เดียน เดล
นายพลเดียน เดล (Dien Del) เกิดเมื่อ พ.ศ. 2475 เป็นทหารชาวกัมพูชาที่ดำรงตำแหน่งนายพลในสมัยสาธารณรัฐเขมร และเป็นผู้นำกองทัพปลดปล่อยประชาชนเขมรระหว่างการต่อต้านการยึดครองของเวียดนาม
เดียน เดล | |
|---|---|
 นายพลเดียน เดลเมื่อ พ.ศ. 2551 | |
| เกิด | พ.ศ. 2475 โคชินจีน อินโดจีนฝรั่งเศส |
| สัญชาติ | กัมพูชา |
| อาชีพ | ทหารบก |
ช่วงแรก แก้
เดียน เดลเป็นชาวขแมร์กรอมเกิดในอาณานิคมโคชินจีนของฝรั่งเศส[1] ได้เข้าเรียนในวิทยาลัยสีสุวัตถิ์ในพนมเปญระหว่าง พ.ศ. 2489 – 2495 จากนั้นเข้าทำงานในกองทัพฝรั่งเศสในกัมพูชา[2] ระหว่าง พ.ศ. 2496 – 2499 เขาเป็นหัวหน้ากองพันที่ 6 ที่กำปงสะปือ จากนั้น ย้ายมาอยู่ที่พนมเปญใน พ.ศ. 2500 จากนั้น เข้าเรียนในสถาบันวิชาการทางทหารระหว่าง พ.ศ. 2500 – 2501 และไปศึกษาต่อด้านการทหารที่ฝรั่งเศสเมื่อ พ.ศ. 2502 – 2503 และกลับมารับราชการทหารในกัมพูชาเมื่อพ.ศ. 2504
สงครามกลางเมืองกัมพูชา แก้
ใน พ.ศ. 2513 เดลได้เป็นพันโทในกองทัพแห่งชาติกัมพูชา และเป็นผู้บัญชาการกองพันที่สองที่เปรยซอร์ใกล้กับพนมเปญ และยังเกี่ยวข้องกับการนำทหารกัมพูชาเข้าไปในเวียดนามใต้เพื่อช่วยเหลือทหารสหรัฐอเมริกา ใน พ.ศ. 2514 เขาได้เป็นพันเอก และกองทหารของเขาได้เข้าร่วมในยุทธการเจนละ 2 เพื่อเข้าปราบปรามฝ่ายตรงข้ามที่จังหวัดกำปงธม[3] หลังจากนั้น เขาได้ไปศึกษาต่อที่ไซ่ง่อน เวียดนามใต้ และกลับสู่กัมพูชาในเดือนมกราคม พ.ศ. 2515 ได้เลื่อนยศเป็นนายพลจัตวา ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2517 เขาได้เป็นผู้บัญชาการกองทัพในจังหวัดกันดาล[4]
ในช่วงต้นปี พ.ศ. 2518 เดลมีหน้าที่ในการรบป้องกันพนมเปญ วิทยุของเขมรแดงรายงานว่าเดลได้รับบาดเจ็บที่เดยเอ็ทเมื่อ 20 กุมภาพันธ์[5] ในเดือนเมษายนเขาอยู่ในกองทหารที่ป้องกันสะพานมณีวงศ์ ซึ่งเป็นสะพานข้ามแม่น้ำบาสักและเป็นทางหลักในการเข้าสู่พนมเปญ เมื่อเขมรแดงเข้าเมืองได้ เดลเดินทางออจากพนมเปญพร้อมกับเฮลิคอปเตอร์เที่ยวสุดท้ายมาลงที่สนามบินอู่ตะเภา[6] เขาอยู่ในค่ายผู้อพยพจนถึงเดือนพฤษภาคม จึงลี้ภัยไปสหรัฐอเมริกา[7]
บทบาทในแนวร่วมปลดปล่อยฯ แก้
ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2520 เดลเดินทางไปยังปารีสเพื่อร่วมก่อตั้งกองทัพฝ่ายต่อต้านที่ไม่ใช่คอมมิวนิสต์ร่วมกับซอน ซาน ต่อมา ในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2522 เดลเดินทางมายังประเทศไทยเพื่อก่อตั้งกองทัพปลดปล่อยแห่งชาติประชาชนเขมร[8] โดยมีทหารในช่วงแรก 1,600 นาย ต่อมาในวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2522 กองทัพนี้เข้าเป็นส่วนหนึ่งของแนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติประชาชนเขมร โดยเขาเป็นหัวหน้าฝ่ายทหาร
การสู้รบแบบกองโจรเพื่อต่อต้านเวียดนาม แก้
ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2524 เดลจัดตั้งค่ายฝึกที่ค่ายผู้อพยพบ้านสังแก หลังจากที่สัก สุตสคานเดินทางจากสหรัฐอเมริกามาถึงประเทศไทยและเข้าร่วมกับแนวร่วมปลดปล่อยฯ ในฤดูแล้ง พ.ศ. 2527 – 2528 แนวร่วมได้สูญเสียทหารไปราว 12,000 - 15,000 คน ในการสู้รบกับเวียดนาม[9] ความพ่ายแพ้ในครั้งนี้ทำให้เกิดความขัดแย้งภายในแนวร่วมปลดปล่อยฯ [10] ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2528 ผู้นำของแนวร่วมปลดปล่อยฯ หลายคนได้ร่วมก่อตั้งคณะกรรมการกลางชั่วคราว สมาชิกหลักของกลุ่มประกอบด้วยสัก สุตสคาน เดียน เดล อับดุล กัฟฟาร์ เปียง เมท ฮิง กุนทอน และฮุย กันทวล[11]
