ตำบลเกาะสาหร่าย
เกาะสาหร่าย เป็นตำบลหนึ่งในอำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล อยู่ทางทิศตะวันตกของตัวอำเภอ ห่างจากที่ว่าการอำเภอเมืองสตูลประมาณ 35 กิโลเมตร และห่างจากศาลากลางจังหวัดสตูลประมาณ 30 กิโลเมตร เป็นที่ตั้งของเกาะสำคัญ มีเกาะตะรุเตา เกาะหลีเป๊ะ เกาะอาดัง-เกาะราวี และอีก 57 เกาะที่อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติตะรุเตา และองค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย
ตำบลเกาะสาหร่าย | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Tambon Ko Sarai |
อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะตะรุเตา ตั้งอยู่ในท้องที่ตำบลเกาะสาหร่าย อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | สตูล |
อำเภอ | เมืองสตูล |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 218.08 ตร.กม. (84.20 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2563) | |
• ทั้งหมด | 5,290 คน |
• ความหนาแน่น | 24.25 คน/ตร.กม. (62.8 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 91000 (ยกเว้นเกาะที่อยู่ในความดูแลของอุทยานแห่งชาติตะรุเตา), 91110 (เฉพาะเกาะที่อยู่ในความดูแลของอุทยานแห่งชาติตะรุเตา) |
รหัสภูมิศาสตร์ | 910106 |
องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | |
---|---|
พิกัด: 6°39′56.9″N 99°51′00.0″E / 6.665806°N 99.850000°E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | สตูล |
อำเภอ | เมืองสตูล |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 218.08 ตร.กม. (84.20 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2563) | |
• ทั้งหมด | 5,290 คน |
• ความหนาแน่น | 24.25 คน/ตร.กม. (62.8 คน/ตร.ไมล์) |
รหัส อปท. | 06910111 |
ที่อยู่ที่ทำการ | หมู่ที่ 6 ตำบลเกาะสาหร่าย อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล 91000 |
เว็บไซต์ | www |
ที่ตั้งและอาณาเขต
แก้ตำบลเกาะสาหร่าย มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับตำบลปากน้ำ ตำบลละงู (อำเภอละงู) และตำบลสาคร (อำเภอท่าแพ)
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับตำบลเจ๊ะบิลังและตำบลตันหยงโป (อำเภอเมืองสตูล)
- ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลตันหยงโป (อำเภอเมืองสตูล) และรัฐเกอดะฮ์ (ประเทศมาเลเซีย)
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับช่องแคบมะละกา
ประวัติ
แก้เกาะสาหร่าย เป็นตำบลที่อยู่ในความปกครองของอำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล ตำบลเกาะสาหร่าย เดิมชื่อว่า ตำบล “เกาะโตด" ต่อมาได้เปลี่ยนนามเป็น ตำบล “ยะระโตด" คำว่า "โตด" มาจากภาษามาลายู "ระโตด" หรือ "ลาโตด" แปลว่า สาหร่ายทะเล ต่อมาเกาะนี้ก็ได้เปลี่ยนชื่ออีกครั้งเป็นตำบล “เกาะสาหร่าย" จนถึงปัจจุบัน ซึ่งคาดว่าในอดีตคงมีสาหร่ายมากที่เกาะแห่งนี้ คาดว่าประมาณ 150-250 ปีก่อน กับมีผู้คนมาอยู่อาศัยที่เกาะนี้ มีนายเปน ปราบยาวา หรือขุนยะระราษฎ์ เป็นกำนันคนแรกของตำบล
ในอดีต ณ ที่เกาะนี้มีด่านตรวจศุลกากรเช่นเดียวกัน มีโรงงานกลั่นน้ำมันมะพร้าว โรงงานป่นปลา เปลือกหอยเป็นอาหารเป็ดไก่ โรงหมักปลา ทำปลาเค็ม หอยแห้ง มีบ้านเรือนคับคั่งกว่าเกาะอื่นๆ บริเวณใกล้เกาะนี้ มีเกาะเล็กๆอีกหลายเกาะ มีเกาะปุเลาออ เกาะยะระโตดนุ้ย ซึ่งแต่ละเกาะเต็มไปด้วยสวนมะพร้าวอันยาวเหยียด สุดลูกตาเช่นเดียวกับเกาะสาหร่าย ที่บ้านหมู่ 6 ตำบลเกาะสาหร่าย มีต้นมะพร้าวประหลาดอยู่ต้นหนึ่ง มียอดที่แตกออกจากต้นเป็นค่าคบถึง 4 ยอด และมีลูกดกทุกๆยอด นับเป็นต้นมะพร้าวประหลาดที่มียอดมากผิดปกติกับมะพร้าวอื่น ๆ ที่เห็นมา มีลำต้นสูงประมาณ 20 เมตรเศษ ๆ ผลของมันใช้การได้เช่นเดียวกับมะพร้าวอื่น ๆ ชาวบ้านหวงแหนถือเป็นของศักดิ์สิทธิ์
