วิกิพีเดีย

อี ช็อง-แจ

นักแสดงชายชาวเกาหลีใต้

อี ช็อง-แจ หรือ ลี จองแจ (เกาหลี: 이정재; เกิด 15 ธันวาคม พ.ศ. 2515)[1] เป็นนักแสดงชายชาวเกาหลีใต้ เขาเปิดตัวเป็นนายแบบแฟชั่น แล้วเริ่มอาชีพการแสดงทางโทรทัศน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในซีรีส์แนวชีวิตในมหาวิทยาลัยเรื่อง Feelings (พ.ศ. 2537) และละครดังเรื่อง Sandglass (พ.ศ. 2537) หลังจากการแสดงของเขาก้าวหน้าในเรื่อง An Affair (พ.ศ. 2541) อาชีพนักแสดงของเขาเริ่มต้นขึ้น เขาได้แสดงในภาพยนตร์หลากหลายแนว ในหมู่พวกเขาแสดงภาพยนตร์โรแมนติกเช่น ลิขิตรัก ข้ามเวลา (พ.ศ. 2543) และ Over the Rainbow (พ.ศ. 2545) ภาพยนตร์แนวตลกที่รู้จักกันดีเช่น Oh! Brothers (พ.ศ. 2546) ภาพยนตร์แนวแอ็คชั่นเรื่อง The Last Witness (พ.ศ. 2544) และ ไต้ฝุ่น 2 คม 2 พายุ (พ.ศ. 2548) ภาพยนตร์แนวปล้น เช่น 10 ดาวโจรปล้นโคตรเพชร (พ.ศ. 2555) ภาพยนตร์แนวฟิล์มนัวร์ เช่น New World (พ.ศ. 2556) และภาพยนตร์ย้อนยุค The Face Reader (พ.ศ. 2556) ในปี พ.ศ. 2564 เขาได้แสดงเป็นพระเอกของซีรีส์เอาตัวรอดเรื่อง สควิดเกม เล่นลุ้นตาย โดยเน็ตฟลิกซ์

อี ช็อง-แจ
เกิด15 ธันวาคม พ.ศ. 2515 (52 ปี)
โซล, เกาหลีใต้
การศึกษามหาวิทยาลัยทงกุก
ระดับปริญญาโท ในโรงละครและภาพยนตร์
อาชีพ
  • นักแสดง
  • นายแบบ
ปีปฏิบัติงานพ.ศ. 2536–ปัจจุบัน
ตัวแทน
ชื่อเกาหลี
ฮันกึล
ฮันจา
อาร์อาร์I Jeong-jae
เอ็มอาร์I Chŏngjae

อาชีพ

แก้

พ.ศ. 2536–2540: การแสดงเริ่มต้นและความนิยมที่เพิ่มขึ้น

แก้

เขาได้ค้นพบโดย ฮา ยองซู นักออกแบบ ขณะที่เขาทำงานอยู่ที่ร้านกาแฟในอัปกูช็อง แล้วทำงานเป็นนายแบบแฟชั่นมาหลายปี เมื่อได้เปิดตัวการแสดงด้วยละครโทรทัศน์ปี พ.ศ. 2536 เรื่อง Dinosaur Teacher เขากลายเป็นดาราในชั่วข้ามคืน และมักจะได้รับบทบาทนำหลังจากนั้น ในปีต่อมา เขาได้รับคำวิจารณ์ที่น่าพอใจสำหรับบทบาทจอใหญ่เรื่องแรกของเขาในเรื่อง The Young Man กำกับโดย แบ ชังโฮ แต่เป็นละครแนวชีวิตในมหาวิทยาลัยฮิตปี พ.ศ. 2537 เรื่อง Feelings ที่ทำให้เขามีชื่อครัวเรือน[2]

