มาร์วิน มินสกี
มาร์วิน ลี มินสกี (อังกฤษ: Marvin Lee Minsky (9 สิงหาคม ค.ศ. 1927- 24 มกราคม ค.ศ. 2016) เป็นนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ชาวอเมริกันในสาขาปัญญาประดิษฐ์ เป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งศูนย์ปฏิบัติการวิจัยปัญญาประดิษฐ์ที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ และผู้เขียนหนังสือด้านปัญญาประดิษฐ์และปรัชญามากมาย
มาร์วิน มินสกี | |
|---|---|
 มาร์วิน มินสกี ในปี ค.ศ. 2008 | |
| เกิด | มาร์วิน ลี มินสกี 9 สิงหาคม ค.ศ. 1927 นิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา |
| เสียชีวิต | 24 มกราคม ค.ศ. 2016 (88 ปี) บอสตัน, รัฐแมสซาชูเซตส์, สหรัฐอเมริกา |
| สัญชาติ | อเมริกัน |
| ศิษย์เก่า | วิทยาลัยฟิลลิปส์ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด (ปริญญาตรี, 1949) มหาวิทยาลัยปรินซ์ตัน (ปริญญาเอก, 1954) |
| มีชื่อเสียงจาก | ปัญญาประดิษฐ์[1] |
| รางวัล | รางวัลทัวริง (ค.ศ. 1969) |
| อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
| สาขา | ประชานศาสตร์ วิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ ปัญญาประดิษฐ์ |
| สถาบันที่ทำงาน | สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ |
| วิทยานิพนธ์ | Theory of Neural-Analog Reinforcement Systems and Its Application to the Brain Model Problem (1954) |
| อาจารย์ที่ปรึกษาในระดับปริญญาเอก | Albert W. Tucker[2] |
| เว็บไซต์ | web |
ประวัติ แก้
มาร์วิน มินสกี เกิดที่นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา เป็นบุตรของจักษุศัลยแพทย์และหญิงชาวยิว เข้ารับศึกษาโรงเรียน Ethical Culture Fieldston School และโรงเรียน Bronx High School of Science ก่อนจะไปศึกษาต่อที่วิทยาลัยฟิลลิปส์ ก่อนจะเข้าเป็นทหารเรือให้กับกองทัพเรือสหรัฐอเมริกาในช่วง ค.ศ. 1944 ถึง ค.ศ. 1945 จบการศึกษาระดับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดเมื่อปี ค.ศ. 1950 และปริญญาเอกด้านคณิตศาสตร์จากมหาวิทยาลัยปรินซ์ตันในปี ค.ศ. 1954[3] หลังจบการศึกษา ได้เข้าเป็นอาจารย์ที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1958 ในปีต่อมา ได้ร่วมมือกับจอห์น แม็กคาร์ธีย์ก่อตั้งศูนย์ปฏิบัติการวิจัยคอมพิวเตอร์และปัญญาประดิษฐ์ ที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ อันถือเป็นหนึ่งในต้นกำเนิดสาขาปัญญาประดิษฐ์[4] ปัจจุบัน ดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านวิศวกรรมไฟฟ้าและวิทยาการคอมพิวเตอร์
ไอแซค อสิมอฟ นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์ชื่อดังชาวอเมริกันเชื้อสายรัสเซีย ยกว่ามินสกีเป็นหนึ่งในสองบุคคลที่เขายอมรับว่ามีความฉลาดมากกว่าเขา อีกคนหนึ่งคือ คาร์ล เซแกน นักดาราศาสตร์ชาวอเมริกัน[5]