ตำบลเกาะสาหร่ายทั้งตำบลอยู่ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่ายซึ่งเดิมมีฐานะเป็นสภาตำบลเกาะสาหร่ายในปี พ.ศ. 2517[1] ก่อนที่ต่อมาจะได้รับการจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่ายในวันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2539[2]
การปกครอง
แก้- หมู่บ้านและประชากร
พื้นที่ตำบลเกาะสาหร่าย ประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 8 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 5,290 คน แบ่งเป็นชาย 2,565 คน หญิง 2,725 คน (เดือนธันวาคม 2563) เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรมากเป็นอันดับที่ 9 จาก 12 ตำบลในอำเภอเมืองสตูล
- หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน
* ปี พ.ศ. 2558 มีการรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ส่งผลให้ข้อมูลจำนวนประชากรปีดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก
หมู่บ้าน | พ.ศ. 2563 [3] | พ.ศ. 2562[4] | พ.ศ. 2561[5] | พ.ศ. 2560[6] | พ.ศ. 2559[7] | พ.ศ. 2558[8] | พ.ศ. 2557[9] | พ.ศ. 2556[10] | พ.ศ. 2555[11] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เกาะสาหร่าย | 1,494 | 1,505 | 1,505 | 1,518 | 1,528 | 1,529 | 1,523 | 1,527 | 1,529 |
*เกาะอาดัง | 947 | 932 | 1,277 | 1,278 | 1,261 | 1,253 | 1,225 | 1,206 | 1,105 |
ตะโล๊ะน้ำ | 837 | 848 | 857 | 867 | 855 | 855 | 864 | 859 | 848 |
ตันหยงกลิง | 658 | 657 | 649 | 653 | 656 | 656 | 662 | 663 | 666 |
ตันหยงอุมา | 434 | 427 | 424 | 417 | 416 | 426 | 422 | 418 | 414 |
**หลีเป๊ะพัฒนา[12] | 366 | 357 | - | - | - | - | - | - | - |
ยะระโตดนุ้ย | 297 | 299 | 301 | 305 | 313 | 315 | 318 | 320 | 329 |
บากันใหญ่ | 257 | 259 | 259 | 260 | 253 | 257 | 263 | 261 | 255 |
รวม | 5,290 | 5,284 | 5,272 | 5,298 | 5,282 | 5,291 | 5,277 | 5,254 | 5,146 |
**ในวันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2562 ทางราชการได้แยกพื้นที่หมู่ 7 บ้านเกาะอาดัง (เกาะหลีเป๊ะ) จัดตั้งเป็นหมู่บ้านใหม่อีก 1 หมู่บ้าน ชื่อว่า "หมู่บ้านหลีเป๊ะพัฒนา" และกำหนดให้เป็นพื้นที่หมู่ 8 ของตำบลเกาะสาหร่าย อำเภอเมืองสตูล[12]
- รายชื่อเกาะในเขตตำบลเกาะสาหร่าย
ตำบลเกาะสาหร่ายเป็นตำบลที่มีเกาะมากที่สุดในจังหวัดสตูล มีมากถึง 62 เกาะจาก 106 เกาะ มีเกาะหลักคือ เกาะตะรุเตา ซึ่งเป็นเกาะขนาดใหญ่อันดับสี่ของประเทศไทย รองลงมาจากเกาะภูเก็ต เกาะสมุย และเกาะช้าง มีเนื้อที่ประมาณ 150.84 ตารางกิโลเมตร และเกาะเล็ก ๆ อีก 61 เกาะ ซึ่งอยู่ในความดูแลของอุทยานแห่งชาติตะรุเตา และองค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย ทุกเกาะมีพื้นที่ทั้งหมด 232.463 ตารางกิโลเมตร[13][14]
ลำดับที่ | ชื่อเกาะ | ตำบล | พื้นที่ (ตร.กม.) | หน่วยงาน | ||||||||
1 | บูบู | เกาะสาหร่าย | 0.005 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
2 | อุเสน | เกาะสาหร่าย | 0.005 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
3 | บงกัง | เกาะสาหร่าย | 0.005 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
