ติ่มซำ (อังกฤษ: Dimsum; จีน: 點心 สำเนียงกวางตุ้งแปลว่า ตามใจ, ตามสั่ง) เป็นอาหารว่างหรืออาหารเรียกน้ำย่อยของจีน นิยมรับประทานกับน้ำชา (หยำฉ่า 飲茶 ว่า ดื่มน้ำชา เสิร์ฟพร้อมติ่มซำ) ที่เป็นที่รู้จักกันทั่วโลก เป็นคำเรียกรวมอาหารหลายอย่าง มักเป็นอาหารจำพวกปรุงด้วยการนึ่ง เช่น ขนมจีบ, ซาลาเปา, ฮะเก๋า, เกี๊ยวซ่า เป็นต้น บรรจุในภาชนะขนาดเล็ก เช่น เข่งไม้ไผ่ หรือจานใบเล็ก ในร้านอาหารจีนบางร้านนึ่งติ่มซำไว้บนเตารอลูกค้าสั่ง บางร้านใส่รถเข็นหรือใส่ตะกร้าคล้องคอ ให้พนักงานนำไปเสนอลูกค้าในร้าน ขณะที่กำลังรออาหารอื่น นอกจากนั้นอาหารทอดบางอย่างก็อาจรวมอยู่ในเมนูติ่มชำด้วย[1]

ติ่มซำ
อักษรจีนตัวเต็ม點心
อักษรจีนตัวย่อ点心
ฮั่นยฺหวี่พินอินdiǎnxīn
ยฺหวิดเพ็งกวางตุ้งdim2 sam1

ในประเทศไทย จังหวัดที่ขึ้นชื่อทางด้านติ่มซำ คือ จังหวัดตรังและจังหวัดภูเก็ต ตามร้านกาแฟยามเช้า จะขายกาแฟหรือชาพร้อมกับติ่มซำหลากหลายชนิด หรือรับประทานคู่กับหมูย่างเมืองตรัง[2]. ในภาคใต้ของประเทศไทยจะเรียกติ่มซำว่า "แต่เตี้ยม"

โดยมากแล้ว ติ่มซำจำพวกขนมจีบหรือฮะเก๋า จะรับประทานโดยจิ้มกับซอสเปรี้ยว แต่ที่จังหวัดตรัง จะเป็นซอสลักษณะสีแดงขุ่น มีรสชาติหวาน ทำมาจากมันเทศ ถั่วลิสงต้มสุก ปรุงรสด้วยน้ำตาล น้ำส้ม และเกลือ เรียกว่า "ค้อมเจือง" หรือ "น้ำส้มเจือง" ซึ่งเพี้ยนมาจากคำว่า "กำเจือง" สันนิษฐานว่าที่มาจากซอสมะเขือเทศของฝรั่ง [3]

เมนูติ่มซำ

แก้

จานหลัก

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. "ประวัติติ๋มซำ". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-05. สืบค้นเมื่อ 2012-08-06.
  2. ตอน ตะลอนตรัง อร่อยดั่งใจ > ร้านเรือนไทยติ่มซำ[ลิงก์เสีย]
  3. หน้า ๐๗๑, โลกหลากใบ ในของกินคนตรัง โดย ฐากูร โกมารกุล ณ นคร. อนุสาร อ.ส.ท. ปีที่ ๕๕ ฉบับที่ ๙: เมษายน ๒๕๕๘

ดูเพิ่ม

แก้