ผู้ใช้:B20180/กระบะทราย 54
Coming Soon
แก้Welcome to my sandbox 😀
.svg){kind=small} | การเปิดดูหน้าเว็บประจำวันของ หน้านี้
กราฟควรแสดงอยู่ที่นี่แต่กราฟถูกปิดใช้งานชั่วคราว จนกว่ากราฟจะเปิดใช้งานอีกครั้ง ดูกราฟเชิงโต้ตอบที่ pageviews.wmcloud.org |
เรื่องที่เขียนในระยะนี้
แก้| พูดคุย |
เดอะพันนิชเชอร์ (วิดีโอเกม พ.ศ. 2533)
แก้| เดอะพันนิชเชอร์ | |
|---|---|
| ไฟล์:The Punisher 1990 computer game.jpg ภาพปกสำหรับเวอร์ชันดอส | |
| ผู้พัฒนา | แพรากอนซอฟต์แวร์ (ดอส) ดิเอดจ์ (อามิกา, อาตาริ เอสที) |
| ผู้จัดจำหน่าย | ไมโครโพรส (ดอส) ดิเอดจ์ (อามิกา, อาตาริ เอสที) |
| เครื่องเล่น | อามิกา อาตาริ เอสที ดอส |
| วางจำหน่าย | ดอส
|
| แนว | แอ็กชัน แข่งความเร็ว (ดอส) |
| รูปแบบ | ผู้เล่นเดี่ยว |
เดอะพันนิชเชอร์ (อังกฤษ: The Punisher) เป็นวิดีโอเกม ค.ศ. 1990 ที่พัฒนาโดยบริษัทแพรากอนซอฟต์แวร์ และวางจำหน่ายโดยบริษัทไมโครโพรส เกมนี้มีตัวเอกคือพันนิชเชอร์ ซึ่งเป็นตัวเอกปฏิลักษณ์ของบริษัทมาร์เวลคอมิกส์ ส่วนเกมที่ไม่เกี่ยวข้องสำหรับอามิกาและอาตาริ เอสที ได้รับการเผยแพร่โดยดิเอดจ์ใน ค.ศ. 1990 เช่นกัน
รวมถึงในปีเดียวกันนั้น ยังมีเกมเดอะพันนิชเชอร์เกมที่สามที่ไม่เกี่ยวข้องสำหรับนินเท็นโดเอนเตอร์เทนเมนต์ซิสเตม ซึ่งวางจำหน่ายโดยบริษัทแอลเจเอ็น[1]
รูปแบบการเล่น
แก้??
ดูเพิ่ม
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "The Punisher". MobyGames. สืบค้นเมื่อ 23 July 2015.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้หมวดหมู่:วิดีโอเกมที่ออกวางจำหน่ายในปี พ.ศ. 2533
หมวดหมู่:วิดีโอเกมที่พัฒนาขึ้นในสหรัฐ
หมวดหมู่:วิดีโอเกมที่มีฉากในนครนิวยอร์ก
ความสัมพันธ์ติมอร์-เลสเต–ฟิลิปปินส์
แก้ | |
 ติมอร์-เลสเต |
 ฟิลิปปินส์ |
ความสัมพันธ์ติมอร์-เลสเต–ฟิลิปปินส์ หมายถึงความสัมพันธ์ระหว่างประเทศระหว่างประเทศติมอร์-เลสเต กับประเทศฟิลิปปินส์ โดยฟิลิปปินส์มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในกองกำลังรักษาสันติภาพของสหประชาชาติในติมอร์-เลสเต ระหว่างการก้าวไปสู่เอกราช ครั้นเมื่อหลายประเทศยอมรับอำนาจอธิปไตยของติมอร์-เลสเต ฟิลิปปินส์จึงเริ่มความสัมพันธ์ทางการฑูตอย่างเป็นทางการระหว่างรัฐบาลทั้งสองด้วยการจัดตั้งสถานทูตในดิลี และติมอร์-เลสเต ได้จัดตั้งสถานทูตในปาซิก
อาณาจักรก่อนอาณานิคมอย่างฟิลิปปินส์และติมอร์-เลสเต มีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันอยู่ก่อนที่มหาอำนาจไอบีเรียจะเข้ามาตั้งอาณานิคมในพื้นที่เหล่านี้ ระหว่างการเดินทางของมาเจลลันเมื่อเรือของเขาทอดสมอที่ติมอร์-เลสเต พวกเขาพบว่ากลุ่มลูโซนส์ (ชาวเกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์) ตั้งถิ่นฐานในติมอร์-เลสเต และแลกเปลี่ยนทองคำของฟิลิปปินส์สำหรับไม้จันทน์ของติมอร์-เลสเต[1]
นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ฟิลิปปินส์ยังคงรักษาความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับประเทศเอกราชที่เพิ่งเกิดใหม่โดยส่งเจ้าหน้าที่รักษาสันติภาพไปยังประเทศดังกล่าวมาตั้งแต่ ค.ศ. 1999[ต้องการอ้างอิง] ท่ามกลางการต่อสู้เพื่อเอกราชจากประเทศอินโดนีเซีย ทั้งนี้ ทั้งสองประเทศถูกยึดครองโดยมหาอำนาจไอบีเรีย ซึ่งส่วนใหญ่โดยสเปนและโปรตุเกสในคริสต์ศตวรรษที่ 16 และต่อมาโดยมหาอำนาจที่เกิดขึ้นใหม่ โดยส่วนใหญ่โดยสหรัฐและอินโดนีเซียในคริสต์ศตวรรษที่ 20
ความสัมพันธ์
แก้
ใน ค.ศ. 2008 ประเทศติมอร์-เลสเต และฟิลิปปินส์ได้ลงนามในข้อตกลงสามฉบับเพื่อส่งเสริมความร่วมมือด้านการเดินเรือและการประมง, การศึกษา รวมถึงการฝึกอบรมการบริการต่างประเทศ ซึ่งอดีตประธานาธิบดี กลอเรีย มาคาปากัล-อาร์โรโย ของฟิลิปปินส์ และอดีตประธานาธิบดี ฌูแซ รามุช-ออร์ตา ของติมอร์-เลสเต ได้เป็นพยานในการลงนามในข้อตกลงระหว่างการประชุมทวิภาคี ฟิลิปปินส์ให้คำมั่นว่าจะเพิ่มการค้าและการแลกเปลี่ยนกับติมอร์-เลสเต รวมทั้งยังพยายามปลูกฝังการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมและการศึกษาเช่นกัน[2] กระทั่งใน ค.ศ. 2010 เมื่อประธานาธิบดี เบนิกโน อากีโนที่ 3 ที่ได้รับเลือกใหม่สาบานตนเข้ารับตำแหน่ง ประธานาธิบดี ฌูแซ รามุช-ออร์ตา ของติมอร์-เลสเต ได้คาดหวังว่าความสัมพันธ์ทางการค้าและการทูตกับฟิลิปปินส์จะแข็งแกร่งขึ้นภายใต้การบริหารของเขา[3] ส่วนฌูแซ ลูอิช กูแตรึช รัฐมนตรีต่างประเทศของติมอร์-เลสเต ได้จัดการเจรจาทวิภาคีกับอัลเบิร์ต เดล โรซาริโอ รัฐมนตรีต่างประเทศ และเข้าพบประธานาธิบดี เบนิกโน อากีโนที่ 3 ระหว่างที่เขาอยู่ในมะนิลา
อ้างอิง
แก้- ↑ The Mediterranean Connection By William Henry Scott (Published in "Philippine Studies" ran by Ateneo de Manila University Press)
- ↑ "Philippines, East Timor sign three agreements to boost relations". TopNews.In. สืบค้นเมื่อ August 12, 2008.
- ↑ "Stronger trade, diplomatic relations seen between East Timor, Philippines". GMA News Online. สืบค้นเมื่อ July 1, 2010.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ความสัมพันธ์ติมอร์-เลสเต–ฟิลิปปินส์- William Branigin (June 1, 1994). "Philippines Fails to Stop E. Timor Meeting". The Washington Post.
- Inday Espina-Varona (24 June 2022). "Filipino honored for role in East Timor's independence struggle recalls close calls". Rappler.
