ฮาเซงาว่า ไทโซ
ฮาเซงาว่า ไทโซ (ญี่ปุ่น: 長谷川泰三; โรมาจิ: Hasegawa Taizō) เป็นตัวละครในหนังสือการ์ตูนและภาพยนตร์การ์ตูนเรื่องกินทามะ ผลงานของฮิเดอากิ โซราจิ
ฮาเซงาว่า ไทโซ | |
---|---|
ตัวละครใน กินทามะ | |
ปรากฏครั้งแรก | หนังสือการ์ตูน: ตอนที่ 2[1] ภาพยนตร์การ์ตูน: ตอนที่ 7 |
สร้างโดย | ฮิเดอากิ โซราจิ |
ให้เสียงโดย | ฟุมิฮิโกะ ทาจิกิ ภัทรวุฒิ สมุทรนาวี[2] |
ประวัติ | |
นามแฝง | M(เกมส์ Monkey Hunter) ฐานันดร M(เกมส์ Monkey Hunter) [3] |
ชื่อเล่น | มาดาโอะ |
เผ่าพันธุ์ | มนุษย์โลก |
เพศ | ชาย |
ญาติ | ฮาเซงาว่า ฮัทซึ (ภรรยา) |
สัญชาติ | ญี่ปุ่น |
ส่วนสูง | 179 เซนติเมตร |
น้ำหนัก | 67 กิโลกรัม |
สีผม | สีดำ |
ข้อมูลตัวละคร
แก้ฮาเซงาว่า ไทโซปรากฏครั้งแรกในตอนที่ 2 ของหนังสือการ์ตูนกินทามะ[1] ขณะนั้นฮาเซงาว่าทำงานให้รัฐบาลบาคุฟุโดยเป็นหัวหน้าของหน่วยตรวจคนเข้าเมือง โดยได้รับมอบหมายจากองค์ชายฮาตะ ให้ไปจ้างกินโทกิและชินปาจิให้ช่วยตามหาสัตว์เลี้ยงที่เป็นเอเลี่ยนชื่อ เพส แต่กินโทกิกลับฆ่าเพสที่กำลังจะกินชินปาจิ ทำให้องค์ชายฮาตะต้องโวยเอากับฮาเซงาว่า ฝ่ายฮาเซงาว่าไม่พอใจจึงเผลอต่อยเจ้าชายฮาตะ จนต่อมา บาคุฟุได้ออกคำสั่งให้ฮาเซงาว่าคว้านท้องตัวเองที่กระทำผิด ฮาเซงาว่าเกิดกลัวขึ้นมาจึงหนีออกมา กลายเป็นคนตกยากที่ต้องหางานทำเลี้ยงชีพไปเรื่อย แต่ตกงานประจำ กับเป็นขอทาน และต่อมาฮาเซงาว่าก็ได้กลายเป็นเพื่อนสนิทของกินโทกิ [4]
ฮาเซงาว่ามีเอกลักษณ์ที่แว่นกันแดด ที่เขามักจะใส่ตลอดเวลา เป็นสิ่งของที่มีค่าที่สุดที่ฮาเซงาว่ามี เคยมีครั้งนึงถอดแว่นกันแดดไปทำงานเป็นโชเฟอร์งานรุ่งมาก(เพราะถอดแว่นกันแดด) แต่เพราะผู้โดยสารคือกินโทกิกับเจ้าชายฮาตะมาเป็นลูกค้า ตอนขับไปพาสวนสัตว์ แต่พบพ่อแม่จิ๊กโก๋กำลังคลอดลูกจึงชกเจ้าชายฮาตะ(งอแงอยากพบแพนด้า) ใส่แว่นกันแดดขับพาพ่อแม่จิ๊กโก๋ไปโรงพยาบาล กับตกงาน(ฐานชกลูกค้า คือเจ้าชายฮาตะ)
ฮางาว่ามีภรรยาชื่อฮัทซึ ซึ่งเป็นตัวละครไม่เคยปรากฏใบหน้าให้เห็น ตั้งแต่ที่ฮาเซงาว่ากลายเป็นคนตกอับ ทั้งคู่ก็แยกกันอยู่ แต่ยังไม่ได้หย่าร้างกัน
ฮาเซงาว่ามีชื่อเล่นว่า มาดาโอะ (ญี่ปุ่น: マダオ; โรมาจิ: ย่อมาจาก まるでダメなオッさん, marude dame na ossan) ซึ่งมีความหมายว่า คุณลุงที่ไม่ได้ความ เป็นชื่อที่เรียกโดยคางุระ
การปรากฏตัวบนปก
แก้ฮาเซงาว่าปรากฏตัวบนหน้าปกของหนังสือการ์ตูนกินทามะ เล่มที่ 10 และยังปรากฏตัวบนสันปกของหนังสือการ์ตูนกินทามะเล่ม 11
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 โซราจิ, ฮิเดอากิ. "เล่ม 1 บทเรียนที่ 2 (เจ้าของสัตว์เลี้ยงต้องดูแลสัตว์เลี้ยงไปจนถึงที่สุด)". กินทามะ. สำนักพิมพ์สยามอินเตอร์คอมิกส์ .
- ↑ ข้อมูลการ์ตูนกินทามะ
- ↑ โซราจิ, ฮิเดอากิ. "เล่ม 22 บทเรียนที่ 190 (ค่าความสามารถในเกมส์กับความเป็นจริงของผู้เล่นมักแตกต่างกันอย่างสุดขั้ว)". กินทามะ. สำนักพิมพ์สยามอินเตอร์คอมิกส์ .
- ↑ โซราจิ, ฮิเดอากิ. "เล่ม 3 บทเรียนที่ 16 (ลองคิดดูแล้ว ชีวิตคนเราหลังจากกลายเป็นคุณลุงเนี่ยมันนานกว่าตอนหนุ่มไม่ใช่เรอะ!! น่ากลั๊ว น่ากลัว )". กินทามะ. สำนักพิมพ์สยามอินเตอร์คอมิกส์ .