วิกิพีเดีย

ผู้ใช้:VareewanSa/กระบะทราย

หน้านี้เกี่ยวกับthe television series สำหรับthe skyscraper located at 30 Rockefeller Plaza ดูที่ GE Building

แม่แบบ:Use mdy dates

VareewanSa/กระบะทราย
Black background with yellow and white block lettering.
ประเภทSitcom
Satire
สร้างโดยTina Fey
เขียนโดยSee List of 30 Rock writers
แสดงนำTina Fey
Alec Baldwin
Tracy Morgan
Jane Krakowski
Jack McBrayer
Scott Adsit
Judah Friedlander
Katrina Bowden
Keith Powell
Lonny Ross
John Lutz
Kevin Brown
Grizz Chapman
Maulik Pancholy
ผู้ประพันธ์เพลงJeff Richmond
ประเทศแหล่งกำเนิดUnited States
ภาษาต้นฉบับEnglish
จำนวนฤดูกาล7
จำนวนตอน138 (รายชื่อตอน)
การผลิต
ผู้อำนวยการผลิตLorne Michaels
Tina Fey
Marci Klein
David Miner
Robert Carlock
ผู้อำนวยการสร้างAlec Baldwin
Jerry Kupfer
Don Scardino
สถานที่ถ่ายทำNBC Studios
New York, New York
ผู้ลำดับภาพKen Eluto, A.C.E.
กล้องSingle camera (136 episodes)
Multiple camera (2 episodes)
ความยาวตอน22 minutes
บริษัทผู้ผลิตBroadway Video
Little Stranger, Inc.
NBC Universal Television Studio (2006–07)
Universal Media Studios (2007–11)
Universal Television (2012–13)
ออกอากาศ
เครือข่ายNBC
ออกอากาศ11 ตุลาคม ค.ศ. 2006 (2006-10-11) –
31 มกราคม ค.ศ. 2013 (2013-01-31)

30 Rock is an American satirical television sitcom that ran on NBC from October 11, 2006, to January 31, 2013, and was created by Tina Fey. The series, which is loosely based on Fey's experiences as head writer for Saturday Night Live, takes place behind the scenes of a fictional live sketch comedy series depicted as airing on NBC. The series' name refers to 30 Rockefeller Plaza in New York City, the address of the GE Building, in which the NBC Studios are located.[1] This series is produced by Broadway Video and Little Stranger, Inc., in association with NBCUniversal.[2]

30 Rock episodes were produced in a single-camera setup (with the exception of the two live episodes that were taped in the multi-camera format),[3] and were filmed in New York.[4][5] The pilot episode premiered on October 11, 2006,[6] and seven full seasons followed. The series stars Fey with a supporting cast that includes Alec Baldwin, Tracy Morgan, Jane Krakowski, Jack McBrayer, Scott Adsit, Judah Friedlander, Katrina Bowden, Keith Powell, Lonny Ross, John Lutz, Kevin Brown, Grizz Chapman, and Maulik Pancholy.[2]

30 Rock was a runaway critical success, winning several major awards (including Primetime Emmy Awards for Outstanding Comedy Series in 2007, 2008, and 2009 and nominations for every other year it ran), and achieving the esteemed top ranking on a myriad critics' year-end best of 2006-2013 lists.[2] On July 14, 2009, the series was nominated for 22 Primetime Emmy Awards, the most in a single year for a comedy series.[7] Over the course of the series, it was nominated for 112 Emmy awards and won 16, in addition to numerous other nominations and wins from other awards shows. Despite the acclaim, the series struggled in the ratings throughout its run,[8] something which Fey herself has made light of.[9]

In 2009, Comedy Central and WGN America bought the syndication rights to the show, which began airing on both networks on September 19, 2011;[10] the series also entered into local broadcast syndication on the same day.[11] Its series finale is widely considered to be one of the greatest in television history.[12][13][14] In 2013, the Writers Guild of America named 30 Rock as one of the best-written television series of all time, ranking it at 21st place.[15]

Development and production แก้

Conception แก้

In 2002, Fey was the head writer and a performer on the television show Saturday Night Live (SNL). She pitched the show that became 30 Rock to NBC, originally as a sitcom about cable news. NBC Entertainment president Kevin Reilly felt that "Fey was using the news setting as a fig leaf for her own experience and [he] encouraged her to write what she knew."[16] The show was subsequently reworked to revolve around an SNL-style sketch show. After being presented to Reilly once more, the show was set to air during the 2005–2006 television season. Just before the deal went through, however, the show was nearly brushed aside by Anthony Lewis and Jack Melcher, two NBC executives who fought the idea, fearing that Fey's removal from SNL would result in a severe cut to the show's ratings.[ต้องการอ้างอิง] Eventually, Lewis gave in just a month before his retirement, and Melcher backed down. In May 2003, Fey signed a contract with NBC to remain in her SNL head writer position until at least the 2004–2005 television season and to develop a prime-time project to be produced by Broadway Video and NBC Universal.[17] Filming was postponed due to Tina Fey's first pregnancy.[18]

During the 2004–2005 pilot season, a pilot was announced named Untitled Tina Fey Project. The 30 Rock pilot focused on the boss of a variety show who has to manage her relationships with the show's volatile star and its charismatic executive producer. The storyline evolved into one that dealt with a head writer of a variety show who dealt with both the stars as well as the show's new network executive.[19] 30 Rock was officially given the green light to air May 15, 2006, along with a 13-episode order.[20]

The series underwent further changes during the months leading up to and following its debut. A May 2006 press release mentioned that sketches from The Girlie Show would be made available in their entirety on NBC's broadband website, DotComedy.com. The idea was to air the fictitious TGS with Tracy Jordan online.[21] This aspect of the series was abandoned prior to its debut.

Filming แก้

Inside scenes for 30 Rock were mostly filmed at Silvercup Studios in Long Island City, Queens, NYC (Studio 8H in 30 Rock in Manhattan for two live episodes).[4] In the episodes "Cleveland" and "Hiatus," Battery Park City, Manhattan and Douglaston, Queens doubled for Cleveland, Ohio and Needmore, Pennsylvania, respectively.[22] In the episode "Gavin Volure," stock footage of the Arkansas Governor's Mansion was used for exterior shots of the home of Steve Martin's character.[23]

The title sequence is made up of photos and video of 30 Rockefeller Plaza and features the series regulars. The sequence ends with a time lapse of the building and then a title card reading "30 Rock". The sequence has remained mostly the same throughout the series, although there have been changes to the images of most of the actors.

Music แก้

The series features a "jaunty" jazz score.[24] Most of the incidental music melody is played by either clarinet, bass clarinet, saxophone, or strings, often as wildly varying renditions of the usual central theme. The music is composed by Fey's husband Jeff Richmond, who is also a producer for 30 Rock. Richmond wrote the theme music, which was nominated for the Primetime Emmy Award for Outstanding Main Title Theme Music.[25] Seven short, original songs have been featured in episodes, five of which were performed by Jane Krakowski,[26][27][28][29][30] another performed by Tina Fey and Jason Sudeikis,[31] and another performed by Tracy Morgan.[32] The show has also covered three existing songs,[33][34][35] including the song "Midnight Train to Georgia" by Gladys Knight and the Pips. The song had its lyrics altered to accommodate the character Kenneth being "misinformed about the time [of the 11:45 train]".[35] The song "Oh My" performed by The Gray Kid is heard throughout the episode "The Source Awards", which was mixed with a piano arrangement composed by Richmond.[36] "Kidney Now!", a rendition of the popular song, "We Are the World", is performed by various artists in the Season 3 finale. Other popular songs have been featured (with blessings by the singers), like "I Will Remember You" or "Bitch".

The 30 Rock Original Television Soundtrack was released by the Relativity Music Group on November 16, 2010.[37]

Internet content แก้

On April 2, 2008, NBC announced 30 Rock 360, an online extension of the 30 Rock series. The extension featured Jack Donaghy's Online Business Courses (or Jack U). Users were also able to read Jack's blogs and upload their own business advice in video form. Users were able to submit sketches for TGS with Tracy Jordan and act out skits from TGS. The feature reopened Ask Tina, an interactive question and answer platform in which users could ask Fey questions. Fey answered the questions in video form.[38] Ask Tina was a fixture on NBC.com's 30 Rock section throughout the first season.[39]

Cast and characters แก้

บทความหลัก: List of 30 Rock characters

The plot of 30 Rock revolves around the cast and crew of the fictional sketch comedy series TGS with Tracy Jordan (originally called The Girlie Show), which is filmed in Studio 6H inside 30 Rockefeller Plaza.[26] The series features an ensemble cast.[2] The series features seven roles that receive star billing during the opening credits:

Beginning with season two, three characters, who were credited as guest stars during season one, received star billing after the opening credits in addition to the principal cast:[2]

Beginning with season three, three characters who were credited as guest stars in the first two seasons, received star billing after the opening credits in addition to Bowden, Powell, Ross, and the principal cast. They are credited only in the episodes in which they appear:

  • Kevin Brown as Dot Com, an erudite member of Tracy's entourage who is also a Wesleyan University-trained stage actor. The character's real name is Walter Slattery.
  • Grizz Chapman as Grizz, a member of Tracy's entourage.
  • Maulik Pancholy as Jonathan, Jack's loyal and overprotective personal assistant, who at times appears to be possibly in love with Jack. Pancholy left the show after season five and returned for season seven.

