ซัวหยง
ซัวหยง ยีหลง หรือ ซัวแก (อังกฤษ: Cai Yong;จีน: 蔡邕; พินอิน: Ts'ai Yung; เวด-ไจลส์: Ts'ai Yung) ชื่อรอง ป๋อจี้ (伯喈) เป็นนักดาราศาสตร์ นักเขียนตัวอักษร นักประวัติศาสตร์ นักคณิตศาสตร์ นักดนตรี ขุนนาง และนักเขียนชาวจีนแห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออก เขารอบรู้ในการเขียนตัวอักษร ดนตรี คณิตศาสตร์ และดาราศาสตร์ หนึ่งในบุตรสาวของเขาคือซัวเอี๋ยม ชื่อรอง เหวินจี ยังเป็นกวีและนักดนตรีที่มีชื่อเสียงอีกด้วย
| ซัวหยง | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 ภาพของซัวหยง | |||||||||||||||
| ขุนนางแห่งราชวงศ์ฮั่น | |||||||||||||||
| เกิด | พ.ศ. 675 | ||||||||||||||
| ถึงแก่กรรม | พ.ศ. 735 | ||||||||||||||
| ชื่อภาษาจีน | |||||||||||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 蔡邕 | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| ยุคในประวัติศาสตร์ | ยุคสามก๊ก | ||||||||||||||
ในรัชสมัยพระเจ้าฮั่นเลนเต้ ขันทีกุมอำนาจการบริหารราชการ ทำให้อาณาประชาราษฎร์ได้รับความเดือดร้อนจากการโกงกินของเหล่าขันที บ้านเมืองในยุคนั้นเกิดอาเพศต่างๆมากมาย ซัวหยงได้เขียนจดหมายลับถวายแด่พระเจ้าเลนเต้มีใจความว่า ที่แผ่นดินเกิดอาเพศเป็นเพราะขันทีทั้งสิบกระทำการอันมิชอบ สิบขันทีจึงหาเหตุใส่ร้ายซัวหยง และยุยงพระเจ้าเลนเต้ให้ปลดซัวหยงออกจากราชการ ออกไปอยู่บ้านนอก ต่อมา ตั๋งโต๊ะได้ขึ้นมามีอำนาจในวังหลวง ตั๋งโต๊ะได้บังคับให้ซัวหยงกลับมารับราชการ มิฉะนั้นจะฆ่าเสีย แล้วตั้งให้เป็นสมุหพระราชวัง
เมื่อตั๋งโต๊ะถูกลิโป้สังหาร ซัวหยงเป็นขุนนางเพียงคนเดียวที่ไปร้องไห้หน้าศพของตั๋งโต๊ะ อ้องอุ้นโกรธจึงสั่งให้ทหารนำตัวซัวหยงไปทรมานจนตาย
ดูเพิ่ม แก้
 | บทความสามก๊กนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่วิกิพีเดีย:โครงการวิกิสามก๊ก |