โชกุนิฮงงิ
โชกุนิฮงงิ (ญี่ปุ่น: 続日本紀; โรมาจิ: Shoku Nihongi) เป็นหนังสือประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นที่ได้รับมอบหมายจากจักรพรรดิ ซึ่งเขียนเสร็จใน ค.ศ. 797 หนังสือนี้เป็นเล่มที่สองจากหนังสือประวัติศาสตร์ของชาติทั้งหก โดยเป็นภาคต่อของนิฮงโชกิและภาคก่อนนิฮงโคกิ ฟูจิวาระ โนะ สึงูตากะและซูงาโนะ โนะ มามิจิทำหน้าที่เป็นบรรณาธิการหลัก และเป็นหนึ่งในข้อมูลปฐมภูมิทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับยุคนาระของญี่ปุ่นที่สำคัญที่สุด
หนังสือนี้กล่าวถึงรายละเอียดตั้งแต่ปีแรกในรัชสมัยจักรพรรดิมมมุใน ค.ศ. 697 จนถึงปีที่ 10 ในรัชสมัยจักรพรรดิคัมมุใน ค.ศ. 791 รวม 9 รัชกาล และสิ้นสุดใน ค.ศ. 797[1]
หนังสือนี้มีความยาว 40 เล่ม ที่เขียนด้วยหลักเขียนแบบคัมบุง (ภาษาญี่ปุ่นในอักษรจีนคลาสสิก) เพราะในเวลานั้นเป็นเรื่องปกติที่ภาษาญี่ปุ่นทางการจะเขียนด้วยวิธีนี้[2] อย่างไรก็ตาม มี "เซ็มเมียว" (宣命) หรือ "พระราชกฤษฎีกา" จำนวนมากในข้อความที่เขียนด้วยอักษรแบบ "เซ็มเมียว-กากิ" ซึ่งเก็บคำบุพบทและกริยาลงท้ายด้วยรูปเสียง[3]
อ้างอิง แก้
- ↑ Bender, Ross (March 2009), "Performative Loci of Shoku Nihongi Edicts, 749–770", Journal of Oral Tradition, vol. 24 no. 1, pp. 249–268
- ↑ Rikkokushi (『六国史』), by Tarō Sakamoto (坂本太郎) (Yoshikawa Kobunkan (吉川弘文館), 1970, republished 1994)
- ↑ Motosawa, Masafumi (2007-03-28). "Senmyō". Encyclopedia of Shinto. สืบค้นเมื่อ 2012-02-27.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- แม่แบบ:NKBJ
- แม่แบบ:NKBD
- Text of the Shoku Nihongi เก็บถาวร 2011-06-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (Japanese)
- Further information and text of the Shoku Nihongi at Japanese Historical Text Initiative
- manuscript scans at Waseda University Library
 | บทความประเทศญี่ปุ่นนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |