกูลรกกากุ ตระกูลเคียวโงกุ และตระกูลอาซาอิตามลำดับ ต่อมาในช่วงยุคอาซูจิ–โมโมยามะ โอดะ โนบูนางะได้รวบรวมแคว้นโอมิไว้ใต้การปกครอง และสร้างปราสาทอาซูจิบริเวณฝั่งตะวันออกของทะเลสาบบิวะเมื่อ ค.ศ. 1579 หลังจากนั้นแคว้นโอมิก็มีไดเมียวปกครองหลายคน และในสมัยนั้นยังมีนินจาอยู่ที่แถบนี้มากด้วย บุคคลสำคัญจากโอมิในยุคนี้ ได้แก่ โทโด ทากาโตระ, กาโม อูจิซาโตะ, โออิจิ, โยโดะ โดโนะ, โอฮัตสึ และโอเอโยะ
ใน ค.ศ. 1600 อิชิดะ มิตสึนาริ ขุนนางที่เกิดทางตะวันออกของเมืองนางาฮามะ และมีฐานพำนักอยู่ที่ปราสาทซาวายามะ ได้ยกทัพสู้รบกับโทกูงาวะ อิเอยาซุ ในศึกเซกิงาฮาระที่จังหวัดกิฟุ เมื่ออิเอยาซุได้รับชัยชนะ จึงตั้งให้อิอิ นาโอมาซะ เป็นเจ้าครองแคว้นคนใหม่ ณ ปราสาทซาวายามะ และก่อตั้งเป็นแคว้นศักดินาฮิโกเนะ ซึ่งภายหลังเป็นบ้านเกิดของบุคคลสำคัญอย่าง อิอิ นาโอซูเกะ ผู้ดำรงตำแหน่งไทโร (ตำแหน่งขุนนางระดับสูง) แห่งรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ และเป็นผู้ลงนามในสนธิสัญญาการค้ากับชาติตะวันตกและเปิดประเทศญี่ปุ่นสู่โลกภายนอกในคริสต์ศตวรรษที่ 19 บริเวณแคว้นโอมิในอดีตนอกจากจะมีแคว้นศักดินาฮิโกะเนะแล้ว ยังมีแคว้นศักดินาอื่น ๆ เช่น แคว้นศักดินาเซเซะที่มีบทบาทในยุคนั้นด้วย
เมื่อมีการยกเลิกระบบศักดินา (ระบบฮัง) ในยุคเมจิ ดินแดนแคว้นโอมิได้ถูกแบ่งออกเป็น 8 จังหวัดย่อย ก่อนจะถูกรวมเป็นจังหวัดเดียวในเดือนกันยายน ค.ศ. 1872 ภายใต้ชื่อ "จังหวัดชิงะ" โดยตั้งชื่อตาม "อำเภอชิงะ" ซึ่งในขณะนั้นเมืองโอตสึยังอยู่ภายใต้การปกครองของอำเภอนี้มาจนถึง ค.ศ. 1898 ทั้งนี้ ในช่วงระหว่างเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1876 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1881 พื้นที่ทางใต้ของจังหวัดฟูกูอิยังเคยถูกรวมอยู่ในจังหวัดชิงะชั่วคราวอีกด้วย
ใน ค.ศ. 2015 ผู้ว่าราชการจังหวัดชิงะ ไทโซ มิกาซูกิ ได้จัดทำแบบสำรวจความคิดเห็นของประชาชนเกี่ยวกับการเปลี่ยนชื่อจังหวัด โดยมีจุดประสงค์หนึ่งคือเพื่อเพิ่มแรงดึงดูดด้านการท่องเที่ยวภายในประเทศ[6]
ภูมิศาสตร์
แก้จังหวัดชิงะมีอาณาเขตทางทิศเหนือติดกับจังหวัดฟูกูอิ ทิศตะวันออกเฉียงเหนือติดกับจังหวัดกิฟุ ทิศตะวันออกเฉียงใต้ติดกับจังหวัดมิเอะ และทิศตะวันตกติดกับจังหวัดเกียวโต
ที่ใจกลางของจังหวัดเป็นที่ตั้งของทะเลสาบบิวะ ซึ่งเป็นทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่น กินพื้นที่ประมาณหนึ่งในหกของทั้งจังหวัด มีแม่น้ำเซตะไหลออกจากทะเลสาบบิวะผ่านจังหวัดเกียวโตลงสู่อ่าวโอซากะ ซึ่งเป็นแม่น้ำธรรมชาติสายเดียวที่ไหลออกจากทะเลสาบ ขณะที่แม่น้ำธรรมชาติอื่น ๆ ส่วนใหญ่จะไหลเข้าสู่ทะเลสาบ รอบทะเลสาบบิวะเคยมีทะเลสาบขนาดเล็ก (ลากูน) อยู่มากมาย แต่ส่วนใหญ่ถูกถมเพื่อใช้ประโยชน์ทางเกษตรกรรมในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1940 หนึ่งในลากูนที่ยังคงอนุรักษ์ไว้ได้คือพื้นที่ชุ่มน้ำ (ญี่ปุ่น: 水郷; โรมาจิ: suigō) ในนครโอมิฮาจิมัง ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมสำคัญแห่งแรกของประเทศเมื่อ ค.ศ. 2006