ในปี พ.ศ. 2538 สิ่งที่ควรจะเป็นบทบาทสนับสนุนเล็กน้อยในขณะที่พระเอกเงียบ ผู้คุ้มกันที่ทุ่มเทในการให้คะแนนใหญ่มหึมาในเรื่อง Sandglass ทำให้เขากลายเป็นหัวใจเต้นของชาติ เพื่อให้เวลาหน้าจอของเขาเพิ่มขึ้นตลอดการทำงานของซีรีส์[3]

พ.ศ. 2541–2549: บทบาทฝ่าวงล้อมและความนิยมกระแสหลัก

แก้

ความก้าวหน้าทางการแสดงของเขาจะมาถึงในปลายปี พ.ศ. 2541 ในภาพยนตร์ที่ได้รับรางวัลของเรื่อง An Affair กำกับโดย อี แจยง ตามมาด้วยความสำเร็จอีกประการหนึ่งในเรื่อง City of the Rising Sun ซึ่งเขาได้รับรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากบลูดรากอนฟิล์มอวอร์ดและสมาคมนักวิจารณ์ภาพยนตร์แห่งเกาหลี[4]

แม้ว่าเรื่อง ลิขิตรัก ข้ามเวลา ภาพยนตร์แนวรักข้ามเวลาของเขาจะไม่ประสบความสำเร็จในปี พ.ศ. 2543 ตั้งแต่นั้นมาก็มีฐานแฟนคลับที่ภักดีของเรื่อง รักเอย…ไม่เคยเลยลับ และได้บรรลุถึงความคลาสสิกแบบไมเนอร์คลาสสิกในหมู่แฟนหนังเกาหลี (คีอานู รีฟส์ ได้เล่นตามบทบาทของเขาในภาพยนตร์รีเมคฮอลลีวู้ดเรื่อง บ้านทะเลสาบ บ่มรักปาฏิหาริย์)[5] เขาตามมาด้วยภาพยนตร์แนวประโลมโลกเรื่อง Last Present[6] เคียงข้างอี ย็อง-แอ และภาพยนตร์แนวแอ็คชั่นลึกลับเรื่อง The Last Witness กำกับโดย แบ ชังโฮ ซึ่งทั้งสองอย่างนี้ประสบความสำเร็จอย่างมาก

ปี พ.ศ. 2546 เขาแสดงเป็น อี บอมซู ตรงข้ามในภาพยนตร์เรื่อง Oh! Brothers ภาพยนตร์แนวตลกเกี่ยวกับสองพี่น้อง คนหนึ่งมีโรคประจำตัว ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นหนึ่งในฮิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาเลยทีเดียว ยอดเข้าชมสามล้านที่บ็อกซ์ออฟฟิศท้องถิ่น[4] อย่างไรก็ตาม เขายังคงไม่ได้รับความสนใจในอีกสองสามปีข้างหน้า ในที่สุดเมื่อปลายปี พ.ศ. 2548 เขากลับมาในภาพยนตร์เรื่อง ไต้ฝุ่น 2 คม 2 พายุ ภาพยนตร์แอ็คชั่นบล็อกบัสเตอร์ที่มีงบประมาณสูง โดย ควัก คย็องแท็ก ที่กำกับภาพยนตร์เรื่อง เฟรนด์ มิตรภาพไม่มีวันตาย[7]

พ.ศ. 2550–2552: อาชีพของเขาตกต่ำ

แก้

เขาได้รับการคาดหวังอย่างมากจากการกลับมาสู่โทรทัศน์ในทศวรรษที่ผ่านมาหลังจากที่เขากลายเป็นภาพยนตร์เรื่อง Sandglass ที่น่าจดจำของเขาไม่ประสบความสำเร็จในการจัดเรตติ้ง เช่น ปฏิบัติการรักเหินฟ้า (พ.ศ. 2550) และ ทริเปิล (พ.ศ. 2552)[8][9]

กับภาพยนตร์ย้อนยุคเรื่อง The Accidental Gangster and the Mistaken Courtesan เขาบอกว่าเขาอยากจะลองเล่นบทบาทที่แตกต่างออกไป ตัวละครประเภทยิ่งใหญ่ที่ตลกขบขัน[10] ถึงแม้จะไม่ประสบความสำเร็จในบ็อกซ์ออฟฟิศ เขายังคงถือว่าเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่น่าจดจำที่สุดของเขา[11]