ซอน ซานได้ต่อต้านโดยจัดตั้งหน่วยงานทางทหารใหม่ ภายใต้การบัญชาการของนายพลปรุม วิธ ผลของความขัดแย้งนี้ทำให้ สัก สุตสคานประกาศลาออกจากการควบคุมทางทหารในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2529 เดลลาออกเช่นเดียวกันในเดือนกรกฎาคม ปีเดียวกัน และไปบวชเป็นพระภิกษุ[12] หลังจากลาสิกขาในปลายปีใน พ.ศ. 2529 เดลได้เป็นผู้บัญชาการสูงสุดในการต่อต้านเวียดนาม จนกระทั่งมีการถอนทหารออกจากกัมพูชา ใน พ.ศ. 2533 เขาประกาศสลายแนวร่วมปลดปล่อยในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 [13]
หลังการเลือกตั้ง พ.ศ. 2536 แก้
ใน พ.ศ. 2537 เดลได้เป็นจเรทหารทั่วไปของกองทัพกัมพูชา และใน พ.ศ. 2541 ได้เป็นสมาชิกสมัชชาแห่งชาติกัมพูชาในฐานะสมาชิกพรรคฟุนซินเปก[14] ใน พ.ศ. 2543 เดลได้เป็นคณะกรรมาธิการทางด้านมหาดไทย กลาโหม การลงทุนของสมัชชาแห่งชาติ[15] และเป็นที่ปรึกษารัฐบาลกัมพูชา
อ้างอิง แก้
- ↑ Jennar (1995), p. 197
- ↑ Information supplied by General Dien Del himself during an interview with the Cambodia Oral History Project on August 22, 1994. Transcript available at The Vietnam Center and Archive, [1], item no. 3671302006.
- ↑ Sak S. The Khmer Republic at War and the Final Collapse. Washington: U.S. Army Center of Military History, 1980, Part 2, pp. 72-79. เก็บถาวร 2007-02-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน See also Part 1 เก็บถาวร 2019-04-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนPart 2 เก็บถาวร 2007-02-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนPart 3 เก็บถาวร 2007-02-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ Sak, S., 1980, p. 136
- ↑ Transcript available at The Vietnam Center and Archive, [2], item no. 2430708015
- ↑ Swain J. River of Time. London: Heinemann, 1995, p. 135
- ↑ Cambodia Oral History Project interview transcript, The Vietnam Center and Archive, [3], item no. 3671302006.
- ↑ Corfield J.J. "A History of the Cambodian Non-Communist Resistance, 1975-1983." Clayton, Vic., Australia: Centre of Southeast Asian Studies, Monash University, 1991, p. 8
- ↑ Russell R. Ross, ed. Cambodia: A Country Study. Washington: GPO for the Library of Congress, 1987.
- ↑ Far Eastern Economic Review, 24 October 1985, p. 44
- ↑ Ross, op. cit.
- ↑ “Ordained: Gen. Dien Del.” Asiaweek, 3 Aug 1986.
- ↑ "Cambodians Hand Over Weapons to the UN", New Straits Times, Feb 23, 1992.
- ↑ KINGDOM OF CAMBODIA, LEGISLATIVE ASSEMBLY OF 26 JULY 1998
- ↑ Television Kampuchea, Phnom Penh - May 26, 2000.
- Jennar, Raoul Marc; Les clés du Cambodge, Maisonneuve et Larose, 1995, ISBN 2706811501