เอ็มจี 42
เอ็มจี 42 (ย่อมาจากภาษาเยอรมันว่า Maschinengewehr 42 หรือ "machine gun 42") เป็นปืนกลเบาเอนกประสงค์ขนาด 7.92 × 57mm เมาเซอร์ ถูกออกแบบโดยนาซีเยอรมนีและถูกใช้งานอย่างกว้างขวางโดยกองทัพเวร์มัคท์และวัฟเฟิน-เอ็สเอ็ส ในช่วงครึ่งหลังของสงครามโลกครั้งที่สอง มันได้ถูกเข้ามาแทนที่ปืนกลก่อนหน้านี้คือ เอ็มจี 34 ซึ่งมีราคาแพงมากขึ้นและใช้เวลานานมากในการผลิต แต่อาวุธทั้งสองชนิดยังคงมีการผลิตอยู่จนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง
| เอ็มจี 42 | |
|---|---|
 เอ็มจี 42 (ข้างบน) | |
| ชนิด | ปืนกลอเนกประสงค์ |
| แหล่งกำเนิด | นาซีเยอรมนี |
| บทบาท | |
| ประจำการ | พ.ศ. 2485–ปัจจุบัน |
| สงคราม | สงครามโลกครั้งที่สอง สงครามอาณานิคมโปรตุเกส[1] สงครามยูโกสลาเวีย[2] สงครามคองโกครั้งที่หนึ่ง สงครามกลางเมืองซีเรีย |
| ประวัติการผลิต | |
| ผู้ออกแบบ | Werner Gruner |
| ช่วงการออกแบบ | 1942 |
| บริษัทผู้ผลิต | Mauser Werke AG Wilhelm-Gustloff-Stiftung Steyr-Daimler-Puch, Großfuß AG, MAGET (Maschinenbau und Gerätebau GmbH, Berlin-Tegel) |
| ช่วงการผลิต | 1942–1945 (นาซีเยอรมนี) |
| จำนวนที่ผลิต | 423,600[3] |
| แบบอื่น | MG 45/MG 42V, MG 1, MG 2, Rheinmetall MG 3, M53, MG 74 |
| ข้อมูลจำเพาะ | |
| มวล | 11.57 กิโลกรัม (25.51 ปอนด์) |
| ความยาว | 1,220 มิลลิเมตร (48 นิ้ว) |
| ความยาวลำกล้อง | 533 มิลลิเมตร (21.0 นิ้ว) |
| กระสุน | 7.92×57mm Mauser |
| การทำงาน | Recoil-operated, roller-locked |
| อัตราการยิง | 1,200 rounds/min (varied between 900–1,500 rounds/min with different bolts) |
| ความเร็วปากกระบอก | 740 เมตรต่อวินาที (2,428 ฟุตต่อวินาที) (s.S. Patrone) |
| ระยะหวังผล | 200–2,000 เมตร (219–2,187 หลา) sight adjustments 3,500 เมตร (3,828 หลา) with tripod and telescopic sight |
| พิสัยไกลสุด | 4,700 เมตร (5,140 หลา) |
| ระบบป้อนกระสุน | 50 or 250-round belt |
| ศูนย์เล็ง | Iron sights, antiaircraft sight or telescopic sights |
การออกแบบเพื่อประหยัดในต้นทุนและง่ายต่อการสร้าง เอ็มจี 42 ได้รับการพิสูจน์ว่ามีความน่าเชื่อถือได้สูงและใช้งานได้ง่าย เป็นที่สะดุดตามากที่สุดสำหรับอัตราเร็วในการยิงตามวงรอบ(CYCLIC RATE)ระดับสูงมากสำหรับปืนที่มีสายกระสุนที่ใช้งานได้เต็มที่ คิดเฉลี่ยได้ประมาณ 1,500 นัดต่อนาที เมื่อเทียบกับประมาณ 850 นัดของเอ็ม 34 และอาจจะประมาณ 450 ถึง 600 นัด สำหรับปืนกลทั่วไปอื่นๆ เช่น เอ็ม1919 เบราวนิ่ง หรือ เบรน ด้วยความสามารถนี้ทำให้มันมีประสิทธิภาพอย่างมากในการยิงปืนข่ม(Suppressive fire) และเสียงปืนที่เป็นเอกลักษณ์ทำให้มันถูกเรียกกันว่า "ใบเลื่อยของฮิตเลอร์"(Hitler's buzzsaw)[4]
เอ็มจี 42 ได้ถูกใช้งานโดยหลายองค์กรติดอาวุธในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง และปืนกลทั้งสองชนิดได้ถูกลอกเลียนแบบและสร้างขึ้นภายใต้ใบอนุญาต ต้นแบบของเอ็มจี 42 เป็นรุ่นที่สืบทอดมาจากความปราชัยของนาซีเยอรมนี พื้นฐานของมันมีความคล้ายใกล้เคียงกับเอ็มจี1 (เอ็มจี 42/59) ลำกล้องขนาด 7.62×51มม. เนโท ซึ่งต่อมาได้พัฒนามาเป็นเอ็มจี1เอ3 และต่อมาเป็นเอ็มจี3 ของกองทัพบุนเดิสแวร์ และเอ็มจี 42/59 ของอิตาลี มันยังได้มีการเปิดเผยว่ามีปืนกลที่มีลักษณะที่ใกล้เคียงกับต้นแบบของยูโกสลาเวียที่ถูกผลิตโดย Zastava คือ เอ็ม53, เอ็มจี 51 และเอ็สไอจี เอ็มจี 710-3 ของสวิส, เอ็มจี 74 ของออสเตรีย และปืนกลเบา อเมลี ขนาด 5.56×45มม. เนโทของสเปน และได้มีการยืมองค์ประกอบต่างๆของปืนกลนี้นำมาใช้ในการออกแบบ ได้แก่ ปืนกลเอ็ม 60 ของอเมริกา และเอ็มเอจีของเบลเยียม
ผู้ใช้ แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 Afonso, Aniceto and Gomes, Carlos de Matos, Guerra Colonial (2000), pp. 183–184, ISBN 972-46-1192-2
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 McNab 2012, pp. 72–73.
