วิกิพีเดีย

ผู้ใช้:Pilarbini/กระบะทราย/กรุ 9

< ผู้ใช้:Pilarbini‎ | กระบะทราย

https://en.wikipedia.org/wiki/Calendar-based_contraceptive_methods

วิธีคุมกำเนิดแบบอิงปฏิทิน หรือ การนับวัน (อังกฤษ: calendar-based methods) เป็นวิธีต่าง ๆ ในการประมาณความน่าจะเป็นที่ผู้หญิงจะอยู่ในภาวะเจริญพันธุ์ โดยอิงจากบันทึกรอบประจำเดือนที่ผ่านมา ตัวอย่างวิธีต่าง ๆ ได้แก่ วิธีคเนาส์–โอกิโนะ และวิธีจังหวะ (rhythm method) การกำหนดระยะเวลาเจริญพันธุ์ (standard days method) ก็นับว่าเป็นวิธีคุมกำเนิดแบบอิงปฏิทินเช่นกัน เพราะว่าผู้หญิงติดตามวันที่เธอมีประจำเดือนโดยไม่สังเกตสัญญาณการเจริญพันธุ์ทางกายภาพอื่น การกำหนดระยะเวลาเจริญพันธุ์ใช้สูตรคำนวนจากเวลาตกไข่ อายุของตัวอสุจิและเซลล์ไข่ ให้ผลเป็นโอกาสการตั้งครรภ์ในแต่ละวันของรอบเดือน วิธีเหล่านี้สามารถใช้เพื่อให้ตั้งครรภ์โดยการร่วมเพศอย่างไม่ป้องกันในวันที่ระบุว่าอยู่ระหว่างเจริญพันธุ์ หรือใช้เพื่อป้องกันการตั้งครรภ์โดยการเหลีกเลี่ยงการร่วมเพศโดยไม่ป้องกันในวันที่เจริญพันธุ์

วิธีคุมกำเนิดแบบอิงปฏิทันถูกพัฒนาขึ้นเป็นครั้งแรกใน ค.ศ. 1930 โดย จอห์น สมัลเดอร์ส (John Smulders) แพทย์โรมันคาทอลิกจากประเทศเนเธอร์แลนด์ บนพื้นฐานของความรู้เกี่ยวกับรอบประจำเดือน วิธีนี้ต่างถูกค้นพบโดย Hermann Knaus (ประเทศออสเตรีย) และ Kyusaku Ogino (ประเทศญี่ปุ่น) เช่นกัน ระบบนี้เป็นรูปแบบการคุมกำเนิดหลักที่ชาวโรมันคาทอลิกสามารถเข้าถึงได้เป็นเวลาหลายทศวรรษ จนการนับระยะปลอดภัยโดยใช้สัญญาณการเจริญพันธุ์เป็นที่นิยม

การพัฒนาวิธีคุมกำเนิดแบบอิงกฏิทินแบบใหม่เกิดขึ้นใน ค.ศ. 2002 เมื่อมหาวิทยาลัยจอร์จทาวน์ริเริ่มการกำหนดระยะเวลาเจริญพันธุ์ โดยได้รับการสนับสนุนพร้อมกับสินค้าที่เรียกว่า CycleBeads หรือลูกปัดสีที่ช่วยผู้ใช้ติดตามวันเจริญพันธุ์และไม่เจริญพันธุ์ของตน

คำศัพท์ แก้

Some sources may treat the terms rhythm method and fertility awareness as synonymous.[1] However, fertility awareness is usually used as a broad term that includes tracking basal body temperature and cervical mucus as well as cycle length. The World Health Organization considers the rhythm method to be a specific type of calendar-based method, and calendar-based methods to be only one form of fertility awareness.[2]

More effective than calendar-based methods, systems of fertility awareness that track basal body temperature, cervical mucus, or both, are known as symptoms-based methods. Teachers of symptoms-based methods take care to distance their systems from the poor reputation of the rhythm method.[3] Many consider the rhythm method to have been obsolete for at least 20 years,[4] and some even exclude calendar-based methods from their definition of fertility awareness.[5]

Some sources may treat the terms rhythm method and natural family planning as synonymous.[6] In the early 20th century, the calendar-based method known as the rhythm method was promoted by members of the Roman Catholic Church as the only morally acceptable form of family planning. Methods accepted by this church are referred to as natural family planning (NFP): so at one time, the term "the rhythm method" was synonymous with NFP. Today, NFP is an umbrella term that includes symptoms-based fertility awareness methods and the lactational amenorrhea method as well as calendar-based methods such as rhythm.[7] This overlap between uses of the terms "the rhythm method" and "natural family planning" may contribute to confusion.

