หน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น

หน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 海上保安庁) เป็นหน่วยยามฝั่งของประเทศญี่ปุ่น

หน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น
海上保安庁
Kaijō Hoan-chō
เครื่องหมายเอส
ธงเรือหน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น
อักษรย่อJCG
คำขวัญ正義仁愛
ความเมตตากรุณาที่ชอบธรรม
ข้อมูลองค์กร
ก่อตั้ง1948; 76 ปีที่แล้ว (1948) (ในฐานะหน่วยงานความปลอดภัยทางทะเล)
เมษายน 2000; 24 ปีที่แล้ว (2000-04) (ในฐานะหน่วยยามฝั่งญี่ปุ่น)
หน่วยงานก่อนหน้า
  • หน่วยงานความปลอดภัยทางทะเล
เจ้าหน้าที่13,744 คน[1]
งบประมาณรายปี210,601,000,000 เยน[1]
โครงสร้างเขตอำนาจ
หน่วยงานแห่งชาติ
(เขตอำนาจในการปฏิบัติการ)
ญี่ปุ่น
เขตอำนาจในการปฏิบัติการญี่ปุ่น
เขตอำนาจตามกฎหมายอาณาเขตทางทะเลของญี่ปุ่น, น่านน้ำสากล
หน่วยงานปกครองหลักรัฐบาลญี่ปุ่น
หน่วยงานปกครองรองกระทรวงที่ดิน โครงสร้างพื้นฐาน การขนส่ง และการท่องเที่ยว
สำนักงานใหญ่โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น

ผู้บริหารหน่วยงาน
เว็บไซต์
เว็บไซต์อย่างเป็นทางการในภาษาญี่ปุ่นและภาษาอังกฤษ

หน่วยยามฝั่งญี่ปุ่นประกอบด้วยกำลังพลประมาณ 13,700 คน และรับผิดชอบในการปกป้องแนวชายฝั่งของญี่ปุ่นภายใต้การกำกับดูแลของกระทรวงที่ดิน โครงสร้างพื้นฐาน การขนส่ง และการท่องเที่ยว หน่วยยามฝั่งญี่ปุ่นก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1948 ในฐานะหน่วยงานความปลอดภัยทางทะเล และได้รับชื่อภาษาอังกฤษดังปัจจุบันใน ค.ศ. 2000

คำขวัญของหน่วยยามฝั่งญี่ปุ่นคือ "ความเมตตากรุณาที่ชอบธรรม" (正義仁愛)

ประวัติ แก้

ในจักรวรรดิญี่ปุ่น การปฏิบัติการป้องกันชายฝั่งได้รับคำสั่งจากกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น แต่กองทัพเรือถูกยุบไปพร้อมกับการยอมจำนนของญี่ปุ่นในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1945 และความสามารถในการรักษาระเบียบการเดินเรือก็ลดลงอย่างมาก การค้าและการลักลอบขนส่งของเถื่อนได้เพิ่มขึ้นอย่างมากซึ่งแม้แต่โจรสลัดก็ยังมาปรากฏตัว การปรึกษาหารือระหว่างรัฐบาลญี่ปุ่นที่ต้องการฟื้นฟูความสามารถในการรักษาความปลอดภัยสาธารณะโดยเร็วที่สุดและฝ่ายสัมพันธมิตรที่ต้องการรักษาการปลดอาวุธของญี่ปุ่นต้องเผชิญกับความยากลำบาก แต่ใน ค.ศ. 1946 ได้มีการจัดตั้ง "กองบัญชาการควบคุมการเข้าเมืองอย่างผิดกฎหมาย" ในกระทรวงคมนาคม เนื่องจากมีการแพร่เชื้ออหิวาตกโรคไปยังเกาะคีวชูโดยผู้ลักลอบเข้าเมืองจากคาบสมุทรเกาหลีและกังวลว่าจะทำให้เกิดการปะทุของการติดเชื้ออย่างรุนแรง[3][4]

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 http://www.kaiho.mlit.go.jp/e/english.pdf
  2. INC., SANKEI DIGITAL. 【きょうの人】「我が国の領土・領海を守り抜く」海上保安庁長官 中島敏(なかじま・さとし)さん(60). 産経ニュース (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 14 April 2018.
  3. Maritime Safety Agency 1979, pp. 5–6.
  4. Hasegawa 2010.

หนังสือ แก้

  • Asanaga, Youichirou; Ōtsuka, Yukitaka (1995). Japan Maritime Safety Agency - their vessels and aviation. Seizando-shoten publishing co.,ltd. ISBN 4-425-77041-2.
  • Maritime Safety Agency (1979). 30 years history of Japan Coast Guard. Maritime Safety Agency Foundation. ASIN B000J8HCXQ.
  • Komine, Takao (2005). SST - the Japan Coast Guard Special Forces. Namiki Shobo. ISBN 4-89063-193-3.

บทความ แก้

  • Hasegawa, Hiroyasu (2010). "The Difference of Speculation in Japan-U.S.Government Around Establishment of the Japan Coast Guard" (PDF). Crisis & risk management review. Crisis & Risk Management Society of Japan (18): 11–20.
  • Nakanomyo, Masami (October 2015). "History of shipboard guns on JCG's patrol vessels". Ships of the World. Kaijin-sha (825): 168–173.
  • Miyake, Norio (November 2009). "Japan Coast Guard: Past, present, and future". Ships of the World. Kaijin-sha (714): 97–105.
  • Yoneda, Kenji (July 2016). "JCG's special teams facing a new phase". Ships of the World. Kaijin-sha (840): 152–157.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

35°40′33″N 139°45′00″E / 35.67583°N 139.75000°E / 35.67583; 139.75000