ทะเลสาบบิวะแบ่งจังหวัดชิงะออกเป็น 4 ภูมิภาคย่อย ได้แก่
- โคโฮกุ (ญี่ปุ่น: 湖北; โรมาจิ: Kohoku; ทิศเหนือของทะเลสาบ) มีนครนางาฮามะเป็นศูนย์กลาง
- โคเซ (ญี่ปุ่น: 湖西; โรมาจิ: Kosei; ทิศตะวันตกของทะเลสาบ) มีอิมาซุในนครทากาชิมะเป็นศูนย์กลาง
- โคโต (ญี่ปุ่น: 湖東; โรมาจิ: Kotō; ทิศตะวันออกของทะเลสาบ) มีนครฮิโกเนะเป็นศูนย์กลาง
- โคนัง (ญี่ปุ่น: 湖南; โรมาจิ: Konan; ทิศใต้ของทะเลสาบ) มีนครโอตสึเป็นศูนย์กลาง
พื้นที่ราบของจังหวัดทอดตัวอยู่ทางฝั่งตะวันออกของทะเลสาบบิวะ และภูมิประเทศโดยรอบพื้นที่ราบส่วนใหญ่จะเป็นภูเขา ได้แก่
- เทือกเขาฮิระและเขาฮิเอ ทางทิศตะวันตก
- เทือกเขาอิบูกิ ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ โดยมีเขาอิบูกิเป็นจุดที่สูงที่สุดในจังหวัดชิงะ
- เทือกเขาซูซูกะ ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้
ทะเลสาบโยโงะ ซึ่งตั้งอยู่ทางตอนเหนือของจังหวัด เป็นทะเลสาบขนาดเล็กที่มีชื่อเสียงจากตำนานเสื้อคลุมของนางฟ้า หรือเท็นเนียวโนะฮาโงโรโมะ (ญี่ปุ่น: 天女の羽衣; โรมาจิ: tennyo no hagoromo) ซึ่งมีเนื้อหาใกล้เคียงกับนิทานพื้นบ้านตะวันตกเรื่อง "นางฟ้าหงส์ขาว" (Swan maiden)[7]
ภูมิอากาศของจังหวัดชิงะมีความแตกต่างระหว่างตอนเหนือกับตอนใต้อย่างชัดเจน โดยทางตอนใต้มีอากาศอบอุ่น ขณะที่ทางตอนเหนือมักจะหนาวจัดและมีหิมะตกหนัก เหมาะสำหรับการเล่นสกี ในหมู่บ้านนากาโนกาวาจิ ซึ่งอยู่ทางเหนือสุดของจังหวัด เคยมีบันทึกว่าหิมะทับถมสูงถึง 5.6 เมตร (18 ฟุต) ใน ค.ศ. 1936[8]
ณ วันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2014 พื้นที่ร้อยละ 37 ของจังหวัดได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอุทยานธรรมชาติ ซึ่งเป็นสัดส่วนสูงที่สุดในบรรดาจังหวัดทั้งหมดของญี่ปุ่น อุทยานเหล่านี้ได้แก่[9]
การเมืองการปกครอง
แก้การเมืองระดับจังหวัด
แก้ไทโซ มิกาซูกิ อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจากจังหวัดชิงะ ได้รับเลือกตั้งเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดชิงะเมื่อเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2014 เพื่อรับตำแหน่งต่อจากอดีตผู้ว่าราชการ ยูกิโกะ คาดะ มิกาซูกิได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มการเมืองกลาง-ซ้าย โดยเฉือนชนะอย่างสูสีกับคู่แข่งของเขาซึ่งคือ ทากาชิ โคยาริ อดีตข้าราชการกระทรวงเศรษฐกิจ การค้า และอุตสาหกรรม (METI) ได้รับการสนับสนุนจากพรรคฝ่ายกลาง-ขวาซึ่งเป็นพรรครัฐบาลระดับชาติในขณะนั้น ต่อมาในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2018 มิกาซูกิได้รับเลือกตั้งอีกสมัยอย่างท่วมท้น โดยมีคู่แข่งเพียงหนึ่งคนจากพรรคคอมมิวนิสต์ญี่ปุ่น[10][11][12]
