ปลาสเตอร์เจียนขาว
ปลาสเตอร์เจียนขาว | |
---|---|
ปลาสเตอร์เจียนขาวขนาดใหญ่ในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ | |
ปลาสเตอร์เจียนขาววัยอ่อนในตู้เลี้ยงกำลังกินปลาทอง | |
สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Animalia |
ไฟลัม: | Chordata |
ชั้น: | Actinopterygii |
อันดับ: | Acipenseriformes |
วงศ์: | Acipenseridae |
สกุล: | Huso |
สปีชีส์: | H. huso |
ชื่อทวินาม | |
Huso huso (Linnaeus, 1758) | |
ชื่อพ้อง | |
ปลาสเตอร์เจียนขาว (อังกฤษ: Beluga, European sturgeon, Giant sturgeon, Great sturgeon; รัสเซีย: Белуга-แปลว่า สีขาว; ชื่อวิทยาศาสตร์: Huso huso) ปลาน้ำจืดและน้ำกร่อยขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง ในวงศ์ Acipenseridae มีลักษณะลำตัวยาว ส่วนของหางเหมือนปลาฉลาม มีเกล็ดเป็นหนามแหลม ๆ เรียงเป็นแถวอยู่บนลำตัว ปลายปากเรียวแหลม ช่องปากอยู่ด้านล่างของลำตัวมีหนวดขนาดเล็กหลายเส้นรอบ ๆ ปากไว้รับสัมผัส ส่วนหลังมีสีดำอมเทา ส่วนท้องและขอบครีบต่าง ๆ มีสีขาว เมื่อยังเล็กส่วนท้องจะมีสีขาว ส่วนขอบของครีบมีสีขาว พื้นลำตัวมีสีเทาและหนามบนหลังมีสีขาว จึงเป็นที่มาของชื่อ
ปลาสเตอร์เจียนขาว นับเป็นปลาที่มีขนาดใหญ่มาก เมื่อโตเต็มที่ยาวได้ถึง 5 เมตร น้ำหนักถึง 900 กิโลกรัม และมีบันทึกว่าพบใหญ่ที่สุดถึง 9 เมตร นับเป็น 2 เท่าตัวของความยาวปลาฉลามขาว ด้วยซ้ำ[2]จึงจัดว่าเป็นปลาน้ำจืดที่มีขนาดใหญ่มากที่สุดชนิดหนึ่งของโลก[3] ในธรรมชาติพบการแพร่กระจายในเขตหนาวของทวีปยุโรป เช่น ทะเลดำ, ทะเลสาบแคสเปียน และทะเลเอเดรียติก หากินอยู่ตามพื้นน้ำโดยใช้หนวดสัมผัส อาหารได้แก่ ปลาขนาดเล็กและสัตว์น้ำชนิดต่าง ๆ
ใน ค.ศ. 1997 มีการจับปลาสเตอร์เจียนขาวได้ที่แม่น้ำโวลกา ประเทศรัสเซีย มีน้ำหนัก 1,815 กิโลกรัม มีลำตัวยาว 6.5 เมตร อายุประมาณ 130 ปี
ปลาสเตอร์เจียนขาว เป็นปลาที่มีวงจรชีวิตเป็นปลาสองน้ำ ในวัยอ่อนจะฟักตัวและเลี้ยงตัวในปากแม่น้ำหรือแหล่งต้นน้ำลำธารในภูเขา เมื่อโตขึ้นจะอพยพย้ายถิ่นลงสู่ทะเลหรือแถบชายฝั่ง ในอดีตปลาสเตอร์เจียนขาวในแม่น้ำดานูบจะว่ายอพยพไปวางไข่ไกลกว่ากรุงเวียนนา ของออสเตรีย แต่ปัจจุบันนี้ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้เนื่องจากมีการสร้างเขื่อนปิดกั้นการเดินทางของปลา [3]
ปลาสเตอร์เจียนขาว เป็นปลาเศรษฐกิจที่สำคัญอีกชนิดหนึ่งของยุโรป ด้วยการบริโภคเนื้อมาอย่างยาวนานตั้งแต่ยุคโรมัน รวมถึงไข่ที่ให้ไข่ปลาคาเวียร์ที่เป็นอาหารชั้นหรู มีราคาแพง ซึ่งจะให้ไข่ที่มีสีเข้มตั้งแต่สีเทาอ่อนจนกระทั่งถึงสีดำ ซึ่งนับได้ว่าเป็นไข่ปลาคาเวียร์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด และแพงที่สุดด้วย[4]
สถานภาพของปลาสเตอร์เจียนขาวในปัจจุบัน นับว่าใกล้สูญพันธุ์มากแล้ว ซึ่งเป็นผลจากการจับเพื่อการบริโภคและถูกรุกรานถิ่นที่อยู่อาศัย เนื่องจากเป็นปลาที่อ่อนไหวง่ายต่อสภาพน้ำและสิ่งแวดล้อมมาก อนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าใกล้สูญพันธุ์ (ไซเตส) ได้จัดให้อยู่ในบัญชีหมายเลขที่ 2 (Appendix II) แต่ปัจจุบันสามารถเพาะขยายพันธุ์ในที่เลี้ยงได้แล้ว และมีการเลี้ยงเป็นปลาสวยงามด้วย
ปลาสเตอร์เจียนขาว มีชื่อเรียกอื่นอีกว่า "เบลูก้า" (белуга) ซึ่งเป็นภาษารัสเซียแปลว่า "ขาว" หรือนิยมเรียกกันสั้น ๆ ตามชื่อสกุลและสายพันธุ์ว่า "ฮูโซ่"[5]
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ จาก IUCN (อังกฤษ)
- ↑ รายการท่องโลกกว้าง ทางทีวีไทย ตอน " คาร์นันตัม - นครหลวงในแดนเถื่อน " : 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552
- ↑ 3.0 3.1 "สารคดี: ดานูบ แอมะซอนแห่งยุโรป". ไทยพีบีเอส. 1 January 2015. สืบค้นเมื่อ 1 January 2015.[ลิงก์เสีย]
- ↑ [https://web.archive.org/web/20120311065916/http://www.manager.co.th/Science/ViewNews.aspx?NewsID=9550000031007 เก็บถาวร 2012-03-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน คาเวียร์ : ไข่ราคาแพงที่สุดในโลก จากผู้จัดการออนไลน์]
- ↑ "'เบลูก้า สเตอเจียน' ปลาสองน้ำขนาดใหญ่เลี้ยงได้ในเมืองไทย". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-06-16. สืบค้นเมื่อ 2009-12-04.
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: Huso huso |