พระเจ้าจะซวา
พระเจ้าจะซวา (อังกฤษ: Kyaswa; พม่า: ကျစွာ 1198 – 1251) กษัตริย์แห่ง ราชวงศ์พุกาม ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1235 – 1251 โดยพระองค์เป็นพระราชโอรสของ พระเจ้าไชยสิงขะ ซึ่งรัชสมัยของพระองค์นับเป็นจุดเรื่มต้นของความเสื่อมถอยแห่งราชวงศ์พุกามอย่างแท้จริง
| พระเจ้าจะซวา ကျစွာ | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| กษัตริย์แห่งพม่า | |||||
| ครองราชย์ | 19 กรกฎาคม ค.ศ. 1235[1] – ป. พฤษภาคม ค.ศ. 1251 | ||||
| ก่อนหน้า | พระเจ้าไชยสิงขะ (หรือนรสิงหอุซะนา) | ||||
| ต่อไป | พระเจ้าอุซะนา | ||||
| มุขยมนตรี | ราซะทินจานแห่งพุกาม | ||||
| ประสูติ | 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1198[2] วันจันทร์ แรม 13 ค่ำ เดือน Kason 560 ME พุกาม | ||||
| สวรรคต | ป. พฤษภาคม ค.ศ. 1251 (~53 พรรษา) ป. Nayon 613 ME พุกาม | ||||
| ชายา | Yaza Dewi | ||||
| พระราชบุตร | พระเจ้าอุซะนา Thonlula Saw Khin Htut | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | พุกาม | ||||
| พระราชบิดา | พระเจ้าไชยสิงขะ | ||||
| พระราชมารดา | Eindawthe | ||||
| ศาสนา | พุทธเถรวาท | ||||
เมื่อพระเจ้าไชยสิงขะพระราชบิดาเสด็จสวรรคตใน ค.ศ. 1235 พระองค์ในฐานะรัชทายาทจึงขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมา โดยพระองค์มิได้เป็นที่นิยมเหมือนพระราชบิดาเพราะพระองค์ได้ยกเว้นภาษีที่ดินธรณีสงฆ์ ทำให้พระราชทรัพย์ที่มีจำนวนมากเริ่มร่อยหลอลง รวมถึงราชวงศ์พุกามที่เจริญรุ่งเรืองและมีเสถียรภาพมายาวนานกว่า 200 ปีนับแต่รัชสมัย พระเจ้าอโนรธามังช่อ เริ่มสั่นคลอน
พระเจ้าจะซวาเสด็จสวรรคตใน ค.ศ. 1251 หลังครองสิริราชสมบัติได้ 16 ปี พระราชโอรสองค์ใหญ่ที่เป็นรัชทายาทได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น พระเจ้าอุซะนา
อ้างอิง แก้
| ก่อนหน้า | พระเจ้าจะซวา | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าไชยสิงขะ | 
|
พระมหากษัตริย์พม่า (อาณาจักรพม่ายุคที่ 1) (พ.ศ. 1778 - พ.ศ. 1794) |
|
พระเจ้าอุซะนา |