จังหวัดชวาตะวันออก
ชวาตะวันออก หรือ จาวาตีมูร์[5] (อินโดนีเซีย: Jawa Timur, ย่อว่า Jatim; ชวา: ꧋ꦗꦮꦮꦺꦠꦤ꧀, อักษรโรมัน: Jåwå Wétan) เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศอินโดนีเซีย ตั้งอยู่ทางตะวันออกของเกาะชวา ยังรวมถึงเกาะมาดูราที่เชื่อมกับเกาะชวาโดยสะพานที่ยาวที่สุดในอินโดนีเซียที่ชื่อสะพานซูรามาดู และรวมถึงหมู่เกาะกาเงอันและหมู่เกาะมาซาเล็มบูที่ตั้งอยู่ทางตะวันออและเหนือ ตามลำดับ เมืองหลวงของจังหวัดคือ ซูราบายา เมืองใหญ่อันดับ 2 ของอินโดนีเซียและเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมที่สำคัญ บาญูวางีเป็นอำเภอที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดชวาตะวันออก และใหญ่ที่สุดของเกาะชวา[6]
จังหวัดชวาตะวันออก Provinsi Jawa Timur (อินโดนีเซีย) | |
|---|---|
     หมุนตามเข็มนาฬิกา จากบนซ้าย : Bromo Tengger Semeru National Park, Madura Strait at sunset, Lake Sarangan, the sulfuric lake of Kawah Ijen Mountain's cauldron, savanna in Baluran National Park | |
 ธง  ตรา | |
| คำขวัญ: Jer Basuki Mawa Béya (Javanese) (meaning: Sacrifices are needed to gain a greatness) | |
 ที่ตั้งจังหวัดชวาตะวันออกในประเทศอินโดนีเซีย | |
| พิกัด: 7°16′S 112°45′E / 7.267°S 112.750°E | |
| ประเทศ |  อินโดนีเซีย |
| เมืองหลัก |  ซูราบายา |
| ก่อตั้ง | 25 กุมภาพันธ์ 1950 |
| การปกครอง | |
| • องค์กร | East Java Regional Government |
| • ผู้ว่าการ | อาดี การ์โยโน (รักษาการ) |
| • รองผู้ว่าการ | ตำแหน่งว่าง |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 47,799.75 ตร.กม. (18,455.59 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | 14th |
| ความสูงจุดสูงสุด | 3,676 เมตร (12,060 ฟุต) |
| ประชากร | |
| • ทั้งหมด | 39,293,000 คน |
| • อันดับ | 2nd |
| • ความหนาแน่น | 820 คน/ตร.กม. (2,100 คน/ตร.ไมล์) |
| Demographics | |
| • Ethnic groups | ชวา (80%), มาดูรา (18%), จีน (2%)[3] |
| • ศาสนา | อิสลาม (96.36%), คริสต์ (2.4%), พุทธ (0.6%), ฮินดู (0.5%), ลัทธิขงจื๊อ (0.1%), Kejawen also practised[4] |
| • ภาษา | อินโดนีเซีย (ทางการ) ชวา (ท้องถิ่น) อาเรกัน (ท้องถิ่น) โอซิง (ท้องถิ่น) มาดูรา (ท้องถิ่น) Tenggerese (ท้องถิ่น) |
| เขตเวลา | UTC+7 (Indonesia Western Time) |
| Postcodes | 6xxxx |
| Area codes | (+62) 3xx |
| รหัส ISO 3166 | ID-JI |
| Vehicle sign | AE, AG, L, M, N, P, S, W |
| GRP Nominal | US$ 151,819,473,684 |
| GRP per capita | US$ 3,842 |
| GRP rank | 8th |
| HDI |  0.703 (High) |
| Largest city by area | Surabaya - 350.54 ตารางกิโลเมตร (135.34 ตารางไมล์) |
| Largest city by population | Surabaya - (2,765,487- 2010) |
| อำเภอพื้นที่ใหญ่ที่สุด | อำเภอบาญูวางี - 5,782.40 ตารางกิโลเมตร (2,232.60 ตารางไมล์) |
| อำเภอประชากรมากที่สุด | อำเภอมาลัง - (2,446,218 - 2010) |
| เว็บไซต์ | jatimprov |