สภาจังหวัดชิงะประกอบด้วยสมาชิกทั้งหมด 44 คน มาจาก 16 เขตเลือกตั้ง และจัดการเลือกตั้งในรอบการเลือกตั้งท้องถิ่นทั่วประเทศ ณ เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2019 องค์ประกอบของสภาแบ่งตามกลุ่มการเมืองได้ดังนี้[13]
- พรรคเสรีประชาธิปไตย (LDP) จำนวน 20 คน
- ทีมชิงะ (รวมสมาชิกจากพรรคประชาธิปไตยรัฐธรรมนูญ (CDP), พรรคประชาธิปไตยเพื่อประชาชน (DPP) และผู้สนับสนุนอดีตผู้ว่าฯ คาดะ) จำนวน 14 คน
- พรรคคอมมิวนิสต์ญี่ปุ่น (JCP) จำนวน 4 คน
- กลุ่มซาซานามิ (กลุ่มอิสระ) จำนวน 3 คน
- พรรคโคเม จำนวน 2 คน
- อิสระ/ไม่สังกัดกลุ่มใด จำนวน 1 คน
การเมืองระดับชาติ
แก้ในระดับรัฐสภาญี่ปุ่น จังหวัดชิงะมีผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งโดยตรง 4 คนในสภาผู้แทนราษฎร และอีก 2 คนในวุฒิสภา (1 คนต่อหนึ่งรอบการเลือกตั้ง) โดยในระบบสัดส่วนของสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดชิงะจัดอยู่ในบล็อกผู้แทนสัดส่วนคิงกิ (Kinki Block) ร่วมกับจังหวัดอื่นในภูมิภาคคันไซ
การแบ่งเขตการปกครอง
แก้จังหวัดชิงะแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 19 เทศบาล ประกอบด้วย 13 เทศบาลนคร และ 6 เทศบาลเมือง นอกจากนี้ จังหวัดชิงะยังแบ่งออกเป็น 3 อำเภอ โดยครอบคลุมเฉพาะพื้นที่ที่เป็นเทศบาลเมือง ได้แก่ อำเภอกาโม อำเภออินูกามิ และอำเภอเอจิ
ธง | ทับศัพท์ไทย | อักษรญี่ปุ่น | โรมาจิ | ประเภท | อำเภอ | พื้นที่ (ตร.กม.) |
ประชากร (คน) |
ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.) |
รหัส ท้องถิ่น |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
โอตสึ | 大津市 | Ōtsu-shi | นครศูนย์กลาง | ไม่มี | 464.51 | 341,187 | 734.51 | 25201-8 | |
ฮิโกเนะ | 彦根市 | Hikone-shi | นคร | ไม่มี | 196.84 | 113,349 | 575.84 | 25202-6 | |
นางาฮามะ | 長浜市 | Nagahama-shi | นคร | ไม่มี | 680.79 | 119,043 | 174.86 | 25203-4 | |
โอมิฮาจิมัง | 近江八幡市 | Ōmihachiman-shi | นคร | ไม่มี | 177.45 | 82,116 | 462.76 | 25204-2 | |
คูซัตสึ | 草津市 | Kusatsu-shi | นคร | ไม่มี | 67.82 | 141,945 | 2092.97 | 25206-9 | |
โมริยามะ | 守山市 | Moriyama-shi | นคร | ไม่มี | 55.73 | 80,768 | 1449.27 | 25207-7 | |
ริตโต | 栗東市 | Rittō-shi | นคร | ไม่มี | 52.75 | 67,149 | 1272.97 | 25208-5 | |
โคกะ | 甲賀市 | Kōka-shi | นคร | ไม่มี | 481.62 | 89,202 | 185.21 | 25209-3 | |
ยาซุ | 野洲市 | Yasu-shi | นคร | ไม่มี | 80.15 | 50,233 | 626.74 | 25210-7 | |
โคนัง | 湖南市 | Konan-shi | นคร | ไม่มี | 70.4 | 54,240 | 770.46 | 25211-5 | |
ทากาชิมะ | 高島市 | Takashima-shi | นคร | ไม่มี | 693 | 49,168 | 70.95 | 25212-3 | |
ฮิงาชิโอมิ | 東近江市 | Higashiōmi-shi | นคร | ไม่มี | 388.58 | 113,460 | 291.99 | 25213-1 | |
ไมบาระ | 米原市 | Maibara-shi | นคร | ไม่มี | 250.46 | 38,473 | 153.61 | 25214-0 | |
ฮิโนะ | 日野町 | Hino-chō | เมือง | กาโม | 117.63 | 21,677 | 184.28 | 25383-9 | |
รีวโอ | 竜王町 | Ryūō-chō | เมือง | กาโม | 44.52 | 12,130 | 272.46 | 25384-7 | |
ไอโช | 愛荘町 | Aishō-chō | เมือง | เอจิ | 37.98 | 20,730 | 545.81 | 25425-8 | |
โทโยซาโตะ | 豊郷町 | Toyosato-chō | เมือง | อินูกามิ | 7.78 | 7,588 | 975.32 | 25441-0 | |
โคระ | 甲良町 | Kōra-chō | เมือง | อินูกามิ | 13.66 | 6,932 | 507.47 | 25442-8 | |
ทางะ | 多賀町 | Taga-chō | เมือง | อินูกามิ | 135.93 | 7,382 | 54.31 | 25443-6 |
เศรษฐกิจ
แก้จังหวัดชิงะมีพื้นที่ 1 ใน 6 เป็นพื้นที่เกษตรกรรม โดยมีการปลูกข้าวกว่าร้อยละ 90 ของพื้นที่การเกษตรและเป็นสินค้าหลัก นาข้าวมีขนาดค่อนข้างเล็กและสร้างรายได้ค่อนข้างน้อย ชาวนาส่วนใหญ่มักจะอาศัยรายได้จากแหล่งอื่น ทางตะวันออกของจังหวัดชิงะมีชื่อเสียงในเรื่องของปราสาทต่าง ๆ และทางตะวันออกเฉียงใต้ของจังหวัดเป็นแหล่งปลูกชาเขียวที่มีชื่อเสียง ส่วนทะเลสาบบิวะนั้นก็เป็นแหล่งประมงที่สำคัญของจังหวัด
ในยุคกลาง โดยเฉพาะยุคเอโดะนั้น ประชาชนชาวจังหวัดชิงะมีอาชีพค้าขายเป็นหลัก และพ่อค้าโอมิ (ญี่ปุ่น: 近江商人; โรมาจิ: Ōmi shōnin) ก็มีชื่อเสียงอย่างมาก บริษัทใหญ่หลาย ๆ บริษัทอย่าง นิปปงไลฟ์ อิโตจุ มารูเบนิ ทากาชิมายะ วาโก้ และยันมาร์ก็ถูกก่อตั้งขึ้นโดยชาวชิงะ
เมื่อเข้าสู่ช่วงทศวรรษที่ 1960 จังหวัดชิงะเริ่มพัฒนาเป็นพื้นที่อุตสาหกรรม มีโรงงานขนาดใหญ่ตั้งอยู่มากมาย เช่น ไอบีเอ็มเจแปน แคนนอน ยันมาร์ดีเซล มิตซูบิชิ และโทเรย์ จนเติบโตขึ้นมาเป็นอุตสาหกรรมที่ทำรายได้เป็นอันดับสองของชิงะที่ตัวเลข 44.8 เปอร์เซ็นต์[14] ส่วนอุตสาหกรรมดั้งเดิมอย่างสิ่งทอ เครื่องปั้น ยา และพัดก็ยังมีการผลิตจากจังหวัดนี้อยู่เช่นกัน
ประชากร
แก้ประชากรของจังหวัดชิงะอาศัยอยู่กันหนาแน่นที่ริมฝั่งทะเลสาบบิวะทางตอนใต้ โดยมีนครโอตสึเป็นเมืองหลวง ส่วนเมืองทางตะวันออกอย่างคูซัตสึและโมริยามะก็ยังอยู่ในระยะที่เดินทางสัญจรไปกลับเกียวโตได้สะดวก ส่วนฝั่งตะวันตกและทิศเหนือของทะเลสาบนั้นเป็นพื้นที่ชนบท มีรีสอร์ทและหาดทรายสีขาวอยู่มากมาย
