แวร์เนอร์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค

แวร์เนอร์ เอดูอาร์ท ฟริทซ์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค (เยอรมัน: Werner Eduard Fritz von Blomberg) เป็นจอมพลเยอรมัน รัฐมนตรีว่าการสงครามแห่งไรช์และผู้บัญชาการทหารเหล่าทัพเยอรมันจนถึง ค.ศ. 1938

แวร์เนอร์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค
แวร์เนอร์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค ใน ค.ศ. 1934
ชื่อเกิด	แวร์เนอร์ เอดูอาร์ท ฟริทซ์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค
เกิด	2 กันยายน ค.ศ. 1878 มณฑลพอเมอเรเนีย, ราชอาณาจักรปรัสเซีย, จักรวรรดิเยอรมัน
เสียชีวิต	14 มีนาคม ค.ศ. 1946(1946-03-14) (67 ปี) เนือร์นแบร์ค, ประเทศเยอรมนี
รับใช้	เยอรมนี เยอรมนี ไรช์เยอรมัน
บริการ/สังกัด	กองทัพบก
ประจำการ	ค.ศ. 1897–1938
ชั้นยศ	จอมพล
บังคับบัญชา	กระทรวงการสงครามไรช์
การยุทธ์	สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
บำเหน็จ	พัวร์เลอเมรีท

เขาเข้าร่วมกองทัพเยอรมันใน ค.ศ. 1897 หลังจบหลักสูตรจากวิทยาลัยการทหารปรัสเซียใน ค.ศ. 1907 เขาก็ได้ขึ้นเป็นนายพลใน ค.ศ. 1908 และได้เข้าร่วมแนวรบด้านตะวันตกในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและได้รับเหรียญพัวร์เลอเมรีท เขาได้ไปเยือนสหภาพโซเวียตใน ค.ศ. 1928 และมีความประทับใจในศักยภาพของกองทัพแดงอย่างมาก เขาเริ่มมีความเชื่อในระบอบเผด็จการเบ็ดเสร็จว่าจะนำมาซึ่งแสนยานุภาพทางการทหารที่แข็งแกร่ง เขาเชื่อว่าสงครามโลกครั้งต่อไปจะเป็นสงครามเบ็ดเสร็จ และระบอบเผด็จการเบ็ดเสร็จคือทางออกที่ทรงประสิทธิภาพที่สุดในเตรียมพร้อมด้านการทหาร เศรษฐกิจ และสังคมเยอรมันในยามก่อนสงครามปะทุ

ใน ค.ศ. 1933 เขาได้แต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงไรชส์แวร์ในคณะรัฐมนตรีฮิตเลอร์และกลายเป็นหนึ่งในบุคคลที่อุทิศตัวให้ฮิตเลอร์มากที่สุด เขาเสริมสร้างและขยายกองทัพเยอรมัน เขาเป็นนายทหารที่ประธานาธิบดีฮินเดินบวร์คไว้วางใจให้ดูแลงานด้านกลาโหมและฮินเดินบวร์คหวังว่าเขาจะเข้ากันได้ดีกับฮิตเลอร์

ใน ค.ศ. 1935 กระทรวงไรชส์แวร์ถูกเปลี่ยนชื่อเป็นกระทรวงการสงคราม และได้ควบตำแหน่งผู้บัญชาการทหารเหล่าทัพแวร์มัคท์ (Oberbefehl über die gesamte Wehrmacht) และใน ค.ศ. 1936 บล็อมแบร์คเป็นนายทหารคนแรกที่ฮิตเลอร์แต่งตั้งให้เป็นจอมพล อย่างไรก็ตาม ใน ค.ศ. 1937 เขาเป็นหนึ่งในนายทหารไม่กี่คนที่วิจารณ์แผนการทำสงครามฮิตเลอร์ว่าไม่ควรจะเลยไปจาก ค.ศ. 1942 ทำให้ฮิตเลอร์เริ่มไม่พอใจในตัวบล็อมแบร์ค ซึ่งทำให้สองคนสนิทของฮิตเลอร์อย่าง แฮร์มัน เกอริง ซึ่งเป็นผู้บัญชาการลุฟท์วัฟเฟอ กับไฮน์ริช ฮิมเลอร์ ซึ่งเป็นหัวหน้าหน่วยเอ็สเอ็สและตำรวจเยอรมัน ได้ใช้โอกาสนี้เพื่อขจัดบล็อมแบร์คให้พ้นทาง ในงานแต่งของบล็อมแบร์คกับแฟนสาว เกอริงได้บอกกับฮิตเลอร์ในงานแต่งว่า แฟนสาวของบล็อมแบร์คและมารดาของเธอนั้นมีประวัติเป็นหญิงขายบริการ ฮิตเลอร์ขอร้องบล็อมแบร์คล้มเลิกการแต่งงานเพื่อรักษาหน้าของกองทัพ บล็อมแบร์คปฏิเสธที่จะหย่ากับเธอ เกอริงจึงปูดประวัติของภรรยาบล็อมแบร์คให้สาธารณะรับรู้ บล็อมแบร์คถูกกดดันให้ลาออกจากทุกตำแหน่งในกองทัพ และฮิตเลอร์ก็แต่งตั้งให้เกอริงดูแลการทหารทั้งหมดในไรช์ใน ค.ศ. 1938

