ลงกา หรือ ลังกา (สันสกฤต: लंका; /ˈlæŋkə/, เสียงอ่านภาษาฮินดูสถาน: [ˈləŋkaː]) เป็นเมืองปราการบนเกาะที่ปกครองโดยราวณะ (ทศกัณฐ์) ราชาแห่งอสูรในมหากาพย์รามายณะและมหาภารตะ เมืองตั้งอยู่ในที่ราบสูงระหว่างยอดเขาสามยอดที่มีชื่อเรียกว่าเขาตรีกูฏ กล่าวกันว่าเมืองลงกาโบราณถูกเผาทำลายโดยหนุมาน หลังราวณะถูกพระรามสังหารด้วยความช่วยเหลือของวิภีษณะ (พิเภก) น้องชายของราวณะ วิภีษณะจึงได้เถลิงราชย์เป็นราชาของลงกา กล่าวกันว่าทายาทของวิภิษณะยังคงปกครองอาณาจักรลงกาในยุคของปาณฑพ ในมหาภารตะระบุว่าสหเทพแห่งพี่น้องปาณฑพได้มาเยือนอาณาจักรลงการะหว่างการทัพในภาคใต้เพื่อพิธีราชสูยะของยุธิษฐิระ กล่าวกันว่าวังของราวณะได้รับการอารักขาโดยช้างสี่งา[1]

ที่ประทับทองคำของราชาราวณะ

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Valmiki Ramayan, Sundar Kanda [4.27. 12]

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
  • Mahabharata of Krishna Dwaipayana Vyasa, translated from Sanskrit into English by Kisari Mohan Ganguli