วัดปิบผลิวัน

วัดปิบผลิวัน เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลศาลาใหม่ อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส มีที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ 16 ไร่ อาณาเขต บริเวณวัดกว้างยาวด้านละ 160 เมตร

วัดปิบผลิวัน
ชื่อสามัญ	วัดปิบผลิวัน, วัดตะปัง
ที่ตั้ง	ตำบลศาลาใหม่ อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส
ประเภท	วัดราษฎร์
นิกาย	มหานิกาย
สถานีย่อยพระพุทธศาสนา

ประวัติ

วัดปิบผลิวันสร้างขึ้นเป็นวัดเมื่อประมาณ พ.ศ. 2380 เดิมนามว่า วัดตะปัง ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อประมาณ พ.ศ. 2385 เขตวิสุงคามสีมากว้าง 19.15 เมตร ยาว 24 เมตร และปรากฏหลักฐานว่าพระอธิการพุดได้ขอพระราชทานวิสุงคามสีมาผ่านทางเจ้าเมืองกลันตัน และพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2441

วัดปิบผลิวัน ได้รับการขึ้นทะเบียนและกำหนดเขตที่ดินโบราณสถาน เมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

อาคารเสนาสนะ

อาคารเสนาสนะที่สำคัญ ได้แก่ อุโบสถออกแบบโดยพระวินัยธรรม (จุ้ย) มีลักษณะเป็นเครื่องก่อทรงโรง ขนาด 4 ห้อง มีเฉลียงรอบ ด้านหน้ามีประตู 3 ช่อง ซุ้มประตูเป็นปูนปั้น เขียนสีประดับกระจก ซุ้มหน้าต่างเป็นปูนปั้นประดับกระจก มีรูปแบบเป็นทรงมณฑปยอดเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง เครื่องลำยองเป็นไม้จำหลัก มีบราลีตลอดสันหลังคา หน้าบันด้านทิศตะวันออกเป็นปูนปั้นเขียนสีรูปเทพนมอยู่ตรงกลาง ล้อมรอบด้วยลวดลายพันธุ์พฤกษา ส่วนหน้าบันด้านทิศตะวันตกเป็นปูนปั้นเขียนสีรูปพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณ ล้อมรอบด้วยลายพันธุ์พฤกษา ภายในมีพระประธานปูนปั้นลงรักปิดทองปางสมาธิ ประทับนั่งบนพุทธบัลลังก์ ด้านหลังเขียนด้วยลายเรือนแก้วประดับด้วยกอไม้เป็นฉากหลัง

กุฏิ 2 ชั้น มีหลังคาปีกนกลดชั้นและมีหลังคาลาดจากตัวเรือนชั้นบนลงมาอีกชั้นหนึ่ง ด้านหน้ากุฏิทำมุขจั่วรับทางเข้าหลัก หลังคามุงด้วยกระเบื้องดินเผาและประดับด้วยปูนปั้น ส่วนตัวเรือนเป็นผนังไม้กระดานแบบตีซ้อนเกร็ดและมีการประดับตัวเรือนด้วยการประดับด้วยไม้แกะสลักฉลุลายที่ผนังภายนอกตัวเรือนและประดับเป็นช่องลม ส่วนหน้าต่างและลายฉลุบางส่วนตกแต่งด้วยการทาสีแดงและสีเหลือง

วิหารกว้าง 5.15 เมตร ยาว 12.50 เมตร โครงสร้างคอนกรีตและไม้ ศาลาการเปรียญกว้าง 9 เมตร ยาว 14.60 เมตร โครงสร้างคอนกรีตและไม้กุฏิสงฆ์จำนวน 5 หลัง โครงสร้างเป็นอาคารไม้ 4 หลัง ครึ่งตึกครึ่งไม้ 1 หลัง หอระฆัง เป็นอาคารคอนกรีตเสริมไม้ และศาลาไม้อยู่ข้างอุโบสถ ลักษณะสถาปัตยกรรมท้องถิ่น ยกพื้น ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ปูนปั้น