โลหะหลังทรานซิชัน

13	14	15	16	17
B โบรอน	C คาร์บอน	N ไนโตรเจน	O ออกซิเจน	F ฟลูออรีน
Al อะลูมิเนียม	Si ซิลิกอน	P ฟอสฟอรัส	S กำมะถัน	Cl คลอรีน
Ga แกลเลียม	Ge เจอร์เมเนียม	As สารหนู	Se ซีลีเนียม	Br โบรมีน
In อินเดียม	Sn ดีบุก	Sb พลวง	Te เทลลูเรียม	I ไอโอดีน
Tl แทลเลียม	Pb ตะกั่ว	Bi บิสมัท	Po พอโลเนียม	At แอสทาทีน
Nh นิโฮเนียม	Fl ฟลีโรเวียม	Mc มอสโกเวียม	Lv ลิเวอร์มอเรียม	Ts เทนเนสซีน

โลหะหลังทรานซิชัน (อังกฤษ: post-transition metals) คือธาตุในอนุกรมเคมีของตารางธาตุที่อยู่ระหว่างธาตุกึ่งโลหะ (metalloids) และธาตุโลหะทรานซิชัน (transition metals) มีประจุไฟฟ้าบวกมากกว่าโลหะแอลคาไล (alkali metals) และโลหะแอลคาไลน์เอิร์ท (alkaline earth metals) มีจุดหลอมเหลวและจุดเดือดต่ำกว่าโลหะทรานซิชัน โลหะหลังทรานซิชันมีดังนี้

1. อะลูมิเนียม (aluminium)
2. แกลเลียม (gallium)
3. อินเดียม (indium)
4. ดีบุก (tin)
5. แทลเลียม (thallium)
6. ตะกั่ว (lead)
7. บิสมัท (bismuth)
8. นิโฮเนียม (nihonium)
9. ฟลีโรเวียม (flerovium)
10. มอสโกเวียม (moscovium)
11. ลิเวอร์มอเรียม (livermorium)