อาสนวิหารนัวยง
อาสนวิหารนัวยง (ฝรั่งเศส: Cathédrale de Noyon) หรือชื่อทางการว่า อาสนวิหารแม่พระแห่งนัวยง (Cathédrale Notre-Dame de Noyon) ในอดีตเป็นอาสนวิหารในนิกายโรมันคาทอลิกของอดีตมุขมณฑลนัวยง[1] ตั้งอยู่ที่เมืองนัวยงในจังหวัดอวซ แคว้นโอดฟร็องส์ ประเทศฝรั่งเศส
อาสนวิหารแม่พระแห่งนัวยง | |
---|---|
ด้านหน้าอาสนวิหารนัวยง | |
49°34′56″N 3°0′2″E / 49.58222°N 3.00056°E | |
ที่ตั้ง | นัวยงในประเทศฝรั่งเศส |
ประเทศ | ประเทศฝรั่งเศส |
นิกาย | โรมันคาทอลิก |
เว็บไซต์ | อาสนวิหารแม่พระแห่งนัวยง |
สถานะ | โบสถ์ประจำเขต (อาสนวิหารจนกระทั่งปี ค.ศ. 1790) |
ประเภทสถาปัตย์ | กางเขน |
รูปแบบสถาปัตย์ | โรมาเนสก์และกอทิก |
ปีสร้าง | ค.ศ. 1145 – ค.ศ. 1235 |
อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ |
อาสนวิหารนัวยงเดิมเป็นอาสนวิหารประจำตำแหน่งมุขนายกแห่งนัวยง ต่อมาถูกยุบรวมกับมุขมณฑลโบแวตามความตกลง ค.ศ. 1801 ในปัจจุบันจึงมีฐานะเป็นโบสถ์ประจำเขตในสังกัดมุขมณฑลโบแว ตัวอาสนวิหารสร้างบนสถานที่เดิมเป็นโบสถ์ที่ถูกเพลิงไหม้ไปในปี ค.ศ. 1131 ที่เป็นตัวอย่างที่ดีของสถาปัตยกรรมคาบสมัยระหว่างโรมาเนสก์และกอทิก
องค์ประกอบ
แก้ผังของอาสนวิหารเป็นรูปกางเขนที่มีความยาวทั้งสิ้น 105 เมตร ความสูงของช่องทางเดินกลาง 23 เมตร ด้านตะวันตกมีซุ้มทางเข้าที่มาสร้างในคริสต์ศตวรรษที่ 14 และหออีกสองหอที่ยังสร้างไม่เสร็จ ตอนบนของหอสร้างมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 13 รายละเอียดการตกแต่งสูญหายไปแทบทั้งหมด ทางเดินกลางแบ่งเป็น 11 ช่วง ภายในของช่องทางเดินข้างยังคงรักษาหน้าต่างแบบโค้งมนของระเบียงแนบและของหน้าต่างชั้นบนอยู่ แต่หน้าต่างที่เป็นโค้งแหลมสองชั้นของระเบียงชั้นล่าง และเพดานสันหกแฉก (sexpartite vault) ได้รับการสร้างใหม่หลังจากเพลิงใหม้ในปี ค.ศ. 1293 ปลายแขนกางเขนเป็นมุขโค้งครึ่งวงกลมโบสถ์น้อยทางตอนเหนือมาสร้างเพิ่มในคริสต์ศตวรรษที่ 14 และทางด้านใต้ในคริสต์ศตวรรษที่ 15 และ 16 โดยเฉพาะคูหาหนึ่งที่สร้างในคริสต์ศตวรรษที่ 15 เป็นคูหาที่ตกแต่งอย่างวิจิตร ค้ำยันแบบปีกได้รับการบูรณะในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ตามลักษณะสถาปัตยกรรมของคริสต์ศตวรรษที่ 12 จากทางตะวันตกเฉียงเหนือของช่องทางเดินกลางเป็นระเบียงคดที่สร้างในปี ค.ศ. 1230 ติดกับระเบียงฉันนบถเป็นหอประชุมนักบวชที่สร้างในสมัยเดียวกัน ที่ทางเข้าตกแต่งด้วยประติมากรรมของบิชอปและอื่น ๆ
ประวัติ
แก้อนุสรณ์ต่าง ๆ ของบิชอปถูกทำลายระหว่างการปฏิวัติฝรั่งเศส ต่อมาสงครามโลกครั้งที่ 1 ก็สร้างความเสียหายพอสมควรที่ทำให้ต้องใช้เวลาถึงยี่สิบปีในการซ่อมแซม
อาสนวิหารนัวยงได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ เมื่อปี ค.ศ. 1840
อ้างอิง
แก้- บทความนี้ ประกอบด้วยข้อความจากสิ่งพิมพ์ซึ่งปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติ: Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.
{{cite encyclopedia}}
:|title=
ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อาสนวิหารแม่พระแห่งนัวยง
ระเบียงภาพ
แก้-
ด้านหน้าด้านตะวันตก
-
มุขโค้งและชาเปลที่กระจายออกมาด้านหลัง
-
ด้านหนึ่งของระเบียงฉันนบถ