The term "the rhythm method" is sometimes used, in error, to describe the behavior of any people who have unprotected vaginal intercourse, yet wish to avoid pregnancy.

The first day of bleeding is considered day one of the menstrual cycle.

ประวัติ แก้

วิธียุคแรก แก้

ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าวัฒนธรรมทางประวัติศาสตร์ตระหนักถึงช่วงที่เจริญพันธุ์ในรอบเดือนหรือไม่ ใน ค.ศ. 388 ออกัสตินแห่งฮิปโปเขียนเกี่ยวกับการงดเว้นเป็นระยะ เขาตั้งคำถามแก่สาวกของศาสนามาณีกีซึ่งเป็นศาสนาเก่าของเขา โดยกล่าวว่า "ไม่ใช่คุณหรอกหรอที่เคยเสนอให้พวกเราสังเกตช่วงเวลาที่ผู้หญิงจะมีโอกาสตั้งครรภ์มากที่สุดหลังการชำระล้างของเธอ และให้งดเว้นการอยู่กินด้วยกันในช่วงนั้น...?"[8] หากชาวมาณีกีปฏิบัติในสิ่งที่คล้ายกับการสังเกตรอบเดือนของชาวยิว "ช่วงเวลา...หลังการชำระล้าง" น่าจะหมายถึงช่วงเวลาที่ "ผู้หญิง...มีโอกาสตั้งท้องมากที่สุด"[9] อย่างไรก็ตามกว่าหนึ่งศตวรรษก่อนหน้านั้น โซรานัสแห่งเอฟิซัส แพทย์ชาวกรีกได้บันทึกไว้ว่า "ช่วงเวลาก่อนและหลังประจำเดือน" เป็นช่วงเวลาที่เจริญพันธุ์ที่สุดของรอบเดือนผู้หญิง ในทางคล้ายกันคู่มือการมีเพศสัมพันธ์ของจีนซึ่งถูกเขียนเมื่อเกือบ 600 ปีก่อน บันทึกไว้ว่าผู้หญิงอยู่ในภาวะเจริญพันธุ์เพียงห้าวันแรกหลังประจำเดือนเท่านั้น[9] นักประวัติศาสตร์บางคนเชื่อว่าออกัสตินก็เขื่อผิด ๆ ว่าวันหลังประจำเดือนเป็นวันที่ผู้หญิงเจริญพันธุ์มากที่สุดเช่นกัน[10]

ต่อมาเป็นเวลากว่าพันปีที่ไม่มีการบันทึกเกี่ยวกับ "ระยะปลอดภัย"[9] ความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์กระตุ้นให้หลายคนพยายามงดเว้นเป็นระยะเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์[11] ช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1840s มีการค้นพบว่าสัตว์หลายชนิดตกไข่ในช่วงที่เป็นสัด ด้วยความที่สัตว์บางชนิด เช่น สุนัข มีการตกเลือดในช่วงที่เป็นสัด ทำให้เกิดการเชื่อมโยงว่าช่วงที่เป็นประจำเดือนเป็นช่วงที่ผู้หญิงมีการเจริญพันธ์ุสูงสุด ทฤษฎีที่ผิดนี้ถูกเผยแพร่โดย แพทย์หลายคน รวมทั้ง Bischoff, Félix Archimède Pouchet และ Adam Raciborski จนได้รับความนิยม[9][10] ใน ค.ศ. 1854 แพทย์ชาวอังกฤษ ชื่อว่า George Drysdale สอนคนไข้ของเขาอย่างถูกต้องว่าวันใกล้วันมีประจำเดือนเป็นวันที่เจริญพันธุ์น้อยสุด ทว่ามุมมองนี้ยังคงไม่ได้รับความนิยมจนถึงศตวรรษที่ 19[9]

วิธีคเนาส์–โอกิโนะ หรือ วิธีจังหวะ แก้

ใน ค.ศ. 1905 Theodoor Hendrik van de Velde นรีแพทย์ชาวเยอรมันแสดงให้เห็นว่าในหนึ่งรอบประจำเดือน ผู้หญิงตกไข่เพียงหนึ่งครั้งเท่านั้น[12] ในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1920 คิวซากุ โอกิโนะ (Kyusaku Ogino) นรีแพทย์ชาวญี่ปุ่น และ เฮอร์แมน คเนาส์ (Hermann Knaus) จากออสเตรีย ต่างคนต่างคันพบว่าการตกไข่เกิดขึ้นประมาณ 14 วันก่อนรอบถัดไปของประจำเดือน[13] โอกิโนะใช้การค้นพบของเขาเพื่อพัฒนาสูตรเพื่อช่วยให้ผู้หญิงที่เป็นหมันเลือกเวลาที่มีเพศสัมพันธุ์ให้มีโอกาสตั้งครรภ์สูงสุด

ในคริสต์ทศวรรษที่ 1930 โยฮันเนส สมัลเดอรส์ Johannes Smulders แพทย์โรมันคาทอลิกจากประเทศเนเธอร์แลนด์ ใช้การค้นพบของคเนาส์และโอกิโนะเพื่อสร้างวิธี หลีกเลี่ยง การตั้งครรภ์ สมัลเดอรส์ตีพิมพ์งานของเขาร่วมกับ Dutch Roman Catholic medical association และสิ่งนี้เป็นวิธีการนับวันปลอดภัยอย่างเป็นทางการที่ได้รับการสนับสนุนในหลายทศวรรษต่อมา[13]

หลังศตวรรษที่ 20 จนถึงปัจจุบัน แก้

ในครึ่งแรกของศตวรรษที่ 20 ผู้ใช้การนับวันปลอดภัยส่วนใหญ่เป็นผู้นับถือคาทอลิก พวกเขาทำตามคำสั่งสอนของโบสถ์ว่าการควบคุมกำเนิดแบบอื่นนั้นเป็นบาป ปัจจุบันผู้สอนใช้วิธีการนับระยะปลอดภัยหลายคนมองวิธีจังหวะว่าเป็นวิธีที่ล้าสมัยมากว่า 20 ปีแล้ว[4]

ใน ค.ศ. 2002 ความสนใจได้มุ่งมาสู่วิธีอิงปฏิทิน เมื่อ Institute for Reproductive Health ณ Georgetown University นำเสนอการกำหนดระยะเวลาเจริญพันธุ์ที่ถูกออกแบบมาให้ง่ายต่อการสอนและการใช้เมื่อเทียบกับวิธีจังหวะที่เก่ากว่า โดยการกำหนดระยะเวลาเจริญพันธุ์ถูกนำไปใช้ในโครงการวางแผนครอบครัวทั่วโลก

ประเภทและประสิทธิผล แก้

Most menstrual cycles have several days at the beginning that are infertile (pre-ovulatory infertility), a period of fertility, and then several days just before the next menstruation that are infertile (post-ovulatory infertility). The first day of red bleeding is considered day one of the menstrual cycle. To use these methods, a woman is required to know the length of her menstrual cycles.

Imperfect use of calendar-based methods would consist of not correctly tracking the length of the woman's cycles, thus using the wrong numbers in the formula, or of having unprotected intercourse on an identified fertile day. The discipline required to keep accurate records of menstrual cycles, and to abstain from unprotected intercourse, makes imperfect use fairly common. The typical-use failure rate of calendar-based methods is 25% per year.[14]

Rhythm method (Knaus–Ogino method) แก้

To find the estimated length of the pre-ovulatory infertile phase, nineteen (19) is subtracted from the length of the woman's shortest cycle. To find the estimated start of the post-ovulatory infertile phase, ten (10) is subtracted from the length of the woman's longest cycle.[15] A woman whose menstrual cycles ranged in length from 30 to 36 days would be estimated to be infertile for the first 11 days of her cycle (30-19=11), to be fertile on days 12-25, and to resume infertility on day 26 (36-10=26). When used to avoid pregnancy, the rhythm method has a perfect-use failure rate of up to 9% per year.[14]

Standard Days Method แก้

 
A CycleBeads birth control chain, used for a rough estimate of fertility based on days since menstruation

Developed by Georgetown University's Institute for Reproductive Health, the Standard Days Method has a simpler rule set and is more effective than the rhythm method.[14][16] A product called CycleBeads was developed alongside the method to help the user keep track of estimated high and low fertility points during her menstrual cycle. The Standard Days Method may only be used by women whose cycles are usually between 26 and 32 days in length. In this system:

  • Days 1-7 of a woman's menstrual cycle are considered infertile
  • Days 8-19 are considered fertile; considered unsafe for unprotected intercourse
  • Day 20 through the end of the cycle are considered infertile.