จังหวัดครอบคลุมพื้นที่ 47,800 ตร.กม. จากข้อมูลประชากรปี ค.ศ. 2010 มีประชากรราว 37,476,757 คน อาศัยอยู่ในจังหวัดชวาตะวันออก เป็นจังหวัดที่มีประชากรมากเป็นอันดับ 2 ของประเทศ และจากข้อมูลทางการล่าสุดในเดือนมกราคม 2014 มีประชากร 41,529,481 คน
จังหวัดชวาตะวันออกติดกับจังหวัดชวากลางเพียงจังหวัดเดียว ทางทิศตะวันตก ติดกับทะเลชวาและมหาสมุทรอินเดียทางชายฝั่งทิศเหนือและใต้ ตามลำดับ ช่องแคบบาหลีทางตะวันออกได้แบ่งเกาะชวากับบาหลี
หน่วยการบริหาร
แก้พื้นที่จังหวัดชวาตะวันออกแบ่งออกเป็น 29 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 9 นครหรือโกตา และ 666 ตำบลหรือเกอจามาตัน[7][8]
- อำเภอ
- อำเภอเกรอซิก (Kabupaten Gresik)
- อำเภอเกอดีรี (Kabupaten Kediri)
- อำเภองันจุก (Kabupaten Nganjuk)
- อำเภองาวี (Kabupaten Ngawi)
- อำเภอจมบัง (Kabupaten Jombang)
- อำเภอเจิมเบอร์ (Kabupaten Jember)
- อำเภอซัมปัง (Kabupaten Sampang)
- อำเภอซีโดอาร์โจ (Kabupaten Sidoarjo)
- อำเภอซีตูบนโด (Kabupaten Situbondo)
- อำเภอซูเมอเนิป (Kabupaten Sumenep)
- อำเภอตูบัน (Kabupaten Tuban)
- อำเภอตูลุงอากุง (Kabupaten Tulungagung)
- อำเภอเตริงกาเล็ก (Kabupaten Trenggalek)
- อำเภอบนโดโวโซ (Kabupaten Bondowoso)
- อำเภอบลีตาร์ (Kabupaten Blitar)
- อำเภอบังกาลัน (Kabupaten Bangkalan)
- อำเภอบาญูวางี (Kabupaten Banyuwangi)
- อำเภอโบโจเนอโกโร (Kabupaten Bojonegoro)
- อำเภอปาจีตัน (Kabupaten Pacitan)
- อำเภอปาซูรูวัน (Kabupaten Pasuruan)
- อำเภอปาเมอกาซัน (Kabupaten Pamekasan)
- อำเภอโปโนโรโก (Kabupaten Ponorogo)
- อำเภอโปรโบลิงโก (Kabupaten Probolinggo)
- อำเภอมาเกอตัน (Kabupaten Magetan)
- อำเภอมาดียุน (Kabupaten Madiun)
- อำเภอมาลัง (Kabupaten Malang)
- อำเภอโมโจเกอร์โต (Kabupaten Mojokerto)
- อำเภอลาโมงัน (Kabupaten Lamongan)
- อำเภอลูมาจัง (Kabupaten Lumajang)
- นคร
- เกอดีรี (Kediri)
- โปรโบลิงโก (Probolinggo)
- โมโจเกอร์โต (Mojokerto)
- ซูราบายา (Surabaya; เมืองหลัก)
- บลีตาร์ (Blitar)
- บาตู (Batu)
- ปาซูรูวัน (Pasuruan)
- มาดียุน (Madiun)
- มาลัง (Malang)
อ้างอิง
แก้- ↑ "Statistik Indonesia 2018". Badan Pusat Statistik. สืบค้นเมื่อ July 24, 2018.
- ↑ "Estimasi Penduduk Menurut Umur Tunggal Dan Jenis Kelamin 2014 Kementerian Kesehatan" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-02-08. สืบค้นเมื่อ 2018-11-16.
- ↑ Indonesia's Population: Ethnicity and Religion in a Changing Political Landscape. Institute of Southeast Asian Studies. 2003.
- ↑ "Keagamaan 2009". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2018-11-16.
- ↑ ราชบัณฑิตยสภา. ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2564 (หน้า 24)
- ↑ "BPS Provinsi Jawa Timur". jatim.bps.go.id (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-04-09. สืบค้นเมื่อ 2018-09-18.
- ↑ Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
- ↑ "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.