วิกิพีเดีย

วายจีเอนเตอร์เทนเมนต์

พิกัดภูมิศาสตร์: 37°32′55.9″N 126°54′29.5″E / 37.548861°N 126.908194°E / 37.548861; 126.908194

บริษัทวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ (เกาหลี: YG 엔터테인먼트) เป็นบริษัทอุตสาหกรรมบันเทิงจากเกาหลีใต้ ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1996 โดยยัง ฮย็อน-ซ็อก[3] บริษัทดำเนินธุรกิจเป็นค่ายเพลง, ตัวแทนนักแสดง, ผลิตเพลง, การจัดงานอีเวนต์/คอนเสิร์ต และตัวแทนนักแต่งเพลง บริษัทยังมีธุรกิจในเครืออีกหลายบริษัท รวมถึงบริษัทจัดจำหน่ายและผลิตสินค้า, เสื้อผ้า, กอล์ฟ และแบรนด์เครื่องสำอาง[4]

วายจีเอนเตอร์เทนเมนต์
ชื่อท้องถิ่น
YG 엔터테인먼트
ชื่อโรมัน
YG enteoteinmeonteu
ประเภทมหาชน
การซื้อขาย
KRX: 122870
อุตสาหกรรมบันเทิง
ค้าปลีก
รูปแบบหลากหลาย
ก่อตั้งกุมภาพันธ์ 24, 1996; 26 ปีก่อน (1996-02-24)
ผู้ก่อตั้งยัง ฮย็อน-ซ็อก
สำนักงานใหญ่เขตมาโพ,
โซล
,
เกาหลีใต้
พื้นที่ให้บริการ
ทั่วโลก
บุคลากรหลัก
ฮวัง โบ-กย็อง (ผู้บริหาร)
รายได้เพิ่มขึ้น 255.26 พันล้านวอน (2020)
รายได้สุทธิ
เพิ่มขึ้น 10.9 พันล้านวอน (2020)
เจ้าของ
[1]
พนักงาน
678[2] (2010)
บริษัทในเครือ
เว็บไซต์ygfamily.com

ศิลปินภายใต้สังกัดในปัจจุบันได้แก่ เชคส์กีส์, บิกแบง, อักมิว, วินเนอร์, ไอคอน , แบล็กพิงก์ และเทรเชอร์ ตลอดจนนักแสดงชายและหญิงอย่าง คัง ดง-ว็อน, ชเว จี-อู, ชา ซึง-ว็อน, อี ซ็อง-คย็อง, จินคย็อง และยู อิน-นา รวมถึงช็อน โซ-มี และคว็อน ฮย็อน-บิน ภายใต้สังกัด​เดอะแบล็กเลเบิลและวายจีเอกซ์ซึ่งเป็นบริษัทในเครือของวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์

ประวัติแก้ไข

1996–2005: รากฐานของดนตรีฮิปฮอป, ความนิยมในช่วงเริ่มต้น และเคป็อปยุคแรกแก้ไข

ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1996 ยัง ฮย็อน-ซ็อก อดีตสมาชิกของวงดนตรีเคป็อปยุคแรก ซอแทจีแอนด์บอยส์ ได้ก่อตั้งวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ร่วมกับน้องชายของเขา ยัง มิน-ซ็อก[3][5] ศิลปินคนแรกของบริษัทคือ วงดนตรีทรีโอแนวฮิปฮอป คีปซิกซ์ แต่การเปิดตัวของพวกเขาประสบความล้มเหลวกับผลตอบรับ ยังจึงหันไปผลักดันที่ศิลปินคู่ จีนูฌอน[6] และใน ค.ศ. 1998 บริษัทได้เปิดตัววันไทม์ (1TYM) ทั้งสองวงเป็นศิลปินที่ประสบความสำเร็จที่ยังให้เครดิตในการนำวายจีและแนวฮิปฮอปไปสู่กลุ่มผู้ฟังกระแสหลักของดนตรีเกาหลี[3]