4 | ปละปลัง | เกาะสาหร่าย | 0.006 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
5 | หินใบ | เกาะสาหร่าย | 0.006 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
6 | หินรู | เกาะสาหร่าย | 0.007 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
7 | ลอกอ | เกาะสาหร่าย | 0.008 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
8 | จะบัง | เกาะสาหร่าย | 0.008 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
9 | ลันจา | เกาะสาหร่าย | 0.011 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
10 | เล็ก | เกาะสาหร่าย | 0.012 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
11 | บัน | เกาะสาหร่าย | 0.013 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
12 | ตูนัน | เกาะสาหร่าย | 0.014 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
13 | บุทราด | เกาะสาหร่าย | 0.015 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
14 | ตุกุนโต๊ะโพ | เกาะสาหร่าย | 0.016 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
15 | กา | เกาะสาหร่าย | 0.019 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
16 | ราบา | เกาะสาหร่าย | 0.019 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
17 | กละ | เกาะสาหร่าย | 0.021 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
18 | ซารัง | เกาะสาหร่าย | 0.023 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
19 | ปะลัย | เกาะสาหร่าย | 0.024 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
20 | ตะรัง | เกาะสาหร่าย | 0.027 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
21 | ซามวง | เกาะสาหร่าย | 0.029 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
22 | ซาไก | เกาะสาหร่าย | 0.032 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
23 | ลอกวย | เกาะสาหร่าย | 0.033 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
24 | ใหญ่ | เกาะสาหร่าย | 0.039 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
25 | แดงน้อย | เกาะสาหร่าย | 0.047 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
26 | มดแดง | เกาะสาหร่าย | 0.047 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
27 | บุโล | เกาะสาหร่าย | 0.056 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
28 | หอขาว | เกาะสาหร่าย | 0.057 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
29 | แดง | เกาะสาหร่าย | 0.062 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
30 | บุโล | เกาะสาหร่าย | 0.068 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
31 | สิงหะ | เกาะสาหร่าย | 0.07 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
32 | ตารัง | เกาะสาหร่าย | 0.078 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
33 | สาหนา | เกาะสาหร่าย | 0.081 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
34 | กลัวเลาะ | เกาะสาหร่าย | 0.082 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
35 | แลน | เกาะสาหร่าย | 0.102 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
36 | เหล็ก | เกาะสาหร่าย | 0.111 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
37 | กลาง | เกาะสาหร่าย | 0.113 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