ฟุตบอลหญิงทีมชาติสเปน
แก้ฟุตบอลหญิงทีมชาติสเปน
ซีลทีมซิกซ์
แก้| ผู้บัญชาการ | ระดับ | วาระผู้บัญชาการ | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
(ซีลทีมซิกซ์)
| |||
| ริชาร์ด มาร์ซินโก | UDT/R class 26 | ค.ศ. 1980 ถึง 1983 | [1] |
| รอเบิร์ต เอ. กอร์มลี | UDT/R class 31 | ค.ศ. 1983 ถึง 1986 | [2] |
| ธอมัส อี. เมอร์ฟี | UDT/R class 35 | ค.ศ. 1986 ถึง 1987[การพิสูจน์ยืนยันล้มเหลว] | [3][ต้องการอ้างอิงเพิ่มเติม] |
(เดฟกรู)
| |||
| ริชาร์ด วูเลิร์ด | UDT/R class 38 | ค.ศ. 1987 ถึง 1990[การพิสูจน์ยืนยันล้มเหลว] | [4][ต้องการอ้างอิงเพิ่มเติม] |
| รอนัลด์ อี. ยอว์ | UDT/R class 37 | ค.ศ. 1990 ถึง 1992 | [5] |
| ธอมัส จี. โมเซอร์ | BUD/S class 55 | ค.ศ. 1992 ถึง 1994[การพิสูจน์ยืนยันล้มเหลว] | [6] |
| เอริก ที. โอลสัน | BUD/S class 76 | ค.ศ. 1994 ถึง 1997[การพิสูจน์ยืนยันล้มเหลว] | [7][ต้องการอ้างอิงเพิ่มเติม] |
| แอลเบิร์ต เอ็ม. แคลแลนด์ ที่สาม | BUD/S class 82 | ค.ศ. 1997 ถึง 1999 | [8] |
| โจเซฟ ดี. เคอร์แนน | BUD/S class 117 | ค.ศ. 1999 ถึง 2003 | [8] |
| เอ็ดเวิร์ด จี. วินเทอส์ ที่สาม | BUD/S class 112 | ค.ศ. 2003 ถึง 2005 | [9] |
| ไบรอัน แอล. ลอซีย์ | BUD/S class 126 | ค.ศ. 2005 ถึง 2007 | [10] |
| สกอต พี. มัวร์ | BUD/S class 126 | ค.ศ. 2007 ถึง 2009 | [11][12][13] |
| เพร์รี เอฟ. แวน ฮูเซอร์ | BUD/S class 137 | ค.ศ. 2009 ถึง 2011 | [14][15] |
| ฮิวจ์ ดับเบิลยู. ฮาเวิร์ด ที่สาม | BUD/S class 172 | ค.ศ. 2011 ถึง 2013 | [16] |
| แฟรงก์ เอ็ม. แบรดลีย์ | BUD/S class 179 | ค.ศ. 2013[การพิสูจน์ยืนยันล้มเหลว] ถึง 2015 | [17][18][19][ต้องการอ้างอิงเพิ่มเติม] |
| เจโรมี บี. วิลเลียมส์ | BUD/S class 191 | ค.ศ. 2015 ถึง 2017 | [20][21] |
| แมทธิว เจ. เบินส์ | BUD/S class 158 | ค.ศ. 2018 ถึง 2020 | [22] |
The unit's first commanding officer was a Commander (O-5). Following his departure, the billet was changed to that of a Captain (O-6), and remains so currently.
อ้างอิง
แก้- ↑ "A True Hero – Richard Marcinko". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 May 2020. สืบค้นเมื่อ 21 October 2019.
- ↑ Gormly 1999, pp. 183, 253
- ↑ Mann, Don (2011). Inside SEAL Team Six: My Life and Missions with America's Elite Warriors. Little, Brown and Company. p. 143. ISBN 978-0-316-20431-6.
- ↑ Kelly, Orr (1995). Never Fight Fair!. Presidio. p. 276. ISBN 0-89141-519-X.
- ↑ ""Finished his career as CO of SEAL Team 6 ('90–92)"". reddit.com. 7 September 2017.