Beginning with season four, one character who was credited as a guest star in the first three seasons, received star billing after the opening credits in addition to Bowden, Powell, Brown, Chapman, and Pancholy.

  • John Lutz as J. D. Lutz, a lazy, overweight TGS writer who is often insulted or made fun of by the rest of the staff.

Casting แก้

Tina Fey worked with Jen McNamara and Adam Bernstein for the casting of the series.[40] Fey's first act as casting director was to cast herself as the lead character, Liz Lemon, who is said to be much like Fey herself when she first became head writer on SNL.[41] The next actor to be cast was Tracy Morgan as Tracy Jordan,[42] who was then a former castmate of Fey's in SNL. Morgan was asked by Fey to play the role, and he believed it was "right up [his] alley and it was tailor made for [him]".[43] Fey said that the character of Kenneth Parcell was written with Jack McBrayer in mind. McBrayer is an old friend of Fey (they worked together at Second City in Chicago), and she "really wanted him for that part and was very happy when no one objected".[40]

Rachel Dratch, Fey's longtime comedy partner and fellow SNL alumna, was originally cast to portray Jenna. Dratch played the role in the show's original pilot, but in August 2006, Jane Krakowski was announced as Dratch's replacement, with Dratch remaining involved in the show playing various characters.[44] Fey explained the change by noting that Dratch was "better-suited to playing a variety of eccentric side characters",[45] and that the role of Jenna was more of a straight-ahead acting part.

Although Fey went on to say that "Rachel and I were both very excited about this new direction",[45] Dratch said that she was not happy with the media's depiction of the change as a demotion;[46] however, she was also skeptical about the reasons she was given for the change, and was not happy with the reduction in the number of episodes in which she would appear.[46] Following the first season, Dratch only appeared in a handful of episodes.

Shortly following the casting of McBrayer and Dratch, Alec Baldwin was cast as Jack Donaghy, the "totally uncensored" Vice President of East Coast Television and Microwave Oven Programming.[47] Fey said that the character of Jack Donaghy was written with Baldwin in mind, and she was "very pleasantly surprised when he agreed to do it".[40] Judah Friedlander was cast as Frank Rossitano, a staff writer of The Girlie Show. Friedlander had never met Fey before auditioning for a role in 30 Rock. His character was based on at least two writers that Fey used to work with at SNL, but he has said that he "certainly brought some of [his] own things to it as well".[48] Finally, Scott Adsit was cast as Pete Hornberger, a longtime friend of Liz's and producer of The Girlie Show. Adsit, an old friend of Fey, also had his character written based on him.[40]

Following SNL’s ongoing tradition,[49] 30 Rock had several real-life politician cameos, examples being Al Gore (twice), Nancy Pelosi (series finale)[50] and Condoleezza Rice (as Jack Donaghy's former love interest).[51]

Episodes แก้

บทความหลัก: List of 30 Rock episodes

List of 30 Rock episodes

Season 1 แก้

บทความหลัก: 30 Rock (season 1)

Season one began airing in the United States on October 11, 2006,[6] and featured 21 episodes.[52] The season finale aired on April 26, 2007.[53] Jack Donaghy, the "Head of East Coast Television and Microwave Oven Programming" at General Electric (GE), is transferred to work at the NBC headquarters, 30 Rockefeller Plaza, and retool the late night sketch comedy series The Girlie Show. The show's cast and crew are outraged by this; especially head writer Liz Lemon and main actress Jenna Maroney. Jack proceeds to wreak havoc on The Girlie Show, forcing Liz to hire off-the-wall movie star Tracy Jordan. He again irates the cast and crew of The Girlie Show when he changes the name to TGS with Tracy Jordan (or just TGS).

As the season progresses, the episodes become less about TGS and more about how the characters deal with juggling their lives and their jobs —specifically the protagonist, Liz Lemon, but other characters are also explored. Episodes also become less self-contained and various story arcs develop in the second half of the season. For example, the first major story arc centers on Liz's relationship with Dennis Duffy (Dean Winters), "The Beeper King." Other story arcs include: Jenna promoting her movie The Rural Juror; Tracy going on the run from the Black Crusaders; Jack's engagement, which was eventually called off, to a Christie's auctioneer named Phoebe (Emily Mortimer); and another relationship of Liz's with Floyd (Jason Sudeikis).

Guest stars include Nathan Lane, Isabella Rossellini, Will Arnett, Wayne Brady, Elaine Stritch, Whoopi Goldberg, Conan O'Brien, LL Cool J, and Ghostface Killah.

Season 2 แก้

บทความหลัก: 30 Rock (season 2)

Season two began airing in the United States on October 4, 2007,[54] and featured 15 episodes.[55] The second season was originally intended to consist of 22 episodes but the order was cut to 15 due to the 2007–2008 Writers Guild of America strike.[56][57] The season finale aired on May 8, 2008.[58] After Liz broke up with Floyd in the summer, she is looking for ways to rebound. When Jerry Seinfeld confronts Jack about a new marketing campaign which featured clips of Seinfeld's sitcom, Seinfeld, in all NBC shows, he has a chance encounter with Liz that gives her some much needed advice. During the TGS summer hiatus, Jenna becomes overweight due to performing in the Broadway show Mystic Pizza: The Musical (based on the real 1988 film Mystic Pizza). Tracy has encountered some marital problems with his wife Angie Jordan (Sherri Shepherd) and they become separated, but later reunite.

During the season, Jack develops a relationship with a Democratic congresswoman named Celeste "C. C." Cunningham (Edie Falco). They later break up. An arc that was established in the first season but becomes more apparent in the second regards Jack running for the GE chairmanship against his nemesis Devon Banks (Will Arnett). The season ends with Liz planning to adopt a child after believing she was pregnant with Dennis' baby. Kenneth also travels to Beijing to be a page at the 2008 Summer Olympics and Tracy invents a pornographic video game. Jack ends the season working at a new government job in Washington, D.C., but plans to get fired by proposing a "gay bomb".

Season 3 แก้

บทความหลัก: 30 Rock (season 3)

30 Rock returned with a third season as part of NBC's 2008 fall schedule, airing immediately after The Office. The show experienced a large ratings and popularity spike this season after Tina Fey's highly praised performance as Sarah Palin on SNL. This is also the season where the show made Emmy history, being nominated for 22 Emmy awards. The season consisted of 22 episodes.[59][60][61] Oprah Winfrey guest starred in the second episode, playing herself (actually a drug-induced hallucination of Liz's), as well as Jennifer Aniston playing Liz's ex roommate. Salma Hayek[62] also appeared for a multi-episode arc, portraying Jack's new girlfriend, Elisa. Other guest stars this season included John Lithgow, Kerry Butler, Megan Mullally, Peter Dinklage, and Steve Martin.[63] Jon Hamm played Liz's love interest and neighbor for several episodes.[64] Alan Alda appeared in the season's final two episodes as Milton Greene, Jack's biological father. Milton Greene is a history professor who had gained his Ph.D. degree in the subject. His gaining of his Ph.D. is mentioned in the tenth episode of season five of 30 Rock, entitled Christmas Attack Zone. The season finale featured multiple musical guests, including Talib Kweli, Michael McDonald, Norah Jones, Steve Earle, Moby, Clay Aiken, the Beastie Boys, Adam Levine, Mary J. Blige, Elvis Costello, Sheryl Crow, Rhett Miller, Cyndi Lauper, Sara Bareilles, Wyclef Jean, and Rachael Yamagata, performing "Kidney Now!", an organ donation drive spoof of We Are The World and "Just Stand Up!".

Season 4 แก้

บทความหลัก: 30 Rock (season 4)

The fourth season of 30 Rock premiered on October 15, 2009. Like the previous season 3, it also consisted of 22 episodes. A recurring story arc early in the season revolved around Jack's request that Liz cast a new actor for TGS, and Liz's subsequent search for the perfect comedian, much to the dismay of Jenna and Tracy, who fear losing their spotlight. The later half of the season focused on two complementary story arcs: Jack's inability to choose between his two girlfriends, and Liz's inability to find a boyfriend to live up to her expectations and Jenna's relationship with a Jenna Maroney impersonator. The season has also featured such guest stars as Julianne Moore, Jon Bon Jovi, Cheyenne Jackson, Sherri Shepherd, Will Forte, Elizabeth Banks, Michael Sheen, Matt Damon, and James Franco.