38 | ลูกบีบี | เกาะสาหร่าย | 0.114 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
39 | ละ | เกาะสาหร่าย | 0.116 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
40 | เปลากอ | เกาะสาหร่าย | 0.129 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
41 | โต๊ะเส้น | เกาะสาหร่าย | 0.141 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
42 | แรดน้อย | เกาะสาหร่าย | 0.262 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
43 | เปลายัน | เกาะสาหร่าย | 0.267 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
44 | กาตา | เกาะสาหร่าย | 0.268 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
45 | แลตอง | เกาะสาหร่าย | 0.326 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
46 | ปาหนัน | เกาะสาหร่าย | 0.365 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
47 | บิสสี | เกาะสาหร่าย | 0.42 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
48 | หาดทรายขาว | เกาะสาหร่าย | 0.429 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
49 | คำเป้ | เกาะสาหร่าย | 0.439 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
50 | ชูกู | เกาะสาหร่าย | 0.544 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
51 | แรด | เกาะสาหร่าย | 0.663 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
52 | ยะระโตดนุ้ย | เกาะสาหร่าย | 0.791 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
53 | แดง | เกาะสาหร่าย | 0.894 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
54 | เปลาออ | เกาะสาหร่าย | 0.956 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
55 | ตะงาห์ | เกาะสาหร่าย | 1.178 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
56 | หลีเป๊ะ | เกาะสาหร่าย | 1.957 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
57 | ยะระโตดใหญ่ | เกาะสาหร่าย | 2.475 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
58 | บาตวง | เกาะสาหร่าย | 4.045 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
59 | ตันหยงอุมา | เกาะสาหร่าย | 6.149 | องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะสาหร่าย | ||||||||
60 | อาดัง | เกาะสาหร่าย | 28.82 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
61 | ราวี | เกาะสาหร่าย | 28.504 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา | ||||||||
62 | ตะรุเตา | เกาะสาหร่าย | 150.84 | อุทยานแห่งชาติตะรุเตา |
สถานที่สำคัญ
แก้- อุทยานแห่งชาติตะรุเตา เป็นอุทยานแห่งชาติอยู่ในช่องแคบมะละกา เขตตำบลเกาะสาหร่าย อำเภอเมืองสตูล อุทยานประกอบไปด้วยเกาะจำนวน 51 เกาะ มีพื้นที่ประมาณ 931,250 ไร่ หรือ 1,490 ตารางกิโลเมตร มีชื่อเสียงที่โด่งดังทางด้านธรรมชาติ สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาที่มีสภาพเป็นป่าดิบชื้นซึ่งยังมีพรรณไม้ และสัตว์ป่าที่น่าสนใจจำนวนไม่น้อย และมีพื้นที่ส่วนหนึ่งเป็นป่าชายเลน นอกจากนี้ยังมีอ่าวน้อยใหญ่ที่มีชายหาดสวยงามอยู่หลายแห่ง และในท้องทะเลของเกาะตะรุเตายังมีพันธุ์ปลามากมายหลายชนิดรวมทั้งเต่าทะเลที่ใกล้สูญพันธุ์ 4 ชนิด คำว่า “ตะรุเตา” นี้ เพี้ยนมาจาก คำว่า “ตะโละเตรา” ในภาษามลายูแปลว่า มีอ่าวมาก
