นำเรียนประวัติผมก่อนนะครับเพื่อว่าการที่ผมพบเจอมาจะมีแง่คิดให้ท่านประกอบการพิจารณา ได้แนวคิดใหม่ๆ จากประสบการณ์จากประสบการณ์ของกระผมก็ได้ ผมกว่าจะสอบมาเป็นนายช่างได้ เดินทางไปสอบ 12สนามสอบ ใช้เวลาในการเดินทางและอ่านหนังสือเพื่อไปสอบ 7 ปี สอบติดที่เทศบาลเมืองตากเมื่อปี 2547 เมื่อวันสมัครสอบผมได้อ่านและทำความเข้าใจกับใบประกาศรับสมัครสอบแล้ว ว่าสามารถโอนข้ามภาคได้แต่ ก.กลางใช้กฏหมายย้อนหลังประกาศให้ทุกท้องถิ่นให้ไม่สามารถโอนข้ามภาคได้ เมื่อใกล้ตอนที่เขาจะกากข้อสอบแล้ว และเทศบาลเมื่อตากก็ทำตามชะลอการบรรจุผู้สอบขึ้นบัญชีไว้ก่อน พร้อมต่อสู้กันในศาลปกครอง นี้แหละสิ่งที่ผมไม่เข้าใจ ก.กลางใช้อำนาจทางกฏหมายย้อนหลังได้งัยครับถ้าเปรียบเทียบกับคนตายไปก่อนหน้านั้นแล้วจะขุดเขาขึ้นมารับผิดได้ไหมครับ นี่ถ้าคิดตามหลักความเป็นจริงความเข้าใจบ้านๆ ก็ไม่ถูกตามหลักการและเหตุผลแล้วครับ ใบประกาศสอบก็เหมือนข้อตกลงหรือจะเรียกอีกอย่างก็เหมือนใบสัญญาที่ทำขึ้นระหว่างสองคน คือผู้ที่เป็นนายจ้าง(เทศบาลเมืองตาก)และอีกฝ่ายเทียบเสมือนลูกจ้าง (ผู้สมัครสอบ)เมื่อทั้งสองฝ่ายอ่านข้อความแล้วพอใจตกลงเซ็นลงนาม และเข้าใจยึดหลักปฎิบัติตามนั้นแต่ (เขาคิดได้งัย ก.กลาง แถมศาลยังตัดสินให้ชนะชั้นต้นอีกด้วยบ้ากันไปใหญ่)
ได้รับการบรรจุราชการเป็นนายช่างเมื่อ ปี 2550 สู้กัน 3 ปี เสียเวลาเสียความรู้สึกไม่อยากไปสอบที่ไหนอีกเบื่อระบบราชการมีแต่ผลประโยชน์ ต่อมาการปฎิบัติหน้าที่นายช่างมีข้อเสียเปรียบกับข้าราชการตำแหน่งอื่นอีกเงินเดือนก็น้อยแถบโดนเอาเปลียบอีก คือ
1.คุมงานทุกวันไม่มีวันหยุด คนอื่นเขาหยุดเราก็ไม่ได้หยุดแถบวันหยุดก็ไม่ให้เบิกโอทีอีก แต่ตำแหน่งอื่นมาทำงานวันหยุดกลับเบิกโอทีได้แปลก
คนออกระเบียบคิดได้งัย
2.อบต.เล็กๆ มีรถหลวงคันเดียว ช่างจะออกควบคุมงานหรืออื่นๆ ที่สำคัญในห่วงช่วงนั้น บางครั้งรถไม่ว่างจะเอารถตัวเองออกไปขอเบิกน้ำมันก็
ไม่ให้เบิกต้องเบิกออกจากป้ายทะเบียนรถหลวงเท่านั้น ข้าราชการชั้นผู้น้อยเงินเดือนก็ต่ำอยู่แล้วแถมโดนหักเงินยืมหมดแล้ว จะเอาเงินที่
ไหนเติมน้ำมันไปดูงานละครับปากบอกว่าให้ปฏิบัติที่อย่างเคร่งคัด คุมงานทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ เมื่อมันไปไม่ได้งานมีปัญหาโทดผมอีก