Season 5 แก้

บทความหลัก: 30 Rock (season 5)

30 Rock premiered its fifth season on September 23, 2010 in the Thursday 8:30 p.m. time slot.[65]

An episode of 30 Rock's fifth season was filmed and broadcast live, twice, on the evening of October 14, 2010. The two separate recordings resulted in a live telecast of the episode to American viewers in both the West and East Coast, to ensure both would view a live performance. Filmed in front of a live audience, the episode aired at 8:30 pm EDT and PDT on NBC. A ratings success, the episode was also met with positive reviews.[66][66][67][68]

30 Rock moved to the 10/9c from January 20, 2011.[69]

Season 5 focuses on Liz Lemon's continuing relationship with Carol Burnett (Matt Damon), Jack's start into fatherhood with fiancée Avery (Elizabeth Banks), struggling with the merger of NBCUniversal with Kabletown, Tracy's foray into getting an EGOT, and Kenneth's attempt to get back to NBC. Aside from featuring the return of Rachel Dratch in the Live Show, other guest stars include Matt Damon, Elizabeth Banks, Susan Sarandon (as Frank's former teacher- who was in prison due to their relationship while he was a student- and present girlfriend), Paul Giamatti, Sherri Shepherd, Queen Latifah, Rob Reiner, John Amos, Jon Hamm, Julia Louis-Dreyfus, Bill Hader, Chris Parnell, Kelsey Grammer, Buck Henry, David Gregory, John Slattery, Daniel Sunjata, Will Forte, Kelly Coffield Park, Elaine Stritch, Dr. Condoleezza Rice, Alan Alda, Cheyenne Jackson, Robert De Niro, Dean Winters, Ken Howard, Vanessa Minnillo, Brian Williams, Richard Belzer, Ice-T, John Cho, Chloë Grace Moretz, Terrance Mann (as oceanographer Robert Ballard), Cristin Milioti (as Abby Flynn in "TGS Hates Women"), Eion Bailey, Adriane Lenox, Michael Keaton, Margaret Cho (as Avery's kidnapper, North Korean leader Kim Jong-il), and Tom Hanks.

Season 6 แก้

บทความหลัก: 30 Rock (season 6)

On November 15, 2011, NBC announced 30 Rock had been renewed for a sixth season, set to air at the beginning of 2012, due to Tina Fey's pregnancy.[70] The season began airing January 12, 2012, in its new 8 pm timeslot leading into Parks and Recreation, The Office and Up All Night.[71]

Many LGBT groups called for Tracy Morgan's resignation or dismissal from the show due to anti-gay comments he made between the end of season 5 and the filming for season 6.[72] Morgan issued an apology and continued with his starring role.[73] 30 Rock had previously received an award from GLAAD, commending the show on its portrayal of LGBT themes and characters.[74] The scandal inspired the second episode of the season, in which Tracy Jordan goes on an offensive rant during a standup set, forcing the show to apologize on his behalf after he mistakenly apologizes to Glad, the plastic bag company, instead of GLAAD.

Season 7 แก้

บทความหลัก: 30 Rock (season 7)

30 Rock returned for a final, abbreviated season consisting of 13 episodes,[75] which began airing on October 4, 2012.[76] Alec Baldwin reportedly approached NBC and offered to cut his pay in order for 30 Rock to be renewed for a full seventh and eighth season, stating on Twitter: "I offered NBC to cut my pay 20% in order to have a full 7th and 8th seasons of 30 Rock. I realize times have changed."[77]

Reception แก้

Critical แก้

30 Rock received acclaim from critics[78] but struggled to attract viewers.[79] Robert Abele of LA Weekly declared that the show was a "weirdly appropriate and hilarious symbol of our times".[80] The Wall Street Journal's Dorothy Rabinowitz wrote that the "standard caution is relevant—debut episodes tend to be highly polished. All the more reason to enjoy the hilarious scenes and fine ensemble cast here".[81] Some less favorable reviews were received from Brian Lowry of Variety. Lowry said that "Despite her success with Mean Girls, [Tina] Fey mostly hits too-familiar notes in the pilot. Moreover, she's a limited protagonist, which is problematic."[82] Maureen Ryan of the Chicago Tribune criticized "30 Rock for being less than the sum of its parts, and, as an entry in the single-camera comedy sweepstakes, it fails to show either the inspired inventiveness of Arrested Development or provide the surprisingly perceptive character studies of The Office".[83] Metacritic gave the pilot episode a Metascore—a weighted average based on the impressions of a select thirty-one critical reviews—of 67 out of 100.[84]

At the end of 2006, LA Weekly listed 30 Rock as one of the best "Series of the Year".[85] The show also appeared on similar year end "best of" 2006 lists published by the New York Times,[86] The A.V. Club,[87] The Boston Globe,[88] The Chicago Sun-Times,[88] Entertainment Weekly,[88] The Los Angeles Times,[88] The Miami Herald,[88] People Weekly,[88] and TV Guide.[88] The Associated Press wrote that NBC's "Thursday night comedy block—made up of My Name Is Earl, The Office, Scrubs, and 30 Rock—is consistently the best night of prime time viewing for any network."[89] In 2007, it appeared on The Boston Globe's "best of" list[90] as well as the "best of" lists of The Chicago Sun-Times,[90] The Chicago Tribune,[90] Entertainment Weekly,[90] The Los Angeles Times,[90] Newark Star-Ledger,[90] The New York Times,[90] Pittsburgh Post-Gazette,[90] The San Francisco Chronicle,[90] The San Jose Mercury News,[90] TV Guide and USA Today.[90] 30 Rock was named the best series of 2007 by Entertainment Weekly.[90]

At the end of 2009, Newsweek magazine ranked 30 Rock as the best comedy on TV in the past decade,[91] and at the end of 2010, Metacritic reported that the show ranked 12th place in their list of collected Television Critic Top Ten Lists.[92] At the end of 2012, a poll undertaken by 60 Minutes and Vanity Fair named 30 Rock the seventh greatest sitcom of all time.[93]

Awards and nominations แก้

บทความหลัก: List of awards and nominations received by 30 Rock

Capping its critically successful first season, 30 Rock won the Primetime Emmy Award for Outstanding Comedy Series and Elaine Stritch was awarded an Emmy in September 2007 for her work as a guest actress in "Hiatus".[94] Tina Fey and Alec Baldwin were nominated in the Outstanding Lead Actress and Outstanding Lead Actor in a comedy series categories respectively.[95] "Jack-Tor" and "Tracy Does Conan" were both nominated in the category of Outstanding Writing for a Comedy Series.[95] 30 Rock received four Creative Arts Emmy Awards.[95] Alec Baldwin received the Golden Globe Award for Best Performance by an Actor in a Television Series – Comedy or Musical in 2007.[96] Baldwin also received the Screen Actors Guild Award for Outstanding Performance by a Male Actor in a Comedy Series in 2007.[97] The show also received various other guild award nominations during its first season.[98][99]

In 2008, Tina Fey and Alec Baldwin both won Screen Actors Guild Awards.[100] The series took home the Writers Guild of America Award for Best Comedy Series in 2008.[101] It also received the Danny Thomas Producer of the Year Award in Episodic Series – Comedy from the Producers Guild of America in 2008.[102] 30 Rock received 17 Emmy nominations, for its second season, meaning it was the second most nominated series of the year.[103] These 17 nominations broke the record for the most nominations for a comedy series, meaning that 30 Rock was the most-nominated comedy series for any individual Emmy year. The previous holder of this record was The Larry Sanders Show in 1996 with 16 nominations.[104] 30 Rock also won the Television Critics Association Award for "Outstanding Achievement in Comedy."[105]

Also in 2008, 30 Rock completed a sweep of the major awards for best comedy series at that year's Primetime Emmy Awards. The show won Outstanding Comedy Series, Alec Baldwin was recognized as Outstanding Lead Actor in a Comedy Series, and Tina Fey was given the award for Outstanding Lead Actress in a Comedy Series. This marks the eighth time in the history of the Emmy awards that a show won best series plus best lead actor and actress.[106] Tina Fey also won the award for Outstanding Writing in a Comedy Series for the episode "Cooter".

At the 2008 Golden Globe awards, 30 Rock won the award for Best Television Series – Musical or Comedy, Alec Baldwin won Best Actor in a Television Musical or Comedy, and Tina Fey won Best Actress in a Television Musical or Comedy.[107]

For the show's 2007 episodes, 30 Rock received a Peabody Award at the 67th Annual Peabody Awards.[108] Upon announcing the award, the Peabody Board commended the show for being "not only a great workplace comedy in the tradition of The Mary Tyler Moore Show, complete with fresh, indelible secondary characters, but also a sly, gleeful satire of corporate media, especially the network that airs it".[109]

In 2009 30 Rock received a record-breaking 22 Primetime Emmy Award nominations and won five Emmy Awards, including Best Comedy Series and Best Actor in a Comedy Series (Alec Baldwin).[7]

Ratings แก้

Below, "Rank" refers to how well 30 Rock rated compared to other television series which aired during primetime hours of the corresponding television season; for example, in its first year, there were 101 television series that were rated higher. The television season tends to begin in September, of any given year, and end during the May of the following year. "Viewers" refers to the average number of viewers for all original episodes (broadcast in the series' "Regular Timeslot") of 30 Rock aired during the television season. Although the viewer average may be higher for some seasons than others, the rank will not necessarily be higher. This is due to the number of programs aired during primetime. In some seasons there may be more regular programs aired during primetime than in others. The "season premiere" is the date that the first episode of the season aired. Similarly, the "Season finale" is the date that the final episode of the season aired.