When used to avoid pregnancy, the Standard Days Method has been claimed[17] to have perfect-use efficacy of 95+% and typical-use efficacy of 88%.[16] However, independent researchers have shown that these figures are probably too optimistic and its efficacy is likely to be much lower.[18]

Software-based systems แก้

Several web-based implementations of the cycle method exist, as well as mobile apps.

ข้อดี แก้

The Standard Days method (SDM) is increasingly being introduced as part of family planning programs in developing countries. The method is satisfactory for many women and men.[19][20] The low cost of the method may also enable it to play a useful role in countries that lack funding to provide other methods of birth control.[21]

Potential concerns แก้

อัตราการล้มเหลว แก้

One concern related to the use of calendar-based methods is their relatively high failure rate, compared to other methods of birth control. Even when used perfectly, calendar-based methods, especially the rhythm method, result in a high pregnancy rate among couples intending to avoid pregnancy. Of commonly known methods of birth control, only the cervical cap and contraceptive sponge have comparably high failure rates. This lower level of reliability of calendar-based methods is because their formulas make several assumptions that are not always true.[15]

The postovulatory (luteal) phase has a normal length of 12 to 16 days,[22] and the rhythm method formula assumes all women have luteal phase lengths within this range. However, many women have shorter luteal phases, and a few have longer luteal phases.[23] For these women, the rhythm method formula incorrectly identifies a few fertile days as being in the infertile period.[15]

Calendar-based methods use records of past menstrual cycles to predict the length of future cycles. However, the length of the pre-ovulatory phase can vary significantly, depending on the woman's typical cycle length, stress factors, medication, illness, menopause, breastfeeding, and whether she is just coming off hormonal contraception. If a woman with previously regular cycles has a delayed ovulation due to one of these factors, she will still be fertile when the method tells her she is in the post-ovulatory infertile phase. If she has an unusually early ovulation, calendar-based methods will indicate she is still in the pre-ovulatory infertile phase when she has actually become fertile.[15]

Finally, calendar-based methods assume that all bleeding is true menstruation. However, mid-cycle or anovulatory bleeding can be caused by a number of factors.[24] Incorrectly identifying bleeding as menstruation will cause the method's calculations to be incorrect.[15]

Embryonic health แก้

It has been suggested that unprotected intercourse in the infertile periods of the menstrual cycle may still result in conceptions, but create embryos incapable of implanting.[25] It has also been suggested that pregnancies resulting from method failures of periodic abstinence methods are at increased risk of miscarriage and birth defects due to aged gametes at the time of conception.[26] Other research suggests that timing of conception has no effect on miscarriage rates,[27] low birth weight, or preterm delivery.[28]

