เน็ตฟลิกซ์

Netflix
	ตราสัญลักษณ์ที่ใช้มาตั้งแต่ปี ค.ศ 2015
ประเภท	บริการสื่อผ่านอินเทอร์เน็ต
ภาษาที่ใช้ได้	45 ภาษา
	รายชื่อภาษา อาหรับ (อียิปต์); บาสก์ (เนื้อหาเท่านั้น); คาตาลัน (เนื้อหาเท่านั้น); จีน (กวางตุ้งและจีนกลาง); โครเอเชีย; เช็ก; เดนมาร์ก; ดัตช์; อังกฤษ (อเมริกันและอังกฤษ); ฟิลิปปินส์; ฟินแลนด์; ฝรั่งเศส; เยอรมัน; กรีก; ฮีบรู; ฮินดี; ฮังการี; อินโดนีเซีย; อิตาลี; ญี่ปุ่น; กันนาดา; เกาหลี; มาเลย์; มาลายาลัม; มราฐี (เนื้อหาเท่านั้น); นอร์เวย์ (บุ๊กมอล); ขัโปแลนด์; โปรตุเกส (บราซิลและยุโรป); โรมาเนีย; ภาษารัสเซีย; เซอร์เบีย (เนื้อหาเท่านั้น); สเปน (ยุโรปและละตินอเมริกา); สวีเดน; ทมิฬ; เตลูกู; ไทย; ตุรกี; ยูเครน; อูรดู (เนื้อหาเท่านั้น); เวียดนาม;
สำนักงานใหญ่	ลอสแกทัส (รัฐแคลิฟอร์เนีย), สหรัฐอเมริกา
ประเทศต้นทาง	สหรัฐอเมริกา
พื้นที่ให้บริการ	ทั่วโลก (ยกเว้นจีน เกาหลีเหนือ รัสเซีย และซีเรีย
อุตสาหกรรม	การบันเทิง; สื่อมวลชน;
สินค้า	สื่อส่งผ่านสัญญาณต่อเนื่อง; วีดิทัศน์ตามคำขอ; กระจายแบบดิจิทัล;
บริการ	การผลิตภาพยนตร์; จัดจำหน่ายภาพยนตร์; การผลิตละครโทรทัศน์; การกระจายทางโทรทัศน์;
บริษัทแม่	Netflix, Inc.
ยูอาร์แอล	netflix.com
เชิงพาณิชย์	ใช่
ลงทะเบียน	ต้องลงทะเบียน
ผู้ใช้	247.15 ล้าน (ข้อมูลเมื่อ 18 ตุลาคม ค.ศ. 2023)
เปิดตัว	16 มกราคม 2007; 17 ปีก่อน
สถานะปัจจุบัน	เปิดให้บริการอยู่

เน็ตฟลิกซ์ (อังกฤษ: Netflix) เป็นบริษัทข้ามชาติที่ให้บริการโอทีที แบบสื่อแบบส่งต่อเนื่อง ตามคำขอทางอินเทอร์เน็ตทั่วโลก (ยกเว้นในบางพื้นที่) และผู้ให้บริการเช่ายืมดีวีดีและแผ่นบลูเรย์ทางไปรษณีย์ในสหรัฐอเมริกา บริษัทได้รับการก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2540 โดยมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่เมืองลอสแกทัส รัฐแคลิฟอร์เนีย และมีออฟฟิศในอีกหลายประเทศเช่นเนเธอร์แลนด์ บราซิล อินเดีย ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้^[2]

ประวัติโลโก้เน็ตฟลิกซ์

โลโก้แรก ใช้ตั้งแต่ปี 1997 ถึง 2000

โลโก้ที่สอง ใช้ระหว่างปี 2000 ถึง 2001

โลโก้ที่สาม ใช้ตั้งแต่ปี 2001 ถึง 2014

โลโก้ที่สี่ ใช้ตั้งแต่ปี 2014 จนถึงปัจจุบัน

เน็ตฟลิกซ์เริ่มเปิดรับสมัครสมาชิกแบบเสียค่าบริการในปี พ.ศ. 2542 เมื่อถึงปี พ.ศ. 2552 บริษัทมีดีวีดีให้เลือกเช่ายืมประมาณ 100,000 ชื่อเรื่อง และมีสมาชิกผู้เช่าและผู้รับบริการมากกว่า 10 ล้านราย^[3] ในปี พ.ศ. 2556 บริษัทเริ่มขยายธุรกิจไปยังการผลิตภาพยนตร์ต้นฉบับ

ปี พ.ศ. 2554 เน็ตฟลิกซ์ได้เปิดตัวบริการชื่อว่า Open Connect Appliance (Netflix OCA) โดยลักษณะเป็นบริการที่ทางผู้ให้บริการ ISP (Internet Service Provider) เปิดให้เน็ตฟลิกซ์เช่า Server เพื่อทำ Cache สำหรับเก็บข้อมูลภาพยนตร์และซีรีส์ของ Netflix โดยใช้หลักการเช่นเดียวกับ CDN (Content Delivery Network) ทั่วไป ต่างกันที่ระบบจะเก็บข้อมูล Content สำหรับ Netflix โดยเฉพาะ เมื่อมีผู้เข้าใช้งาน ระบบจะไปเรียกจาก OCA เหล่านี้แทน ทำให้ลดภาระการทำงานของเซิร์ฟเวอร์หลัก และรองรับการขยายแบนวิธง่าย และประหยัดค่าใช้จ่ายกว่าการขยายเซิร์ฟเวอร์

จนถึงปีพ.ศ. 2559 เน็ตฟลิกซ์ได้ผลิตภาพยนตร์ซีรีส์และภาพยนตร์เรื่องยาวต้นฉบับกว่า 126 เรื่อง มากกว่าช่องโทรทัศน์และเคเบิลใด ๆ^[4] โดยมีผลงานซีรีส์ของตัวเองเรื่องแรกคือ House of Cards เพียงสองปีแรกที่ออกอากาศก็ได้รับความนิยม และมีชื่อเข้าชิงรางวัลโทรทัศน์ Emmy Awards

อ้างอิง

↑ "Shareholder Letter" (PDF). October 18, 2023. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ December 2, 2023. สืบค้นเมื่อ October 18, 2023.
↑ "Netflix Corporate Information". Netflix. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 3, 2018.
↑ TechCrunch. “Netflix.” Retrieved August 5, 2014.
↑ Masters, Kim (กันยายน 14, 2016). "The Netflix Backlash: Why Hollywood Fears a Content Monopoly". The Hollywood Reporter. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 17, 2016. สืบค้นเมื่อ กันยายน 18, 2016.