พ.ศ. 2553–2561: การฟื้นคืนชีพในอาชีพ

แก้

เขาชุบตัวอาชีพการงานของเขาในภาพยนตร์ระทึกขวัญอีโรติกเรื่อง แรงปรารถนา..อย่าห้าม ภาพยนตร์ระดับสูงในปี พ.ศ. 2553[12] ซึ่งฉายที่เทศกาลภาพยนตร์กาน[13] และเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโทรอนโต เขาคว้ารางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมที่สัปดาห์ผู้กำกับแฟนแทสพอร์โต[14] เป็นโครงการต่อไปของเขา เขาเข้าร่วมทีมนักแสดงของภาพยนตร์เรื่อง 10 ดาวโจรปล้นโคตรเพชร ภาพยนตร์แนวปล้นปี พ.ศ. 2555 ที่กลายเป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงสุดตลอดกาลเป็นอันดับสองในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์เกาหลี[11][15][16][17][18]

ภาพยนตร์เรื่อง El Fin del Mundo ("จุดจบของโลก") เป็นภาพยนตร์แบ่งหน้าจอ 13 นาทีโดย มุน คย็องว็อน และ ช็อน จุนโฮ ศิลปินทัศนศิลป์ ซึ่งแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อมที่ทำลายล้างที่โลกต้องเผชิญในอนาคตและจุดจบของศิลปะที่ตามมาและการเกิดของศิลปะใหม่โดยอาศัยบทสนทนาระหว่างศิลปินสองคนในช่วงเวลาและอวกาศที่ต่างกัน เล่นบทโดยช็องแจและอิม ซู-จ็อง[19] ภาพยนตร์เรื่องนี้ฉายที่ดอคูเมนทาในปี พ.ศ. 2555 ถือเป็นเวทีศิลปะร่วมสมัยที่มีชื่อเสียงและล้ำสมัยที่สุดในโลก[20][21][22] นักสะสมงานศิลปะและทูตกิตติมศักดิ์ของพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยแห่งชาติมาอย่างยาวนานในปี พ.ศ. 2554-2555 เขายังบรรยายสารคดีทางทีวีปี พ.ศ. 2556 เช่น ศิลปะร่วมสมัย, ฝังเขตแดน ที่เน้นศิลปะเกาหลีพื้นบ้าน[23]

ในภาพยนตร์แนวระทึกขวัญฟิล์มนัวร์เรื่อง New World (พ.ศ. 2556) เขาเล่นรับบทเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจที่แอบแฝงในองค์กรอาชญากรรม[24][25][26][27] เขาบอกว่าเขารู้สึกขอบคุณนักแสดงร่วมกับ ชเว มินซิก ที่แนะนำการคัดเลือกตัวเขาให้เป็นผู้กำกับ[28] ต่อมาเขาลงนามเพื่อให้จัดการโดยซีเจสเอ็นเตอร์เทนเมนต์ มีรายงานว่าเลือกต้นสังกัดหลังจากที่ได้ร่วมงานกับซง จี-ฮโย ในภาพยนตร์เรื่อง New World[29]

จากนั้นเขาก็รับบทเป็นเจ้าชายซูยัง ตรงข้ามกับซง คังโฮ ในภาพยนตร์ย้อนยุคเรื่อง The Face Reader (พ.ศ. 2556) ซึ่งเขาได้รับรางวัลนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมจากงานบลูดรากอนฟิล์มอวอร์ดและรางวัลศิลปะแพ็กซัง[30][31] ตามมาด้วยภาพยนตร์แอ็คชั่น-คอมเมดี้เรื่อง Big Match ในปี พ.ศ. 2557 ที่ซึ่งเขาเล่นเป็นศิลปะการต่อสู้แบบผสมที่พยายามช่วยพี่ชายของเขาด้วยการชนะเกมเดิมพันสูงที่ซับซ้อน[32][33][34]