Season Timeslot (ET) Premiered Ended TV Season Rank Viewers
(in millions)
Date Premiere
Viewers
(in millions) 		Date Finale
Viewers
(in millions)
1 Wednesday 8:00 pm (October 11 – November 1, 2006)
Thursday 9:30 pm (November 16, 2006 – March 8, 2007)
Thursday 9:00 pm (April 5–26, 2007) 		October 11, 2006 8.1[110] April 26, 2007 4.7 2006–2007 #102[111] 5.8[111]
2 Thursday 8:30 pm (October 4, 2007 – April 17, 2008)
Thursday 9:00 pm (December 15, 2007)
Thursday 8:30 pm (April 24 – May 8, 2008) 		October 4, 2007 7.3[112] May 8, 2008 5.6[113] 2007–2008 #111[114] 6.5[114]
3 Thursday 9:30 pm (October 30, 2008 – May 14, 2009) October 30, 2008 8.7[115] May 14, 2009 5.7[116] 2008–2009 #69[117] 7.5[117]
4 Thursday 9:30 pm (October 15, 2009 – May 20, 2010)
Thursday 9:00 pm (January 14, 2010)
Thursday 8:30 pm (April 22, 2010) 		October 15, 2009 6.4[118] May 20, 2010 5.5[119] 2009–2010 #86[120] 5.9[120]
5 Thursday 8:30 pm (September 23 – December 9, 2010)
Thursday 10:00 pm (January 20 – May 5, 2011)
Thursday 10:30 pm (April 28, 2010) 		September 23, 2010 5.9[121] May 5, 2011 4.2[122] 2010–2011 #106[123] 5.3[123]
6 Thursday 8:00 pm (January 12 – March 8, 2012)
Thursday 9:00 pm (January 26, 2012)
Thursday 8:30 pm (March 15 – May 17, 2012) 		January 12, 2012 4.5[124] May 17, 2012 2.8[125] 2011–2012 #130[126] 4.6[126]
7 Thursday 8:00 pm (October 4, 2012 – January 31, 2013)
Wednesday 8:00 pm (October 31, 2012) 		October 4, 2012 3.5[127] January 31, 2013 4.9[128] 2012–2013 #99[129] 4.6[129]

The pilot episode generated 8.13 million viewers,[130] the series' highest ratings until that of its third season premiere which garnered 8.5 million viewers. In its original timeslot of Wednesday at 8:00 pm EST, the show averaged 6.23 million viewers.[131] 30 Rock aired on Wednesdays for its first four episodes. The season's lowest ratings were achieved by "Jack the Writer" and "Hard Ball" which both achieved 4.61 million viewers.[132][133] The season two premiere, "SeinfeldVision," was viewed by 7.33 million viewers, the highest rating since the pilot.[134] 30 Rock entered a hiatus due to the 2007–2008 Writers Guild of America strike on January 10, 2008.[56] The episode that aired on that date was viewed by 5.98 million viewers.[135] The second season finale, "Cooter", which aired on May 8, 2008, was viewed by 5.6 million viewers.[58]

On December 29, 2006, Nielsen Media Research (NMR) reported the results of having, for the first time, monitored viewers who use a digital video recorder to record shows for later viewing. NMR reported that 30 Rock adds nearly 7.5% to its total audience every week as a result of viewers who use a DVR to record the show and then watch it within a week of its initial airing.[136] A March 2007 report from MAGNA Global, based on NMR data about viewership ranked by among adults 25–54, shows that as of the time of the report 30 Rock's viewers have a median income of $65,000, high enough to place the show tied at 11th in affluence with several other shows. This is during a period where for the season 30 Rock is tied at No. 85 in the 18–49 demographic.[137] During its second season, 30 Rock ranked in fourth place, against all primetime programming, for television series' which are watched by viewers with income above $100,000.[138] Following Fey's popular impressions of Alaskan governor Sarah Palin on Saturday Night Live, the third season premiere was seen by 8.5 million viewers, making it the highest viewed episode in the series.[139] The premiere earned a 4.1 preliminary adults 18–49 rating, an increase of 21% from the second season premiere.[140]

In other countries แก้

30 Rock also airs in other countries; ratings and rankings for some of these markets include:

Similarities to other media แก้

Two shows debuting on 2006–07 NBC lineup, 30 Rock and Studio 60 on the Sunset Strip, revolved around the off-camera happenings on a Saturday Night Live-analogue sketch comedy series. Similarities between the two led to speculation that only one of them would be picked up. Baldwin said "I'd be stunned if NBC picked up both shows. And ours has the tougher task, as a comedy, because if it's not funny, that's it."[155] Kevin Reilly, then president of NBC Entertainment, was supportive of Fey, describing the situation as a "high-class problem":

Evidence of the overlapping subject matter between the shows, as well as the conflict between them, arose when Aaron Sorkin, the creator of Studio 60 on the Sunset Strip, asked Lorne Michaels to allow him to observe Saturday Night Live for a week, a request Michaels denied.[155] Despite this, Sorkin sent Fey flowers after NBC announced it would pick up both series, and wished her luck with 30 Rock.[157] Fey said that "it's just bad luck for me that in my first attempt at prime time I'm going up against the most powerful writer on television. I was joking that this would be the best pilot ever aired on Trio. And then Trio got canceled."[155] Fey wound up "beating" Sorkin when Studio 60 was canceled after one season and 30 Rock was renewed for a second. Though 30 Rock’s first-season ratings proved lackluster and were lower than those of Studio 60,[111] Studio 60 was more expensive to produce.[158]

One early promo for 30 Rock portrayed Alec Baldwin mistakenly thinking he would meet Sorkin,[159] and when asked on her "Ask Tina" space what she thought of the criticism that 30 Rock received, Fey jokingly replied that people who did not like it were probably confusing it with Studio 60.[160] However, none of 30 Rock’s producers have given Studio 60 any serious criticism, positive or negative. In a November 1, 2006 interview, Fey said she had seen the first two episodes of Studio 60. When asked what her impressions were, she jokingly replied, "I can't do impressions of Bradley Whitford and Matthew Perry."[161]

At least five 30 Rock episodes have briefly parodied Studio 60:

  • "Jack the Writer" contains a self-referring walk and talk sequence, such sequences being commonly used on Studio 60 and Aaron Sorkin's previous shows.[162]
  • "Jack-tor": Liz tries to quote global education statistics, only to mess up and realize that she does not know what she is talking about.[163]
  • "Jack Meets Dennis": Liz says the upcoming show will be "worse than that time we did that Gilbert and Sullivan parody". The second episode of Studio 60, "The Cold Open," included a parody of the "Major-General's Song" on the show-within-the-show.
  • "The Fabian Strategy": In the ending sequence Kenneth watches the credits for TGS, which include Ricky and Ronnie as writers, the two ex-head writers on Studio 60’s.
  • "Plan B": Aaron Sorkin appears as himself as Liz is attempting to get a new job at NBC's The Sing-Off. Sorkin explains to Liz that he, too, is having trouble finding work writing for television, despite having written such works as The West Wing, A Few Good Men, and The Social Network. Liz adds Studio 60 to that list, but Sorkin tells her to "shut up."

Some critics have compared 30 Rock to The Mary Tyler Moore Show, with parallels drawn between the relationship of Liz and Jack and that of Mary Richards and Lou Grant.[164][165] It has also been compared to That Girl.[166][167] Like That Girl and Mary Tyler Moore, 30 Rock is a sitcom centering on an unmarried, brunette career woman living in a big city where she works in the television industry. That Girl was parodied in the opening segment of 30 Rock’s pilot.

Syndication แก้

It was announced in 2009 that off-network syndication rights for 30 Rock had been acquired by Comedy Central and WGN America for a combined value in the range of $800,000 an episode.[168][169] In Canada CityTV airs it at 7 p.m. in syndication and Omni 1 airs it at 10 p.m. in syndication.

Internet and DVD แก้

Episode downloads and online streaming แก้

Weekly installments of 30 Rock are available to download for a per-episode fee, to U.S. residents only, via Amazon Instant Video, Apple's iTunes Store, Google Play, and the now-defunct "NBC Direct" service. In addition to paid downloads, all seven seasons can be streamed on Netflix with a paid subscription.[170] Both NBC.com and Hulu.com stream episodes for free, but only the five most current installments are available for viewing, and Hulu has ceased streaming previous seasons.[171][172][173]

DVD releases แก้

Season Region 1 Region 2 Region 4 Discs Extras
One September 4, 2007 March 17, 2008 April 30, 2008 3 Episode commentaries, Outtakes and Deleted scenes (Region 1 only).[174]
Two October 7, 2008 May 25, 2009 January 8, 2009 2 Episode commentaries, Outtakes, Deleted scenes, The table read for the episode "Cooter," 30 Rock Live at the UCB Theatre, a behind-the-scenes look at an episode of Saturday Night Live which was hosted by Tina Fey, and The Academy of Television Arts & Sciences Presents: An Evening With 30 Rock.[55]
Three September 22, 2009 April 5, 2010 November 11, 2009 3 Episode commentaries, Outtakes, Deleted scenes, The table read for the episode "Kidney Now!", behind-the-scenes with the Muppets, 1-900-OKFACE, The Making of "He Needs a Kidney", Photo Gallery.
Four September 21, 2010 February 14, 2011 November 3, 2010 3 Episode commentaries, Deleted scenes, Behind-the-scenes, Extended episodes, Ace of Cakes episode, "Tennis Night in America" music video, Photo Gallery.[175]
Five November 29, 2011 March 12, 2012 November 3, 2011 3 Episode commentaries, Deleted scenes, Behind-the-scenes of 30 Rock Live.
Six September 11, 2012 April 15, 2013 November 7, 2012 3 Episode commentaries, Deleted scenes, Behind-the-scenes of Live from Studio 6H.
Seven May 7, 2013 May 5, 2014 November 28, 2013 2 Episode commentaries, Deleted scenes, Animated webisodes, Series finale retrospective.