- เกาะตะรุเตา เป็นเกาะหลัก เกาะใหญ่ที่สุดในอุทยานแห่งชาติตะรุเตา ซึ่งประกอบด้วยเกาะน้อยใหญ่จำนวน 51 เกาะ ตั้งอยู่บริเวณช่องแคบมะละกา ในท้องที่ตำบลเกาะสาหร่าย อำเภอเมืองสตูล ด้านใต้ของเขตอุทยานแห่งชาติตะรุเตา ห่างจากเกาะลังกาวี ของมาเลเซีย 4.8 กิโลเมตร ในปี พ.ศ. 2479 มีการประกาศพระราชบัญญัติกักกันผู้มีสันดานเป็นโจรผู้ร้าย กรมราชทัณฑ์จึงหาสถานที่ที่มีภูมิประเทศเหมาะสม ซึ่งในที่สุดได้เลือกเกาะตะรุเตาและจัดตั้งขึ้นเป็นทัณฑสถาน โดยเมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2480 กลุ่มบุกเบิกของกรมราชทัณฑ์ ภายใต้การนำของขุนพิธานทัณฑทัย ได้ขึ้นสำรวจเกาะตะรุเตาบริเวณอ่าวตะโละอุดังและอ่าวตะโละวาว เพื่อจัดทำเป็นทัณฑสถาน โดยฟันฝ่าอุปสรรคทางธรรมชาตินานัปการเป็นเวลา 11 เดือน งานบุกเบิกจึงสิ้นสุดลง หลังจากเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2481 เกาะตะรุเตาก็เป็นทัณฑสถานและเป็นนิคมฝึกอาชีพของนักโทษเด็ดขาด และนักโทษผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย ต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตหวงห้ามที่ดินบนเกาะนี้ เพื่อประโยชน์แก่การราชทัณฑ์โดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 56 หน้า 566 ลงวันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2482 ปลายปี พ.ศ. 2482 รัฐบาลได้ส่งนักโทษการเมืองจากคดีกบฏบวรเดช (พ.ศ. 2476) และกบฏนายสิบ (พ.ศ. 2478) จำนวน 70 นาย มายังเกาะตะรุเตาซึ่งถูกกักบริเวณไว้ที่อ่าวตะโละอุดัง โดยจำนวนนักโทษทั้งหมดมีราว 4,000 คน ในช่วงสงครามมหาเอเชียบูรพา (พ.ศ. 2484 - 2488) เกาะตะรุเตาถูกตัดขาดออกจากแผ่นดินใหญ่ เกิดปัญหาขาดแคลนอาหาร ยา และเครื่องใช้ต่าง ๆ ต้นปี พ.ศ. 2487 ผู้คุมนักโทษได้ทำตัวเป็นโจรสลัดเข้าปล้นสะดมเรือบรรทุกสินค้าชาวไทยและต่างประเทศที่แล่นแผ่นไปมา ในที่สุดรัฐบาลไทยและทหารอังกฤษได้เข้าปราบโจรสลัดเกาะตะรุเตาสำเร็จเมื่อปี พ.ศ. 2489 และอีกสองปีต่อมากรมราชทัณฑ์ จึงได้ยกเลิกนิคมฝึกอาชีพตะรุเตาในที่สุด ในเกาะมีนักโทษการเมืองรวมกว่า 4,000 คน นักโทษเหล่านี้ถูกทารุณกรรมหลายรูปแบบ ทั้งการเฆี่ยนตี สมอบก การใช้แรงงานอย่างทารุณกรรม รวมถึงการฆาตกรรม เช่น การยิงทิ้ง ทั้งนี้ยังเจอกับนักการเมืองคณะราษฎร ที่ฉ้อราชบังหลวง กักตุนยารักษาโรค อาหาร เป็นเหตุให้ต้องมีความอดอยาก เจ็บป่วยเหมือนขังลืม นักโทษที่หลงเหลือได้รับการอภัยโทษ ตามพระราชบัญญัตินิรโทษกรรมแก่บรรดานักการเมือง เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2487 โดย นายควง อภัยวงศ์ ต่อมาในปี พ.ศ. 2516 จึงได้มีการประกาศให้เป็นอุทยานแห่งชาติทางทะเล
- เกาะอาดัง เป็นเกาะกลางช่องแคบมะละกา ตั้งอยู่ในพื้นที่ตำบลเกาะสาหร่าย อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล เป็นเกาะที่มีความใหญ่เป็นอันดับสองรองจากเกาะตะรุเตา อันเป็นส่วนหนึ่งในอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะตะรุเตาหรืออุทยานแห่งชาติตะรุเตา อยู่ใกล้กับเกาะหลีเป๊ะหรือเกาะลีเป๊ะ มีความยาว 6 กิโลเมตร และกว้าง 5 กิโลเมตร จุดสูงสุดของเกาะคือ 690 เมตร สภาพของเกาะอาดังมีความสงบ สะอาด และเป็นสถานที่ตั้งของหน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะตะรุเตา บนเกาะไม่มีที่พักของเอกชนให้บริการ จะมีก็แต่บ้านพักของหน่วยพิทักษ์อุทยานฯ และจุดให้กางเต็นท์ ผู้ที่จะมาท่องเที่ยวจึงมักจะไปพักค้างแรมบนเกาะหลีเป๊ะที่อยู่ใกล้เคียงกันมากกว่า มีน้ำตกอยู่ 2 แห่งบนเกาะ ทางทิศตะวันออกของเกาะเป็นหาดทรายขาวยาวราว 200 เมตร ในน้ำเต็มไปด้วยปะการังโขดและปะการังชนิดอื่น ๆ รวมถึงสัตว์ทะเลต่าง ๆ ที่อาศัยตามแนวปะการัง เช่น ดาวทะเล, เม่นทะเล, ปลาสลิดหิน, ปลาขี้ตังเบ็ด, ปลานกแก้ว