- ↑ Folke Myrvang (2003), MG34-MG42: German Universal Machineguns. Collector Grade Publications
- ↑ Smith, Joseph E. (1973). Small Arms of the World (10th ed.). Harrisburg, PA, USA: Stackpole Co.
- ↑ de Quesada, Alejandro (2014). MP 38 and MP 40 Submachine Guns. Osprey Publishing. pp. 66–67. ISBN 978-1780963884.
- ↑ "Arms for freedom". The Daily Star. 29 December 2017. สืบค้นเมื่อ 2019-08-31.
- ↑ "BULGARIAN SMALL ARMS OF WORLD WAR II, PART 2: FROM MAXIM OBRAZETZ 1907G TO ZB39 OBRAZETZ 1939G. - Free Online Library". www.thefreelibrary.com. สืบค้นเมื่อ 2022-12-19.
- ↑ "WEAPONS FINNISH ARMY ALMOST HAD IN WORLD WAR 2, PART 1: Rifles and Machineguns". jaegerplatoon.net. 21 August 2016.
- ↑ Kinard, Jeff (2010). "Machine guns". ใน Tucker, Spencer C.; Pierpaoli, Paul G. Jr. (บ.ก.). The Encyclopedia of the Korean War: A Political, Social, and Military History. Vol. 1. A-L (2nd ed.). ABC-CLIO. p. 535. ISBN 978-1-85109-849-1. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-16. สืบค้นเมื่อ 2019-06-22.
- ↑ Thers, Alexandre (February 2012). "Souvenirs d'un Panzer-Knacker Hongrois". Batailles et Blindés (ภาษาฝรั่งเศส). No. 47. p. 55.
Sa nouvelle arme est une MG-42. [His new weapon is an MG-42.]
- ↑ וזה, פנחס (1966). המשימה - רכש. מערכות. OCLC 778811047.
- ↑ Jowett, Philip (25 May 2001). The Italian Army 1940–45 (3): Italy 1943–45. Men-at-Arms 353. Osprey Publishing. pp. 43–44. ISBN 9781855328662.
- ↑ Axworthy, Mark; Scafes, Cornel I.; Craciunoiu, Cristian (1995). Third axis, fourth ally : Romanian armed forces in the European war, 1941-1945. London: Arms and Armour. p. 124. ISBN 1854092677.
- ↑ McNab 2012, p. 21.
- ↑ MG34 and MG42 in Norway, Post WW2, by Folke Myrvang
- ↑ Abbott, Peter; Rodrigues, Manuel (1998). Modern African Wars 2: Angola and Mozambique 1961–74. Osprey Publishing. p. 18.
- ↑ "Portuguese Army new weapons" (PDF).
- ↑ ".:Ejército de tierra:". ejercito.defensa.gob.es. สืบค้นเมื่อ 2021-11-09.
- ↑ Renaud, Patrick-Charles (1996). La bataille de Bizerte (Tunisie) 19 au 23 juillet 1961. Histoire et perspectives méditerranéennes. L'Harmattan. p. 195. ISBN 978-2-7384-4286-4.
- ↑ McNab 2012, p. 72.
- ↑ Shepherd, Christian (2015-04-11). "Machine Gun 42". Tactical-life.com. สืบค้นเมื่อ 2016-12-08.
- ↑ Fitzsimmons, Scott (November 2012). "The White Legion Abandons Zaire". Mercenaries in Asymmetric Conflicts. Cambridge University Press. p. 263. doi:10.1017/CBO9781139208727.007. ISBN 9781107026919.
บรรณานุกรม แก้
- Willbanks, James H. (2004). Machine Guns: An Illustrated History of Their Impact. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. ISBN 978-1-85109-480-6.
- McNab, Chris (20 Oct 2012). MG 34 and MG 42 Machine Guns (PDF). Weapon 21. Osprey Publishing. ISBN 9781780960081. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2022-07-11. สืบค้นเมื่อ 2023-01-02.