ในช่วงปีหลัง ๆ นี้ ชาวบราซิลได้เข้ามาตั้งถิ่นฐานและทำงานในโรงงานหลายแห่งในจังหวัดชิงะ นับเป็นประชากรที่มีอัตราส่วนสูงที่สุดในกลุ่มชาวต่างประเทศ คือ ร้อยละ 36 จากการสำรวจเมื่อเดือนธันวาคม ค.ศ. 2010[15]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ที่มา: [1] |
วัฒนธรรม
แก้ทางตอนเหนือของนครนางาฮามะ เป็นสถานที่ตั้งของโรงละครหุ่นบุนรากุที่มีชื่อเสียงของญี่ปุ่นเช่นเดียวกับที่โอซากะ แต่เดิมโรงละครแห่งนี้อยู่ในเขตเมืองบิวะ แต่ต่อมาได้ผนวกรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของนครนางาฮามะในปี ค.ศ. 2006
จังหวัดชิงะมีพิพิธภัณฑ์หลายแห่ง เช่น พิพิธภัณฑ์ศิลปะซางาวะ (โมริยามะ) พิพิธภัณฑ์ทะเลสาบบิวะ (คูซัตสึ) และพิพิธภัณฑ์มิโฮะ (โคกะ) นอกจากนี้ในนครโคกะก็ยังมีบ้านนินจาที่ปัจจุบันรักษาเอาไว้ให้นักท่องเที่ยวได้เข้าชมอีกด้วย
วัฒนธรรมร่วมสมัย
แก้อาคารเรียนหลังเก่าของโรงเรียนประถมโทโยซาโตะในเมืองโทโยซาโตะซึ่งสร้างในปี ค.ศ. 1937 และออกแบบโดยวิลเลียม เมอร์เรลล์ วอรีส์ สถาปนิกชาวอเมริกัน[16] ถูกใช้เป็นต้นแบบของโรงเรียนมัธยมปลายซากุระงาโอกะในซีรีส์อนิเมะ เค-อง! และได้เปิดให้นักท่องเที่ยวและแฟนการ์ตูนได้เข้าชม[17]
อาหาร
แก้ชาวชิงะรับประทานปลาจากทะเลสาบบิวะมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว อาหารที่มีชื่อเสียงของจังหวัดชิงะคือซูชิปลาไนหมัก (ญี่ปุ่น: 鮒寿司; โรมาจิ: funa-zushi) เป็นซูชิแบบดั้งเดิมที่มีกลิ่นฉุน นอกจากนี้ ชิงะยังขึ้นชื่อในเรื่องของเนื้อโอมิ โดยย่านฮิโกเนะเคยมีเนื้อที่ถูกนำไปเป็นอาหารบำรุงสุขภาพของโชกุน
นอกจากนี้ ทางตอนเหนือของชิงะก็ชื่อเสียงในเรื่องสึเกโมโนะ (ผักดอง) จากรากพืช นครนางาฮามะก็ขึ้นชื่อเรื่องของบะหมี่โซเม็งใส่ปลาแมกเคอเรลย่าง และฮิโกเนะก็มีบะหมี่จัมปงที่มีชื่อเสียง
การศึกษา
แก้จังหวัดชิงะมีมหาวิทยาลัยชั้นนำอยู่หลายแห่งด้วยกัน ดังนี้
- มหาวิทยาลัยชิงะ (ฮิโกเนะและโอตสึ)
- มหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์ชิงะ (โอตสึ)
- มหาวิทยาลัยจังหวัดชิงะ (ฮิโกเนะ)
- มหาวิทยาลัยศิลปะและการออกแบบเซอัง (โอตสึ)
- มหาวิทยาลัยเซเซ็ง (ฮิโกเนะ)
- สถาบันชีววิทยาและเทคโนโลยีชีวภาพนางาฮามะ (นางาฮามะ)
- มหาวิทยาลัยบิวาโกกากูอิง (ฮิงาชิโอมิ)
- วิทยาลัยกีฬาบิวาโกเซเก
- มหาวิทยาลัยริตสึเมกัง (เกียวโตและคูซัตสึ)
- มหาวิทยาลัยรีวโกกุ (เกียวโตและโอตสึ)
- วิทยาลัยชิงะ (โอตสึ)
- วิทยาลัยชิงาบุงเกียว (นางาฮามะ)
การท่องเที่ยว
แก้ชิงะมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย แต่ยังถือว่าเป็นรองเพื่อนบ้านอย่างเกียวโตอยู่พอสมควร จังหวัดชิงะมีนักท่องเที่ยวมาเยือนประมาณ 65,000 คนในปี ค.ศ. 2000 ขณะที่ทั้งประเทศมีนักท่องเที่ยวมาเยือน 4 ล้านคน[18]
