จักรพรรดินินโก

จักรพรรดินินโก (ญี่ปุ่น: 仁孝天皇โรมาจิNinkō tennōทับศัพท์นินโก เท็นโน) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 120 ตามประเพณีการสืบราชสันตติวงศ์รัชสมัยของจักรพรรดินินโกกินเวลาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1817 จนกระทั่งเสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1846 ทรงเห็นว่าอำนาจของโชกุนเสื่อมโทรมลงอีก ภัยพิบัติ ซึ่งรวมถึงความอดอยาก การทุจริต และการแทรกแซงของประเทศตะวันตกที่เพิ่มขึ้น ช่วยบั่นทอนความไว้วางใจของสาธารณชนในรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ จักรพรรดินินโกพยายามที่จะรื้อฟื้นพิธีกรรมในราชสำนักและปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระราชบิดาของพระองค์คือจักรพรรดิโคกากุ ู่อย่างไรก็ตามไม่ทราบว่าจักรพรรดิมีบทบาทอย่างไรในความโกลาหลที่เกิดขึ้นในรัชสมัยของพระองค์ พระราชวงศ์ของพระองค์รวมถึงพระราชโอรส-ธิดา 15 องค์จากพระสนมองค์ต่าง ๆ แต่มีเพียงสามองค์เท่านั้นที่มีพระชนม์อยู่จนโต พระราชโอรสองค์ที่สี่ของพระองค์คือ เจ้าชายโอซาฮิโตะได้กลายเป็นจักรพรรดิองค์ต่อไปจากการสวรรคตของจักรพรรดินินโก ในปี ค.ศ. 1846 ในขณะที่อำนาจทางการเมืองในขณะนั้นยังคงอยกับโชกุน จุดเริ่มต้นของยุคบากูมัตสึ (การสิ้นสุดยุครัฐบาลทหาร) ก็ใกล้เข้ามาแล้ว

จักรพรรดินินโก
Emperor Ninkō.jpg
จักรพรรดินินโก
จักรพรรดิญี่ปุ่น
7 พฤษภาคม ค.ศ. 1817 – 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1846
พิธีราชาภิเษก31 ตุลาคม ค.ศ. 1817
รัชศกบุนกะ
บุนเซ
เท็นโป
โคกะ
โชกุน
รัชกาลก่อนหน้าจักรพรรดิโคกากุ
รัชกาลถัดไปจักรพรรดิโคเม

ประสูติ16 มีนาคม ค.ศ. 1800
พระบรมนามาภิไธยอายาฮิโตะ (恵仁)
สวรรคต21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1846
สุสานหลวงสึกิ โนะ วะ โนะ มิซาซางิ (後月輪陵) เกียวโต
พระราชบิดาจักรพรรดิโคกากุ
พระราชมารดาคาจูจิ ทาดาโกะ
พระสนม
พระราชโอรส-ธิดาเจ้าชายโอะซะฮิโตะ , จักรพรรดิโคเม

พระราชประวัติแก้ไข

ก่อนจะขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ พระองค์มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายอะยะฮิโตะ (อังกฤษ: Imperial Prince Ayahito, ญี่ปุ่น: Ayahito-shinnō) ทรงเป็นพระราชโอรสองค์ที่ 4 ใน จักรพรรดิโคกากุ

เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพแก้ไข

จักรพรรดินินโกครองสิริราชสมบัติระหว่างวันที่ 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1817 - 21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1846 โดยได้เป็นรัชทายาทตั้งแต่ ค.ศ. 1809 เนื่องจากเป็นพระโอรสบุญธรรมในเจ้าหญิงโยะชิโกะ จักรพรรดินีในจักรพรรดิโคกะกุ

  • 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1817 (วันที่ 22 เดือน 3 ปี บุงกะ ที่ 14) : ปีที่ 38 ในรัชสมัยจักรพรรดิโคกะกุพระองค์สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายอะยะฮิโตะพระราชโอรสที่รัชทายาทพระชนมายุ 17 พรรษาขึ้นสืบราชสมบัติต่อมาเป็นจักรพรรดินินโก หลังจากนั้นไม่นานได้ประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกอย่างเป็นทางการ

ตลอด 28 ปีในรัชสมัยทางราชสำนักได้เกิดความขัดแย้งกับทาง รัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะ โดยมีพระราชประสงค์ที่จะโค่นล้มรัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะแต่พระองค์สวรรคตเสียก่อนพระราชประสงค์ของพระองค์จึงได้มาสำเร็จในช่วงต้นรัชสมัยจักรพรรดิเมจิ พระราชนัดดาของพระองค์

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข