จักรพรรดิโคกากุ
จักรพรรดิโคกากุ (อังกฤษ: Emperor Kōkaku; ญี่ปุ่น: 光格天皇; โรมาจิ: Kōkaku-tennō) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 119 แห่งราชวงศ์ญี่ปุ่น ตามที่ได้บันทึกไว้ในรายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น ครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศระหว่าง ค.ศ. 1779–1817
จักรพรรดิโคกากุ | |||||
---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
ครองราชย์ | 16 ธันวาคม ค.ศ. 1779 – 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1817 | ||||
พิธีขึ้น | 29 ธันวาคม ค.ศ. 1780 | ||||
ก่อนหน้า | โกะ-โมะโมะโซะโนะ | ||||
ถัดไป | นินโก | ||||
ไดโจเท็นโน | |||||
ดำรงพระยศ | 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1817 – 11 ธันวาคม ค.ศ. 1840 | ||||
ถัดไป | อากิฮิโตะ | ||||
พระราชสมภพ | 23 กันยายน ค.ศ. 1771 โมะโระฮิโตะ พระราชทานเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม ค.ศ. 1779 โทะโมะฮิโตะ พระราชทานเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1780 แทนพระนามเดิม | ||||
สวรรคต | 11 ธันวาคม ค.ศ. 1840 | ||||
ฝังพระศพ | 12 มกราคม ค.ศ. 1841 | ||||
คู่อภิเษก | เจ้าหญิงโยะชิโกะ | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์ญี่ปุ่น | ||||
พระราชบิดา | เจ้าชายซุเกฮิโตะ | ||||
ศาสนา | ชินโต |
พระราชประวัติ
แก้จักรพรรดิโคกะกุก่อนจะขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายโทะโมะฮิโตะ โดยเป็นพระราชโอรสของ เจ้าชายซุเกะฮิโตะ ผู้นำราชสกุล คังอิน โนะ มิยะ ซึ่งเป็นราชสกุลสาขาหนึ่ง
ในวันที่ 16 ธันวาคม ค.ศ. 1779 เจ้าชายโทะโมะฮิโตะทรงได้รับการสถาปนาเป็นพระราชโอรสบุญธรรมใน จักรพรรดิโกะ-โมะโมะโซะโนะ เนื่องจากองค์จักรพรรดิมีพระราชธิดาพระองค์เดียวและในวันนั้นจักรพรรดิโกะ-โมะโมะโซะโนะก็สวรรคตหลังจากนั้นอีก 5 วันคือวันที่ 21 ธันวาคม ค.ศ. 1779 เจ้าชายโทะโมะฮิโตะพระชนมายุเพียง 8 พรรษาทรงได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิโคกะกุ
แก้จักรพรรดิโคกะกุครองสิริราชสมบัติระหว่างวันที่ 21 ธันวาคม ค.ศ. 1779 – 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1817
- 1 มกราคม ค.ศ. 1780 (วันที่ 25 เดือน 11 ปี อันเอ ที่ 8): จักรพรรดิโคกะกุประกอบ พระราชพิธีราชาภิเษก ขึ้นเป็นจักรพรรดิอย่างเป็นทางการ ณ พระราชวังหลวงเคียวโตะ
- 17 กันยายน ค.ศ. 1786 (วันที่ 15 เดือน 8 ปี เท็งเม ที่ 6): โชกุน โทะกุงะวะ อิเอะฮะรุ โชกุนลำดับที่ 10 แห่ง รัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะ ถึงแก่อสัญกรรมและได้มีการฝังศพที่ เอะโดะ
- 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1817 (วันที่ 22 เดือน 3 ปี บุงกะ ที่ 14): จักรพรรดิโคกะกุพระชนมายุ 45 พรรษาได้ประกาศสละราชบัลลังก์ให้แก่ เจ้าชายอะยะฮิโตะ พระราชโอรสขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดินินโก นับเป็นจักรพรรดิองค์แรกที่สละราชบัลลังก์เมื่อพระชนมายุมากกว่า 40 พรรษานับตั้งแต่ จักรพรรดิโองิมะชิ สละราชบัลลังก์เมื่อปี ค.ศ. 1586
โดยจักรพรรดิโคกะกุเป็นต้นราชสกุลของจักรพรรดิที่ปกครองญี่ปุ่นในปัจจุบัน
- 11 ธันวาคม ค.ศ. 1840 (วันที่ 18 เดือน 11 ปี เท็งโป ที่ 11) : อดีตจักรพรรดิโคกะกุสวรรคตเมื่อพระชนมายุ 69 พรรษา
อ้างอิง
แก้ดูเพิ่ม
แก้ก่อนหน้า | จักรพรรดิโคกากุ | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
จักรพรรดิโกะ-โมะโมะโซะโนะ | จักรพรรดิญี่ปุ่น (1779–1817) |
จักรพรรดินินโก |