แวร์เนอร์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค
แวร์เนอร์ เอดูอาร์ท ฟริทซ์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค (เยอรมัน: Werner Eduard Fritz von Blomberg) เป็นจอมพลเยอรมัน รัฐมนตรีว่าการสงครามแห่งไรช์และผู้บัญชาการทหารเหล่าทัพเยอรมันจนถึง ค.ศ. 1938
แวร์เนอร์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค | |
---|---|
แวร์เนอร์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค ในปี 1934 | |
ชื่อเกิด | แวร์เนอร์ เอดูอาร์ท ฟริทซ์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค |
เกิด | 2 กันยายน ค.ศ. 1878 มณฑลพอเมอเรเนีย, ราชอาณาจักรปรัสเซีย, จักรวรรดิเยอรมัน |
เสียชีวิต | 14 มีนาคม ค.ศ. 1946 เนือร์นแบร์ค, ประเทศเยอรมนี | (67 ปี)
รับใช้ | เยอรมนี เยอรมนี ไรช์เยอรมัน |
แผนก/ | กองทัพบก |
ประจำการ | ค.ศ. 1897–1938 |
ชั้นยศ | จอมพล |
บังคับบัญชา | กระทรวงการสงครามไรช์ |
การยุทธ์ | สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง |
บำเหน็จ | พัวร์เลอเมรีท |
ลายมือชื่อ |
เขาเข้าร่วมกองทัพเยอรมันในปี 1897 หลังจบหลักสูตรจากวิทยาลัยการทหารปรัสเซียในปี 1907 เขาก็ได้ขึ้นเป็นนายพลในปี 1908 และได้เข้าร่วมแนวรบด้านตะวันตกในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและได้รับเหรียญพัวร์เลอเมรีท เขาได้ไปเยือนสหภาพโซเวียตในปี 1928 และมีความประทับใจในศักยภาพของกองทัพแดงอย่างมาก เขาเริ่มมีความเชื่อในระบอบเผด็จการเบ็ดเสร็จว่าจะนำมาซึ่งแสนยานุภาพทางการทหารที่แข็งแกร่ง[1] เขาเชื่อว่าสงครามโลกครั้งต่อไปจะเป็นสงครามเบ็ดเสร็จ และระบอบเผด็จการเบ็ดเสร็จคือทางออกที่ทรงประสิทธิภาพที่สุดในเตรียมพร้อมด้านการทหาร เศรษฐกิจ และสังคมเยอรมันในยามก่อนสงครามปะทุ[2]
ในปี 1933 เขาได้แต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงไรชส์แวร์ในคณะรัฐมนตรีฮิตเลอร์และกลายเป็นหนึ่งในบุคคลที่อุทิศตัวให้ฮิตเลอร์มากที่สุด เขาเสริมสร้างและขยายกองทัพเยอรมัน เขาเป็นนายทหารที่ประธานาธิบดีฮินเดินบวร์คไว้วางใจให้ดูแลงานด้านกลาโหมและฮินเดินบวร์คหวังว่าเขาจะเข้ากันได้ดีกับฮิตเลอร์[3]
ในปี 1935 กระทรวงไรชส์แวร์ถูกเปลี่ยนชื่อเป็นกระทรวงการสงคราม และในปี 1936 บล็อมแบร์คเป็นนายทหารคนแรกที่ฮิตเลอร์แต่งตั้งเป็นจอมพล อย่างไรก็ตาม ในปี 1937 เขาเป็นหนึ่งในนายทหารไม่กี่คนที่วิจารณ์แผนการทำสงครามฮิตเลอร์ว่าไม่ควรจะเลยไปจากปี 1942 ทำให้ฮิตเลอร์เริ่มไม่พอใจในตัวบล็อมแบร์ค ซึ่งทำให้สองคนสนิทของฮิตเลอร์อย่าง แฮร์มัน เกอริง ซึ่งเป็นผู้บัญชาการลุฟท์วัฟเฟอ กับไฮน์ริช ฮิมเลอร์ หัวหน้าเอ็สเอ็สและอธิบดีตำรวจเยอรมัน ได้ใช้โอกาสนี้เพื่อขจัดบล็อมแบร์คให้พ้นทาง ในงานแต่งของบล็อมแบร์คกับแฟนสาว เกอริงได้บอกกับฮิตเลอร์ในงานแต่งว่า แฟนสาวของบล็อมแบร์คและมารดาของเธอนั้นมีประวัติเป็นหญิงขายบริการ ฮิตเลอร์ขอร้องให้บล็อมแบร์คล้มเลิกการแต่งงานเพื่อรักษาหน้าของกองทัพ บล็อมแบร์คปฏิเสธที่จะหย่ากับเธอ เกอริงจึงแฉประวัติของภรรยาบล็อมแบร์คให้สาธารณะรับรู้ บล็อมแบร์คถูกกดดันให้ลาออกจากทุกตำแหน่งในกองทัพ และฮิตเลอร์ก็แต่งตั้งให้เกอริงดูแลการทหารทั้งหมดในไรช์ในปี 1938
