อีเทอร์

บทความนี้เกี่ยวกับสารประกอบอินทรีย์ สำหรับความหมายอื่น ดูที่ อีเทอร์ (แก้ความกำกวม)

อีเทอร์ (อังกฤษ: ether; /ˈiːθər/) เป็นสารประกอบอินทรีย์ที่มีหมู่ฟังก์ชันเป็น หมู่แอลคอกซี (alcoxy , R–O–R’) มีสูตรทั่วไปเป็น ROR’ มีสูตรโมเลกุลเหมือนแอลกอฮอล์และฟีนอล จึงเป็นไอโซเมอร์โครงสร้างกับแอลกอฮอล์และฟีนอล

โครงสร้างทั่วไปของอีเทอร์

ตัวอย่างของอีเทอร์ เช่น เมทอกซีมีเทนหรือมีชื่อสามัญคือไดเมทิลอีเทอร์ (CH3OCH3) ซึ่งเป็นไอโซเมอร์โครงสร้างกับเอทานอล (CH3CH2OH)

สมบัติของอีเทอร์

1. เป็นโมเลกุลไม่มีขั้ว ไม่ละลายน้ำ ติดไฟได้ง่าย
2. จุดหลอมเหลว จุดเดือดต่ำ
3. ความหนาแน่นน้อยกว่าน้ำ

ประโยชน์

1. ใช้เป็นตัวทำละลายสารอินทรีย์
2. ในอดีตใช้เอทอกซีอีเทน (CH3CH2OCH2CH3) เป็นยาสลบ ซึ่งนิยมเรียกสารนี้ว่าอีเทอร์ โดยสารนี้จะออกฤทธิ์กดประสาทส่วนกลางจนทำให้หมดสติ
3. ใช้เอทอกซีอีเทน (CH3CH2OCH2CH3) เป็นตัวทำละลายสารในห้องปฏิบัติการและในอุตสาหกรรม เนื่องจากอีเทอร์สามารถละลายสารประกอบอินทรีย์ได้หลายชนิด เกิดปฏิกิริยากับสารอื่นได้ยาก และแยกออกได้ง่ายเมื่อสิ้นสุดปฏิกิริยาเนื่องจากอีเทอร์มีจุดเดือดต่ำ

อ้างอิง

• รศ.ดร. ยุวดี เชี่ยววัฒนา พจนานุกรมวิทยาศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่2 สำนักพิมพ์อมรินทร์, 2544