อ้างอิง แก้

  1. ↑ "Rhythm Method". Contraception.net. 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-05-12. สืบค้นเมื่อ 2008-05-18.
  2. ↑ "Medical Eligibility Criteria for Contraceptive Use:Fertility awareness-based methods". Third edition. World Health Organization. 2004. สืบค้นเมื่อ 2008-04-29. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  3. ↑ Weschler, Toni. "Fertility Myths". Ovusoft. Taking Charge of Your Fertility. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-22. สืบค้นเมื่อ 2008-04-29.
  4. ↑ 4.0 4.1 Weschler, Toni (2002). Taking Charge of Your Fertility (Revised ed.). New York: HarperCollins. pp. 3–4. ISBN 0-06-093764-5.
  5. ↑ Singer, Katie (2007). "What is Fertility Awareness?". The Garden of Fertility. สืบค้นเมื่อ 2008-05-18.
  6. ↑ "Rhythm Method". Birth Control Health Center. WebMD. 2005. สืบค้นเมื่อ 2008-05-18.
  7. ↑ "Natural Family Planning". Institute for Reproductive Health, Georgetown University. 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-02-08. สืบค้นเมื่อ 2008-05-18.
  8. ↑ Saint, Bishop of Hippo Augustine (1887). "Chapter 18.—Of the Symbol of the Breast, and of the Shameful Mysteries of the Manichæans". ใน Philip Schaff (บ.ก.). A Select Library of the Nicene and Post-Nicene Fathers of the Christian Church, Volume IV. Grand Rapids, MI: WM. B. Eerdmans Publishing Co.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 9.4 Green, Shirley (1972). The Curious History of Contraception. New York: St. Martin's Press. pp. 138–43. ISBN 0-85223-016-8.
  10. ↑ 10.0 10.1 McLaren, Angus (1992). A History of Contraception: From Antiquity to the Present Day. Oxford: Blackwell Publishers. p. 74. ISBN 0-631-18729-4.
  11. ↑ Yalom, Marilyn (2001). A History of the Wife (First ed.). New York: HarperCollins. pp. 297–8, 307. ISBN 0-06-019338-7.
  12. ↑ "A Brief History of Fertility Charting". FertilityFriend.com. สืบค้นเมื่อ 2006-06-18.
  13. ↑ 13.0 13.1 Singer, Katie (2004). The Garden of Fertility. New York: Avery. pp. 226–7. ISBN 1-58333-182-4.
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 Hatcher, RA; Trussel J; Stewart F; และคณะ (2000). Contraceptive Technology (18th ed.). New York: Ardent Media. ISBN 0-9664902-6-6.
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 15.3 15.4 Kippley, p.154
  16. ↑ 16.0 16.1 Arévalo M, Jennings V, Sinai I (2002). "Efficacy of a new method of family planning: the Standard Days Method" (PDF). Contraception. 65 (5): 333–8. doi:10.1016/S0010-7824(02)00288-3. PMID 12057784.
  17. ↑ "www.standarddaysmethod.com". www.standarddaysmethod.com. สืบค้นเมื่อ 2017-04-27.
  18. ↑ Marston, Cicely A.; Church, Kathryn (2016-06-01). "Does the evidence support global promotion of the calendar-based Standard Days Method® of contraception?". Contraception (ภาษาอังกฤษ). 93 (6): 492–497. doi:10.1016/j.contraception.2016.01.006. ISSN 0010-7824.
  19. ↑ Kalaca S, Cebeci D, Cali S, Sinai I, Karavus M, Jennings V (2005). "Expanding family planning options: offering the Standard Days Method to women in Istanbul". J Fam Plann Reprod Health Care. 31 (2): 123–7. doi:10.1783/1471189053629446. PMID 15921552.
  20. ↑ Urmil Dosajh; Ishita Ghosh; Rebecka Lundgren. "Feasibility of Incorporating the Standard Days Method into CASP Family Planning Services in Urban Slums of India" (PDF). The Institute for Reproductive Health, Georgetown University. สืบค้นเมื่อ 2006-12-02. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  21. ↑ Gribble J, Jennings V, Nikula M (2004). "Mind the gap: responding to the global funding crisis in family planning". J Fam Plann Reprod Health Care. 30 (3): 155–7. doi:10.1783/1471189041261483. PMID 15222918.
  22. ↑ Weschler, p.48.
  23. ↑ Kippley, p.111
  24. ↑ Kippley, pp.413-415
  25. ↑ Luc Bovens (2006). "The rhythm method and embryonic death" (PDF). Journal of Medical Ethics. 32 (6): 355–356. doi:10.1136/jme.2005.013920. PMC 2563373. PMID 16731736.
  26. ↑ Gray, RH (October 1984). "Aged gametes, adverse pregnancy outcomes and natural family planning. An epidemiologic review". Contraception. 30 (4): 297–309. doi:10.1016/S0010-7824(84)80022-0. PMID 6509983.
  27. ↑ Gray RH, Simpson JL, Kambic RT (May 1995). "Timing of conception and the risk of spontaneous abortion among pregnancies occurring during the use of natural family planning". American Journal of Obstetrics and Gynecology. 172 (5): 1567–1572. doi:10.1016/0002-9378(95)90498-0. PMID 7755073.
  28. ↑ Barbato M, Bitto A, Gray RH, และคณะ (June–September 1997). "Effects of timing of conception on birth weight and preterm delivery of natural family planning users". Advances in Contraception. 13 (2–3): 215–228. doi:10.1023/A:1006508106197. PMID 9288339.

แม่แบบ:Birth control methods

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ผู้ใช้:Pilarbini/กระบะทราย/กรุ_9&oldid=11148491"