หลังลาออก บล็อมแบร์คได้ไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับภรรยาใหม่ที่เกาะกาปรีในอิตาลี แต่พลเรือเอกเอริช เรเดอร์ ผู้บัญชาการใหญ่กองทัพเรือ มองว่าบล็อมแบร์คควรจะฆ่าตัวตายเพื่อชดใช้ความอัปยศทุกอย่าง เรเดอร์ส่งผู้พันวังเงินไฮม์ (Wangenheim) ไปอิตาลีเพื่อกดดันให้บล็อมแบร์คฆ่าตัวตายแต่ก็ไม่สำเร็จ วังเงินไฮม์ถึงขนาดยัดปืนใส่มือของบล็อมแบร์คแต่บล็อมแบร์คก็ปฏิเสธที่จะฆ่าตัวตายและขอใช้ชีวิตอย่างสงบ[4]
ปลายสงครามโลกครั้งที่สองในปี 1945 บล็อมแบร์คถูกกองกำลังฝ่ายสัมพันธมิตรควบคุมตัว เขาร่วมให้การในการพิจารณาคดีเนือร์นแบร์คในฐานะพยานซึ่งทำให้ถูกอดีตนายพลเพื่อนร่วมงานที่ตกเป็นจำเลยดูถูกเหยียดหยามนอกจากนี้ยังถูกภรรยาบอกเลิก ระหว่างที่ถูกกักบริเวณในเนือร์นแบร์คนั้นสุขภาพเขาก็ย่ำแย่ลงอย่างรวดเร็ว เขาตรวจพบมะเร็งลำไส้ใหญ่ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1946[5] และเสียชีวิตในวันที่ 14 มีนาคม 1946 ร่างของเขาถูกฌาปนกิจโดยไม่มีพิธีใด ๆ ที่ชานเมืองเนือร์นแบร์ค ต่อมาได้มีการขุดเถ้าของเขาและนำไปเก็บรักษาไว้ที่บ้านของเขาในเมืองบาทวีสเซ (Bad Wiessee)
อ้างอิง
แก้- ↑ Wheeler-Bennett 1967, pp. 295–296.
- ↑ Paehler 2009.
- ↑ Wheeler-Bennett 1967, p. 297.
- ↑ Shirer 1960, p. 314.
- ↑ Schäfer 2006, pp. 200, 206–7.
แหล่งที่มา
แก้- Brett-Smith, Richard (1976). Hitler's Generals. San Rafael, CA: Presidio Press. ISBN 0-89141-044-9.
- Bartov, Omer (1999). "Soldiers, Nazis and War in the Third Reich". ใน Leitz, Christian (บ.ก.). The Third Reich: The Essential Readings. London: Blackwell. pp. 129–150.
- Carr, William (1972). Arms, Autarky and Aggression. London, United Kingdom: Edward Arnold.
- Carruthers, Bob (2013). World War Two from original sources: Handbook on German military forces. Great Britain: Pen & Sword Military.
- Dupuy, Trevor (1984). A genius for war: the German army and general staff 1807-1945. United Kingdom: Hero Books Ltd.
- Faber, David (2008). Munich, 1938: Appeasement and World War II.
ก่อนหน้า | แวร์เนอร์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
ควร์ท ฟ็อน ชไลเชอร์ (ในตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงไรชส์แวร์) |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการสงคราม (ค.ศ. 1933 - 1938) |
จอมพล วิลเฮ็ล์ม ไคเทิล (ในตำแหน่งหัวหน้ากองบัญชาการใหญ่แห่งแวร์มัคท์) |