- เกาะหลีเป๊ะ หรือเกาะลีเป๊ะ เป็นเกาะกลางทะเลอยู่ในเขตตำบลเกาะสาหร่าย อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล อยู่ทางตอนใต้ของเกาะอาดัง ห่างจากแผ่นดินของจังหวัดสตูล 85 กิโลเมตร เขตอำนาจการควบคุมของอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะตะรุเตาในจังหวัดสตูล เป็นชายหาดบนเกาะที่อุดมไปด้วยท้องทะเลที่สดใสสะอาด สวยงาม เป็นเกาะที่เงียบสงบ และมีน้ำที่ตื้นเขิน จุดเด่นของทางเกาะหลีเป๊ะ คือ ความเป็นธรรมชาติของปะการังรายล้อมรอบเกาะ มีเวิ้งอ่าวที่สวยงาม หาดทรายละเอียดนิ่มนวลขาวเหมือนแป้ง เกาะหลีเป๊ะ มีชายหาดที่สำคัญ ๆ อยู่ 4 หาด ได้แก่ "หาดพัทยา" ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของเกาะหลีเป๊ะ เป็นเกาะที่นักท่องเที่ยวนิยมเดินทางไปมากที่สุด "หาดซันไรส์" หรือ "ปาไตปาดัก" อยู่ทางทิศตะวันออกของเกาะหลีเป๊ะ ใกล้ ๆ กับหมู่บ้านชาวเล "หาดคาร์มา" อยู่ทางตอนเหนือ ซึ่งหันหน้าเข้ากับเกาะอาดัง "หาดซันเซ็ต" หรือ "หาดประมง" อยู่ทางทิศตะวันตก ซึ่งหันหน้าเข้ารับแสงของพระอาทิตย์ ตามชื่อของหาด เกาะหลีเป๊ะ เป็นเกาะที่มีความกว้างระหว่างหัวเกาะไปถึงท้ายเกาะประมาณ 3 กิโลเมตร จัดเป็นเกาะขนาดเล็ก ถือเป็นเกาะที่อยู่สุดท้ายทางตอนใต้ของช่องแคบมะละกาของไทย เนื่องจากพื้นที่ถัดไปคือทะเลสากลที่เชื่อมกับทะเลของประเทศเพื่อนบ้าน คือ มาเลเซีย
- เกาะสาหร่าย ห่างจากท่าเรือเจ๊ะบิลัง อำเภอเมืองสตูล ประมาณ 12 กิโลเมตร นั่งเรือ 2 ชั่วโมง หมู่เกาะสาหร่ายนี้มี 2 เกาะใกล้กัน ชาวเมืองเรียกเกาะยะระโตด และยะระโตดนุ้ย มีชายหาดโดยรอบเกาะ ใกล้เกาะยะระโตด มีเกาะหาดหอยงาม ซึ่งคลื่นซัดเปลือกหอยไปกองไว้เป็นเกาะ คล้ายสุสานหอย
อ้างอิง
แก้- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจัดตั้งสภาตำบลตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๒๖ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๑๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 91 (87 ง): (ฉบับพิเศษ) 1-45. 22 พฤษภาคม 1974.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (ตอนพิเศษ 52 ง): 1–365. 24 ธันวาคม 1996. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-01-25. สืบค้นเมื่อ 2021-11-29.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2557." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/pk/pk_57.pdf 2558. สืบค้น 1 มีนาคม 2558.
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเนกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่างๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๖, เล่ม ๑๓๑, ตอน ๔๑ ง , ๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๗, หน้า ๑
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2555." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat55.html 2555. สืบค้น 3 เมษายน 2556.
- ↑ 12.0 12.1 "ประกาศจังหวัดสตูล เรื่อง ตั้งและกำหนดเขตหมู่บ้าน" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 136 (83 ง): 168–169. 31 ตุลาคม 2019.
- ↑ "ข้อมูลเกาะรายจังหวัด - เกาะในจังหวัดสตูล". สืบค้นเมื่อ 18 มีนาคม 2021.
{{cite web}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "เกาะในประเทศไทย - ระบบฐานข้อมูลทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง". km.dmcr.go.th (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).