จักรพรรดิคัมมุ
จักรพรรดิคัมมุ (ญี่ปุ่น: 桓武天皇; โรมาจิ: Kammu-tennō; ค.ศ. 735 – 9 เมษายน ค.ศ. 806) จักรพรรดิองค์ที่ 50 แห่งราชวงศ์ญี่ปุ่น[1] ตามที่ได้จัดเรียงไว้ในรายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น[2] และเป็นช่วงที่พระราชอำนาจของจักรพรรดิเรืองอำนาจถึงจุดสูงสุด[3] โดยพระองค์มีอีกพระนามหนึ่งว่า จักรพรรดิคาชิวาบาระ ซึ่งมีที่มาจากพระนามสุสานของพระองค์
| จักรพรรดิคัมมุ 桓武天皇 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 พระสาทิสลักษณ์ของจักรพรรดิคัมมุ, คริสต์ศตวรรษที่ 16 | |||||
| จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
| ครองราชย์ | 30 เมษายน ค.ศ. 781 – 9 เมษายน ค.ศ. 806 | ||||
| ราชาภิเษก | 10 พฤษภาคม ค.ศ. 781 | ||||
| ก่อนหน้า | โคนิง | ||||
| ถัดไป | เฮเซ | ||||
| พระราชสมภพ | 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 736 ยามาเบะ (山部) | ||||
| สวรรคต | 9 เมษายน ค.ศ. 806 (70 ปี) | ||||
| ฝังพระศพ | คาชิวาบาระ โนะ มิซาซางิ (柏原陵) (เกียวโต) | ||||
| คู่อภิเษก | ฟูจิวาระ โนะ โอโตมูโระ | ||||
| พระราชบุตร กับพระองค์อื่น ๆ... | |||||
| |||||
| ราชวงศ์ | ยามาโตะ | ||||
| พระราชบิดา | จักรพรรดิโคนิง | ||||
| พระราชมารดา | ทากาโนะ โนะ นีงาซะ | ||||
จักรพรรดิคัมมุครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศระหว่าง ค.ศ. 781 - 806
ในเวลาต่อมาพระนาม คาชิวาบาระ ของจักรพรรดิคัมมุได้ถูกนำไปใช้เป็นพระนามของจักรพรรดิโกะ-คาชิวาบาระ จักรพรรดิในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16
พระราชประวัติ แก้
พระนามส่วนพระองค์ของคัมมุ (อิมินะ) คือ ยามาเบะ (ญี่ปุ่น: 山部; โรมาจิ: Yamabe)[4] เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ในเจ้าชายชิรากาเบะ (ภายหลังรู้จักกันในพระนามจักรพรรดิโคนิง) และประสูติก่อนที่ชิรากาเบะจะขึ้นครองราชย์[5] โชกุนิฮงงิ (ญี่ปุ่น: 続日本紀; โรมาจิ: Shoku Nihongi) รายงานว่า ยามาโตะ โนะ นีงาซะ (ภายหลังเรียกว่าทากาโนะ โนะ นีงาซะ) พระราชมารดาของยามาเบะ เป็นทายาทรุ่นที่ 10 ของพระเจ้ามูรยองแห่งแพ็กเจ (ค.ศ. 462-523)[6]
และนอกจากนี้ยังเป็นพระราชบิดาของจักรพรรดิอีก 3 พระองค์คือจักรพรรดิเฮเซ จักรพรรดิองค์ที่ 51, จักรพรรดิซางะ จักรพรรดิองค์ที่ 52 และ จักรพรรดิจุนนะ จักรพรรดิองค์ที่ 53
เหตุการณ์ในพระชนมชีพของจักรพรรดิคัมมุ แก้
เจ้าชายยะมะเบะมิได้รับการสถาปนาเป็นรัชทายาทเนื่องจากพระอนุชาต่างพระราชมารดาของพระองค์คือ เจ้าชายโอะซะเบะ ที่ประสูติแต่จักรพรรดินีคือ เจ้าหญิงอิโนะเอะ พระราชธิดาในจักรพรรดิโชมุได้รับสถาปนาเป็นรัชทายาทจนกระทั่งเกิดเหตุการณ์สาปแช่งจักรพรรดิโคนิงทำให้จักรพรรดินีและเจ้าชายโอะซะเบะถูกปลดและถูกเนรเทศเจ้าชายยะมะเบะจึงได้รับสถาปนาเป็นรัชทายาทแทน
