แอ็นสท์ รือดีเกอร์ ชตาเริมแบร์ค

นักชาตินิยมและนักการเมืองชาวออสเตรีย

เจ้าชาย แอ็นสท์ รือดีเกอร์ คามีโล ฟ็อน ชตาเริมแบร์ค (เยอรมัน: Ernst Rüdiger Camillo von Starhemberg; 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1899 – 15 มีนาคม ค.ศ. 1956) เป็นนักชาตินิยมและนักการเมืองชาวออสเตรียที่บทบาทสำคัญในการสนับสนุนลัทธิฟาสซิสต์ออสเตรียและการก่อตั้งระบอบเผด็จการฟาสซิสต์คริสตจักร (clerical fascist) ในประเทศช่วงสมัยระหว่างสงคราม เขาเดินทางลี้ภัยออกจากออสเตรียในช่วงการบุกครองประเทศของนาซี และเข้าร่วมกองทัพฝรั่งเศสเสรีและสหราชอาณาจักรเพื่อต่อต้านเยอรมนีในสงครามโลกครั้งที่สอง

แอ็นสท์ รือดีเกอร์ ฟ็อน ชตาเริมแบร์ค
Ernst Rüdiger von Starhemberg
ชตาเริมแบร์คในเครื่องแบบไฮม์แวร์
รองนายกรัฐมนตรีออสเตรีย
ดำรงตำแหน่ง
1 พฤษภาคม ค.ศ. 1934 – 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1936
หัวหน้ารัฐบาลเอ็งเงิลแบร์ท ด็อลฟูส
ควร์ท ชุชนิค
ก่อนหน้าเอมีล ไฟ
ถัดไปเอดูอาร์ท บาร์-บาร์เร็นเฟ็ลส์
รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง
29 ตุลาคม ค.ศ. 1935 – 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1936
ดำรงตำแหน่งร่วมกับ เอดูอาร์ท บาร์-บาร์เร็นเฟ็ลส์ และคาร์ล บูเร็ช
หัวหน้ารัฐบาลควร์ท ชุชนิค
ก่อนหน้าโอโด น็อยชตัดท์-ชเตือร์เมอร์
ถัดไปเอ็ทมุนท์ เกล็ซ-ฮอสท์เทอเนา
ดำรงตำแหน่ง
17 พฤษภาคม ค.ศ. 1934 – 17 ตุลาคม ค.ศ. 1935
ดำรงตำแหน่งร่วมกับ เอก็อน แบร์เกอร์-วัลเดเน็ค, อ็อทโท เอ็นเดอร์, เอมีล ไฟ, โรแบร์ท แกร์เบอร์, โอโด น็อยชตัดท์-ชเตือร์เมอร์, ริชชาร์ท ชมิทซ์
หัวหน้ารัฐบาลเอ็งเงิลแบร์ท ด็อลฟูส
ควร์ท ชุชนิค
ก่อนหน้าวินเซินทซ์ ชูมือ
ถัดไปเอดูอาร์ท บาร์-บาร์เร็นเฟ็ลส์
ดำรงตำแหน่ง
30 กันยายน ค.ศ. 1930 – 4 ธันวาคม ค.ศ. 1930
ดำรงตำแหน่งร่วมกับ อิกนัทซ์ ซีเพิล
หัวหน้ารัฐบาลคาร์ล เฟาโกอิน
ก่อนหน้าวินเซินทซ์ ชูมือ
ถัดไปฟรันทซ์ วิงค์เลอร์
ผู้นำแนวร่วมปิตุภูมิ
ดำรงตำแหน่ง
31 กรกฎาคม ค.ศ. 1934[1] – 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1936[2]
ก่อนหน้าเอ็งเงิลแบร์ท ด็อลฟูส
ถัดไปยกเลิกตำแหน่ง
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย
ดำรงตำแหน่ง
30 กันยายน ค.ศ. 1930 – 4 ธันวาคม ค.ศ. 1930
หัวหน้ารัฐบาลคาร์ล เฟาโกอิน
ก่อนหน้าวินเซินทซ์ ชูมือ
ถัดไปฟรันทซ์ วิงค์เลอร์
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด10 พฤษภาคม ค.ศ. 1899
เอเฟอร์ดิง จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี
เสียชีวิต15 มีนาคม ค.ศ. 1956 (56 ปี)
ชรุนส์ ฟอร์อาร์ลแบร์ค ประเทศออสเตรีย
พรรคการเมืองไฮม์มัทบล็อค (ค.ศ.ใ1921–1933)
แนวร่วมปิตุภูมิ (ค.ศ. 1933–1938)
คู่สมรสเคาน์เตสมารี เอลีซาเบ็ท ฟ็อน ซาล์ม-ไรฟ์เฟอร์ไชท์-ไรทซ์ (สมรส 1928; 1937)
โนรา เกรกอร์ (สมรส 1937; 1949)
บุตร1
ความสัมพันธ์ตระกูลชตาเริมแบร์ค