ใน ค.ศ. 1999 ศิลปินของวายจีออกอัลบั้มร่วมกันภายใต้ชื่อ วายจีแฟมีลี ตามมาด้วยการออกจำหน่ายของศิลปินอย่าง เพร์รี, สวี.ที, บิกมามา, เล็กซี, กัมมี และฮวีซ็อง และยังได้ก่อตั้ง "วายจีอันเดอร์กราวด์" ซึ่งประกอบด้วย 45อาร์พีเอ็ม และสโทนีสกังก์ ใน ค.ศ. 2001 อัลบัมวายจีแฟมีลีชุดที่สองออกจำหน่าย ท่ามกลางผู้คนจำนวนมากยังมี จี-ดรากอน ซึ่งในขณะนั้นอายุ 13 ปี เป็นศิลปินฝึกหัดของบริษัท[7]

บริษัทประสบความสำเร็จทั้งในเกาหลีและญี่ปุ่นด้วยนักร้อง "ไอดอล" คนแรก เซเวน ใน ค.ศ. 2003[8] ซึ่งเป็นศิลปินคนแรกของบริษัทที่พยายามก้าวข้ามไปสู่วงการเพลงของสหรัฐ แม้ว่าการเปิดตัวของเขาจะประสบความล้มเหลวก็ตาม[9]

2006–2011: ก้าวเข้าสู่กระแสหลักแก้ไข

 
บิกแบง เป็นศิลปินที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของวายจีและทำยอดขายอัลบั้มให้วายจีเกินครึ่งตั้งแต่ ค.ศ. 2014 ถึง 2017 ในเกาหลี[10]

หลังประสบความสำเร็จกับเซเวน วายจีได้ก่อตั้งวงไอดอลครั้งแรกชื่อ บิกแบง ใน ค.ศ. 2006 แม้ว่าผลตอบรับเริ่มแรกจะไม่ดีมากนัก ทว่า ปีถัดมา วงก็สามารถก้าวเข้าสู่กระแสหลักและได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง ซึ่งในเวลาต่อมาพวกเขากลายเป็นหนึ่งในบอยแบนด์ที่ยิ่งใหญ่และทำเงินมากที่สุดในโลก[11] ตามมาด้วย ทูเอนีวัน เกิร์ลกรุปวงแรกที่ประสบความสำเร็จของวายจีใน ค.ศ. 2009[12] ก่อนที่จะแยกทางกันใน ค.ศ. 2016 ถือเป็นหนึ่งในเกิร์ลกรุปที่ประสบความสำเร็จและมีชื่อเสียงอย่างกว้างขวางในเกาหลีใต้[13][14] ทั้งสองวงประสบความสำเร็จทางอาชีพในญี่ปุ่นเช่นเดียวกับเซเวน[15][16][17]

 
ทูเอนีวัน เปิดตัวใน ค.ศ. 2009 เป็นเกิร์ลกรุปวงแรกภายใต้วายจีและกลายเป็นศิลปินวงแรกที่มีเพลงขึ้นอันดับหนึ่งบนแกออนดิจิทัลชาร์ต ถึง 9 เพลง

ใน ค.ศ. 2010 วายจีทำการย้ายไปยังอาคารใหม่ ขณะที่สำนักงานเก่ากลายเป็นสถานที่ฝึกอบรม[18][19] ในปีเดียวกัน บริษัทประสบความล้มเหลวในการจดทะเบียนกับตลาดหลักทรัพย์ ถูกต้องสงสัยเนื่องจากบริษัทมีกลุ่มดนตรีที่เคลื่อนไหวน้อยและกระแสเงินสดไม่คงที่ แม้จะมีรายได้เพิ่มขึ้นใน ค.ศ. 2009 ก็ตาม[20] ในปีนั้นเอง ไซได้เซ็นสัญญาเป็นศิลปินในสังกัด[21]