สถานีรถไฟหลักของชิงะคือ สถานีไมบาระ ทางตอนเหนือของจังหวัด และสถานีโอตสึ ทางตอนใต้ของจังหวัด นักท่องเที่ยสามารถเดินทางไปยังสถานีโอตสึได้จากเกียวโตและโอซากะได้อย่างสะดวกสบายด้วยรถไฟความเร็วสูง
สถานที่ที่สำคัญที่สุดของจังหวัดชิงะคือทะเลสาบบิวะ โดยทางตอนเหนือเป็นจุดชมวิวของทะเลสาบที่สวยงาม มีจัดชมดอกซะกุระบานที่มีชื่อเสียงในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ส่วนทางตะวันตกของทะเลสาบมีหาดทรายสีขาว นักท่องเที่ยวนิยมมาท่องเที่ยวในช่วงฤดูร้อน ส่วนทางตอนใต้หรือเมืองรอบ ๆ โอตสึนั้นเป็นสถานที่สวยงามที่ฮิโรชิเงะ นักวาดภาพโบราณของญี่ปุ่นได้มาวาดภาพอูกิโยะที่มีชื่อเสียง ปัจจุบัน ทิวทัศน์ในภาพวาดได้เปลี่ยนไปแล้วจากความเจริญของเมือง หลงเหลือไว้เพียงแต่วัดมังเงสึ หรือวัดลอยน้ำทางตอนเหนือของโอตสึ
ทะเลสาบบิวะล้อมรอบด้วยภูเขาที่สวยงามมากมาย มีภูเขาฮิระที่เป็นสถานที่ปิกนิกที่ได้รับความนิยม ถนนโอกูบิวาโกะเป็นถนนที่มีชื่อเสียงของทะเลสาบตอนเหนือ ส่วนทางตอนใต้นั้น เต็มไปด้วยโรงแรมและสถานที่พักตากอากาศชมทิวทัศน์ทะเลสาบ ทั้งจากชายฝั่งและด้วยการล่องเรือ
นอกจากชิงะจะมีธรรมชาติที่สวยงามแล้ว ยังมีสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์อีกมากมาย โดยในจังหวัดชิงะมีสมบัติทางวัฒนธรรมที่สำคัญของชาติอยู่มากถึง 807 แห่ง สถานที่ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือปราสาทฮิโกเนะ ปราสาทสำคัญแห่งหนึ่งของประเทศ ปัจจุบันหอคอยของปราสาทยังได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี ส่วนเมืองใกล้ ๆ อย่างนางาฮามะก็เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญ นอกจากนี้ ยังมีศาลเจ้าฮิโยชิและศาลเจ้าทางะที่มีชื่อเสียงอีกเช่นกัน
ในบางช่วงของปีจะมีเทศกาลที่เป็นเอกลักษณ์ อย่างเทศกาลแห่เรือฮิกิยามะ ที่จะจัดขึ้น 10 แห่งในเมืองนางาฮามะ โอตสึ ไมบาระ ฮิโนะ และมินากูจิ โดยเทศกาลล่องเรือที่นางาฮามะในเดือนเมษายน จัดเป็นเทศกาลล่องเรือที่ใหญ่ที่สุดติดอันดับ 1 ใน 3 ของประเทศญี่ปุ่น ส่วนเมืองฮิงาชิโอมิก็ยังจัดเทศกาลว่าวเป็นประจำในเดือนพฤษภาคมของทุกปีริมฝั่งแม่น้ำ
ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
แก้จังหวัดชิงะมีข้อตกลงความร่วมมือกับเขตการปกครองของประเทศอื่น ดังนี้[19]
- มณฑลหูหนาน ประเทศจีน
- รัฐมิชิแกน สหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ ค.ศ. 1968
- รัฐฮิวกรังจีดูซูว ประเทศบราซิล
อ้างอิง
แก้- ↑ "2020年度国民経済計算(2015年基準・2008SNA) : 経済社会総合研究所 - 内閣府". 内閣府ホームページ (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2023-05-18.
