เกิ่นเทอ
เกิ่นเทอ (เวียดนาม: Cần Thơ) เป็นเมืองใหญ่อันดับสี่ของประเทศเวียดนามและเมืองใหญ่ที่สุดในบริเวณดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง[1][2] มีชื่อเสียงเรื่องตลาดน้ำ หมู่บ้านทำกระดาษสา และลำคลองท้องถิ่นที่สวยงาม[2] เมืองแห่งนี้มีประชากรประมาณ 1.1 ล้านคนในปี ค.ศ. 2004 ตั้งอยู่ริมฝั่งใต้ของแม่น้ำเหิ่ว ซึ่งเป็นลำน้ำสาขาของแม่น้ำโขง ห่างจากนครโฮจิมินห์ไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 169 กิโลเมตร ในปี ค.ศ. 2007 สะพานข้ามแม่น้ำขนาดใหญ่แห่งหนึ่งได้ถล่มลงมาระหว่างการก่อสร้าง ทำให้มีผู้เสียชีวิต 50 ราย นับเป็นภัยพิบัติทางวิศวกรรมที่ร้ายแรงที่สุดของประเทศเวียดนาม[3] ในปี ค.ศ. 2011 ได้มีการเปิดใช้ท่าอากาศยานนานาชาติเกิ่นเทอ[4] ชื่อเมืองเกิ่นเทอเป็นรูปย่อของคำว่า "เกิ่มทีซาง" (cầm thi giang) แปลว่า "แม่น้ำแห่งบทกวี" นอกจากนี้ยังได้รับฉายาว่าเป็น "เมืองหลวงทางตะวันตก" (Tây Đô) สภาพภูมิอากาศของเมืองเป็นแบบเขตร้อนและเขตมรสุม มีสองฤดู คือ ฤดูฝนที่เริ่มตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงพฤศจิกายน และฤดูแล้งที่เริ่มตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเมษายน
เกิ่นเทอ | |
|---|---|
 ตรา | |
| สมญา: "เมืองหลวงทางตะวันตก" (เต็ยโด) | |
 แผนที่แสดงที่ตั้งเขตเทศบาลนครเกิ่นเทอ | |
| พิกัด: 10°2′N 105°47′E / 10.033°N 105.783°E | |
| ประเทศ |  เวียดนาม |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 1,389.6 ตร.กม. (536.5 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2004) | |
| • ทั้งหมด | 1,121,000 คน |
| • ความหนาแน่น | 807 คน/ตร.กม. (2,090 คน/ตร.ไมล์) |
| เว็บไซต์ | เว็บไซต์เทศบาลนครเกิ่นเทอ (เวียดนาม) |
เมืองพี่น้อง
แก้
รูปภาพ
แก้ |
 |
 |
อ้างอิง
แก้- ↑ Cần Thơ City government portal (เวียดนาม)
- ↑ 2.0 2.1 Emmons, Ron, Vietnam: With Angkor Wat, (2012), p. 341.
- ↑ "50 deaths in Can Tho bridge collapse", New Civil Engineer, 3 October, 2007
- ↑ Emmons, p. 342.
 | บทความเกี่ยวกับประเทศเวียดนามนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |