แม่น้ำปากพนัง
แม่น้ำปากพนัง เป็นแม่น้ำทางภาคใต้ของประเทศไทย มีต้นกำเนิดจากทิวเขานครศรีธรรมราชไหลมาบรรจบกับแควสาขาที่ไหลมาจากทะเลสาบสงขลาที่ตำบลปากแพรก ไหลขึ้นไปด้านทิศเหนือลงสู่อ่าวนครศรีธรรมราช บริเวณบ้านปากน้ำ อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ปากแม่น้ำนั้นมีแหลมจะงอยยื่นออกไปกลางทะเลชาวบ้านเรียกพื้นที่บริเวณนั้นว่า แหลมตะลุมพุก[1]
แม่น้ำปากพนัง ห้วยน้ำใส, คลองไม้เสียบ, คลองท่าไทร, คลองห้วยแหยง, คลองวังเตียน, คลองชะอวด, คลองการะเกด, คลองเชียรใหญ่, แม่น้ำชะอวด, แม่น้ำเชียรใหญ่ | |
---|---|
ที่ตั้ง | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | นครศรีธรรมราช พัทลุง และตรัง |
ลักษณะทางกายภาพ | |
ปากน้ำ | อ่าวไทย |
• ตำแหน่ง | อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช |
ความยาว | 147 กิโลเมตร (91 ไมล์) |
แม่น้ำปากพนังไหลผ่าน 12 อำเภอ ของ 3 จังหวัด คือ จังหวัดนครศรีธรรมราช พัทลุง และตรัง แม่น้ำมีความยาวประมาณ 147 กิโลเมตร แม่น้ำปากพนังมีลำน้ำสาขาไหลลงแม่น้ำปากพนังหลายสาย เช่น คลองลาไม คลองกุ่ม ห้วยถ้ำพระ คลองฆ้อง คลองโคกยาง คลองเสาธง คลองชะเวง และคลองบางไทร เป็นต้น ตอนบนของลุ่มน้ำปากพนัง เป็นที่ลาดชันมาก ลักษณะลำน้ำช่วงกลางเป็นแอ่งกะทะและพื้นที่ลุ่มน้ำตอนกลาง มีลักษณะเป็นพรุกว้างใหญ่[2]
แม่น้ำปากพนังจากช่วง 8 กิโลเมตรแรกจากปากน้ำ มีความลึกประมาณ 5–6 เมตร และมีความกว้างประมาณ 300 เมตร[3]
อ้างอิง
แก้- ↑ "สำรวจความเปลี่ยนแปลงของ "ปากพนัง" อู่ข้าวอู่น้ำสำคัญของภาคใต้". ศิลปวัฒนธรรม.
- ↑ "โครงการพัฒนาพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนังอันเนื่องมาจากพระราชดำริ". กรมชลประทาน. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-14. สืบค้นเมื่อ 2023-01-14.
- ↑ "สภาพทั่วไปของลุ่มน้ำปากพนังและความหลากหลายทางนิเวศวิทยา".