หลังลาออก บล็อมแบร์คได้ไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับภรรยาใหม่ที่เกาะกาปรีในอิตาลี แต่พลเรือเอก เอริช เรเดอร์ มองว่าบล็อมแบร์คควรจะฆ่าตัวตายเพื่อเป็นการชดใช้การแต่งงานของเขา เรเดอร์ส่งผู้พันวังเงินไฮม์ (Wangenheim) ไปอิตาลีเพื่อกดดันให้บล็อมแบร์คฆ่าตัวตายแต่ก็ไม่สำเร็จ วังเงินไฮม์ถึงขนาดยัดปืนใส่มือของบล็อมแบร์คแต่บล็อมแบร์คก็ปฏิเสธที่จะฆ่าตัวตายและขอใช้ชีวิตอย่างสงบ

ปลายสงครามโลกครั้งที่สองใน ค.ศ. 1945 บล็อมแบร์คถูกกองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรควบคุมตัว เขาร่วมให้การในการพิจารณาคดีเนือร์นแบร์คในฐานะพยานซึ่งทำให้ถูกอดีตนายพลเพื่อนร่วมงานที่ตกเป็นจำเลยดูถูกเหยียดหยามนอกจากนี้ยังถูกภรรยาบอกเลิก ระหว่างที่ถูกกักบริเวณในเนือร์นแบร์คนั้นสุขภาพเขาก็ย่ำแย่ลงอย่างรวดเร็ว เขาตรวจพบมะเร็งลำไส้ใหญ่ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1946 และเสียชีวิตในวันที่ 14 มีนาคม 1946 ร่างของเขาถูกฌาปนกิจโดยไม่มีพิธีใด ๆ ที่ชานเมืองเนือร์นแบร์ค ต่อมาได้มีการขุดเถ้าของเขาและนำไปเก็บรักษาไว้ที่บ้านของเขาในเมืองบาทวีสเซ (Bad Wiessee)