References แก้

  1. ↑ Belek, Cassie (กันยายน 19, 2007). "Rock Solid Comedy Shines in First Season". The Observer. UK. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 3, 2008.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "30 Rock Comedy TV Show" (Press release). NBC Universal Media Village. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 18, 2012.
  3. ↑ Laporte, Nicole (มิถุนายน 12, 2007). "Why don't smart comedies draw big audiences?". Variety. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 23, 2008.
  4. ↑ 4.0 4.1 "New York–Based Television Programs". Back Stage. สิงหาคม 24, 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 30, 2007. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 23, 2008.
  5. ↑ "30 Rock on location". New York Daily News. มีนาคม 19, 2008. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤษภาคม 28, 2008. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 23, 2008.
  6. ↑ 6.0 6.1 "Jane Krakowski joins the cast of new NBC comedy 30 Rock" (Press release). NBC Universal Media Village. สิงหาคม 17, 2006. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 2, 2008.[ลิงก์เสีย]
  7. ↑ 7.0 7.1 "'30 Rock' leads Emmy nominations with 22 bids". USA Today (Press release). กรกฎาคม 20, 2009. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 10, 2009.
  8. ↑ Friedman, Emily (มกราคม 13, 2009). "Celebs Flock to '30 Rock' Despite Low Ratings". ABC News. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 12, 2012.
  9. ↑ Wilson, Craig (เมษายน 4, 2011). "Tina Fey puts on her big-girl 'Bossypants'". USA Today. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 12, 2012.
  10. ↑ 30 Rock Goes Large In Syndication, TVbytheNumbers, July 9, 2009.
  11. ↑ '30 Rock' syndication run to start in 2011, Entertainment Weekly, July 8, 2009.
  12. ↑ Feinberg, Daniel (ตุลาคม 1, 2013). "15 best series finales in TV history". HitFix. สืบค้นเมื่อ เมษายน 1, 2014.
  13. ↑ The Playlist Staff (ตุลาคม 1, 2013). "The 16 Best And Worst TV Series Finales". IndieWire. สืบค้นเมื่อ เมษายน 1, 2014.
  14. ↑ N/A (ธันวาคม 20, 2013). "The 9 Best Series Finales". Huffington Post. สืบค้นเมื่อ เมษายน 1, 2014.
  15. ↑ NA, NA (2013). "101 Best Written TV Series List". WGA. สืบค้นเมื่อ มกราคม 17, 2014.
  16. ↑ Poniewozik, James (กันยายน 18, 2006). "Do Not Adjust Your Set". Time (magazine). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ตุลาคม 9, 2007. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 16, 2007.
  17. ↑ Schneider, Michael (พฤษภาคม 5, 2003). "Peacock updates SNL anchor's deal". Variety. สืบค้นเมื่อ เมษายน 1, 2008.
  18. ↑ Interview: Tina Fey, Adam Carolla Show, October 25, 2006.
  19. ↑ Adalian, Josef; Schneider, Michael (กุมภาพันธ์ 1, 2005). "Bruck finds Ring leader". Variety. สืบค้นเมื่อ เมษายน 1, 2008.
  20. ↑ Goldman, Eric (พฤษภาคม 15, 2006). "Upfronts Announcement: NBC's Schedule for 2006–2007 Season". IGN. สืบค้นเมื่อ เมษายน 1, 2008.
  21. ↑ Consoli, John; Berman, Marc (พฤษภาคม 15, 2006). "NBC Upfront: Unveils DotComedy.com; Kidnapped, Studio 60 Set for Fall". Mediaweek. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 12, 2007. สืบค้นเมื่อ เมษายน 1, 2008.
  22. ↑ Webb Mitovich, Matt (มิถุนายน 12, 2007). "Funny Business: Tina Fey Previews 30 Rock's Future". TV Guide. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 14, 2007.
  23. ↑ Gambrell, Jon (พฤศจิกายน 25, 2008). "Arkansas Governor's Mansion Has "30 Rock" Cameo". The Huffington Post. สืบค้นเมื่อ พฤศจิกายน 28, 2008.
  24. ↑ Miliard, Mike (กันยายน 25, 2007). "Uncertain Fey-t". The Boston Phoenix. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 6, 2008.
  25. ↑ Steinberg, Jacques (กันยายน 23, 2007). "30 Rock Lives, and Tina Fey Laughs". The New York Times. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 18, 2008.
  26. ↑ 26.0 26.1 Writer: Tina Fey; Director: Adam Bernstein (ตุลาคม 11, 2006). "Pilot". 30 Rock. ฤดูกาล 1. ตอน 1. NBC Universal. NBC.
  27. ↑ Robert Carlock (writer); Don Scardino (director) (พฤศจิกายน 16, 2006). "Jack-Tor". 30 Rock. ฤดูกาล 1. ตอน 5. NBC Universal. NBC.
  28. ↑ Writer: Matt Hubbard; Director: Don Scardino (กุมภาพันธ์ 22, 2007). "Hard Ball". 30 Rock. ฤดูกาล 1. ตอน 15. NBC Universal. NBC.
  29. ↑ Writer(s): Tina Fey; Director: Don Scardino (ตุลาคม 4, 2007). "SeinfeldVision". 30 Rock. ฤดูกาล 2. ตอน 1. NBC Universal. NBC.
  30. ↑ Tina Fey (writer); Don Scardino (director) (พฤษภาคม 8, 2008). "Cooter". 30 Rock. ฤดูกาล 2. ตอน 15. NBC Universal. NBC.
  31. ↑ Canning, Robert (เมษายน 20, 2007). "30 Rock: "Cleveland" Review". IGN. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 1, 2008.
  32. ↑ Bierly, Mandi (พฤศจิกายน 1, 2007). "Tracy Morgan's "Werewolf Bar Mitzvah" Uncut". Entertainment Weekly. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤษภาคม 30, 2008. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 1, 2008.
  33. ↑ Tina Fey & Kay Cannon (writers); Beth McCarthy (director) (พฤศจิกายน 15, 2007). "Somebody To Love". 30 Rock. ฤดูกาล 2. ตอน 6. NBC Universal. NBC.
  34. ↑ Tami Sagher (writer); Don Scardino (director) (ธันวาคม 13, 2007). "Episode 209". 30 Rock. ฤดูกาล 2. ตอน 9. NBC Universal. NBC.
  35. ↑ 35.0 35.1 Sassone, Bob (มกราคม 10, 2008). "30 Rock: "Episode 210"". AOL's TV Squad. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤษภาคม 30, 2008. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 1, 2008. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  36. ↑ "The Gray Kid". The Gray Kid. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 1, 2008.[ลิงก์เสีย]
  37. ↑ "30 Rock: Original Television Soundtrack Collector's Edition, Soundtrack, Special Edition". Amazon.com. สืบค้นเมื่อ มกราคม 4, 2011.
  38. ↑ "NBC Digital Entertainment Brings More Video, Original Content and Interactivity for Summer and Fall Season Programming" (Press release). NBC Universal Media Village. เมษายน 2, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2008.[ลิงก์เสีย]
  39. ↑ Fey, Tina. "30 Rock: Ask Tina". NBC.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ เมษายน 2, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2008.
  40. ↑ 40.0 40.1 40.2 40.3 West, Kelly (เมษายน 1, 2008). "Interview: Tina Fey Talks About 30 Rock (Part 1)". Cinema Blend. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 25, 2008. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 8, 2008.
  41. ↑ "''30 Rock'' Exclusive Video Clips – NBC Official Site". Nbc.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มีนาคม 22, 2010. สืบค้นเมื่อ เมษายน 12, 2010.
  42. ↑ "NBC comedy a reunion for Morgan, Fey". The Hollywood Reporter. ธันวาคม 1, 2005. สืบค้นเมื่อ เมษายน 1, 2008.{{cite news}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) [ลิงก์เสีย]
  43. ↑ Fickett, Travis (ตุลาคม 17, 2006). "IGN Interview: 30 Rock's Tracy Morgan". IGN. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 8, 2008.
  44. ↑ "'Ally' Cat Krakowski Joins '30 Rock'". Zap2it. สิงหาคม 17, 2006. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 16, 2007.
  45. ↑ 45.0 45.1 Canadian Press (ตุลาคม 9, 2006). "Fey hopeful about success of 30 Rock". CTV. สืบค้นเมื่อ กันยายน 2, 2008.
  46. ↑ 46.0 46.1 Rosenblum, Emma (ตุลาคม 16, 2006). "Rachel Rolls With It". New York Magazine. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 24, 2007. สืบค้นเมื่อ กันยายน 2, 2008.
  47. ↑ Andreeva, Nellie (กุมภาพันธ์ 17, 2007). "Baldwin eyes Fey's NBC pilot". The Hollywood Reporter. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤษภาคม 5, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 1, 2008.
  48. ↑ "30 Rock Star Rockets into Pittsburgh". Pittsburgh Post-Gazette. เมษายน 19, 2007. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 4, 2008. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  49. ↑ "Political Cameos". NBC. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 4, 2012.
  50. ↑ "Nancy Pelosi Appears on '30 Rock' Finale". Politico. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 2, 2013.
  51. ↑ "Politicians' Television Cameos: Condoleezza Rice on 30 Rock". The Daily Beast. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 4, 2012.
  52. ↑ Lambert, David (พฤษภาคม 25, 2007). "30 Rock – 1st Season DVD Date Announced". TVShowsOnDVD.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มีนาคม 25, 2008. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 26, 2008.
