กองทัพซีเรีย
กองทัพซีเรีย (อาหรับ: القوات المسلحة العربية السورية) เป็นกำลังทหารของประเทศซีเรีย ประกอบด้วยกองทัพบกอาหรับซีเรีย กองทัพเรืออาหรับซีเรีย กองทัพอากาศอาหรับซีเรีย กำลังป้องกันภัยทางอากาศอาหรับซีเรียและกำลังกึ่งทหารต่าง ๆ ตามรัฐธรรมนูญซีเรีย ประธานาธิบดีซีเรียเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทัพ
ประวัติศาสตร์ แก้
อาณัตของฝรั่งเศส แก้
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 แก้
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ยึดครองเลบานอน แก้
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
กรณีพิพาทอื่นๆ แก้
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
การทัพสมัยใหม่ แก้
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
สงครามกลางเมืองซีเรีย แก้
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
โครงสร้าง แก้
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
การเกณฑ์ทหาร แก้
กองทัพเป็นกำลังเกณฑ์ ชายรับราชการในกองทัพเมื่ออายุ 18 ปีบริบูรณ์ แต่มีหญิงจำนวนมากในกองทัพซีเรีย ตั้งแต่สงครามกลางเมืองซีเรีย สมาชิกที่สมัครเข้าเป็นทหารกองทัพซีเรียลดลงกว่าครึ่งจากตัวเลขก่อนสงครามที่ 325,000 คนเหลือ 150,000 คนในกองทัพบกในเดือนธันวาคม 2557 เนื่องจากกำลังพลสูญเสีย การแปรพักตร์และการหนีทหาร[1] มีทหารระหว่าง 178,000 ถึง 220,000 นายในกองทัพบก[3] นอกเหนือจาก 80,000 ถึง 100,000 นายในกำลังนอกแบบ
ก่อนเริ่มสงครามกลางเมืองซีเรีย มีการลดระยะรับราชการทหารบังคับอย่างต่อเนื่อง ในปี 2548 มีการลดจาก 2 ปีครึ่งเหลือ 2 ปี ในปี 2551 เหลือ 21 เดือน และในปี 2554 เหลือ 18 เดือน[4] แต่ตั้งแต่สงครามกลางเมืองซีเรีย รัฐบาลซีเรียมีรายงานว่ามีการรณรงค์จับและบังคับใช้การกำกับใหม่ โดยแม้พลเมืองที่สำเร็จการเกณฑ์ทหารบังคับแล้วถูกเรียกตัวมาเป็นกำลังพลสำรอง[1]
เชิงอรรถ แก้
- ↑ 1.0 1.1 1.2 "Syria increasing efforts to build up military after substantial loses". South China Morning Post. December 29, 2014. สืบค้นเมื่อ December 29, 2014.
- ↑ "Assad's army stretched but still seen strong". The Daily Star Newspaper - Lebanon. สืบค้นเมื่อ 29 June 2015.
- ↑ Daily Star 23 sept 2014
- ↑ "Syria reduces compulsory military service by three months". China Daily. Xinhua News Agency. 20 March 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 May 2011. สืบค้นเมื่อ 6 October 2012.
รายการอ้างอิง แก้
- International Institute for Strategic Studies (2011). The Military Balance 2011. Routledge. ISBN 978-1-85743-606-8.
- International Institute for Strategic Studies (2010). The Military Balance 2010. Routledge. ISBN 978-1-85743-557-3.
- Pollack, Kenneth (2002). Arabs at War: Military Effectiveness, 1948-1991. University of Nebraska Press. ISBN 978-0-8032-3733-9.
- Schwarzkopf, Norman (1993). It Doesn't Take a Hero : The Autobiography of General H. Norman Schwarzkopf. Bantam Books. ISBN 978-0-553-56338-2.
{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) - Seale, Patrick (1990). Asad of Syria: The Struggle for the Middle East. University of California Press. ISBN 978-0-520-06976-3.
หนังสืออ่านเพิ่ม แก้
- Armed Forces in the Middle East: Politics and Strategy edited by Barry Rubin and Thomas A. Kearney. London and Portland, OR: Frank Cass, 2002. BESA studies in international security, ISSN 1368-9541. ISBN 0714652555; ISBN 0714682454. Syria chapter by Eyal Zisser.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- Center for Strategic and International Studies, Middle East Military Balance เก็บถาวร 2005-10-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- แม่แบบ:ArabDecision
- Analysis of the syrian army air force and air defence threats in case of no-fly zone เก็บถาวร 2013-06-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน