สายแฟร์เมาต์ เป็นเส้นทางของรถไฟชานเมืองอ่าวแมสซาชูเซตส์ ที่วิ่งจากสถานี "เซาท์" ไปยังสถานี "รีดวิลล์" ปัจจุบันเปิดใช้งาน 8 สถานี ยกเลิก 8 สถานี กำลังก่อสร้าง 1 สถานี เชื่อมต่อกับสายกรีนบัช, สายโอลด์โคโลนี, สายโพรวิเดนซ์/สตาฟตัน, สายนีดแฮม, สายแฟรงกลิน, สายฟรามิงแฮม/วอร์เซสเตอร์, รถไฟใต้ดินอ่าวแมสซาชูเซตส์ สายสีแดง และรถโดยสารประจำทางด่วนพิเศษอ่าวแมสซาชูเซตส์ สายสีเงิน

สายแฟร์เมาต์
ข้อมูลทั่วไป
เจ้าของMBTA
ที่ตั้งรัฐแมสซาชูเซตส์
ปลายทาง
  • เซาท์
  • รีดวิลล์
จำนวนสถานี8
การดำเนินงาน
รูปแบบรถไฟชานเมือง
ระบบการคมนาคมอ่าวแมสซาชูเซตส์
ผู้ดำเนินงานMBCR
ผู้โดยสารต่อวัน1,561 คน (2009)[1]
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง9.2 ไมล์ (14.8 กิโลเมตร)
ลักษณะทางวิ่งระดับดิน, ยกระดับ
รางกว้าง4 ft 8 12 in (1,435 mm)

รายชื่อสถานี แก้

ไมล์ที่ สถานี เปิดให้บริการ จุดเชื่อมต่อ/หมายเหตุ ภาพ
0.0   เซาท์ 1899 รถไฟทางไกลของแอ็มแทร็ก
สายกรีนบัช, สายโอลด์โคโลนี, สายโพรวิเดนซ์/สตาฟตัน, สายนีดแฮม, สายแฟรงกลิน, สายฟรามิงแฮม/วอร์เซสเตอร์
รถไฟใต้ดินอ่าวแมสซาชูเซตส์ สายสีแดง และรถโดยสารประจำทางด่วนพิเศษอ่าวแมสซาชูเซตส์ สายสีเงิน
 
1.95   นิวมาร์เก็ต 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2013  
2.4   อัปแฮมส์คอร์นเนอร์ 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1979 ชื่อเดิมคือ ดัดเลย์สตรีท  
3.75   โฟร์คอร์นเนอร์/เจนีวา 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2013  
4.5   ทัลบอตสตรีท 12 พฤศจิกายน ค.ศ. 2012  
5.3   มอร์ตันสตรีท 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1979 ชื่อเดิมคือ ฟอเรสต์อีฟนู  
7.9   แฟร์เมาต์ 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1979  
9.2   รีดวิลล์ สายแฟรงกลิน, สายโพรวิเดนซ์/สตาฟตัน  

อ้างอิง แก้

  1. "Ridership and Service Statistics" (PDF). Massachusetts Bay Transportation Authority. 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-08-13. สืบค้นเมื่อ 3 August 2011.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้