  53. ↑ "NBC springs into action on Thursdays with return of 30 Rock on April 5, a night filled with super-sized comedies and laughs" (Press release). NBC Universal Media Village. มีนาคม 17, 2007. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 23, 2008.[ลิงก์เสีย]
  54. ↑ "Television superstar Jerry Seinfeld returns to NBC to guest-star as himself in NBC's 30 Rock during comedy's second-season premiere October 4" (Press release). NBC Universal Media Village. กรกฎาคม 16, 2007. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 26, 2008.[ลิงก์เสีย]
  55. ↑ 55.0 55.1 Lambert, David (กรกฎาคม 3, 2008). "30 Rock – 2nd Season Release Date Jumps A Week Forward, Announces Extras". TVShowsOnDVD.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กรกฎาคม 5, 2008. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 17, 2008.
  56. ↑ 56.0 56.1 Ausiello, Michael (พฤศจิกายน 9, 2007). "UPDATED Strike Chart: How Long Before Your Shows Go Dark?". TV Guide. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤษภาคม 17, 2008. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 25, 2008.
  57. ↑ Ausiello, Michael (กุมภาพันธ์ 7, 2008). "UPDATED! After the Strike: When Your Favorites Will Return!". TV Guide. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤษภาคม 20, 2008. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 25, 2008.
  58. ↑ 58.0 58.1 Levine, Stuart (พฤษภาคม 9, 2008). "ABC wins tight Thursday race". Variety. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 9, 2008. [ลิงก์เสีย]
  59. ↑ Adalian, Josef (เมษายน 2, 2008). "Full NBC schedule takes shape". Variety. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ เมษายน 19, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 2, 2008.
  60. ↑ Dos Santos, Kristin (เมษายน 2, 2008). "Breaking: 30 Rock Picked Up!". E! Online. สืบค้นเมื่อ เมษายน 2, 2008.
  61. ↑ Hibberd, James (พฤษภาคม 23, 2008). "NBC announces fall premiere dates". The Hollywood Reporter. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤษภาคม 26, 2008. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 23, 2008.
  62. ↑ Salma Hayek Will Rock Jack Donaghy's World" TV Guide. October 10, 2008. Retrieved October 10, 2008.
  63. ↑ Dos Santos, Kristin (กันยายน 3, 2008). "Exclusive! Oprah Winfrey In Final Talks to Guest on 30 Rock!". E! Online – Watch with Kristin. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 8, 2008. สืบค้นเมื่อ กันยายน 3, 2008.
  64. ↑ "Don Draper and Liz Lemon?: Hamm to guest on '30 Rock'". USA Today. Associated Press. ธันวาคม 3, 2008. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 10, 2009.
  65. ↑ Gorman, Bill. "NBC 2010 Fall Schedule Revealed". Tvbythenumbers.com. สืบค้นเมื่อ มกราคม 4, 2011.
  66. ↑ 66.0 66.1 "30 ROCK Airing Live Episode October 14". Collider.com. กรกฎาคม 31, 2010. สืบค้นเมื่อ มกราคม 4, 2011.
  67. ↑ Seidman, Robert. "Thursday Finals: The Big Bang Theory, $#*!, 30 Rock, The Office, Outsourced, Grey's Anatomy, Fringe All Adjusted Up". Tvbythenumbers.com. สืบค้นเมื่อ มกราคม 4, 2011.
  68. ↑ VanDerWerff, Todd (ตุลาคม 15, 2010). ""Live Show" | 30 Rock | TV Club". The A.V. Club. สืบค้นเมื่อ มกราคม 4, 2011.
  69. ↑ Seidman, Robert (พฤศจิกายน 15, 2010). "NBC Renews '30 Rock'; Announces 'Parks & Rec' Return & Major Midseason Schedule Changes". Tvbythenumbers.zap2it.com. สืบค้นเมื่อ พฤศจิกายน 27, 2010.
  70. ↑ Seidman, Robert. "'30 Rock' Renewed by NBC through 2011–12 Season". Tvbythenumbers.zap2it.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤศจิกายน 30, 2010. สืบค้นเมื่อ พฤศจิกายน 28, 2010.
  71. ↑ Ausiello, Michael (พฤศจิกายน 14, 2011). "NBC Midseason Shake-Up: Community Benched, Plus Three Shows on the Move". TVLine. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 10, 2013.
  72. ↑ Oldenburg, Ann (มิถุนายน 11, 2011). "Tina Fey: Tracy Morgan is 'not a hateful man'". USA Today. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 30, 2011.
  73. ↑ Zakarin, Jordan (มิถุนายน 10, 2011). "Tracy Morgan's Homophobic Remarks In Anti-Gay Stand Up Set UPDATE: Morgan Apologizes". Huffington Post. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 31, 2011.
  74. ↑ Nguyen, Hanh (พฤษภาคม 19, 2011). "True Blood, 30 Rock Snag GLAAD Awards". TV Guide. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 3, 2013.
  75. ↑ "Updated (2): 'Parenthood' Renewed; '30 Rock' Renewed for a Final Season + Picks Up Dramas 'Do No Harm' & 'Infamous'". TV By the Numbers. พฤษภาคม 11, 2012. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 13, 2012.
  76. ↑ "NBC Announces Aggressive And Staggered Season Premiere Strategy For Fall 2012". NBC. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 13, 2012.
  77. ↑ Zutter, Natalie (ตุลาคม 4, 2012). "Now Alec Baldwin Wants To Make More 30 Rock, But It's Too Little, Too Late". Crushable. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 3, 2013.
  78. ↑ Simonini, Ross (พฤศจิกายน 21, 2008). "Comedy – The Sitcom Digresses – 30 Rock". The New York Times. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 31, 2011.
  79. ↑ "'30 Rock' Switches Time Slots; Is It in Trouble, or a Hit?". New York Entertainment. เมษายน 22, 2008. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 2, 2008.
  80. ↑ Abele, Robert (ตุลาคม 25, 2006). "Battle of the Network Stars". LA Weekly. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 24, 2007. สืบค้นเมื่อ เมษายน 4, 2008.
  81. ↑ Rabinowitz, Dorothy (ตุลาคม 6, 2006). "This Is the Funny One". The Wall Street Journal. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กุมภาพันธ์ 26, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 4, 2008.
  82. ↑ Lowry, Brian (ตุลาคม 8, 2006). "30 Rock (Series – NBC, Wed. Oct. 11, 8 p.m.)". Variety. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กุมภาพันธ์ 23, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 4, 2008.
  83. ↑ Ryan, Maureen (ตุลาคม 9, 2006). "30 Rock, 20 Good Years and the soul of sitcoms". Chicago Tribune. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 7, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 4, 2008.
  84. ↑ "30 Rock Series: NBC, Wednesday 8:00p (30 minutes)". Metacritic. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 27, 2008.
  85. ↑ Able, Robert (ธันวาคม 27, 2006). "Sit Up and Watch". LA Weekly. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ตุลาคม 11, 2007. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 16, 2007.
  86. ↑ Stanley, Alessandra (ธันวาคม 24, 2006). "Where the Tube Beats YouTube". The New York Times. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 16, 2007.
  87. ↑ Murray, Noel; Tobias, Scott (มกราคม 10, 2007). "Crosstalk: The Best TV Of 2006". The A.V. Club. สืบค้นเมื่อ เมษายน 1, 2008.
  88. ↑ 88.0 88.1 88.2 88.3 88.4 88.5 88.6 "Best of 2006: TV Critic Top Ten Lists". Metacritic. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 18, 2010. สืบค้นเมื่อ เมษายน 6, 2008.
  89. ↑ Morrow, Terry (ธันวาคม 29, 2006). "NBC leads year's best series". Associated Press. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ตุลาคม 11, 2007. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 16, 2007.
  90. ↑ 90.00 90.01 90.02 90.03 90.04 90.05 90.06 90.07 90.08 90.09 90.10 90.11 "Best of 2007: TV Critic Top Ten List". Metacritic. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 18, 2010. สืบค้นเมื่อ เมษายน 6, 2008.
  91. ↑ Alston, Joshua. "30 Rock TV – Funniest TV Shows – Newsweek 2010". Newsweek. สืบค้นเมื่อ มกราคม 4, 2011.
  92. ↑ Dietz, Jason (ธันวาคม 13, 2010). "The Scorecard: Critics pick the best TV shows of 2010". Metacritic. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 11, 2011. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 20, 2011.
  93. ↑ Gelman, Vlada (ธันวาคม 3, 2012). "Is Seinfeld the Greatest Sitcom of All Time?". TV Line. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 3, 2013.
  94. ↑ "Academy of Television Arts and Sciences 59th Primetime Emmy Awards" (PDF) (Press release). Academy of Television Arts & Sciences. กันยายน 16, 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ กุมภาพันธ์ 29, 2008. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 18, 2008.
  95. ↑ 95.0 95.1 95.2 "The 59th Primetime Emmy Awards and Creative Arts Emmy Awards Nominees are..." Academy of Television Arts & Sciences. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 18, 2010. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 18, 2008.