ในปี พ.ศ. 2558 เขาได้กลับมาร่วมงานกับผู้กำกับภาพยนตร์เรื่อง 10 ดาวโจรปล้นโคตรเพชร โดย ชเว ดงฮุน อีกครั้ง และนักแสดงหญิง ช็อน จี-ฮย็อน ในเรื่อง ยัยตัวร้าย สไนเปอร์ เกิดขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 ที่เกาหลีและเซี่ยงไฮ้ ระหว่างการยึดครองของญี่ปุ่น[35] เขาได้รับรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากงานพูอิลฟิล์มอวอร์ดครั้งที่ 24 และได้รับรางวัลนักแสดงแห่งปีจากงานแมรี่แคลร์เอเชียสตาร์อวอร์ดครั้งที่ 3

จากนั้นเขาก็แสดงในภาพยนตร์จีนเรื่องแรกของเขา ภาพยนตร์แนวอาชญากรรมเรื่อง Tik Tok[36][37] เขากลับมาที่หน้าจอเกาหลีด้วยภาพยนตร์ฮิตที่ทำรายได้ทะลุบ็อกซ์ออฟฟิศ ภาพยนตร์เรื่อง ยึด รับบทเป็นร้อยโทเกาหลีใต้ในกองทัพเรือ ผู้รับผิดชอบในการย้อนกลับกระแสสงครามเกาหลี[38][39]

ภาพยนตร์ของเขาในปี พ.ศ. 2560 รวมถึงมหากาพย์ประวัติศาสตร์เรื่อง Warriors of the Dawn และภาพยนตร์แนวบล็อกบัสเตอร์แฟนตาซีเรื่อง ฝ่า 7 นรกไปกับพระเจ้า[40][41]

พ.ศ. 2562–ปัจจุบัน: การกลับมาทางโทรทัศน์

แก้

ในปี พ.ศ. 2562 เขาแสดงในภาพยนตร์แนวลึกลับเรื่อง สวาหะ: ศรัทธามืด[42] ในปีเดียวกับที่ลีกลับมาแสดงละครโทรทัศน์เรื่องแรกในรอบทศวรรษ ละครการเมืองของช่องเจทีบีซีเรื่อง Chief of Staff เคียงข้างกับ ชิน มิน-อา ที่เขาเล่นเป็นที่ปรึกษาทางการเมือง[43] ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2564 เขาได้แสดงเป็นพระเอกของซีรีส์ฮิตของเน็ตฟลิกซ์แนวเอาชีวิตรอดเรื่อง สควิดเกม เล่นลุ้นตาย[44]

