วิกิพีเดีย

ซูคราโลส

ซูคราโลส (อังกฤษ: sucralose) เป็นวัตถุให้ความหวานทดแทนน้ำตาล ลักษณะเป็นผงสีขาวหรือไม่มีสี ไม่มีกลิ่น มีสูตรเคมีคือ C12H19Cl3O8 และเลขอีคือ E955[4] ซูคราโลสถูกค้นพบโดยบังเอิญในปี ค.ศ. 1976 โดยนักวิจัยจากคิงส์คอลเลจลอนดอน ร่วมกับเทตแอนด์ไลล์ (Tate & Lyle) บริษัทอุตสาหกรรมอาหารสัญชาติบริติช เทตแอนด์ไลล์จดสิทธิบัตรซูคราโลสในปีเดียวกัน[5] ซูคราโลสยังรู้จักในชื่อทางการค้าอื่น ๆ ได้แก่ Splenda, Zerocal และ Sukrana

ซูคราโลส[1]
Haworth projection of sucralose.svg
Sucralose-3D-balls.png
ชื่อตาม IUPAC 1,6-Dichloro-1,6-dideoxy-β-D-fructofuranosyl-4-chloro-4-deoxy-α-D-galactopyranoside
ชื่อเรียกตามระบบ (2R,3R,4R,5R,6R)-2-[(2R,3S,4S,5S)-2,5-Bis(chloromethyl)-3,4-dihydroxyoxolan-2-yl]oxy-5-chloro-6-(hydroxymethyl)oxane-3,4-diol[2]
ชื่ออื่น 1',4,6'-Trichlorogalactosucrose; Trichlorosucrose; E955; 4,1',6'-Trichloro-4,1',6'-trideoxygalactosucrose; TGS; Splenda[3]
เลขทะเบียน
เลขทะเบียน CAS [56038-13-2][CAS]
PubChem 71485
EC number 259-952-2
KEGG C12285
ChEBI 32159
SMILES
 
InChI
 
ChemSpider ID 64561
คุณสมบัติ
สูตรเคมี C12H19Cl3O8
มวลต่อหนึ่งโมล 397.64 g/mol
ลักษณะทางกายภาพ ผงสีขาวหรือไม่มีสี
กลิ่น ไม่มีกลิ่น
ความหนาแน่น 1.69 g/cm3
จุดหลอมเหลว

125 °C, 398 K, 257 °F

ความสามารถละลายได้ ใน น้ำ 283 g/L (20°C)
pKa 12.52±0.70
ความอันตราย
NFPA 704
NFPA 704.svg
1
1
0
 
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
สถานีย่อย:เคมี

ซูคราโลสเป็นไดแซ็กคาไรด์หรือน้ำตาลโมเลกุลคู่ที่มีที่มาจากซูโครส อันเกิดจากการรวมตัวกันของกลูโคสและฟรักโทส[6] ซูคราโลสสามารถสังเคราะห์ได้จากปฏิกิริยาคลอริเนชันหรือการแทนที่หมู่ไฮดรอกซิลในซูโครสด้วยอะตอมของคลอรีน[7] ซูคราโลสมีความหวานกว่าซูโครสประมาณ 320–1000 เท่า[8] หวานกว่าแอสปาร์แตมและแอซีซัลเฟมโพแทสเซียม 3 เท่า และหวานกว่าแซกคารีน 2 เท่า

ซูคราโลสได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัยจากองค์การอาหารหลายแห่ง เช่น องค์การอาหารและยาสหรัฐ คณะกรรมการวิทยาศาสตร์ด้านอาหารของสหภาพยุโรป และคณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญว่าด้วยวัตถุเจือปนอาหารขององค์การอาหารและเกษตร และองค์การอนามัยโลกแห่งสหประชาชาติ รวมถึงสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาในไทย[9] ใช้เป็นวัตถุให้ความหวานในขนมขบเคี้ยว เครื่องดื่ม และอาหารทางการแพทย์[10] โดยปริมาณแนะนำที่ร่างกายรับได้ต่อวันอยู่ที่ 5 มิลลิกรัม/กิโลกรัม/วัน[11] อย่างไรก็ตามซูคราโลสไม่ให้พลังงานเนื่องจากร่างกายมนุษย์ไม่สามารถย่อยและดูดซึมได้[12] ซูคราโลสไม่ก่อให้เกิดฟันผุ[13] และไม่ส่งผลต่อระดับอินซูลินในเลือด จึงปลอดภัยต่อผู้ป่วยโรคเบาหวาน[14]

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ Merck Index, 11th Edition, 8854.
  2. ↑ "sucralose 56038-13-2". The Good Scents Company Information System. สืบค้นเมื่อ 30 January 2014.
  3. ↑ Anonymous. Scifinder – Substance Detail for 56038-13-2, 30 October 2010.
  4. ↑ Brown, Amy (2007). Understanding Food: Principles and Preparation. Boston, Massachusetts, United States: Cengage Learning. p. 412. ISBN 9780495107453.
  5. ↑ "Frequently Asked Questions About Sucralose". Sucralose (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-20. สืบค้นเมื่อ 20 September 2018.
  6. ↑ Luo, Lan (March 31, 2020). "The Difference Between Sucralose & Fructose". Sciencing. สืบค้นเมื่อ June 13, 2020.
  7. ↑ Bert Fraser-Reid, 2012, "From Sugar to Splenda: A Personal and Scientific Journey of a Carbohydrate Chemist and Expert Witness," Berlin:Springer, pp. 199-210, and passim, see [1], accessed 2 November 2014.
  8. ↑ Michael A. Friedman, Lead Deputy Commissioner for the FDA, Food Additives Permitted for Direct Addition to Food for Human Consumption; Sucralose Federal Register: 21 CFR Part 172, Docket No. 87F-0086, 3 April 1998
  9. ↑ "ข้อกำหนดคุณภาพหรือมาตรฐานวัตถุเจือปนอาหารตามประกาศสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาและมาตรฐานโคเด็กซ์ เล่มที่ 2" (PDF). สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-06-13. สืบค้นเมื่อ June 13, 2020.
  10. ↑ กนกกาญจน์ ปานจันทร์ (March 23, 2016). "สารให้ความหวานแทนน้ำตาล" (PDF). สำนักพัฒนาศักยภาพนักวิทยาศาสตร์ห้องปฏิบัติการ (พศ.). สืบค้นเมื่อ June 13, 2020.
  11. ↑ "Everything You Need to Know About Sucralose". Food Insight. November 26, 2018. สืบค้นเมื่อ June 13, 2020.
  12. ↑ "Gestational Diabetes and Low-Calorie Sweeteners: Answers to Common Questions" (PDF). Food Insight. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-08-09. สืบค้นเมื่อ 15 May 2015.
  13. ↑ Food and Drug Administration (2006). "Food labeling: health claims; dietary noncariogenic carbohydrate sweeteners and dental caries". Federal Register. 71 (60): 15559–64. PMID 16572525.
  14. ↑ Grotz, VL; Henry, RR; McGill, JB; Prince, MJ; Shamoon, H; Trout, JR; Pi-Sunyer, FX (2003). "Lack of effect of sucralose on glucose homeostasis in subjects with type 2 diabetes". Journal of the American Dietetic Association. 103 (12): 1607–12. doi:10.1016/j.jada.2003.09.021. PMID 14647086.

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ซูคราโลส&oldid=10431284"