มินสกี เป็นผู้ประดิษฐ์หน้าจอดิสเพลย์แสดงกราฟิกแบบสวมหัวเครื่องแรกของโลกในปี ค.ศ 1963 และกล้องคอนโฟคอลในปี ค.ศ. 1957 อันเป็นที่มาของกล้องกล้องจุลทรรศน์แบบคอนโฟคอลชนิดที่ใช้เลเซอร์ในการสแกนที่ใช้กันในปัจจุบัน นอกจากนี้ยังได้พัฒนาหุ่นยนต์เต่า และเครื่อง SNARC เครื่องจักรที่เรียนรู้จากโครงข่ายประสาทเทียมแบบต่อสุ่มเครื่องแรกในปี ค.ศ. 1951
มินสกีเขียนหนังสือเรื่อง Perceptrons ร่วมกับเซย์มัวร์ เพเพิร์ต ที่เป็นผลงานวิชาการสำคัญสำหรับการวิเคราะห์โครงข่ายประสาทเทียม หนังสือเล่มนี้ได้รับการกล่าวถึงมากในประวัติศาสตร์ของสาขาปัญญาประดิษฐ์ บ้างก็ว่าเป็นหนังสือสำคัญที่ทำให้นักวิจัยเริ่มตีตัวออกห่างจากโครงข่ายประสาทเทียมในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1970 จนนำมาสู่ช่วงยุคตกต่ำของปัญญาประดิษฐ์ นอกจากนี้ยังเป็นผู้นำเสนอแบบจำลองทางปัญญาประดิษฐ์อีกมากมาย เช่น ในหนังสือเรื่อง "A framework for representing knowledge" ก็เป็นผู้สร้างมุมมองใหม่ในการเขียนโปรแกรม มินสกียังได้กล่าวถึงความเป็นไปได้ที่มนุษย์ต่างดาวที่สามารถพูดและคิดได้เหมือนมนุษย์อีกด้วย[6]
ในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1970 ที่ศูนย์ปฏิบัติการวิจัยปัญญาประดิษฐ์ สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ มินสกีและเซย์มัวร์ เพเพิร์ตร่วมกันพัฒนาทฤษฎีที่เรียกว่า Society of Mind เป็นทฤษฎีที่พยายามจะอธิบายว่าสิ่งที่เราเรียกกันว่าความฉลาดนั้นแท้ที่จริงแล้วเป็นผลผลิตจากอันตรกิริยาระหว่างส่วนที่ไม่ฉลาด มินสกีชี้ว่าไอเดียนี้มีจุดกำเนิดมาจากงานวิจัยของตนเองที่พยายามจะสร้างเครื่องจักรที่ใช้แขนกล กล้องวิดีโอ และคอมพิวเตอร์ จากนั้นในปี ค.ศ. 1986 มินสกีได้ตีพิมพ์หนังสือชื่อ The Society of Mind ที่อธิบายถึงทฤษฎีดังกล่าวให้คนทั่วไปสามารถเข้าถึงได้
ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2006 มินสกีได้ตีพิมพ์หนังสืออีกเล่มคือ The Emotion Machine เป็นหนังสือที่เกี่ยวกับทฤษฎีการคิดของมนุษย์ โดยเสนอว่าเราควรจะแทนที่แนวคิดที่ง่ายๆด้วยแนวคิดที่ซับซ้อน[7]
อ้างอิง แก้
- ↑ doi:10.1109/JRPROC.1961.287775
This citation will be automatically completed in the next few minutes. You can jump the queue or expand by hand - ↑ Marvin Minsky in MathGenealogy
- ↑ Minsky, Marvin Lee (1954). Theory of Neural-Analog Reinforcement Systems and Its Application to the Brain Model Problem (วิทยานิพนธ์ PhD). Princeton University.
- ↑ Horgan, John (November 1993). "Profile: Marvin L. Minsky: The Mastermind of Artificial Intelligence". Scientific American. 269 (5): 14–15. doi:10.1038/scientificamerican1193-35.
- ↑ Isaac Asimov (1980). In Joy Still Felt: The Autobiography of Isaac Asimov, 1954-1978. Doubleday/Avon. p. 217,302. ISBN 0-380-53025-2.
- ↑ Minsky, Marvin (April 1985). "Communication with Alien Intelligence". BYTE. p. 127. สืบค้นเมื่อ 27 October 2013.
- ↑ [http://web.media.mit.edu/~minsky Marvin Minsky's Home Page