ผลงาน

แก้

ภาพยนตร์

แก้
ปี ชื่อเรื่อง รับบท หมายเหตุ อ้างอิง
พ.ศ. 2537 The Young Man Lee Han (ลีฮัน)
พ.ศ. 2539 Albatross Pyeong-san (พย็องซัน)
พ.ศ. 2540 Fire Bird Young-hoo (ย็องโฮ) [45][46]
Father vs. Son Park Soo Seok (พัก ซูซ็อก)
พ.ศ. 2541 An Affair Woo-in (อูอิน)
พ.ศ. 2542 City of the Rising Sun Hong-ki (ฮงกี)
The Uprising Lee Jae-su (อี แจซู)
พ.ศ. 2543 Interview Eun-seok (อึนซ็อก)
ลิขิตรัก ข้ามเวลา Han Sung-hyun (ฮัน ซ็องฮย็อน)
Asako in Ruby Shoes Woo-in (อูอิน)
พ.ศ. 2544 Last Present Jung Yong-ki (ช็อง ยงกี)
MOB 2025 Dust ภาพยนตร์สั้น
The Last Witness Detective Oh (นักสืบโอ)
พ.ศ. 2545 Over the Rainbow Lee Jin-su (อี จินซู) [47]
พ.ศ. 2546 Oh! Brothers Oh Sang-woo (โอ ซังอู) [48]
พ.ศ. 2548 ไต้ฝุ่น 2 คม 2 พายุ Kang Se-jong (คัง เซจ็อง) [49]
พ.ศ. 2551 The Accidental Gangster and the Mistaken Courtesan Cheon-doong (ช็อนดุง) [50]
พ.ศ. 2553 แรงปรารถนา..อย่าห้าม Hoon (ฮุน) [51]
พ.ศ. 2555 El Fin del Mundo ภาพยนตร์สั้น
10 ดาวโจรปล้นโคตรเพชร Pew Pei
พ.ศ. 2556 New World Lee Ja-sung (อี จาซ็อง) [52]
The Face Reader เจ้าชายซูยัง
พ.ศ. 2557 Big Match Choi Ik-ho (ชเว อิกโฮ) [53]
พ.ศ. 2558 ยัยตัวร้าย สไนเปอร์ Yeom Seok-jin (ย็อม ซ็อกจิน) [54]
พ.ศ. 2559 Tik Tok Jiang Cheng-jun (เจียง เฉิงจวิน) [55]
ยึด Jang Hak-soo (จัง ฮักซู) [56]
พ.ศ. 2560 Warriors of the Dawn To-woo (โทอู) [57]
ฝ่า 7 นรกไปกับพระเจ้า เทพเจ้ามรณะ (ราชายอมรา)
พ.ศ. 2561 ฝ่า 7 นรกไปกับพระเจ้า 2 [58]
พ.ศ. 2562 สวาหะ: ศรัทธามืด ศิษยาภิบาลพัก [59]
พ.ศ. 2563 ให้มันจบที่นรก Sun Ray (ซัน เรย์) [60]
พ.ศ. (เร็วๆนี้) Wiretap Ko Chang-sun (โค ชังซุน) [61]
Hunt Park Pyung-ho (พัก พย็องโฮ) โปรดิวเซอร์ [62][63]

ละครโทรทัศน์

แก้
ปี ชื่อเรื่อง ช่อง รับบท อ้างอิง
พ.ศ. 2536 Dinosaur Teacher SBS
Feelings Han Joon (ฮัน จุน)
พ.ศ. 2538 Love Is Blue SBS
Sandglass Baek Jae-hee (แพ็ก แจฮี) [64]
พ.ศ. 2540 Snail Dong-cheol (ดงช็อล)
พ.ศ. 2541 White Nights 3.98 Lee Young-jun (อี ย็องจุน) [65]
พ.ศ. 2550 ปฏิบัติการรักเหินฟ้า MBC Kim Ji-sung (คิม จีซ็อง) [66]
พ.ศ. 2552 Triple Shin Hwal (ชินฮวาล) [67]
พ.ศ. 2562 Chief of Staff JTBC Jang Tae-joon (ชัง แทจุน) [68]
พ.ศ. 2564 Delayed Justice SBS Jang Tae-joon (ชัง แทจุน) [69]
สควิดเกม เล่นลุ้นตาย Netflix Seong Gi-hun (ซ็อง กีฮุน) [70]
พ.ศ. 2567 Star Wars : Acolyte Disney

