แบเรียมไอโอไดด์
แบเรียมไอโอไดด์ (อังกฤษ: barium iodide) เป็นสารประกอบอนินทรีย์ที่มีสูตรเคมีคือ BaI2 มีทั้งอยู่ในรูปแอนไฮดรัสและไฮเดรต (BaI2(H2O)2) แบเรียมไอโอไดด์ในรูปไฮเดรตละลายได้ในน้ำ, เอทานอลและแอซีโทน เมื่อได้รับความร้อนจะเปลี่ยนรูปเป็นเกลือแอนไฮดรัส
| |
| ชื่อ | |
|---|---|
| IUPAC name
Barium iodide
| |
| ชื่ออื่น
Barium iodide, anhydrous
| |
| เลขทะเบียน | |
| |
3D model (JSmol)
|
|
| เคมสไปเดอร์ | |
| ECHA InfoCard | 100.033.873 |
| EC Number |
|
ผับเคม CID
|
|
| UNII | |
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
| |
| |
| คุณสมบัติ | |
| BaI2 (anhydrous) BaI2·2H2O (dihydrate) | |
| มวลโมเลกุล | 391.136 g/mol (anhydrous) 427.167 g/mol (dihydrate) |
| ลักษณะทางกายภาพ | ผลึกสีขาวแบบออร์โธรอมบิก (anhydrous) ผลึกไม่มีสี (dihydrate) |
| กลิ่น | ไม่มีกลิ่น |
| ความหนาแน่น | 5.15 g/cm3 (anhydrous) 4.916 g/cm3 (dihydrate) |
| จุดหลอมเหลว | 711 องศาเซลเซียส (1,312 องศาฟาเรนไฮต์; 984 เคลวิน) (anhydrous) decomposes at 740 °C (dihydrate) |
| 166.7 g/100 mL (0 °C) 221 g/100 mL (20 °C) 246.6 g/100 mL (70 °C) | |
| ความสามารถละลายได้ | ละลายในเอทานอลและแอซีโทน |
| -124.0·10−6 cm3/mol | |
| โครงสร้าง | |
| PbCl2-type (ออร์โธรอมบิก oP12) | |
| Pnma (No. 62) | |
| อุณหเคมี | |
Std enthalpy of
formation (ΔfH⦵298) |
-602.1 kJ·mol−1 |
| ความอันตราย | |
| อาชีวอนามัยและความปลอดภัย (OHS/OSH): | |
อันตรายหลัก
|
เป็นพิษ |
| สารประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องกัน | |
แอนไอออนอื่น ๆ
|
แบเรียมฟลูออไรด์ แบเรียมคลอไรด์ แบเรียมโบรไมด์ |
แคทไอออนอื่น ๆ
|
เบริลเลียมไอโอไดด์ แมกนีเซียมไอโอไดด์ แคลเซียมไอโอไดด์ สตรอนเชียมไอโอไดด์ |
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
| |
โครงสร้างของแบเรียมไอโอไดด์ในรูปแอนไฮดรัสมีความคล้ายคลึงกับเลด(II) คลอไรด์ โดยอะตอมของแบเรียมอยู่ตรงกลางจับกับลิแกนด์ของไอโอไดด์ 9 ตัว[2] และมีโครงสร้างผลึกที่คล้ายกับแบเรียมคลอไรด์ (BaCl2)[3]
แบเรียมไอโอไดด์มีความเป็นพิษเช่นเดียวกับเกลืออื่น ๆ ของแบเรียม จึงควรใช้อย่างระมัดระวัง[4][5]
ปฏิกิริยา แก้
แบเรียมไอโอไดด์ในรูปแอนไฮดรัสเตรียมได้จากการทำปฏิกิริยาของแบเรียมกับ 1,2-ไดไอโอโดอีเทนในอีเทอร์[6]
แบเรียมไอโอไดด์ทำปฏิกิริยาสารประกอบแอลคิลของโพแทสเซียมได้สารประกอบออร์แกโนแบเรียม[7]
แบเรียมไอโอไดด์สามารถถูกรีดิวซ์เป็นโลหะแบเรียมได้ เมื่อทำปฏิกิริยากับลิเทียมไบฟีนิล[8]
อ้างอิง แก้
- ↑ Lide, David R. (1998), Handbook of Chemistry and Physics (87 ed.), Boca Raton, FL: CRC Press, pp. 4–44, ISBN 0-8493-0594-2
- ↑ Wells, A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry, Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-855370-6.
- ↑ Brackett, E. B.; Brackett, T. E.; Sass, R. L.; The Crystal Structures of Barium Chloride, Barium Bromide, and Barium Iodide. J. Phys. Chem., 1963, volume 67, 2132 – 2135
- ↑ "Barium iodide dihydrate 98%". Sigma-Aldrich. สืบค้นเมื่อ June 13, 2017.
- ↑ "Barium iodide". Chemistry Learner. สืบค้นเมื่อ June 13, 2017.
- ↑ Duval, E.; Zoltobroda, G.; Langlois, Y.; A new preparation of BaI2: application to (Z)-enol ether synthesis. Tetrahedron Letters, 2000, 41, 337-339
- ↑ Walter, M. D.; Wolmershauser, G.; Sitzmann, H.; Calcium, Strontium, Barium, and Ytterbium Complexes with Cyclooctatetraenyl or Cyclononatetraenyl Ligands. J. Am. Chem. Soc., 2005, 127 (49), 17494 – 17503.
- ↑ Yanagisawa, A.; Habaue, S.; Yasue, K.; Yamamoto, H.; Allylbarium Reagents: Unprecedented Regio- and Stereoselective Allylation Reactions of Carbonyl Compounds. J. Am. Chem. Soc.1994, 116,6130-6141
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ แบเรียมไอโอไดด์- "Barium iodide - MSDS". Fisher Scientific.[ลิงก์เสีย]
 | บทความเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |