มารียง กอตียาร์

มารียง กอตียาร์ (ฝรั่งเศส: Marion Cotillard; เกิด 30 กันยายน พ.ศ. 2518) เป็นนักแสดงชาวฝรั่งเศส มีผลงานการแสดงอันเป็นที่รู้จักทั้งในภาพยนตร์อิสระและภาพยนตร์บล็อกบัสเตอร์ เธอมีชื่อเสียงและประสบความสำเร็จอย่างสูงจากการเป็นนักแสดงนำในภาพยนตร์ชีวประวัติของเอดิต ปียัฟเรื่อง ลาวีอ็องโรซ (2007) ที่ทำให้เธอได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม, รางวัลแบฟตา และรางวัลลูกโลกทองคำ โดยในปี 2016 เธอได้รับเครื่องอิสริยาภรณ์อาร์เดแล็ทร์ ชั้นออฟีซิเย และได้รับเครื่องอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์ ชั้นเชอวาลีเย

มารียง กอตียาร์
กอตียาร์ใน ค.ศ. 2019
เกิด (1975-09-30) 30 กันยายน ค.ศ. 1975 (48 ปี)
ปารีส ประเทศฝรั่งเศส
ชื่ออื่นซีโมน[1]
ศิษย์เก่าConservatoire d'art dramatique d'Orléans [fr]
อาชีพนักแสดง
ปีปฏิบัติงานค.ศ. 1982–ปัจจุบัน
คู่รักกีโยม กาเน (2007‍–‍ปัจจุบัน)
บุตร2 คน
บิดามารดาฌ็อง-โกลด กอตียาร์ [fr] Niseema Theillaud [fr]

มารียง กอตียาร์ เริ่มมีผลงานการแสดงตั้งแต่ยังเด็ก โดยเธอแสดงละครเวทีและแสดงเป็นตัวประกอบในละครโทรทัศน์ของประเทศฝรั่งเศส จนกระทั่งเธอได้แสดงในบทที่ต้องพูดภาษาอังกฤษเป็นครั้งแรกในละครโทรทัศน์เรื่อง ไฮแลนเดอร์ ล่าข้ามศตวรรษ (1993) และเริ่มมีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักจากบท "ลิลลี แบร์ติโน" ตัวละครหลักในแฟรนไชส์ภาพยนตร์เรื่อง "แท็กซี่" ของประเทศฝรั่งเศส ได้แก่ แท็กซี่ระห่ำระเบิด (1998), แท็กซี่ขับระเบิด 2 (2000) และ แท็กซี่ขับระเบิด 3 (2003) จากความสำเร็จทางรายได้อย่างมหาศาลของชุดภาพยนตร์เรื่องนี้ ทำให้เธอได้รับความสนใจจากฮอลลีวูดและได้แสดงบทบาทสมทบในภาพยนตร์อเมริกันเป็นครั้งแรกในเรื่อง จินตนาการรัก ลิขิตชีวิต (2003) ที่กำกับโดยทิม เบอร์ตัน ผลงานการแสดงเรื่องต่อมาของเธอใน หมั้นรักสุดปลายฟ้า (2004) ทำให้เธอได้รับรางวัลซีซาร์เป็นครั้งแรก ในสาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม จากนั้นเธอได้รับบทแสดงนำคู่กับรัสเซลล์ โครว์ ในเรื่อง อัศจรรย์แห่งชีวิต (2006) ที่กำกับโดยริดลีย์ สกอต ซึ่งนับว่าเป็นการแสดงนำในภาพยนตร์ที่ต้องพูดภาษาอังกฤษเรื่องแรกของเธอ

ในปี 2007 เธอแสดงเป็น เอดิต ปียัฟ นักร้องหญิงที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของประเทศฝรั่งเศสในภาพยนตร์ชีวประวัติเรื่อง ลาวีอ็องโรซ จากบทบาทดังกล่าวทำให้เธอได้รับคำชื่นชมจากนักวิจารณ์ภาพยนตร์ทั่วโลกเป็นอย่างมาก และได้รับรางวัลซีซาร์เป็นสมัยที่สอง รวมถึงยังได้รับรางวัลลูมีแยร์, รางวัลลูกโลกทองคำ, รางวัลแบฟตา และรางวัลที่ใหญ่ที่สุดคือรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ในงานประกาศผลรางวัลออสการ์ ครั้งที่ 80 โดยถือเป็นนักแสดงหญิงชาวฝรั่งเศสคนที่สามถัดจากโกลแด็ต กอลแบร์และซีมอน ซีญอแร ที่ได้รับรางวัลออสการ์ในสาขานี้ และเป็นคนที่สองถัดจากโซเฟีย ลอเรนที่ได้รับรางวัลนี้จากการแสดงในภาพยนตร์ที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษ รวมถึงเป็นนักแสดงหญิงคนแรกและคนเดียวจนถึงปัจจุบันที่ได้รับรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมจากภาพยนตร์ที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส เธอยังคงได้รับกระแสคำชื่นชมจากสมาคมนักวิจารณ์ภาพยนตร์ประเทศต่างๆและได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลอินดิเพนเดนต์สปิริตอะวอร์ด สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมจากการแสดงเป็นผู้ลี้ภัยชาวโปแลนด์ในภาพยนตร์เรื่อง ลี้ภัยร้าย พ่ายภัยรัก (2013) ที่เธอแสดงนำคู่กับวาคีน ฟินิกซ์

กอตียาร์ได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมเป็นสมัยที่สอง จากเรื่อง สองวัน หนึ่งคืน (2014) และได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำอีก 3 ครั้ง จากเรื่อง ร้อง เต้น เฟ้น รัก (2009), รัสต์แอนด์โบน (2012) และ แอนเน็ตต์ (2021) โดยผลงานการแสดงของเธอที่ประสบความสำเร็จและเป็นที่รู้จักเรื่องอื่นๆ เช่น วีรบุรุษปล้นสะท้านเมือง (2009), จิตพิฆาตโลก (2010), คอนเทเจี้ยน สัมผัสล้างโลก (2011), คืนบ่มรักที่ปารีส (2011), แบทแมน อัศวินรัตติกาลผงาด (2012), แม็คเบท เปิดศึกแค้น ปิดตำนานเลือด (2015), สายลับพันธมิตร (2016) และ แอสเตอริกซ์ และ โอเบลิกซ์ กับอาณาจักรมังกร (2023)

ผลงาน

แก้

ภาพยนตร์

แก้

รางวัล

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
  1. Rafanelli, Stephanie (2 August 2014). "Marion Cotillard: 'Before my family, everything was dedicated to the character'". The Guardian. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 January 2022. สืบค้นเมื่อ 16 January 2015.