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ "Lee Jung-jae official portfolio". Artist Company (ภาษาเกาหลี). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-10-04. สืบค้นเมื่อ October 13, 2021.
  2. ↑ Oh, Mi-jung (3 February 2012). "K-celebs: Lee Jung Jae". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 January 2013. สืบค้นเมื่อ 2012-12-04.
  3. ↑ Mitchel, Duncan. "Sandglass (1995, SBS miniseries)". Koreanfilm.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 27, 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  4. ↑ 4.0 4.1 Paquet, Darcy. "Actors and Actresses of Korean Cinema: Lee Jung-jae". Koreanfilm.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 12, 2018. สืบค้นเมื่อ 2012-06-19.
  5. ↑ Kim, Kyu Hyun. "Il Mare". Koreanfilm.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 24, 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-06-19.
  6. ↑ Chun, Su-jin (15 March 2001). "For How Long Will Looks Trump Talent?". Korea JoongAng Daily. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 July 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  7. ↑ "'Typhoon' Ready to Hit Nation". The Korea Times. 6 December 2005. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 28, 2018. สืบค้นเมื่อ January 27, 2018.
  8. ↑ ""Open City": Freshness Turns Stale". The Korea Times. 8 January 2008. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 29, 2018. สืบค้นเมื่อ January 27, 2018.
  9. ↑ Oh, Jean (10 June 2009). "MBC's new series a Triple threat". The Korea Herald. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 16, 2014. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  10. ↑ Yi, Chang-ho (20 November 2008). "LEE Jung-jae fights over KIM Ok-vin". Korean Film Biz Zone. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 24, 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  11. ↑ 11.0 11.1 Lee, Claire (29 July 2012). "'I'm more motivated than ever'". The Korea Herald. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 5, 2021. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  12. ↑ "Lee Jung-jae to star in "The Housemaid" with Jeon Do-yeon". 10Asia. 28 December 2009. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 28, 2018. สืบค้นเมื่อ January 27, 2018.
  13. ↑ "The Housemaid" เก็บถาวร มิถุนายน 15, 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Festival de Cannes. Retrieved 2012-10-11.
  14. ↑ Kim, Heidi (8 March 2011). "Korean pics nab wins at Portugal's Fantasporto". 10Asia. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 4, 2016. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  15. ↑ Cho, Jae-eun (13 June 2012). "The Thieves all-star cast set to steal show". Korea JoongAng Daily. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 November 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  16. ↑ Oh, Mi-jung (4 August 2012). "Interview: Lee Jung Jae Praises Kim Soo Hyun for Lightening the Mood on Set". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 January 2013. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  17. ↑ Oh, Mi-jung (5 August 2012). "Interview Part I: Lee Jung Jae Will Now Only Concentrate on Acting". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 January 2013. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  18. ↑ Oh, Mi-jung (5 August 2012). "Interview Part II: Lee Jung Jae on His Personal Life and His Future". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 January 2013. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  19. ↑ "Main Film: el Fin Del Mundo". News from Nowhere. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 17, 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  20. ↑ Lee, Woo-young (11 June 2012). "Three Korean artists invited to world's largest contemporary art fair". The Korea Herald. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 5, 2021. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  21. ↑ Kwon, Mee-yoo (11 June 2012). "Korean artists go to dOCUMENTA Kassel". The Korea Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 8, 2014. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  22. ↑ Son, Kyung-eun (14 June 2012). "Korea makes strong showing at dOCUMENTA". Korea JoongAng Daily. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 June 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  23. ↑ "Lee Jung-jae narrates SBS art show". Korea JoongAng Daily. 14 February 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 April 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-02-14.
  24. ↑ Suk, Monica (22 June 2012). "A-list Korean actors gears up to bring new film noir action pic". 10Asia. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 8, 2014. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  25. ↑ Son, Jin-ah (20 September 2012). "New World cranked up". StarN News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 3, 2014. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  26. ↑ Lee, Hye-ji (21 September 2012). "Top Film Stars Wrap Up Shooting New Noir Action Pic". 10Asia. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 8, 2014. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  27. ↑ Lee, Mi-ji (18 January 2013). "The New World Lee Jung Jae talks about difficulties he had to overcome". StarN News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 3, 2014. สืบค้นเมื่อ 2013-04-17.
  28. ↑ Lee, Rachel (21 January 2013). "3 actors to show off talent in Sinsegae". The Korea Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 23, 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-01-23.
  29. ↑ Hong, Grace Danbi (9 March 2013). "Lee Jung Jae Becomes Family with JYJ and Song Ji Hyo". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 April 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-03-09.
  30. ↑ Lee, Hye-ji (28 August 2012). "The Thieves stars Lee Jung-jae, Kim Hye-soo join Song Kang-ho's 1st historical film". 10Asia. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 3, 2014. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
  31. ↑ Tae, Sang-joon (14 August 2013). "Director and Stars Gather for THE FACE READER Press Conference". Korean Film Council. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 12, 2018. สืบค้นเมื่อ 2013-08-17.
  32. ↑ Ahn, Sung-mi (26 November 2014). "Herald Interview: Lee Jung-jae returns as invincible fighter". The Korea Herald. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 28, 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-11-28.
  33. ↑ "Lee Jung-jae Proves He Has Yet to Peak". The Chosun Ilbo. 6 December 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 26, 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-12-06.
  34. ↑ Lim, Ju-ri (28 November 2014). "Lee makes about-face in Big Match". Korea JoongAng Daily. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 15, 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-12-15.
  35. ↑ "[Herald Interview] Ha Jung-woo brings romance to dark era in 'Assassination'". The Korea Herald. 23 July 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 13, 2018. สืบค้นเมื่อ January 27, 2018.
  36. ↑ Jin, Min-ji (24 April 2015). "Lee Jung-jae to star in Chinese film". Korea JoongAng Daily. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 24, 2015. สืบค้นเมื่อ 2015-04-24.
  37. ↑ "Lee Jung-jae to Star in Korea-China Co-Production". The Chosun Ilbo. 18 July 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 24, 2015. สืบค้นเมื่อ 2015-07-24.
  38. ↑ Jin, Eun-soo (31 October 2015). "Operation remembers the Battle of Incheon". Korea JoongAng Daily. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 6, 2015. สืบค้นเมื่อ 2015-11-10.
  39. ↑ "Lee Jung-jae to Appear in War Film with Liam Neeson". The Chosun Ilbo. 7 November 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 10, 2015. สืบค้นเมื่อ 2015-11-09.
  40. ↑ "Yeo Jin-goo, Lee Jung-jae cast as prince, army leader in upcoming period flick". The Korea Herald. 25 August 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 31, 2017. สืบค้นเมื่อ January 27, 2018.
  41. ↑ "Lee Jung-jae, D.O., Kim Ha-neul join 'With God'". The Korea Herald. 9 May 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 28, 2018. สืบค้นเมื่อ January 27, 2018.
  42. ↑ "LEE Jung-jae Sniffs Out Fake Religions in SABAHA". Korean Film Biz Zone. 24 August 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 5, 2021. สืบค้นเมื่อ January 27, 2018.
  43. ↑ "이정재, JTBC '보좌관'으로 10년 만에 안방극장 복귀" (ภาษาเกาหลี). JTBC News. 19 March 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 5, 2021. สืบค้นเมื่อ March 19, 2019.