- ↑ Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Shiga-ken" in Japan Encyclopedia, p. 853, p. 853, ที่กูเกิล หนังสือ; "Kansai" at Japan Encyclopedia, p. 477, p. 477, ที่กูเกิล หนังสือ.
- ↑ Nussbaum, "Ōtsu" at Japan Encyclopedia, p. 765, p. 765, ที่กูเกิล หนังสือ.
- ↑ "Hikone Castle". jcastle.info. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-12-16. สืบค้นเมื่อ 2017-12-17.
- ↑ Nussbaum, "Provinces and prefectures" at Japan Encyclopedia, p. 780, p. 780, ที่กูเกิล หนังสือ.
- ↑ "Shiga Prefecture mulls name change to draw more visitors". The Japan Times.
- ↑ Shiga Prefecture. 余呉湖・天女の衣掛柳 [Lake Yogo - a willow hung a celestial robe] (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2011-05-13.
- ↑ Encyclopedia Shiga. p436.
- ↑ "General overview of area figures for Natural Parks by prefecture" (PDF). Ministry of the Environment. 1 April 2014. สืบค้นเมื่อ 3 July 2015.
- ↑ Shiga prefectural government: Governor's office (Japanese, English machine translation available by clicking "Foreign Language")
- ↑ The Japan Times, July 14, 2014: LDP candidate flounders in Shiga governor race, retrieved August 1, 2019.
- ↑ NHK Senkyo Web, June 24, 2018: 2018滋賀県知事選, retrieved August 1, 2019.
- ↑ Prefectural assembly: Members by caucus (ในภาษาญี่ปุ่น), retrieved August 1, 2019.
- ↑ Shiga Prefecture. "滋賀県の紹介(滋賀県なんでも一番)" [Introduction of Shiga prefecture; Best scores of Shiga] (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-13. สืบค้นเมื่อ 2011-05-08.
- ↑ Shiga Prefecture. "外国人登録者数国籍別人員調査結果 平成22年(2010年)12月31日末現在" [The investigation of the number of foreign registrations by nationality as of December 31, 2010] (PDF) (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-07-21. สืบค้นเมื่อ 2011-05-13.
- ↑ Toyosato Elementary School. "豊郷小学校メモリー|旧豊郷小学校の思い出と、そして、これから。" (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-10-30. สืบค้นเมื่อ 2018-11-04.
- ↑ Biwako Visitors Bureau Public Interest Incorporated Association. "Toyosato Elementary School Old School Buildings". สืบค้นเมื่อ 2018-11-04.
- ↑ Shiga Prefecture. "湖国観光交流ビジョン 第2章 滋賀県観光の現状と課題" [The vision for tourism and exchange of the Lake Country. Chapter 2: present situation and problem about the Shiga tourism] (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-21. สืบค้นเมื่อ 2011-05-13.
- ↑ Shiga Prefecture. 滋賀県の紹介(滋賀県の国際交流 姉妹・友好都市) [Introduction of Shiga prefecture; International exchanges of Shiga, friendship sister cities] (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 2010-11-25.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- คู่มือการท่องเที่ยว จังหวัดชิงะ จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
- เว็บไซต์จังหวัดชิงะ เก็บถาวร 2013-01-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- go.biwako - ข้อมูลท่องเที่ยวทะเลสาบบิวะ
- จังหวัดชิงะ เก็บถาวร 2013-10-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Guide - GoJapanGo
- Shiga-ken.com