- 773:[7] ได้รับตำแหน่งมกุฏราชกุมาร
- 30 เมษายน ค.ศ. 781[8](ปีเท็นโอที่ 1, วันที่ 3 เดือน 4[9]): จักรพรรดิโคนิงสละราชสมับติในปีที่ 11 ในรัชสมัยของพระองค์[10] หลังจากนั้นไม่นาน คัมมุจึงขึ้นครองราชย์[11] ในรัชสมัยของพระองค์ ได้มีการย้ายเมืองหลวงญี่ปุ่นจากนาระ (เฮโจเกียว) ไปยังนางาโอกะเกียวใน ค.ศ. 784[12] จากนั้นจึงย้ายเมืองหลวงอีกครั้งใน ค.ศ. 794[13]
- 28 กรกฎาคม ค.ศ. 782 (ปีเอ็นเรียกุที่ 1, วันที่ 14 เดือน 6[14]): ซาไดจิง ฟูจิวาระ โนะ อูโอนะมีส่วนในเหตุการณ์ที่ทำให้เขาถูกถอดออกจากตำแหน่งและเนรเทศไปยังคีวชิ[12] อูโอนะได้รับอนุญาตให้กลับไปยังเมืองหลวงโดยอ้างว่าป่วย หลังเสียชีวิตที่นั่น จึงมีการเผาคำสั่งเนรเทศและฟื้นฟูตำแหน่งของเขา[12] โดยเป็นช่วงเดียวกันที่ฟูจิวาระ โนะ ทามาโระได้รับการแต่งตั้งเป็นอูไดจิง ในช่วงนั้นทั้งตำแหน่งซาไดจิงและอูไดจิงว่าง ที่ปรึกษาหลัก (ไดนางง) และจักรพรรดิรับหน้าที่และอำนาจที่จะได้รับการมอบหมายเป็นอย่างอื่น[15]
- 783 (ปีเอ็นเรียกุที่ 2, เดือน 3[16]): อูไดจิง ทามาโระเสียชีวิตตอนอายุ 62 ปี[15]
- 783 (ปีเอ็นเรียกุที่ 2, เดือน 7[17]): ฟูจิวาระ โนะ โคเรกิมิกลายเป็น อูไดจิง คนใหม่ต่อจากฟูจิวาระ โนะ ทามาโระ[15]
- 793 (ปีเอ็นเรียกุที่ 12[18]): เริ่มต้นก่อสร้างวัดเอ็นเรียกุ ภายใต้การนำของเด็งเงียว[13]
- 794:[13] ย้ายเมืองหลวงไปยังเฮอังเกียว โดยมีพระราชวังชื่อว่า เฮอังโนะมิยะ (平安宮?, "palace of peace/tranquility")[4]
- 17 พฤศจิกายน ค.ศ. 794 (ปีเอ็นเรียกุที่ 13, วันที่ 21 เดือน 10[19]): จักรพรรดิเสด็จด้วยแคร่จากนาระไปยังเฮอังเเกียว เมืองหลวงใหม่ พร้อมขบวนแห่ที่ยิ่งใหญ่[13] ถือเป็นจุดเริ่มต้นยุคนาระ
- 794 แต่งตั้งโอโตโมะ โนะ โอโตมาโระเป็นโชกุนคนแรก ร่วมกับซากาโนอูเอะ โนะ ทามูรามาโระที่อยู่ภายใต้เอมิชิที่ฮนชูเหนือ[20]
- 806:[4] คัมมุสวรรคตตอตพระชนมพรรษา 70 พรรษา[21] รัชสมัยของพระองค์มีระยะเวลา 25 ปี
แผนผัง แก้
| Ancestors of จักรพรรดิคัมมุ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
พระราชวงศ์ แก้
จักรพรรดิคัมมุมีพระราชโอรส-ธิดาทั้งสิ้น 36 พระองค์[23]
- จักรพรรดินี : ฟุจิวะระ โนะ โอะโตะมุโระ (1303 – 1333) ธิดาของ ฟุจิวะระ โนะ โยะชิสึงุ
- เจ้าชายอะเตะ (จักรพรรดิเฮเซ) (1317 – 1367)
- เจ้าชายคะมิโนะ (จักรพรรดิซะงะ) (1329 – 1385)
- เจ้าหญิงโคชิ (1332 – 1352) จักรพรรดินีใน จักรพรรดิจุนนะ
- เจ้าหญิงพระชายา : เจ้าหญิงซะกะฮิโตะ (1297 – 1372) พระราชธิดาใน จักรพรรดิโคนิง
- เจ้าหญิงอะซะฮะระ (1322 – 1360) ไซโอ องค์ที่ 12 แห่ง ศาลเจ้าอิเสะ และ เจ้าหญิงพระชายา ใน จักรพรรดิเฮเซ