3.นายช่าง อบต.มีหน้าที่ สำรวจ เขียนแบบ ประมาณการ ควมคุมงานจ้างทุกวัน ถ้างานมาพร้อมกันละจะพึ้งลูกน้องก็มีแต่เด็กเส้น เอาไปเอามา
ต้องทำเองทุกอย่าง ต้องวางงานตัวหนึ่งตัวใดไว้ก่อน ถ้าวางงานควบคุมงานไว้งานก็เกิดปัญหาทุกครั้งผู้รับจ้างมีแต่ของนายกฯ ชอบจอบหลอย
เมื่อเราไม่มาคุม หน่วยงานตรวจสอบก็ไม่เห็นใจผิดผมก็รู้ว่าผิดจริงทำบัญทึกก็โดนตัดขั้นเงินเดือนมั่ง โดนด่ามั่งกลั่นแกล้งต่างๆ นาๆ มั่ง จะเอา
ไรกับผมอีกละ บางทีคิดดูแล้วก็เบื่อกลัวสักวันไม่นานก็ติดคุก คิดน้อยใจอยากลาออกไปทำงานส่วนตัวแต่อายุราชการยังไม่ได้
4.ต่อเนื่องจากการควบคุมงานจ้าง ก็เลยไม่กล้าไป อบรม หรือไปศึกษาดูงาน ผมไม่ได้ไปอบรมมาเป็นเวลา 4-5 ปีแล้วครับ
5.เงินค่าออกตรวจงานจ้าง กรรมการตรวจฯ ได้ แต่ช่างควบคุมงานไม่ได้
วิธีปราบคอรัปชั่น : 1).เพิ่มเงินเดืนอนให้นายช่างควบคุมงานตามทีสมควรจะได้ 2).หลักการปฏิบัติงานให้เหมือนกับเพื่อนเขาได้มัยวันหยุดก็ให้เขาหยุดบ้างถ้ามาทำงานก็ให้โอทีเถิดครับรู้ว่าทุกคนทำงานเดือนหนึ่งทำงาน 30 วัน เท่ากันแต่วันหยุดเขาก็ไม่มาเรามาคนเดียวโดยหน้าที่มันเสียเปรียบ 3).ถ้าเอารถส่วนตัวไปดูงานให้สามารถเบิกค่าน้ำมันหลวงได้ 4).งานร้อยโครงการก็คุมร้อยโครงการทำเยอะก็ผิดเยอะอย่างเขาเลยช่างอยู่อย่างอกสั่นขัวญแขวนถ้านายกฯไม่ฆ่าก็ ส.ต.ง หรือไม่ ปปช ฆ่า หันไปทางไหนก็มีแต่จบแบบเจ็บๆ ทั้งนั้น
ถ้าจะให้ดีนะผมคิดเล่นๆ นะครับอย่าว่าผมนะ เอาช่าง ทุก อปท.แยกออกจากการควบคุมจากนายกฯ หรือการเมืองท้องถิ่น เปิดเป็นหน่วยงานอีกหน่วยงานหนึ่งทุก อำเภอให้ช่างมาทำงานรวมที่เดียวโดยมีช่างด้วยกันเป็นผู้บริหาร เวลา อปท.จะทำโครงการหรืองานเกียวกับโยธาให้ทำหนังสือขอยืมตัวมา จะดีกว่าจะหลีกเลี่ยงการสนิทชิดเชือกับนายก และจะไม่มีการบีบบังครับช่างได้คอรัปชั่นจะลดลง งานก็เน้นคุณภาพได้ช่างจะทำงานได้อย่างเป็นอิสระมากขึ้นกล้าทำกล้าลุย ไม่ต้องกลัวนายกฯ บีบอีก
สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณที่ท่านได้อ่านความในใจผมจนจบ จะเป็นยังงัยก็ช่างผมนายช่างท้องถิ่นจะปฏิบัติงานตามหน้าที่อย่างทุ่มเทเพื่อพ่อหลวง และเพื่อพี่น้องประชาชนที่ท่านรัก ให้อยู่เย็นเป็นสุขสงบเรียบร้อยบำบัดทุกข์บำรุงสุขราษฎร จนจวบชีวิตของผม ต่อไป
ขอแสดงความนับถืออย่างสูง
ิิิิิิิิิิิิิิิิ (นายประสาน ประจันพล)
นายช่างโยธา อบต.
