หลันเป้ง

หลันเป้ง (เห่า เหมิง)
หลันเป้ง (เห่า เหมิง)
	郝萌
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ปรากฏ
เสียชีวิต	ค.ศ. 196
อาชีพ	นายทหาร

หลันเป้ง (เสียชีวิต ค.ศ. 196) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เห่า เหมิง (จีน: 郝萌; พินอิน: Hǎo Méng) เป็นนายทหารใต้บังคับบัญชาของขุนศึกลิโป้ในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของจีน

ในบันทึกประวัติศาสตร์ แก้

หลันเป้งเป็นชาวเมืองโห้ลาย (河內郡 เหอเน่ยจวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือเมืองเจียวจั้ง มณฑลเหอหนาน วันหนึ่งในเดือนกรกฎาคมหรือสิงหาคม ค.ศ. 196 หลันเป้งก่อกบฏต่อลิโป้ในเมืองแห้ฝือ (下邳 เซี่ยพี; ปัจจุบันคืออำเภอนครพีโจว มณฑลเจียงซู) เมืองเอกของมณฑลชีจิ๋วเขตอำนาจของลิโป้ และนำคนเข้าโจมตีที่ว่าการของลิโป้ หลันเป้งไม่สามารถตีเข้าไปในอาคารได้ ลิโป้ไม่รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของกบฏ แต่เขาได้ยินเสียงโห่ร้องและจับสำเนียงของฝ่ายกบฏได้ว่ามาจากเมืองโห้ลาย เมื่อกบฏกำลังโจมตีลิโป้อยู่ในสภาพตัวเปล่าและผมยุ่งเหยิง ลิโป้และภรรยาหลบหนีไปโดยการปีนข้ามกำแพงแล้วหนีไปยังค่ายยของโกซุ่นผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งของลิโป้ ลิโป้บอกโกซุ่นถึงเรื่องสำเนียงเมืองโห้ลายที่เขาได้ยิน โกซุ่นจึงอนุมานได้ว่าผู้นำกบฏต้องเป็นหลันเป้ง โกซุ่นจึงนำกองกำลังยกไปยังที่ว่าการของลิโป้และต้อนพวกกบฏโดยยิงเกาทัณฑ์ไฟใส่^[1]

โจเสงผู้ใต้บังคับบัญชาของหลันเป้งปฏิเสธที่จะทรยศลิโป้จึงหันมาต่อต้านและเข้ารบกับหลันเป้ง ระหว่างการต่อสู้ หลันเป้งใช้หอกแทงโจเสงได้รับบาดเจ็บ แต่โจเสงก็ใช้ดาบตัดแขนข้างหนึ่งของหลันเป้งได้ จากนั้นโกซุ่นจึงปรากฏตัวเข้าโจมตีค่ายของหลันเป้งและตัดศีรษะหลันเป้งได้ ลิโป้ชื่นชมโจเสงที่ยังคงความภักดีต่อตนและมอบหมายให้โจเสงเป็นผู้ดูแลคนของหลันเป้ง^[2]

ในนิยายสามก๊ก แก้

ในนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่ประพันธ์ในศตวรรษที่ 14 เมื่อลิโป้ถูกทัพของโจโฉล้อมไว้ในยุทธการที่แห้ฝือ ลิโป้ส่งหลันเป้งไปช่วยคุ้มกันเค้ากี๋ (許汜 สฺวี่ ซื่ิอ) และอ๋องก้าย (王楷 หวัง ไข่) ในการเดินทางไปขอกำลังเสริมจากอ้วนสุด ระหว่างเดินทางกลับ หลันเป้งถูกเตียวหุยซุ่มโจมตีและจับตัวมาได้ แล้วถูกโจโฉสั่งประหารชีวิต^[3]

อ้างอิง แก้

↑ (建安元年六月夜半時，布將河內郝萌反，將兵入布所治下邳府，詣廳事閤外，同聲大呼攻閤，閤堅不得入。布不知反者為誰，直牽婦，科頭袒衣，相將從溷上排壁出，詣都督高順營，直排順門入。順問：「將軍有所隱不？」布言「河內兒聲」。順言「此郝萌也」。順即嚴兵入府，弓弩並射萌衆；萌衆亂走，天明還故營。)อรรถาธิบายจาก อิงสฺยงจี้ ใน จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 7.
↑ (萌將曹性反萌，與對戰，萌刺傷性，性斫萌一臂。順斫萌首，牀輿性，送詣布。布問性，言「萌受袁術謀，謀者悉誰？」性言「陳宮同謀。」時宮在坐上，靣赤，傍人悉覺之。布以宮大將，不問也。性言「萌常以此問，性言呂將軍大將有神，不可擊也，不意萌狂惑不止。」布謂性曰：「卿健兒也！」善養視之。創愈，使安撫萌故營，領其衆。) อรรถาธิบายจาก อิงสฺยงจี้ ใน จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 7.
↑ สามก๊ก ตอนที่ 19.

ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อจู้).
ล่อกวนตง (ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซันกั๋วจเหยี่ยนอี้).

ดูเพิ่ม แก้

รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก

[1] (建安元年六月夜半時，布將河內郝萌反，將兵入布所治下邳府，詣廳事閤外，同聲大呼攻閤，閤堅不得入。布不知反者為誰，直牽婦，科頭袒衣，相將從溷上排壁出，詣都督高順營，直排順門入。順問：「將軍有所隱不？」布言「河內兒聲」。順言「此郝萌也」。順即嚴兵入府，弓弩並射萌衆；萌衆亂走，天明還故營。)อรรถาธิบายจาก อิงสฺยงจี้ ใน จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 7.

[2] (萌將曹性反萌，與對戰，萌刺傷性，性斫萌一臂。順斫萌首，牀輿性，送詣布。布問性，言「萌受袁術謀，謀者悉誰？」性言「陳宮同謀。」時宮在坐上，靣赤，傍人悉覺之。布以宮大將，不問也。性言「萌常以此問，性言呂將軍大將有神，不可擊也，不意萌狂惑不止。」布謂性曰：「卿健兒也！」善養視之。創愈，使安撫萌故營，領其衆。) อรรถาธิบายจาก อิงสฺยงจี้ ใน จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 7.

[3] สามก๊ก ตอนที่ 19.

[1]

[2]

[3]