- ↑ "Lessons Learned from the Fukushima Nuclear Accident for Improving Safety and Security of U.S. Nuclear Plants". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 May 2020. สืบค้นเมื่อ 5 February 2019.
- ↑ Butler, Frank K.; John H. Hagmann; David T. Richards (2009). "Tactical Management of Urban Warfare Casualties in Special Operations". Military Medicine. Parabellum Concepts. 165 (4 Suppl): 6. PMID 10803010.
- ↑ 8.0 8.1 Naylor, Sean (2006). Not a Good Day to Die: The Untold Story of Operation Anaconda. Penguin. p. 253. ISBN 978-0-425-20787-1.
- ↑ "Rear Admiral Edward G. Winters, III". United States Navy. 12 October 2020. สืบค้นเมื่อ 13 March 2021.
- ↑ "Rear Admiral Brian L. Losey". United States Navy. 18 November 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 December 2015. สืบค้นเมื่อ 13 March 2021.
- ↑ FOIA request Scott P Moore, USN (ret) Navy military record Bureau of Naval Personnel (PDF), November 8, 2018
- ↑ "Testimony – Michigan House of Representatives" (PDF). house.mi.gov. 2 October 2018. สืบค้นเมื่อ 29 July 2021.
"The deaths of SOCS Marcum and SOC Freiwald are tremendous losses for Naval Special Warfare and the United States," Capt. Scott Moore, commanding officer of Naval Special Warfare Development Group, said in a statement. ("2 SEALs killed in Afghanistan fighting". – Associated Press, 15 September 2008)
- ↑ "2 SEALs killed in Afghanistan fighting". Navy Times. Associated Press. 15 September 2008. สืบค้นเมื่อ 2015-10-11.
"The deaths of SOCS Marcum and SOC Freiwald are tremendous losses for Naval Special Warfare and the United States," Capt. Scott Moore, commanding officer of Naval Special Warfare Development Group, said in a statement.
[ลิงก์เสีย] - ↑ "Pete Van Hooser". xecompany.us.
- ↑ "Leader in Residence Perry F. Vanhooser". VMI. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 November 2020. สืบค้นเมื่อ 2019-10-11.
- ↑ "Rear Admiral Hugh W. Howard III Commander, Naval Special Warfare Command". navy.mil. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 November 2020.
- ↑ "Rear Admiral Frank M. Bradley Commander, Special Operations Command Central". navy.mil. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-27.
- ↑ "Rear-Admiral-Mitchell-Bradley-Takes-Reins-of-U-S-Special-Operations-Command-Central". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-13. สืบค้นเมื่อ 2021-05-13.
- ↑ "US Navy Seal reflects on his NPS Physics degree". nps.edu. สืบค้นเมื่อ 29 July 2021.
- ↑ "Rear Admiral Jeromy B. Williams". navy.mil. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-04-29.
- ↑ "Captain Jeromy Williams". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-18. สืบค้นเมื่อ 2019-06-13.
- ↑ "Flag Assignments". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 October 2021. สืบค้นเมื่อ 2020-12-13.
มหาวิทยาลัยซือริช
แก้มหาวิทยาลัยซือริช
อรรถพล อุปการี
แก้| อรรถพล อุปการี | |||
|---|---|---|---|
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |||
| ชื่อเต็ม | อรรถพล อุปการี | ||
| ชื่อเล่น | "ป็อป" | ||
| เกิด | 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2516 กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย | ||
| บ้านเกิด | กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย | ||
| Darts information | |||
| Darts | 18g Hinotori | ||
| Laterality | ถนัดขวา | ||
| Organisation (see split in darts) | |||
| BDO | พ.ศ. 2556, 2562 | ||
| PDC | พ.ศ. 2558– | ||
| WDF | พ.ศ. 2556, 2562 | ||
| Other tournament wins | |||
| |||
อรรถพล อุปการี (12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2516 – )
เอ็ม777 ฮาวอิตเซอร์
แก้เอ็ม777 ฮาวอิตเซอร์ (อังกฤษ: M777 howitzer)
สไตรเกอร์
แก้สไตรเกอร์ (อังกฤษ: Stryker)
สโมสรฟุตบอล ??
แก้en:Power Drive (1987 video game)