ตำบลพ่อมิ่ง
พ่อมิ่ง เป็นตำบลของอำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี มีพื้นที่ 19.40 ตารางกิโลเมตร (คิดเป็น 12,125.1 ไร่) และมีเขตการปกครองทั้งหมด 5 หมู่บ้าน
ตำบลพ่อมิ่ง | |
|---|---|
| การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
| • อักษรโรมัน | Tambon Pho Ming |
.jpg) ลำห้วยแบ่งเขตระหว่างตำบลพ่อมิ่งและตำบลบ้านกลาง | |
| ประเทศ | ไทย |
| จังหวัด | ปัตตานี |
| อำเภอ | ปะนาเระ |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 19.40 ตร.กม. (7.49 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2566) | |
| • ทั้งหมด | 3,454 คน |
| • ความหนาแน่น | 178.04 คน/ตร.กม. (461.1 คน/ตร.ไมล์) |
| รหัสไปรษณีย์ | 94130 |
| รหัสภูมิศาสตร์ | 940408 |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย | |
เทศบาลตำบลพ่อมิ่ง | |
|---|---|
  ทต.พ่อมิ่ง ที่ตั้งสำนักงานเทศบาลตำบลพ่อมิ่ง | |
| พิกัด: 6°47′15.4″N 101°33′02.9″E / 6.787611°N 101.550806°E | |
| ประเทศ |  ไทย |
| จังหวัด | ปัตตานี |
| อำเภอ | ปะนาเระ |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 19.40 ตร.กม. (7.49 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2566)[1] | |
| • ทั้งหมด | 3,454 คน |
| • ความหนาแน่น | 178.04 คน/ตร.กม. (461.1 คน/ตร.ไมล์) |
| รหัส อปท. | 05940410 |
| ที่อยู่ สำนักงาน | เลขที่ 109/4 หมู่ที่ 3 ตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี 94130 |
| เว็บไซต์ | www |
| ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย | |
ที่ตั้งและอาณาเขต แก้
ตำบลพ่อมิ่ง มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้[2]
- ทิศเหนือ ติดต่อกับตำบลบ้านน้ำบ่อ
- ทิศตะวันออก ติดต่อตำบลบ้านน้ำบ่อ
- ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลบางเก่าและตำบลแป้น (อำเภอสายบุรี)
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับตำบลท่าน้ำ ตำบลคอกกระบือและตำบลบ้านกลาง
ประวัติ แก้
ตำบลพ่อมิ่ง ตามที่เล่าต่อกันมาว่ามีประชาชนจากพื้นที่ใดไม่ทราบแน่ชัด ได้อพยพหาที่ทำกินที่อยู่อาศัย ในจำนวนนั้นมีผู้มีความรู้ด้านช่างก่อสร้างได้มาบุกเบิกสร้างวัดและบ้านเรือนอยู่อาศัย เมื่อมาอยู่นานบ้านเรือนจำนวนคนก็เพิ่มขึ้นตามลำดับ และขยายพื้นที่กว้างออกไป ประกอบกับพื้นที่ใกล้เคียงมีราษฎรนับถือศาสนาอิสลาม ผู้นำที่เดินทางมาชื่อว่า มิ่ง ชาวบ้านให้ความนับถือเพิ่มคำว่าพ่อข้างหน้าเป็น พ่อมิ่ง และชื่อถูกเรียกมาจนทุกวันนี้[3]
วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2505 หลวงชาติตระการโกศล (เจียม ลิมปิชาติ) ปลัดกระทรวงมหาดไทย และนายเกษม สุขุม ผู้ว่าราชการจังหวัดปัตตานี ได้ประกาศแยกพื้นที่ตำบลพ่อมิ่ง 3 หมู่บ้านบริเวณฝั่งอ่าวไทย ได้แก่ หมู่ 1 บ้านบางหมู, หมู่ 2 บ้านน้ำบ่อ และหมู่ 7 บ้านท่าสู ออกไปตั้งเป็น "ตำบลบ้านน้ำบ่อ"[4] ทำให้ตำบลพ่อมิ่งเหลือพื้นที่ 4 หมู่บ้าน
บ้านพ่อมิ่ง หมู่ที่ 3 มีประชากร 1,982 คน และ 447 ครัวเรือน ในวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2562 นายไกรศร วิศิษฎ์วงศ์ ผู้ว่าราชการจังหวัดปัตตานี ได้ประกาศแยกพื้นที่หมู่ 3 บ้านพ่อมิ่ง บางส่วน ออกมาจัดตั้งเป็น 1 หมู่บ้านและตั้งเป็นหมู่ที่ 5 ของตำบลพ่อมิ่ง ชื่อ "บ้านโต๊ะแมว"[5]
การแบ่งเขตการปกครอง แก้
การปกครองส่วนภูมิภาค แก้
ตำบลพ่อมิ่งแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 5 หมู่บ้าน ได้แก่
| หมู่ 1 | บ้านเคียน | (Ban Khian) | ||||
| หมู่ 2 | บ้านนาจาก | (Ban Na Chak) | ||||
| หมู่ 3 | บ้านพ่อมิ่ง | (Ban Pho Ming) | ||||
| หมู่ 4 | บ้านใหม่ | (Ban Mai) | ||||
| หมู่ 5 | บ้านโต๊ะแมว | (Ban To Maeo) |
การปกครองส่วนท้องถิ่น แก้
ท้องที่ตำบลพ่อมิ่งมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเพียงแห่งเดียว คือ องค์การบริหารส่วนตำบลพ่อมิ่ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลพ่อมิ่งทั้งหมด ซึ่งเป็นสภาตำบลพ่อมิ่ง ที่จัดตั้งขึ้นใน พ.ศ. 2517[6]