ชตาเริมแบร์คเป็นผู้นำกองกำลังกึ่งทหารไฮม์แวร์และต่อมาเป็นผู้นำแนวร่วมปิตุภูมิ เขาดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีในบุนเดิสราทระหว่าง ค.ศ. 1920–1930 เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยใน ค.ศ. 1930 เป็นรองนายกรัฐมนตรีใน ค.ศ. 1934 และรักษาการตำแหน่งนายกรัฐมนตรีและผู้นำแนวร่วมปิตุภูมิในช่วงสั้น ๆ หลังจากเหตุการณ์ลอบสังหารเอ็งเงิลแบร์ท ด็อลฟูส ต่อมาชตาเริมแบร์คหมดศรัทธาต่อแนวทางสายกลางของรัฐบาลควร์ท ชุชนิค และถูกขับลงจากอำนาจใน ค.ศ. 1936 เมื่อกองกำลังไฮม์แวร์ระงับตัวลง และเขาลี้ภัยออกนอกประเทศหลังเหตุการณ์อันชลุสเพื่อหลีกเลี่ยงการตอบโต้กับพวกนาซี

ชตาเริมแบร์คลี้ภัยในสวิตเซอร์แลนด์ และเข้าร่วมฝ่ายสัมพันธมิตรตะวันตกในกองทัพอากาศฝรั่งเศสเสรีและสหราชอาณาจักรในช่วงต้นสงครามโลกครั้งที่สอง แต่เมื่อสหภาพโซเวียตเข้าร่วมฝ่ายสัมพันธมิตร จึงทำให้ชตาเริมแบร์คออกจากกองทัพ เพราะมองว่าโซเวียตนั้นชั่วร้ายเทียบเท่ากับนาซี เขาเดินทางไปที่อาร์เจนตินาและอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลาสิบสามปี ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตระหว่างการเยือนออสเตรียใน ค.ศ. 1956

อ้างอิง

แก้
  1. Der Vizekanzler – Führer der Vaterländischen Front. In Neue Freie Presse, 31 กรกฎาคม 1934 (ภาษาเยอรมัน).
  2. Dr. v. Schuschnigg über die Führung der V. F. In Neue Freie Presse, 16 พฤษภาคม 1936 (ภาษาเยอรมัน).

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
ก่อนหน้า แอ็นสท์ รือดีเกอร์ ชตาเริมแบร์ค ถัดไป
เอมีล ไฟ    
รองนายกรัฐมนตรีออสเตรีย
(1 พฤษภาคม ค.ศ. 1934 – 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1936)
  เอดูอาร์ท บาร์-บาร์เร็นเฟ็ลส์
เอ็งเงิลแบร์ท ด็อลฟูส    
ผู้นำแนวร่วมปิตุภูมิ
(31 กรกฎาคม ค.ศ. 1934 – 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1936)
  ยกเลิกตำแหน่ง