แหล่งที่มา

• Brett-Smith, Richard (1976). Hitler's Generals. San Rafael, CA: Presidio Press. ISBN 0-89141-044-9.
• Bartov, Omer (1999). "Soldiers, Nazis and War in the Third Reich". ใน Leitz, Christian (บ.ก.). The Third Reich: The Essential Readings. London: Blackwell. pp. 129–150.
• Carr, William (1972). Arms, Autarky and Aggression. London, United Kingdom: Edward Arnold.
• Carruthers, Bob (2013). World War Two from original sources: Handbook on German military forces. Great Britain: Pen & Sword Military.
• Dupuy, Trevor (1984). A genius for war: the German army and general staff 1807-1945. United Kingdom: Hero Books Ltd.
• Faber, David (2008). Munich, 1938: Appeasement and World War II.
• Feuchtwanger, Edgar (1993). From Weimar to Hitler. London: Macmillan.
• Förster, Jürgen (1998). "Complicity or Entanglement? The Wehrmacht, the War and the Holocaust". ใน Berenbaum, Michael; Peck, Abraham (บ.ก.). The Holocaust and History: The Known, the Unknown, the Disputed and the Reexamined. Bloomington: Indian University Press.
• Geyer, Michael (1983). "Etudes in Political History: Reichswehr, NSDAP and the Seizure of Power". ใน Stachura, Peter (บ.ก.). The Nazi Machtergreifung. London: Allen & Unwin. pp. 101–123.
• Glasman, Gabriel (2005). Objetivo: Cazar al Lobo (ภาษาสเปน). Madrid, Spain: Ediciones Nowtilus, S.L. ISBN 970-732-177-6.
• Görlitz, Walter (1989). "Blomberg". ใน Barnett, Corelli (บ.ก.). Hitler's Generals. Grove Press. pp. 129–139. ISBN 0-8021-3994-9.
• Kane, Robert B. (2008). Disobedience and Conspiracy in the German Army, 1918-1945. McFarland & Company. ISBN 978-0786437443.
• Keitel, Wilhelm; Görlitz, Walter (1966). The memoirs of Field-Marshal Keitel. Stein and Day.
• Kershaw, Ian (1998). Hitler Hubris. New York City: Norton.
• Klee, Ernst (2007). Das Personenlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945. Frankfurt-am-Main: Fischer-Taschenbuch-Verlag. ISBN 978-3-596-16048-8.
• Kolb, Eberhard (2005). The Weimar Republic. London: Routledge.
• Messerschmidt, Manfred (1990). "Foreign Policy and Preparation for War". The Build-up of German Aggression. Germany and the Second World War. Vol. I. Oxford: Clarendon Press.
• Mitcham, Samuel (2011). "Generalfeldmarschall Werner von Blomberg". ใน Ueberschär, Gerd (บ.ก.). Hitlers militärische Elite. 68 Lebensläufe (ภาษาเยอรมัน) (2nd ed.). Darmstadt: Primus Verlag. ISBN 978-3-89678-727-9.
• Nicholls, David (2000). Adolf Hitler: a biographical companion. Santa Barbara, CA: ABC-CLIO. ISBN 0-87436-965-7.
• Müller, Klaus Jürgen (1987). The Army, Politics and Society in Germany, 1933–1945: Studies in the Army's Relation to Nazism. Manchester University Press. ISBN 0719010713.
• Paehler, Katrin (June 2009). "General ohne Eigenschaften?" (ภาษาเยอรมัน). H-Net Online. สืบค้นเมื่อ 2013-05-05.
• Patch, William L. (2006). Heinrich Bruning and the Dissolution of the Weimar Republic. Cambridge University Press. ISBN 978-052102541-6.
• Schäfer, Kirstin A. (2006). Werner von Blomberg: Hitlers erster Feldmarschall: Eine Biographie (ภาษาเยอรมัน). Verlag Ferdinand Schöningh. ISBN 978-3506713919.
• Shirer, William (1960). The Rise and Fall of the Third Reich. New York: Simon & Schuster.
• Taylor, Telford (1969). Sword and Swastika: Generals and Nazis in the Third Reich. Chicago: Quadrangle Books. ISBN 978-1-566-19746-5.
• Weinberg, Gerhard (1970). The Foreign Policy of Hitler's Germany: Diplomatic Revolution in Europe. University of Chicago Press. ISBN 978-039103825-7.
• Wette, Wolfram (2006). The Wehrmacht: History, Myth, Reality. Cambridge: Harvard University Press.
• Wheeler-Bennett, John (1967). The Nemesis of Power: The German Army in Politics 1918–1945. London, UK: Macmillan.
• "Von Blomberg Dies in Army Hospital; Dies of Heart Attack". The New York Times. Associated Press. 14 March 1946. สืบค้นเมื่อ 3 May 2020.
• Deutsch, Harold C. (1974). Hitler and his Generals: The Hidden Crisis, January–June 1938. pp. 78–215. ISBN 978-0-8166-0649-8., the standard scholarly monograph on the scandal.
• Heiber, Helmut; Glantz, David M., บ.ก. (2005). Hitler and His Generals: Military Conferences 1942–1945. New York City: Enigma Books. ISBN 1-929631-09-X.
• Wheeler-Bennett, Sir John (2005) [1st ed. 1953, 2nd ed. 1964]. The Nemesis of Power: The German Army in Politics 1918–1945 (2nd ed.). London: Palgrave Macmillan.

ก่อนหน้า		แวร์เนอร์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค		ถัดไป
ฟือเรอร์และนายกรัฐมนตรี อดอล์ฟ ฮิตเลอร์		ผู้บัญชาการเหนือเหล่าทัพแวร์มัคท์ (ค.ศ. 1935 - 1938)		—
ควร์ท ฟ็อน ชไลเชอร์ (ในตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงไรชส์แวร์)		รัฐมนตรีว่าการสงคราม (ค.ศ. 1933 - 1938)		จอมพล วิลเฮ็ล์ม ไคเทิล (ในตำแหน่งหัวหน้ากองบัญชาการใหญ่แห่งแวร์มัคท์)