  96. ↑ "Nominations and Winners 2007". Hollywood Foreign Press Association. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 17, 2010. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 7, 2008.
  97. ↑ "'Dreamgirls' and 'Sunshine' Dreams Come True". Entertainment Tonight. มกราคม 28, 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤษภาคม 8, 2008. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 18, 2008.
  98. ↑ "DGA Announces Nominees for Outstanding Directorial Achievement in the television categories of Dramatic Series Night, Comedy Series, Musical Variety, Reality Programs, Daytime Serials and Children's Programs for 2006". Newsletter. Directors Guild of America. กุมภาพันธ์ 2007. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 7, 2008.
  99. ↑ "2007 Writers Guild Awards Television & Radio Nominees Announced" (Press release). Writers Guild of America, West. ธันวาคม 13, 2006. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 7, 2008.
  100. ↑ McClintock, Pamela (มกราคม 27, 2008). "'Country' takes top SAG film award". Variety. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 31, 2008. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 18, 2008.
  101. ↑ "Writers Guild Awards Awards Winners 2008 Awards Winners Film and Television Winners" (Press release). Writers Guild of America, West. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 18, 2010. สืบค้นเมื่อ มีนาคม 7, 2008.
  102. ↑ Simmons, Leslie (กุมภาพันธ์ 4, 2008). "'No Country' Tops PGA Awards". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 18, 2008. [ลิงก์เสีย]
  103. ↑ "The 60th Primetime Emmy Awards and Creative Arts Emmy Awards Nominees are..." Academy of Television Arts & Sciences. กรกฎาคม 17, 2008. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 18, 2010. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 17, 2008.
  104. ↑ O'Neil, Tom (กรกฎาคม 18, 2008). "30 Rock breaks comedy record at Emmy nominations". The Los Angeles Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กรกฎาคม 23, 2008. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 24, 2008.
  105. ↑ Levine, Stuart (กรกฎาคม 19, 2008). "Mad Men tops TCA Awards". Variety. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ สิงหาคม 22, 2008. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 20, 2008.
  106. ↑ O'Neil, Tom (กันยายน 21, 2008). "30 Rock finally rocks the Emmys, sweeping the trifecta". The Los Angeles Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 25, 2008. สืบค้นเมื่อ กันยายน 22, 2008.
  107. ↑ "HFPA – Nominations and Winners". Goldenglobes.org. มีนาคม 22, 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 15, 2009. สืบค้นเมื่อ เมษายน 12, 2010.
  108. ↑ 108.0 108.1 "30 Rock (NBC)". Peabody Awards. เมษายน 2, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 8, 2011.
  109. ↑ "67th Annual Peabody Awards Winners Announced" (Press release). PR Newswire. เมษายน 2, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 8, 2011.
  110. ↑ Kissell, Rick (ตุลาคม 12, 2006). "NBC's Rock solid in premiere". Variety. สืบค้นเมื่อ มกราคม 15, 2013. {{cite news}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  111. ↑ 111.0 111.1 111.2 "2006–07 primetime wrap". The Hollywood Reporter. พฤษภาคม 25, 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ เมษายน 19, 2008. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 14, 2007.
  112. ↑ Kissell, Rick (ตุลาคม 7, 2007). "Friday Night Lights Lights up NBC". Variety. สืบค้นเมื่อ มกราคม 15, 2013. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  113. ↑ Seidman, Robert (พฤษภาคม 9, 2008). "Nielsen Ratings May 8, 2008: Trouble in Shonda-land?". TV by the Numbers. สืบค้นเมื่อ มกราคม 15, 2013.
  114. ↑ 114.0 114.1 "Season Program Rankings from 09/24/07 to 05/25/08". ABC Television Network. พฤษภาคม 28, 2008. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 25, 2012.
  115. ↑ "'30 Rock' ratings rise". Deseret News. Associated Press. พฤศจิกายน 6, 2008. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 21, 2009.{{cite news}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) [ลิงก์เสีย]
  116. ↑ Weisman, Jon (พฤษภาคม 15, 2009). "'Grey's Anatomy' tops Thursday ratings". Variety. สืบค้นเมื่อ กันยายน 17, 2009.
  117. ↑ 117.0 117.1 "ABC Medianet". ABC Medianet. พฤษภาคม 27, 2009. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ สิงหาคม 10, 2009. สืบค้นเมื่อ เมษายน 12, 2010.
  118. ↑ Seidman, Robert (ตุลาคม 16, 2009). "Broadcast Finals: Bones, The Office, Grey's Anatomy, The Menatalist up; Private Practice down a tick". TV by the Numbers. TV by the Numbers. สืบค้นเมื่อ มกราคม 30, 2011.
  119. ↑ Gorman, Bill (พฤษภาคม 21, 2010). "TV Ratings: Grey's Anatomy Rules Finale Thursday; Bones, FlashForward, CSI, Parks, 30 Rock, Ref Rise". TV by the Numbers. สืบค้นเมื่อ มกราคม 30, 2011.
  120. ↑ 120.0 120.1 Gorman, Bill (มิถุนายน 16, 2010). "Final 2009–10 Broadcast Primetime Show Average Viewership". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 27, 2011.
  121. ↑ Seidman, Robert (กันยายน 24, 2010). "TV Ratings Thursday: The Big Bang Theory Scores at 8pm; Grey's Anatomy Tops Night With Young Adults; My Generation Premiere Stalls". TV by the Numbers. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 26, 2010. สืบค้นเมื่อ กันยายน 24, 2010.
  122. ↑ Seidman, Robert (พฤษภาคม 6, 2011). "Thursday Final Ratings: 'American Idol,' 'Big Bang Theory,' 'CSI,' 'The Mentalist,' 'Community,' 'The Vampire Diaries' Adjusted Up; 'Bones,' 'Parks & Recreation' Adjusted Down". TV by the Numbers. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 6, 2011.
  123. ↑ 123.0 123.1 Gorman, Bill (มิถุนายน 1, 2011). "2010–11 Season Broadcast Primetime Show Viewership Averages". TV by the Numbers. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 7, 2011.
  124. ↑ Seidman, Robert (มกราคม 13, 2012). "Thursday Final Ratings: 'Big Bang Theory' Adjusted Up; 'Private Practice' Adjusted Down". สืบค้นเมื่อ มกราคม 16, 2012.
  125. ↑ Bibel, Sara (พฤษภาคม 18, 2012). "Thursday Final Ratings: 'American Idol', 'Grey's Anatomy', '30 Rock' Adjusted Up; 'Touch', 'Scandal' Adjusted Down". TV by the Numbers. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 18, 2012.
  126. ↑ 126.0 126.1 Gorman, Bill (พฤษภาคม 24, 2012). "Complete List Of 2011–12 Season TV Show Viewership: 'Sunday Night Football' Tops, Followed By 'American Idol,' 'NCIS' & 'Dancing With The Stars'". TV by the Numbers. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 25, 2012.
  127. ↑ Bibel, Sara (ตุลาคม 5, 2012). "Thursday Final Ratings: 'The X Factor', 'Last Resort', '30 Rock', 'Grey's Anatomy', 'The Office' Adjusted Up; 'Two and a Half Men', 'Person of Interest', 'Scandal', 'Elementary' 'Rock Center' & 'The Next' Adjusted Down". TV by the Numbers. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 5, 2012.
  128. ↑ Kondolojy, Amanda (กุมภาพันธ์ 1, 2013). "Thursday Final Ratings: 'The Big Bang Theory' Adjusted Up; No Adjustments for 'Scandal', 'American Idol' or 'Do No Harm'". TV by the Numbers. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 1, 2013.
  129. ↑ 129.0 129.1 Patten, Dominic (พฤษภาคม 24, 2013). "Full 2012-2013 TV Season Series Rankings". Dateline. สืบค้นเมื่อ พฤษภาคม 24, 2013.
  130. ↑ Kissell, Rick (ตุลาคม 12, 2006). "NBC's Rock solid in premiere". Variety. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 27, 2008. [ลิงก์เสีย]
  131. ↑ "I. T. R. S. Ranking Report 01 through 112 (out of 112 programs) Daypart: Primetime Mon-Sun" (Press release). ABC Medianet. พฤศจิกายน 7, 2006. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2008. {{cite press release}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  132. ↑ "I. T. R. S. Ranking Report 01 through 102 (out of 102 programs) Daypart: Primetime Mon-Sun" (Press release). ABC Medianet. พฤศจิกายน 7, 2006. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 3, 2010. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2008. {{cite press release}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  133. ↑ "I. T. R. S. Ranking Report 01 through 99 (out of 99 programs) Daypart: Primetime Mon-Sun" (Press release). ABC Medianet. กุมภาพันธ์ 27, 2007. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2008. {{cite press release}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  134. ↑ "I. T. R. S. Ranking Report 01 through 102 (out of 102 programs) Daypart: Primetime Mon-Sun" (Press release). ABC Medianet. ตุลาคม 9, 2007. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2008. {{cite press release}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  135. ↑ "I. T. R. S. Ranking Report 01 through 95 (out of 95 programs) Daypart: Primetime Mon-Sun" (Press release). ABC Medianet. มกราคม 15, 2008. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กุมภาพันธ์ 3, 2011. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2008. {{cite press release}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  136. ↑ "Studio 60 Gets Bump from DVRs". Zap2it. ธันวาคม 29, 2006. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2008. RetrieveOctober d 14, 2007.
