สหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกลและแปซิฟิก

สหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกลและแปซิฟิก (อังกฤษ: Oriental & Pacific Boxing Federation; ชื่อย่อ: OPBF) ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2498 และเข้าเป็นสมาชิกของสภามวยโลก (WBC) ใน พ.ศ. 2506 สมาชิกของ OPBF ได้แก่ออสเตรเลีย ฟิจิ กวม ฮาวาย ฮ่องกง อินโดนีเซีย ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ มองโกเลีย นิวซีแลนด์ ฟิลิปปินส์ กลุ่มประเทศสหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตไต้หวัน ซามัว ไทย และตองงา สำนักงานใหญ่อยู่ที่ญี่ปุ่น

สหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกลและแปซิฟิก
ชื่อย่อOPBF
ก่อตั้งพ.ศ. 2495 (ในนาม OBF)
ประเภทสหพันธ์กีฬานานาชาติ
สํานักงานใหญ่ประเทศญี่ปุ่น
ที่ตั้ง
ภูมิภาคที่รับผิดชอบ
เอเชียและโอเชียเนีย
สมาชิก
16 ชาติ (3 ภูมิภาค)​
ภาษาทางการ
ภาษาอังกฤษ
สังกัดสภามวยโลก
เว็บไซต์http://www.opbf.info/
หมายเหตุOPBF สถาปนาครั้งแรกในนาม "สหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกล"

ประวัติ

แก้

ในระยะเริ่มแรกของมวยสากลในทวีปเอเชียยังไม่มีการชิงแชมป์ระดับภูมิภาคที่เป็นทางการ มีบันทึกของสภามวยโลกระบุว่ามีการแข่งขันชิงแชมป์มวยสากลภาคตะวันออกเป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2495 โดยกาเบรียล อิลอร์เด ชนะ ฮิโรชิ โอริงูจิ ได้ครองแชมป์รุ่นไลท์เวท ในเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกันลาร์รี่ บาตาน (ฟิลิปปินส์) ชนะ อากิโยชิ อากาซาวะ (ญี่ปุ่น) ได้ครองแชมป์รุ่นเฟเธอร์เวท

อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการรับรองตำแหน่งแชมป์อย่างเป็นทางการจนกระทั่งมีการจัดตั้งสถาบันมวยแห่งแรกในเอเชียเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2497 ในชื่อสหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกล (OBF) ที่โตเกียวจากการประชุมของตัวแทนจากญี่ปุ่น (ยาชิโยะ มานาเบะ) ฟิลิปปินส์ (อัลเฟรโด กิโดเต) และไทย (พร พาณิชภักดี) ประธานของ OBF คนแรกคือมานูเอล นีโตจากฟิลิปปินส์ ผลจากการประชุมครั้งนี้ได้จัดให้มีการชกเป็นมหกรรมของแชมป์ภาคตะวันออกที่มะนิลาเมื่อ 3 และ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2498 ผู้ได้ครองแชมป์ในครั้งนั้นได้แก่

การประชุมของ OBF ครั้งแรกจัดขึ้นเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2500 โดยมีตัวแทนจากไทย ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์และสมาชิกใหม่คือเกาหลีใต้เข้าร่วม จำนวนสมาชิกได้เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จน พ.ศ. 2520 ออสเตรเลียเข้าเป็นสมาชิก[1]และเปลี่ยนชื่อเป็น OPBF เพื่อรวมภูมิภาคแปซิฟิกตอนใต้เข้ามาด้วย จนมีสมาชิก 16 ประเทศในปัจจุบัน

อ้างอิง

แก้
  1. "Boxing Bodies: A Brief Chronology and Rundown", International Boxing Digest, 40, no. 1: 58, January 1998

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้