วงไพบูลย์ร่วมแห่งมหาเอเชียบูรพา
วงไพบูลย์ร่วมแห่งมหาเอเชียบูรพา (ญี่ปุ่น: 大東亜共栄圏; อังกฤษ: Greater East Asia Co-Prosperity Sphere) เป็นความพยายามของญี่ปุ่นที่จะรวบรวมและสร้างแนวป้องกันแห่งชาติเอเชียเพื่อหลุดพ้นจากอิทธิพลของชาติตะวันตก[1] โดยเป็นความคิดริเริ่มของนายพลฮาจิโร อาริตะ ซึ่งในขณะนั้นดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ และมีอุดมการณ์ทางการทหารอย่างแรงกล้าที่จะสร้างมหาเอเชียบูรพา (Greater East Asia)
ในระหว่างที่สงครามกำลังดำเนินอยู่นั้น ญี่ปุ่นได้พยายามโฆษณาชวนเชื่อ โดยมีประโยคที่ว่า "เอเชียเพื่อชาวเอเชีย" (Asia for Asians) โดยเนื้อหานั้นจะพูดถึงเกี่ยวกับการปลดปล่อยชาติในเอเชียให้หลุดพ้นจากลัทธิจักรวรรดินิยม โดยทำการบุกประเทศเพื่อนบ้าน และขับไล่ทหารอังกฤษ ฝรั่งเศส และอเมริกันออกไปจากภูมิภาคนี้
ปัจจัยที่ผลักดันให้ญี่ปุ่นคิดสร้างวงไพบูลย์มหาเอเชียบูรพา
แก้- มีความคิดที่ว่าญี่ปุ่นมีชาติพันธุ์ที่เหนือกว่าชาติอื่นในเอเชีย ในเมื่อปกครองโดยพระจักรพรรดิผู้ทรงสืบเชื้อสายมาจากพระอาทิตย์มาอย่างไม่ขาดสาย จึงมีสิทธิชอบธรรมที่จะเป็นใหญ่คุ้มครองชาติอื่น
- ญี่ปุ่นคิดว่าวัฒนธรรมตะวันตกหรือปรัชญาตะวันตกเป็นยาพิษของตะวันออกและเป็นวัฒนธรรมที่เสื่อมทราม จึงจำเป็นที่จะต้องฟื้นฟูระเบียบสังคมและวัฒนธรรมตามขนบธรรมเนียมประเพณีดั้งเดิมของตะวันออกที่เป็นแบบอำนาจนิยมขึ้นมาแทนระบอบประชาธิปไตยแบบตะวันตก เพื่อให้เอเชียเป็นของชาวเอเชียเท่านั้น
ขอบเขตพื้นที่โครงการสร้างมหาเอเชียบูรพา
แก้- ญี่ปุ่น กับข้าหลวงใหญ่
- แมนจูกัว 27.09.1940–1945
- เหม่งเจียง (มองโกเลียนอก) 27.09.1940–1945
- สาธารณรัฐจีน 29.03.1941–1945
- รัฐพม่า 01.08.1943–1945
- สาธารณรัฐฟิลิปปินส์: 1942–1945
- จักรวรรดิเวียดนาม 11.03.1945—23.08.1945
- ราชอาณาจักรกัมพูชา 09.03.1945–15.04.1945
- ราชอาณาจักรลาว 1944–1945
- อินเดิยอิสระ 1943–1945
- ราชอาณาจักรไทย 21.12.1941–1945
- สาธารณรัฐสิงคโปร์ 15.02.1942– 1945
- มาลายา 15.02.1942– 1945
อ้างอิง
แก้- ↑ "Greater East Asia Co-Prosperity Sphere". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-11-24. สืบค้นเมื่อ 2008-08-24.