  137. ↑ Downey, Kevin (มีนาคม 5, 2007). "In their TV tastes, the rich are different". Media Life Magazine. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 30, 2007. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 14, 2007.
  138. ↑ Hibberd, James (พฤษภาคม 23, 2008). "For the networks, season didn't rate; Chart: Show ratings by demo". The Hollywood Reporter. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤษภาคม 31, 2008. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 24, 2008.
  139. ↑ Toff, Benjamin (ตุลาคม 31, 2008). "30 Rock Shines on Thursday Night". New York Times. สืบค้นเมื่อ พฤศจิกายน 2, 2008.
  140. ↑ Hibberd, James (ตุลาคม 31, 2008). "'30 Rock' returns to series high". The Live Feed. สืบค้นเมื่อ พฤศจิกายน 1, 2008.
  141. ↑ Cooke, Dewi (กรกฎาคม 21, 2008). "30 Rock — TV Reviews". The Age. Melbourne. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 29, 2008.
  142. ↑ Pfarr, Jodie (มิถุนายน 9, 2008). "30 Rock - TV Reviews - TV & Radio - Entertainment". The Age. Melbourne. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 9, 2008.
  143. ↑ Guider, Elizabeth; Kelly, Brendan (พฤษภาคม 25, 2006). "Canucks on show patrol". Variety. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 23, 2007. [ลิงก์เสีย]
  144. ↑ McKenzie, Rob (พฤศจิกายน 30, 2006). "The Fey whisperer: Oh, Tina!". National Post. Canada. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 11, 2008. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 23, 2007.
  145. ↑ "Scrubs and 30 Rock". A-Channel. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 25, 2008.
  146. ↑ "Citytv Shows: 30 Rock". Citytv. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 20, 2008. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 20, 2008.
  147. ↑ Roxborough, Scott. ""'30 Rock' scores zero rating in Germany", November 2, 2009". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ เมษายน 12, 2010.{{cite news}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) [ลิงก์เสีย]
  148. ↑ 148.0 148.1 "Comedy Central moves to Sky channel 112 this February". Comedy Central. มกราคม 26, 2011. สืบค้นเมื่อ มกราคม 28, 2011.
  149. ↑ Brook, Stephen (ตุลาคม 12, 2007). "Californication entices 1m viewers". London: Media Guardian. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 19, 2008. สืบค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 27, 2008.
  150. ↑ Simon, Jane (ตุลาคม 11, 2007). "30 Rock". Daily Mirror. UK. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 9, 2008.
  151. ↑ "Pick Of The Day: 30 Rock". Metro (Newspaper). มกราคม 31, 2008. p. 29. Five's decision to start doubling up helpings of this US sitcom [...] {{cite news}}: |access-date= ต้องการ |url= (help)
  152. ↑ "Tube Talk Presents... The P.L.P." Digital Spy. มกราคม 22, 2009. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 17, 2010. สืบค้นเมื่อ มกราคม 26, 2009.
  153. ↑ Holmwood, Leigh (กันยายน 30, 2009). "US hit comedy 30 Rock to move to the Comedy Central channel". The Guardian. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 12, 2012.
  154. ↑ Donaghy, James (มีนาคม 30, 2012). "30 Rock returns with its strongest season yet". The Guardian. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 12, 2012.
  155. ↑ 155.0 155.1 155.2 Friend, Tad (เมษายน 24, 2006). "Who's on First Dept: Shows about Shows". The New Yorker. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 11, 2008. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 1, 2008.
  156. ↑ Steinberg, Jacques (เมษายน 6, 2006). "Tina Fey's Brash Bid for Prime Time". The New York Times. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 3, 2008.
  157. ↑ McFarland, Melanie (กรกฎาคม 22, 2006). "Tina Fey's Weekend Update: Aaron Sorkin calls her out!". Seattle Post-Intelligencer. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 24, 2007. สืบค้นเมื่อ กรกฎาคม 31, 2008.
  158. ↑ Starr, Michael (พฤษภาคม 1, 2007). "Studio Sinks, Not 30 Rock". New York Post. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 4, 2008.
  159. ↑ Tina Fey; Alec Baldwin. 30 Rock Series Premiere Promo (WMV) (Promo). NBC. สืบค้นเมื่อ เมษายน 2, 2008.
  160. ↑ Tina Fey. Ask Tina – 12/14/06 (Stream). New York City, New York: NBC. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ เมษายน 1, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 2, 2008.
  161. ↑ Murray, Noel (พฤศจิกายน 1, 2006). "Interviews: Tina Fey". The A.V. Club. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 24, 2007. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 23, 2007.
  162. ↑ Webb Mitovich, Matt (พฤศจิกายน 2, 2006). "November 1, 2006: "Nuts to You, McGullicuty!"". TV Guide. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กันยายน 21, 2008. สืบค้นเมื่อ สิงหาคม 9, 2008.
  163. ↑ Canning, Robert (พฤศจิกายน 17, 2006). "30 Rock: "Jack-Tor" Review". IGN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มกราคม 17, 2008. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 23, 2007.
  164. ↑ Bolonik, Kera (เมษายน 2, 2007). "There's 'Moore' to '30 Rock' Than Meets the Eye". Entertainment Weekly. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 24, 2007. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 23, 2007.
  165. ↑ Moore, Frazier (มกราคม 19, 2007). "Tina Fey, Alec Baldwin help make '30 Rock' funny". nwitimes.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 24, 2007. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 23, 2007.
  166. ↑ Poniewozik, James (พฤษภาคม 3, 2007). "Tina Fey". Time Magazine. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 26, 2007. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 23, 2007.
  167. ↑ Martin, Ed (ตุลาคม 11, 2006). "30 Rock Brings New Energy to Television Comedy". Media Village. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ พฤศจิกายน 11, 2007. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 23, 2007.
  168. ↑ Andreeva, Nellie (กรกฎาคม 8, 2009). "Comedy Central Lands on '30 Rock'". Backstage.com. สืบค้นเมื่อ เมษายน 6, 2011.
  169. ↑ Littleton, Cynthia (กรกฎาคม 7, 2009). "'30 Rock' cable ready: Show nabs big bucks in off-network sales". Variety. สืบค้นเมื่อ เมษายน 21, 2011.
  170. ↑ "Netflix and NBC Universal Announce Online Deal For Heroes and Other Popular Series". Netflix. พฤศจิกายน 26, 2007. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2008.
  171. ↑ "''30 Rock''". NBC.com. สิงหาคม 5, 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กุมภาพันธ์ 2, 2011. สืบค้นเมื่อ มกราคม 4, 2011.
  172. ↑ "''30 Rock''". Hulu.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ เมษายน 10, 2010. สืบค้นเมื่อ เมษายน 12, 2010.
  173. ↑ "Hulu – Support;". Hulu.com. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 6, 2010.
  174. ↑ Lambert, David (กรกฎาคม 3, 2007). "Studio Decides to Sell both Season Set DVDs, and Split-Season Version". TVShowsOnDVD.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ เมษายน 10, 2008. สืบค้นเมื่อ เมษายน 3, 2008.
  175. ↑ "30 Rock DVD news: Box Art and Press Release for 30 Rock – Season 4". TVShowsOnDVD.com. สืบค้นเมื่อ มกราคม 4, 2011.

External links แก้

 
วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ 30 Rock

แม่แบบ:30 Rock แม่แบบ:30 Rock episodes แม่แบบ:EmmyAward ComedySeries 2001-2025 แม่แบบ:GoldenGlobeTVComedy 1990–2009 แม่แบบ:ScreenActorsGuildAwards EnsembleTVComedy 2000–2009 แม่แบบ:Must See TV Thursday แม่แบบ:Lorne Michaels

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ผู้ใช้:VareewanSa/กระบะทราย&oldid=10838418"