เห็ดร่างแห

เห็ดร่างแห
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Fungi
ไฟลัม:	Basidiomycota
ชั้น:	Agaricomycetes
อันดับ:	Phallales
วงศ์:	Phallaceae
สกุล:	Phallus
สปีชีส์:	P. indusiatus

เห็ดร่างแห (Phallus indusiatus') หรือ เห็ดเยื่อไผ่ มีเขตกระจายพันธุ์ทั่วทุกภาคของประเทศไทย มักขึ้นเป็นดอกเดี่ยวบนพื้นดินที่มีใบไม้เน่าเปื่อยผุพัง พบมากในช่วงฤดูฝน ลักษณะเด่นอันเป็นที่มาของขื่อคือ ที่ใต้หมวกดอกเห็ดมีเยื่อบางๆ คล้ายร่างแหกางห้อยลงมาคลุมก้านดอก ดูคล้ายสุ่มร่างแห ยามที่โดนลม สุ่มนี้จะพัดแกว่งไกวราวกับสตรีใส่กระโปรงลูกไม้เต้นระบำอยู่ เป็นที่มาของชื่อ Dancing mushroom อีกชื่อหนึ่ง^[1]

ลักษณะทั่วไปแก้ไข

ดอกเห็ด เมื่อยังอ่อนมีเยื่อหุ้มรูปไข่สีเหลืองอ่อน เมื่อเจริญขึ้นจะปริแตกเห็นก้านและฐานดอกรูประฆังสีเหลือง คงเหลือเยื่อหุ้ม ฐานดอกกว้าง 4 เซนติเมตร สูง 3 เซนติเมตร ปลายเป็นแป้นกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 1 เซนติเมตร ผิวฐานดอกแบ่งเป็นห้องๆ ภายในมีน้ำเมือกสีน้ำตาลอมเขียวหม่น รสหวานและมีกลิ่นเหม็นรุนแรง ซึ่งส่งกลิ่นไปได้ไกล เป็นสื่อล่อแมลงมาดูดกิน ใต้ฐานดอกมีเยื่อบางๆ คล้ายร่างแห แขวนกางห้อยลงมา คล้ายสุ่มรอบก้านดอก ก้านสีขาว เนื้อเป็นรูพรุนคล้ายฟองน้ำ ยาว 10-15 เซนติเมตร ปลายเรียวเล็กกว่าโคนเล็กน้อย ภายในก้านกลวง ด้านล่างของเยื่อหุ้ม มีเส้นใยหยาบสีขาวคล้ายเส้นด้าย อยู่ติดกับดิน^[2]

การใช้ประโยชน์แก้ไข

เห็ดร่างแหที่จะนำมาทำเป็นอาหาร

ในประเทศจีนมีเห็ดประเภทนี้ 9 ชนิด กินได้เพียง 4 ชนิด ในประเทศไทย ภาคอีสานพบ 4 ชนิด คือเห็ดร่างแหกระโปรงยาวสีขาว เห็ดร่างแหกระโปรงสั้นสีขาว เห็ดร่างแหกระโปรงสีส้ม และเห็ดร่างแหกระโปรงสีแดง ที่นิยมนำมากินคือชนิดกระโปรงยาวสีขาวและกระโปรงสั้นสีขาว ชาวจีนรู้จักใช้ประโยชน์เห็ดชนิดนี้ตั้งแต่เมื่อประมาณ 3,000 ปีมาแล้ว โดยจัดเป็นส่วนผสมในยา รวมถึงปรุงเป็นอาหาร ด้วยความเชื่อว่าสามารถลดคอเลสเตอรอล ลดความดันโลหิต บำรุงร่างกาย บรรเทาโรคที่เกี่ยวกับไต ตา ปอด ตับอักเสบ หวัด ช่วยระบบขับลม ลดความอ้วน จากการศึกษารวมทั้งมีรายงานระบุว่า นำมาเป็นส่วนผสมน้ำมันนวดแก้โรคเกาต์และรูมาติซึมได้ ส่วนประเทศแถบเอเชียนิยมกินเห็ดที่ตากแห้ง โดยเติมน้ำร้อนและสามารถดื่มได้ทันที สำหรับประเทศไทยนิยมนำมาประกอบเป็นอาหาร เช่น ซุปเยื่อไผ่ แกงจืดเยื่อไผ่^[3]