  44. ↑ "Archived copy". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 21, 2021. สืบค้นเมื่อ September 21, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  45. ↑ "영화 `불새' 마카오 로케 이모저모". Yonhap News (ภาษาเกาหลี). November 9, 1996. สืบค้นเมื่อ October 10, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  46. ↑ Roh, Ji-hoon (October 31, 2015). "인천상륙작전 이정재, '97년 불새에 나왔던 그를 아십니까?'". Korea Economic TV (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 10, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  47. ↑ Kang, Su-jin (May 13, 2002). "[씨네리뷰]'오버 더 레인보우' 이정재-장진영 아름다운 변신". Donga Ilbo (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  48. ↑ Yoo, Jae-hyuk (May 13, 2003). ""멜로이미지 벗고 활달한 청년으로"..새영화 '오! 브러더스' 이정재". Korea Economy (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  49. ↑ Kwon, Tae-wan (May 26, 2005). "[포토]장동건 이정재,`친구'의 氣냐, `모래시계' 氣냐('태풍' 부산촬영)". My Daily (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  50. ↑ Kim, Eun-gu (November 18, 2008). "이정재-김석훈, '1724 기방난동사건' 피 튀는 액션신의 비밀은?". E Daily (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  51. ↑ Jo, Kyung-i (December 1, 2010). "이정재, 2011년 남자판 '하녀'로 돌아온다!". OSEN (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  52. ↑ Jeong, Myung-hwa (February 6, 2013). "이정재 "'모래시계'가 벌써 20여년 전, 나이 많이 먹었다"". Joy News 24 (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  53. ↑ Lim, Ju-ri (November 24, 2014). "Lee makes about-face in 'Big Match'". Korea JoongAng Daily (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ October 10, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  54. ↑ Park, Soo-jung (August 30, 2015). "이정재 암살 천만 돌파 기념..신현준, 커피차 선물 공약 이행 | 텐아시아". Ten Asia (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  55. ↑ Choi, Yoon-na (April 19, 2016). "이정재, 韓中 합작영화 '역전의 날' 홍보 위해 중국 베이징 방문 - 열린세상 열린방송 MBN". MBN Star (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 10, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  56. ↑ Shin, So-won (July 27, 2016). "'인천상륙작전' 이정재 "리암니슨, 사명감 갖고 열연" 감탄". My Daily (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  57. ↑ Kim, Sol-ji (June 6, 2017). "[M+인터뷰①] 이정재, '대립군'으로 변화를 꾀하다 - 열린세상 열린방송 MBN". MBN Star (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  58. ↑ Jung, Yu-jin (July 25, 2018). "[인터뷰] 이정재 "'신과함께' 쌍천만? 800만명 넘겼으면"". News1 (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  59. ↑ Park, Jin-hai (February 18, 2019). "[INTERVIEW] Lee Jung-jae less flamboyant in 'Svaha'". The Korea Times. สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  60. ↑ "HWANG Jung-min and LEE Jung-jae to DELIVER US FROM EVIL". Korean Film Biz Zone. October 3, 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 4, 2020. สืบค้นเมื่อ February 16, 2020.
  61. ↑ "LEE Jung-jae and KIM Woo-bin Listen to CHOI Dong-hoon's WIRETAP". Korean Film Biz Zone. 6 April 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 8, 2021. สืบค้นเมื่อ March 28, 2020.
  62. ↑ "LEE Jung-jae to Debut as a Producer on NAMSAN". Korean Film Biz Zone. 20 April 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 24, 2021. สืบค้นเมื่อ January 27, 2018.
  63. ↑ Kim Ji-won (March 11, 2021). "전혜진·진선규 측 "이정재 감독 데뷔작 '헌트' 출연 긍정 검토" [공식]". Ten Asia (ภาษาเกาหลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 24, 2021. สืบค้นเมื่อ March 11, 2021.
  64. ↑ Kim, Tae-eun (January 1, 2005). "고현정 최민수 박상원 '모래시계' 삼총사 종횡무진". Star News (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  65. ↑ "김종학 PD 영면 ③ 그와 함께한 5명의 명 스타". E Daily (ภาษาเกาหลี). July 25, 2013. สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  66. ↑ Kim, Soo-jin (July 8, 2007). "'에어시티' 최지우-이정재, 일과 사랑의 기다림으로 마무리". Star News (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  67. ↑ "'트리플' 이정재, "배우로서 한 단계 발전한 밑거름"". OSEN (ภาษาเกาหลี). July 31, 2009. สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  68. ↑ Kim, Ha-jin (March 19, 2019). "이정재, JTBC 보좌관 출연…10년 만에 안방극장 복귀". Hankyung (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ October 9, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  69. ↑ Lee Jung-hyun (January 12, 2021). "날아라 개천용'에 쌍룡이…정우성 대타에 이정재 특별출연". yna (ภาษาเกาหลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 12, 2021. สืบค้นเมื่อ January 12, 2021.
  70. ↑ Bae Hyo-joo (August 11, 2021). "이정재, 456억 향한 질주" 넷플릭스 '오징어 게임' 9월17일 공개[공식]" [Lee Jung-jae, sprinting towards 45.6 billion” Netflix ‘Squid Game’ released on September 17th [Official]]. Newsen (ภาษาเกาหลี). Naver. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 11, 2021. สืบค้นเมื่อ August 11, 2021.

แหล่งข้อมูลอื่นๆ

แก้
 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อี ช็อง-แจ
 

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อี_ช็อง-แจ&oldid=11547551"