- Bunin : ฟุจิวะระ โนะ ทะบิโกะ (1302 – 1331) ธิดาของ ฟุจิวะระ โนะ โมะโมะกะวะ
- เจ้าชายโอโตะโมะ (จักรพรรดิจุนนะ) (1329 – 1383)
- นางสนองพระโอษฐ์ : ทะชิบะนะ โนะ สึเนะโกะ (1331 – 1360) ธิดาของ ทะชิบะนะ โนะ ชิมะดะมะโระ
- เจ้าหญิงโอยะเกะ (? – 1392) เจ้าหญิงพระชายา ใน จักรพรรดิเฮเซ
อ้างอิง แก้
- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 桓武天皇 (50); retrieved 2013-8-22.
- ↑ Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Etchū" in Japan Encyclopedia, p. 464; Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, pp. 61–62.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 86–95, p. 86, ที่ Google Books; Brown, Delmer M. Gukanshō, pp. 277–279; Varley, H. Paul. Jinnō Shōtōki, pp. 148–150.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Brown, p. 277.
- ↑ Titsingh, p. 86, p. 86, ที่ Google Books; Varley, p. 149.
- ↑ Watts, Jonathan. "The emperor's new roots: The Japanese emperor has finally laid to rest rumours that he has Korean blood, by admitting that it is true," The Guardian (London). December 28, 2001.
- ↑ Brown, p. 34.
- ↑ วันที่จูเลียนนำมาจาก NengoCalc
- ↑ 天安一年四月三日
- ↑ Titsingh, pp. 85–6, p. 85, ที่ Google Books; Brown, p. 277.
- ↑ Titsingh, p. 86, p. 86, ที่ Google Books; Varley, p. 44; a distinct act of senso is unrecognized prior to Emperor Tenji; and all sovereigns except Jitō, Yōzei, Go-Toba, and Fushimi have senso and sokui in the same year until the reign of Emperor Go-Murakami.
- ↑ 12.0 12.1 12.2 Brown, 278.
- ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 Brown, 279.
- ↑ 延暦一年六月十四日
- ↑ 15.0 15.1 15.2 Titsingh, p. 86, p. 86, ที่ Google Books.
- ↑ 延暦二年三月
- ↑ 延暦二年七月
- ↑ 延暦十二年
- ↑ 延暦十三年十月二十一日
- ↑ "Shogun". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ November 19, 2014.
- ↑ Varley, p. 150.
- ↑ "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 28 January 2018.
- ↑ Ponsonby-Fane, p. 62.
ข้อมูล แก้
- Brown, Delmer M.; Ichirō Ichida (1979). The Future and the Past (a translation and study of the Gukanshō, an interpretive history of Japan written in 1219). Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0. OCLC 251325323.
- Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon (Nihon Ōdai Ichiran). Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842