วัดนางกุย
วัดนางกุย เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลสำเภาล่ม อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นวัดที่ตั้งอยู่นอกเกาะเมืองด้านใต้ ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งตะวันตก
| วัดนางกุย | |
|---|---|
 | |
 | |
| ที่ตั้ง | ตำบลสำเภาล่ม อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | มหานิกาย |
| พระประธาน | องค์หลวงพ่อศิลาแลงนาคปรก |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดนางกุยตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2130 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2190[1] ผู้ที่สร้างวัดนางกุย คือ นางกุย เป็นผู้มีทรัพย์สินเงินทองมากมาย เป็นวัดที่เคยมีความเจริญรุ่งเรืองมากในอดีต ต่อมาหลังจากเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 วัดนางกุยได้ถูกปล่อยให้ชำรุดทรุดโทรม จนมาถึงในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 3 ได้มาทำการบูรณะปฏิสังขรณ์วัดต่าง ๆ ในพระนครศรีอยุธยา วัดนางกุยเป็นวัดหนึ่งที่ได้รับการบูรณะในส่วนต่าง ๆ เช่น อุโบสถ ที่หน้าบันมีรูปนารายณ์ทรงครุฑและใบเสมาคู่รอบอุโบสถ รวมทั้งเจดีย์และพระปรางค์ กรมศิลปากรได้ประกาศขึ้นทะเบียนโบราณสถาน ในวันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2484
ปูชนียวัตถุที่สำคัญ คือ พระพุทธรูปศิลา สมัยทวารวดี ปางสมาธิ เรียกกันว่า องค์หลวงพ่อศิลาแลงนาคปรก[2] และ หลวงพ่อยิ้ม เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยที่แกะจากไม้สักทองและลงรักปิดทอง ประดิษฐานอยู่ในอุโบสถ จากคำบอกเล่า หลวงพ่อยิ้มได้ลอยมาตามแม่น้ำเจ้าพระยามาติดอยู่บริเวณหน้าวัด ทางเจ้าอาวาสได้อัญเชิญหลวงพ่อยิ้มมาประดิษฐานตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ภายในวัดยังมีศาลแม่ตะเคียนทอง เป็นศาลต้นตะเคียนใหญ่อายุกว่า 400 ปี และได้ยืนต้นตายเมื่อประมาณ พ.ศ. 2540 ทางวัดจึงได้นำมาแกะสลักเป็นรูปแม่ตะเคียนทอง และนำมาไว้บนตอตะเคียนต้นเดิม เพื่อมาสักการะบูชา[3]
อ้างอิง แก้
- ↑ "วัดนางกุย". สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
- ↑ "วัดนางกุย กราบบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอพรหลวงพ่อยิ้ม จ.พระนครศรีอยุธยา".
- ↑ "โบราณสถานวัดนางกุย". การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.).