ใน พ.ศ. 2538 สภาตำบลพ่อมิ่งมี 5 หมู่บ้าน พื้นที่ 19.40 ตารางกิโลเมตร ประชากร 2,465 คน และ 409 ครัวเรือน[7] พ.ศ. 2539 กระทรวงมหาดไทยจึงพิจารณาให้สภาตำบลพ่อมิ่งอยู่ในเงื่อนไขที่จะจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลได้ จึงได้รับการจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลพ่อมิ่งใน พ.ศ. 2540[8]
ใน พ.ศ. 2554 องค์การบริหารส่วนตำบลพ่อมิ่งมี 5 หมู่บ้าน พื้นที่ 19.40 ตารางกิโลเมตร ประชากร 2,971 คน และ 623 ครัวเรือน[9] พ.ศ. 2555 กระทรวงมหาดไทยจึงพิจารณาให้องค์การบริหารส่วนตำบลพ่อมิ่งอยู่ในเงื่อนไขที่จะจัดตั้งเป็นเทศบาลตำบลได้ จึงได้รับการจัดตั้งเป็นเทศบาลตำบลพ่อมิ่งใน พ.ศ. 2555[10]
ประชากร แก้
พื้นที่ตำบลพ่อมิ่งประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 5 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 3,454 คน แบ่งเป็นชาย 1,645 คน หญิง 1,809 คน (เดือนธันวาคม 2566)[11] เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรมากที่สุดในอำเภอปะนาเระ
- หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน
* พ.ศ. 2562 สำนักบริหารการทะเบียนนำประชากรของหมู่ที่ 3 บ้านพ่อมิ่ง ตำบลพ่อมิ่ง ออกจากทะเบียน เนื่องจากตั้งหมู่บ้านใหม่เป็นพื้นที่หมู่ 5 บ้านโต๊ะแมว ตำบลพ่อมิ่ง[12]
| หมู่บ้าน | พ.ศ. 2566[13] | พ.ศ. 2565[14] | พ.ศ. 2564[15] | พ.ศ. 2563[16] | พ.ศ. 2562[17] | พ.ศ. 2561[18] | พ.ศ. 2560[19] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| พ่อมิ่ง | 1,585 | 1,563 | 1,533 | 1,508 | *1,490 | 1,982 | 1,957 |
| นาจาก | 835 | 829 | 814 | 807 | 804 | 787 | 774 |
| โต๊ะแมว | 535 | 514 | 518 | 517 | *514 | – | – |
| ใหม่ | 279 | 275 | 269 | 267 | 263 | 264 | 268 |
| เคียน | 220 | 219 | 214 | 209 | 216 | 208 | 210 |
| รวม | 3,454 | 3,400 | 3,348 | 3,308 | 3,287 | 3,241 | 3,209 |
อ้างอิง แก้
- ↑ ประชากรในเขตท้องถิ่นเทศบาลตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี เดือนธันวาคม พ.ศ. 2566 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 115 (ตอนพิเศษ 23 ง): 94–117. วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2542
- ↑ ฐานข้อมูลการท่องเที่ยว 5 จังหวัดชายแดนใต้ ข้อมูลตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี (ประวัติความเป็นมา) สืบค้นเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 79 (51 ง): 1340–1342. วันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2505
- ↑ "ประกาศจังหวัดปัตตานี เรื่อง ตั้งและกำหนดเขตหมู่บ้าน" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 136 (81 ง): 24–31. วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2562
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจัดตั้งสภาตำบลตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๒๖ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๑๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 91 (87 ง): (ฉบับพิเศษ) 1–45. วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2517
- ↑ ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2538 (เขตตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (ตอนพิเศษ 52 ง): 1–365. วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2539
- ↑ ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2554 (เขตตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่ิอง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี เป็นเทศบาลตำบลพ่อมิ่ง". กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. 129: 1. วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2555 โดยมีผลบังคับใช้ในวันที่ 5 เมษายน ปีเดียวกัน
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
- ↑ "ประกาศจังหวัดปัตตานี เรื่อง ตั้งและกำหนดเขตหมู่บ้าน" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 136 (81 ง): 24–31. วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2562
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [3] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [4] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.