2012–2016: การยอมรับในระดับนานาชาติและการขยายธุรกิจแก้ไข

ใน ค.ศ. 2012 วายจีเป็นที่ยอมรับในระดับนานาชาติเมื่อ "คังนัมสไตล์" ของไซ ได้รับความนิยมทั่วโลกในฐานะไวรอลวิดีโอ เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม เพลงขึ้นอันดับที่หนึ่งบนชาร์ตไอทูนส์มิวสิกวิดีโอ ถือเป็นครั้งแรกของศิลปินเกาหลีใต้ที่ทำได้[22] วันที่ 24 พฤศจิกายน "คังนัมสไตล์" กลายเป็นวิดีโอที่มียอดผู้ชมมากที่สุดในประวัติศาสตร์ยูทูบ และเป็นวิดีโอแรกที่มียอดผู้ชมมากกว่าหนึ่งพันล้านครั้ง[23][24] รวมถึงได้รับเครดิตว่าเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้หุ้นของวายจีเพิ่มขึ้นมากกว่าร้อยละ 60%[25] ค่ายเพลงยังได้จัดทำรายงานประจำปีฉบับแรกใน ค.ศ. 2012 ด้วยผลกำไรมากกว่า 50%[26] หลังจากเผยแพร่สู่สาธารณะบนคอสแด็ก (KOSDAQ) เมื่อปีก่อน[4]

ในปีเดียวกัน ค่ายเพลงได้เซ็นสัญญากับแร็ปเปอร์และโปรดิวเซอร์ ทาโบล หัวหน้าวงดนตรีฮิปฮอปอย่าง อีพิกไฮ ซึ่งหวนกลับเข้าวงการอีกครั้งหนึ่ง หลังว่างเว้นจากวงการเพลงสองปีในกรณีพิพาทสแตนฟอร์ดของเขา[27] ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2012 สมาชิกทั้งหมดของอีพิกไฮได้เซ็นสัญญากับค่ายเพลงเป็นระยะเวลา 7 ปี และสิ้นสุดลงในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2018[28][29]

 
วินเนอร์ ประสบความสำเร็จกับการเปิดตัวใน ค.ศ. 2014 และกลายเป็นวงเคป็อปที่คว้าอันดับหนึ่งในรายการเพลงเร็วที่สุด หลังจากเปิดตัวได้เพียง 6 วัน

การมีส่วนร่วมมากขึ้นของยัง ฮย็อน-ซ็อก ในรายการแข่งขันทางโทรทัศน์นำไปสู่การลงนามบันทึกข้อตกลงกับผู้เข้าแข่งขันหลายคน เริ่มด้วยอี ฮา-อี รองชนะเลิศฤดูกาลแรกของ เคป็อปสตาร์[30] ส่วนผู้เข้าร่วมคนอื่น ๆ จะได้รับการลงนามในฐานะสมาชิกที่มีศักยภาพเป็นวงบอยแบนด์ในอนาคต ผู้ชนะเลิศทั้งสอง กลุ่มนักร้องคู่ อักมิว และรองชนะเลิศ บัง เย-ดัม ได้เซ็นสัญญาภายใต้สังกัด[31][32] นอกจากนั้น วายจียังได้เปิดตัวรายการเรียลลิตี วิน: ฮูอิสเน็กซ์ โดยมีศิลปินฝึกหัดชายทั้งสองทีมแข่งขันกันเพื่อเปิดตัวในฐานะบอยแบนด์วงต่อไปของบริษัท บทสรุปของรายการได้แก่ การก่อตั้งของวินเนอร์ในเวลาต่อมา[33]

ศิลปินแก้ไข

ศิลปินเพลงทั้งหมดภายใต้สังกัดวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์ถูกรวมอยู่ในวายจีแฟมีลี (YG Family) ขณะที่นักแสดงถูกรวมอยู่ในวายจีสเตจ (YG Stage)[34][35]

ศิลปินในสังกัดแก้ไข

ศิลปินอิสระแก้ไข

นักแสดงแก้ไข

อดีตศิลปินและนักแสดงแก้ไข

อดีตศิลปินแก้ไข

อดีตนักแสดงชาย/หญิงแก้ไข

อดีตนักแสดงตลกแก้ไข

เชิงอรรถแก้ไข

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 as part of YGKPlus
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 as part of YGX Entertainment
  3. ↑ While no official disbandment was announced, Jinusean's artist profile was removed in 2020, signifying the group is no longer active under the label.
  4. ↑ While no official disbandment was announced, 1TYM's artist profile was removed in 2014, signifying the group is no longer active under the label.
  5. ↑ Despite leaving YG, T.O.P is still an active member of Big Bang
  6. ↑ Artists: Hyukoh, Punchnello, OffonOff, Incredivle, The Black Skirts, Idiotape
    Producers: Code Kunst & Millic
  7. ↑ While no official disbandment was announced, Hi Suhyun's artist profile was removed in 2019, signifying the group is no longer active under the label.
  8. ↑ While no official disbandment was announced, MOBB's artist profile was removed in 2019, signifying the group is no longer active under the label.

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ "YG Entertainment Major Stockholders". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 24, 2021. สืบค้นเมื่อ May 24, 2021.
  2. ↑ Shim, Sun-ah; Lee, Eun-jung. "(Yonhap Interview) After 'successful' 20 years, YG Entertainment to keep pursuing refined music: CEO". Yonhap News. สืบค้นเมื่อ January 27, 2017.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "YG is different". The Korea Times. April 17, 2015. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  4. ↑ 4.0 4.1 Song, Su-hyun (August 15, 2016). "[KOSDAQ Star] Strong Japanese partner to defend YG from THAAD risk". The Korea Herald. สืบค้นเมื่อ August 17, 2016.
  5. ↑ Kim, JiYeon (May 19, 2012). "KPOP NEWS - The History of Yang Hyun Suk and YG: From ′Boy′ to ′CEO′ (Pt. 1)". Mwave. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 30, 2015. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  6. ↑ "JinuSean (지누션)". KBS World Radio. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-26. สืบค้นเมื่อ 2016-05-30.
  7. ↑ "G-Dragon - 내 나이 열셋 (My Age is 13) Full MV". YouTube. April 25, 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 5, 2014. สืบค้นเมื่อ March 11, 2015.
  8. ↑ Lee, Nancy (March 21, 2013). "KPOP NEWS - [K-Pop Battle] Se7en vs. Rain". Mwave. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 30, 2015. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  9. ↑ "K-Pop Idols And The Formidable American Debut - KultScene". KultScene (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). October 21, 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 6, 2016. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  10. ↑ Park, Ga-young (May 30, 2018). "YG Entertainment, fly or fail?". The Investor (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 12, 2018. สืบค้นเมื่อ July 12, 2018.
  11. ↑ "Big Bang's Global Influence: How to Build a Boy Band That Lasts". The Hollywood Reporter. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 30, 2016. สืบค้นเมื่อ December 11, 2015.
  12. ↑ (ในภาษาเกาหลี) Kim, Hyeong-wu. 2NE1 아이돈케어 ‘힙합전사에서 귀여운 여인 깜짝 변신’ (2NE1's "I Don't Care" "Swift Change from Hip-Hop Warriors to Sweet Girls") Archived กันยายน 13, 2009 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. IS Plus/Newsen. July 1, 2009. Retrieved September 4, 2009.
  13. ↑ Herman, Tamar (July 12, 2017). "10 Best K-Pop Girl Groups of the Past Decade: Critic's Picks". Billboard. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 12, 2019. สืบค้นเมื่อ October 5, 2017.
  14. ↑ Liu, Marian (February 17, 2017). "K-pop's growing pains: Why Asia's biggest bands are splitting up". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 19, 2019. สืบค้นเมื่อ October 5, 2017.
  15. ↑ "53rd Japan Record Award winners". Tokyograph. November 20, 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 28, 2012. สืบค้นเมื่อ February 12, 2012.
  16. ↑ "AKB48 wins 53rd Japan Record Award". Tokyograph. December 30, 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 28, 2012. สืบค้นเมื่อ February 12, 2012.
  17. ↑ Shamdasani, Pavan (November 9, 2009). "How to Crack Japan: The Big Bang Theory". Time. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 1, 2012. สืบค้นเมื่อ January 13, 2010.
  18. ↑ "YG엔터, 사옥 확장 위해 160억원에 부동산 매입". 네이트뉴스 (ภาษาเกาหลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 23, 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-04-23.
  19. ↑ "YG Entertainment Moving to Own Company Building". HanCinema (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 8, 2016. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  20. ↑ "Korean entertainment firms fail to go public". koreatimes. January 5, 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 11, 2016. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  21. ↑ "Psy reveals the reason why he joined YG Entertainment". dkpopnews.net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 20, 2012. สืบค้นเมื่อ October 26, 2012.
  22. ↑ "The world's first global Korean pop star". 4Music.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 14, 2012. สืบค้นเมื่อ November 8, 2012.
  23. ↑ "'Gangnam Style' Most Watched YouTube Video Ever". ABC News. November 29, 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 28, 2012. สืบค้นเมื่อ June 29, 2020.
  24. ↑ "Psy Reflects On Fifth Anniversary of 'Gangnam Style': 'I Still Don't Know Why It Was So Special'". Billboard. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 23, 2017. สืบค้นเมื่อ October 28, 2017.
  25. ↑ Cha, Seonjin. "Psy's 'Gangnam Style' Hits 1 Billion Views on YouTube". Bloomberg. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 25, 2012. สืบค้นเมื่อ December 23, 2012.
  26. ↑ "Has Psy's 'Gangnam Style' Helped Double Daddy's Stock?". Yahoo Finance. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 10, 2016. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  27. ↑ Kim, JiYeon (November 15, 2011). "KPOP NEWS - Why Did YG Entertainment Sign Tablo and Psy?". Mwave. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 17, 2016. สืบค้นเมื่อ August 17, 2016.
  28. ↑ Sunwoo, Carla (2012-07-27). "Epik High to make comeback". Korea Joongang Daily. สืบค้นเมื่อ 2016-07-07.
  29. ↑ Lee Min-young (October 3, 2018). "Hip-hop trio Epik High leaves YG Entertainment". koreatimes.co.kr (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ May 1, 2019.
  30. ↑ "KPOP NEWS - [Interview] What Lee Hi Wants from YG and Yang Hyun Suk". Mwave. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 6, 2014. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  31. ↑ "Why did Akdong Musician choose YG Entertainment?". Allkpop. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 23, 2016. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  32. ↑ "YG Entertainment Signs On the 12-Year Old Bang Yedam from 'K-Pop Star Season 2'website=Ningin". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 4, 2016. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  33. ↑ "Meet WINNER: K-Pop's Exciting New Boy Band". Billboard. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 25, 2016. สืบค้นเมื่อ June 16, 2016.
  34. ↑ "YG Family artists list". YG Entertainment. สืบค้นเมื่อ September 7, 2020.
  35. ↑ "YG Family actors list". YG Entertainment. สืบค้นเมื่อ September 7, 2020.
  36. ↑ "2NE1′s CL Reveals How She and Teddy Came Up With ′The Baddest Female′". MWAVE. June 9, 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 15, 2014. สืบค้นเมื่อ October 26, 2014.
  37. ↑ "Before the Album". Complex. 2013. สืบค้นเมื่อ October 26, 2014.
  38. ↑ "SECHSKIES's first new song was jointly written by TABLO and FUTURE BOUNCE who wrote BLACKPINK's "WHISTLE"". Complex. August 31, 2016. สืบค้นเมื่อ June 6, 2017.
  39. ↑ "iKON's New Title Song "B-DAY" is Composed and Written by B.I and BOBBY". YG Life. May 19, 2017. สืบค้นเมื่อ June 6, 2017.
