การบูร
สำหรับพรรณไม้ ดูที่ การบูร (พรรณไม้)
การบูร เป็นของแข็งสีขาวขุ่นมีกลิ่นแรง[5] เป็นสารประกอบกลุ่มเทอร์พีนที่มีสูตรทางเคมีเป็น C10H16O พบได้จากต้นการบูร (Cinnamomum camphora)
| การบูร[1][2] | |
|---|---|
| |
| |
| ชื่อตาม IUPAC | 1,7,7-Trimethylbicyclo[2.2.1]heptan-2-one |
| ชื่ออื่น | 2-Bornanone; Bornan-2-one; 2-Camphanone; Formosa |
| เลขทะเบียน | |
| เลขทะเบียน CAS | [76-22-2][CAS] |
| PubChem | |
| EC number | |
| UN number | 2717 |
| DrugBank | DB01744 |
| KEGG | |
| MeSH | |
| ChEBI | |
| RTECS number | EX1225000 |
| SMILES | |
| InChI | |
| Beilstein Reference | 1907611 |
| Gmelin Reference | 83275 |
| ChemSpider ID | |
| 3DMet | B04902 |
| คุณสมบัติ | |
| สูตรโมเลกุล | C10H16O |
| มวลโมเลกุล | 152.23 g mol−1 |
| ลักษณะทางกายภาพ | ผลึกสีขาวหรือไม่มีสี |
| กลิ่น | หอมและทะลุปรุโปร่ง |
| ความหนาแน่น | 0.992 g·cm−3 |
| จุดหลอมเหลว |
175–177 °C, ข้อผิดพลาดนิพจน์: "–" เป็นอักขระเครื่องหมายวรรคตอนที่ไม่รู้จัก K, ข้อผิดพลาดนิพจน์: "–" เป็นอักขระเครื่องหมายวรรคตอนที่ไม่รู้จัก °F |
| จุดเดือด |
209 °C, 482 K, 408 °F |
| ความสามารถละลายได้ ใน น้ำ | 1.2 g·dm−3 |
| ความสามารถละลายได้ ใน แอซีโทน | ~2500 g·dm−3 |
| ความสามารถละลายได้ ใน กรดแอซิติก | ~2000 g·dm−3 |
| ความสามารถละลายได้ ใน ไดเอทิลอีเทอร์ | ~2000 g·dm−3 |
| ความสามารถละลายได้ ใน คลอโรฟอร์ม | ~1000 g·dm−3 |
| ความสามารถละลายได้ ใน เอทานอล | ~1000 g·dm−3 |
| log P | 2.089 |
| ความดันไอ | 4 mmHg (at 70 °C) |
| Chiral rotation [α]D | +44.1° |
| −103×10−6 cm3/mol | |
| ความอันตราย | |
| GHS pictograms |   
|
| NFPA 704 |
 2
2
0
|
| Explosive limits | 0.6–3.5%[4] |
| U.S. Permissible exposure limit (PEL) |
TWA 2 mg/m3[4] |
| LD50 | 1310 mg/kg (ปาก, หนู)[3] |
| สารประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องกัน | |
คีโทนที่เกี่ยวข้อง
|
Fenchone, Thujone |
| สารประกอบที่เกี่ยวข้อง | แคมฟีน, ไพนีน, พิมเสน, Camphorsulfonic acid |
| หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa | |
| สถานีย่อย:เคมี | |
การบูรสังเคราะห์แก้ไข
การบูรส่วนใหญ่ที่ขายในท้องตลาดนั้นเป็นการบูรสังเคราะห์ขึ้นจากน้ำมันสน[6]
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ The Merck Index, 7th edition, Merck & Co., Rahway, New Jersey, 1960
- ↑ Handbook of Chemistry and Physics, CRC Press, Ann Arbor, Michigan, USA
- ↑ "Camphor (synthetic)". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH). 4 December 2014. สืบค้นเมื่อ 19 February 2015.
- ↑ 4.0 4.1 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อPGCH - ↑ Mann JC, Hobbs JB, Banthorpe DV, Harborne JB (1994). Natural products: their chemistry and biological significance. Harlow, Essex, England: Longman Scientific & Technical. pp. 309–11. ISBN 978-0-582-06009-8.
- ↑ "การบูร ไม้หอมมากประโยชน์ สร้างรายได้น่าลงทุน". kaset.today.
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: การบูร |
- INCHEM at IPCS (International Programme on Chemical Safety)
- NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards - Camphor at Centers for Disease Control and Prevention
 |
บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี |