ลินด์ซีย์ โลแฮน
ลินด์ซีย์ ดี โลแฮน (อังกฤษ: Lindsay Dee Lohan; เกิด 2 กรกฎาคม ค.ศ. 1986)[1] เป็นนักแสดงและนักร้องชาวอเมริกัน และมีผลงานเพลงมาแล้ว 2 อัลบั้ม ก้าวเข้าสู่วงการบันเทิง ด้วยการ ถ่ายโฆษณารถยนต์ฟอร์ด เมื่ออายุเพียงแค่ 3 ขวบ หลัง จากนั้นก็มีงานถ่ายโฆษณาเข้ามาเรื่อยๆ จนกระทั่งได้แสดงละครโทรทัศน์เรื่องแรกคือ "Another World" (1996) เธอเพิ่งจะมีผลงานแสดงใน “Confessions of a Teenage Drama Queen” และการแสดงร่วมกับเจมี่ ลี เคอร์ติส ใน “Freaky Friday” ของมาร์ค วอเตอร์ส
ลินด์ซีย์ โลแฮน | |
---|---|
โลแฮนในปี 2019 | |
สารนิเทศภูมิหลัง | |
เกิด | ลินด์ซีย์ ดี โลฮาน | กรกฎาคม 2, 1986
คู่สมรส | Bader Shammas (สมรส 2022) |
บุตร | 1 |
อาชีพ | นักแสดง, นักร้อง, นักแต่งเพลง |
ปีที่แสดง | 1989-ปัจจุบัน |
ผลงานเด่น | คาดี้ โฮแกน จาก มีนเกิลส์ ก๊วนสาวซ่าส์วีนซะไม่มี |
ประวัติ
แก้โลแฮนเกิดในลองไอแลนด์ นิวยอร์ก เป็นบุตรสาวของไมเคิลและดีนา โลแฮน ซึ่งพ่อแม่ของเธอก็อยู่ในวงการเช่นเดียวกัน โดยดีนาเป็นนักร้องและนักเต้น เธอเป็นพี่คนโตมีน้องสาวต่างแม่ชื่อว่า อาลีน่า และน้องชายต่างพ่อชื่อ "ไมเคิล จูเนียร์" น้องสาวของเธอเป็นนางแบบ พ่อแม่ของเธอได้หย่ากันเมื่อเธอตอนอายุได้ 8 ปี ทำให้เธอต้องอาศัยอยู่กับดีนาผู้เป็นแม่ของเธอ เธอเริ่มต้นอาชีพเมื่ออายุสามขวบกับการเป็นนางแบบให้กับฟอร์ด ด้วยเอกลักษณ์ที่เธอมีผมแดง เธอได้รับการเซ็นสัญญากับเอเจนซี่ชั้นนำ และมีผลงานโฆษณาโทรทัศน์กว่า 60 ชิ้น รวมถึงสปอตของเดอะ แก๊ป (The Gap) , เจลโล (Jell-O) , พิซซ่าฮัท (Pizza Hut) และเวนดี้ส์ (Wendy’s)
ในปี 1996 โลฮานมีผลงานการแสดงทางโทรทัศน์ เธอเคยรับบทเป็นอาลี ฟาวเลอร์ ในละครชีวิตภาคกลางวันเรื่อง “Another World” ทั้งยังปรากฏตัวใน เรื่อง “Guiding Light” และ “Bette” ที่เธอร่วมแสดงในบทลูกสาวของเบ็ต มิดเลอร์ และ ภาพยนตร์ที่แพร่ภาพทางโทรทัศน์เรื่อง “Life-Size” กับไทร่า แบงค์ส และเรื่อง “Get a Clue”
โลฮานมีผลงานการแสดงภาพยนตร์ครั้งแรกเมื่อ ปี 1998 ในงานเก่าเอามาทำใหม่เรื่อง “The Parent Trap” เธอรับบทเป็นฝาแฝด แสดงกับเดนนิส เควด และนาตาชา ริชาร์ดสัน
โลฮานมีผลงานที่สร้างชื่อของเธอมีกันตามมาในบทบาทสาววัยรุ่นไม่ว่าจะเป็น "Freaky Friday" และ "Herbie: Fully Loaded," และล่าสุด ลินด์ซีย์กำลังก้าวเข้าสู่บทบาทที่โตมากขึ้นกว่าเดิม เมื่อเธอต้องปะทะบทบาทครั้งสำคัญกับนักแสดงรุ่นใหญ่ ทั้ง เมอรีล สตรีป ลิลลี่ ทอมลิน และทอมมี่ ลี โจนส์ ในภาพยนตร์เรื่อง "A Prairie Home Companion," ภายใต้ฝีมือการกำกับของ โรเบิร์ต อัลท์แมน นอกจากนี้ โลฮาน มีผลงานภาพยนตร์เรื่อง "Chapter 27" ซึ่งเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของนักร้องชื่อดัง จอห์น เลนนอน และได้แสดงคู่กับนักแสดง จาเรด เลโท
ทางด้านผลงานเพลง โลฮานเคยร้องเพลงและเต้นรำมาตั้งแต่สี่ขวบ ได้โชว์เสียงในเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง “Freaky Friday” โดยร้อง เพลงธีม “Ultimate” และในเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง “Confessions of a Teenage Drama Queen” ได้ออกผลงานอัลบั้มชุดแรก Speak (2004) และอัลบั้มชุดที่ 2 A Little More Personal (Raw) (2005)
สิงหาคม พ.ศ. 2550 โลฮานถูกไล่ออกจากค่ายเพลง Casablanca Records และค่ายหนังยักษ์ใหญ่ Disney และ Paramount Pictures
ภาพลักษณ์
แก้ลินด์ซีย์ โลแฮน มักเป็นขาประจำหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์แท็บลอยด์ โดยสื่อมวลชนมักชอบมอบตำแหน่งทีนควีนให้กับเธอ และเสนอภาพลักษณ์สาวปาร์ตี้ของเธอ โดยเธอเคยตอบโต้ให้เลิกเขียนภาพพจน์ของเธอเช่นนี้ โดยนักแสดงสาวได้ออกมาพูดถึงเรื่องนี้ว่า “ฉันรังเกียจจริงๆ เวลาที่คนส่วนใหญ่มาเรียกฉันว่าเป็นราชินีหนังวัยรุ่น”
ลินด์ซีย์มักมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องสุขภาพ ทั้งน้ำหนัก สารเสพติด และ อาการติดแอลกอฮอล์ โดยเธอได้บำบัด ยาเสพติดที่พรอมมิส ศูนย์บำบัดในแถบมาลิบู ส่วนเรื่องน้ำหนักที่ลดลงของเธอ โดยลินด์ซีย์ เปิดใจถึงเรื่องนี้ว่า “บางทีการที่ฉันมีรูปร่างผอมบาง มันไม่ได้ทำให้ฉันดูมีสุขภาพดีเลยค่ะ และฉันเองก็ไม่ได้คิดถึงตรงนี้เลยด้วยซ้ำ น้ำหนักฉันลดลงไปมาก ในช่วงที่ฉันต้องพักรักษาตัวที่โรงพยาบาล และตอนนี้ ฉันอยากให้ตัวเองมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นกว่านี้ มันเป็นเรื่องที่ต้องอาศัยตั้งใจค่ะ เมื่อคุณเริ่มต้นที่จะเดินมาถูกทาง และถ้าเพื่อนของคุณยังเป็นเพื่อนคุณอยู่ เพราะว่าคุณมองหาทางหนทางที่แน่นอนแล้ว”
อ้างอิง
แก้- Lindsay Lohan (ลินด์ซีย์ โลแฮน) nangdee.com
- ลินด์ซีย์ โวยสื่อ ย้ำชัด ฉันไม่ใช่ทีนควีน [ลิงก์เสีย] โดย 11 News 1 23 กุมภาพันธ์ 2549 10:28 น.
แหลังข้อมูลอื่น
แก้- เว็บไซต์ทางการ
- ลินด์ซีย์ โลแฮน ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส
- ลินด์ซีย์ โลแฮน ที่เฟซบุ๊ก
- ลินด์ซีย์ โลแฮน ที่เอกซ์ (ทวิตเตอร์)
- ลินด์ซีย์ โลแฮน ที่อินสตาแกรม
- ลินด์ซีย์ โลแฮน ที่ติ๊กต็อก
- ↑ "Lindsay Lohan - Biography on Bio". Biography.com. สืบค้นเมื่อ November 25, 2014.