  40. ↑ "WINNER to Release New Songs Until the End of This Year and Its Second Title Track is "FOOL"". YG Life. March 29, 2017. สืบค้นเมื่อ June 6, 2017.
  41. ↑ "Lydia Paek, songwriter for BigBang and 2NE1, is also a singer with a big voice". Strait Times. July 10, 2015. สืบค้นเมื่อ June 6, 2017.
  42. ↑ "The Making of G-Dragon's "Coup D'Etat"". Complex. September 10, 2013. สืบค้นเมื่อ June 6, 2017.
  43. ↑ "Update: YG Rapper ONE Announces Release Date Of First MV Teaser In New Teaser Image". Soompi. June 25, 2017. สืบค้นเมื่อ July 7, 2017.
  44. ↑ "iKON confirmed "WHAT'S WRONG?" as one of the double title tracks for their new album… Written by B.I and BOBBY". YG Life. December 18, 2015. สืบค้นเมื่อ July 7, 2017.
  45. ↑ "전소미, JYP 떠나 YG '더블랙레이블' 손잡나…"확인 중"". Naver (ภาษาเกาหลี). September 23, 2018. สืบค้นเมื่อ September 23, 2018.
  46. ↑ "Talented Producer Peejay to Join YG Entertainment's 'The Black Label'". July 27, 2016.
  47. ↑ "Here Comes The Black Label". thekhoployalist. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-07-02. สืบค้นเมื่อ June 6, 2017.
  48. ↑ "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 30, 2017. สืบค้นเมื่อ June 6, 2017.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  49. ↑ "강성훈, YG 전속계약 해지+젝스키스 활동 종료 "진심으로 사과"(전문)". entertain.naver.com.
  50. ↑ "YG "최근 마스타우 떠났다, 향후 음악활동 응원" 공식입장" (ภาษาเกาหลี). xsportsnews. January 8, 2016. สืบค้นเมื่อ January 8, 2016.
  51. ↑ "Yang Hyun Suk opens up about how his relationship with wife Lee Eun Joo began". allkpop.
  52. ↑ "Dok2, Masta Wu, Sojin, and Digital Masta to release collaboration track, "Finale"". November 27, 2014.
  53. ↑ "Archived copy". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 7, 2017. สืบค้นเมื่อ November 3, 2017.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์)
  54. ↑ 54.0 54.1 54.2 54.3 54.4 "FORMER MEMBERS (WAS IN YG)". June 21, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-04-04. สืบค้นเมื่อ 2021-01-30.
  55. ↑ "[공식] YG 측 "승리와 전속계약 종료..아티스트 관리 못한 점 인정·반성" [전문]". 다음 연예. March 13, 2019.
  56. ↑ "YG "빅뱅, 올봄 신곡 발표 예정…탑 전속계약 종료" [공식]". Mydaily. February 7, 2022. สืบค้นเมื่อ February 7, 2022.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  57. ↑ "K-pop girl band 2NE1 breaks up". November 25, 2016. สืบค้นเมื่อ December 5, 2016.
  58. ↑ "'2NE1'에 대한 공식 입장". YG Entertainment. April 5, 2016. สืบค้นเมื่อ April 5, 2016.
  59. ↑ Doo, Rumy (April 5, 2016). "Member Minzy to leave 2NE1". Kpop Herald. สืบค้นเมื่อ April 5, 2016.
  60. ↑ Son Ji-nah (May 14, 2021). "산다라박, YG엔터테인먼트와 전속계약 만료(전문)[공식]". Maekyung Sports (ภาษาเกาหลี). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 14, 2021. สืบค้นเมื่อ May 14, 2021.
  61. ↑ "YG 측 "이하이와 전속계약 종료, 서로 앞날 응원하기로"(공식)" (ภาษาเกาหลี). December 31, 2019.
  62. ↑ "YG "위너 남태현 탈퇴 확정, 4인조 재편"(공식입장 전문)". สืบค้นเมื่อ December 5, 2016.
  63. ↑ 박정선 기자 (July 17, 2019). "[인터뷰②] '굿바이썸머' 정제원 "YG와 계약 만료..1인 기획사 계획"" (ภาษาเกาหลี). Naver. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-07-17. สืบค้นเมื่อ 2021-01-30.
  64. ↑ Yim, Hyun-su (June 12, 2019). "B.I quits iKON over attempted drug purchase" (ภาษาอังกฤษ). The Korea Herald.
  65. ↑ Kim, Soo-young (January 3, 2022). "승리·양현석이 찜했던 안다, YG 떠났다…"새로운 출발"". Hankyung (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ February 7, 2022.
  66. ↑ "[공식입장] 스테파니 리, YNK엔터와 전속계약..임수정과 한솥밥". OSEN (ภาษาเกาหลี). April 26, 2017. สืบค้นเมื่อ April 26, 2017.

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=วายจีเอนเตอร์เทนเมนต์&oldid=10104567"