ถนนทรงวาด
ถนนทรงวาด (อักษรโรมัน: Thanon Song Wat) เป็นถนนสายหนึ่งในเขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพมหานคร ในย่านเยาวราช
.svg) | |
|---|---|
 อาคารเก่าแก่ริมถนนทรงวาด เรียกกันว่า ตึกแขก | |
| ข้อมูลของเส้นทาง | |
| ความยาว | 1.196 กิโลเมตร (0.743 ไมล์) |
| ทางแยกที่สำคัญ | |
| ปลายทางทิศตะวันตก | ถนนราชวงศ์ ในเขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพมหานคร |
| ปลายทางทิศตะวันออก | ถนนเจริญกรุง ในเขตสัมพันธวงศ์ กรุงเทพมหานคร |
ถนนทรงวาด กำเนิดจากการที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงเป็นผู้วาดแนวถนนเส้นนี้ลงบนแผนที่เพื่อลดความแออัดของพื้นที่ในย่านสำเพ็งหลังจากเกิดเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ ถนนทรงวาดมีความยาวทั้งสิ้น 1,196 เมตร กินพื้นที่ตั้งแต่แขวงสัมพันธวงศ์และแขวงตลาดน้อย การตัดถนนทรงวาดแบ่งเป็น 2 ช่วง คือ ช่วงแรกเมื่อ พ.ศ. 2435 เริ่มจากถนนจักรเพชรถึงตรอกโรงกระทะ (ถนนเยาวพานิช) และช่วงที่สอง พ.ศ. 2450 จากตรอกโรงกระทะไปจดกับถนนเจริญกรุง[1] ในอดีตถนนทรงวาดเป็นถนนสายสำคัญที่เชื่อมต่อกับท่าเรือกลไฟบรรทุกสิ่งของจากหัวเมืองต่าง ๆ มายังกรุงเทพมหานคร สองฟากถนนจึงเต็มไปด้วยร้านค้าจำหน่ายนำเข้าและส่งออก ส่วนมากเป็นพืชผลทางการเกษตร เช่น บริษัทเจียไต๋ ซึ่งได้กลายมาเป็นเครือเจริญโภคภัณฑ์ในปัจจุบัน และหลายร้านก็ยังคงดำเนินกิจการมาจนถึงปัจจุบันและเน้นการขายส่ง[2]
ปัจจุบัน อาคารต่าง ๆ ที่ถนนทรงวาดจึงเป็นอาคารเก่าแก่ควรค่าแก่การอนุรักษ์ บริเวณหัวมุมถนนทรงวาดมีตึกโบราณที่เรียกกันว่า ตึกแขก มีการประดับลวดลายฉลุไม้แบบเรือนขนมปังขิง ซุ้มหน้าต่างทำเป็นทรงโค้งแหลม แบบสถาปัตยกรรมกอทิก เป็นไปได้ว่าในอดีตอาจจะเป็นห้างร้านของกลุ่มพ่อค้ามุสลิม[3] และยังมีศิลปะบนผนังหรือกำแพงของอาคารต่าง ๆ จากฝีมือของศิลปินชาวตะวันตก[1] นอกจากนี้แล้วถนนทรงวาดตรงจุดตัดกับถนนทรงสวัสดิ์ มีถนนสายหนึ่งชื่อ "ถนนทรงเสริม" มีความยาว 20 เมตร ไปสิ้นสุดที่ท่าสวัสดี ท่าเรือที่สามารถโดยสารเรือข้ามฟากข้ามมายังท่าวัดทองธรรมชาติ ในฝั่งธนบุรีได้ [2]
สถานที่สำคัญที่อยู่บนถนนทรงวาดหรือใกล้เคียง
แก้- เพลย์ อาร์ต เฮาส์
- ท่าราชวงศ์
- ศาลเจ้าเล่าปุนเถ้ากง
- โรงเรียนเผยอิง
- ศาลเจ้าโจวซือกง
- ศาลเจ้าอาเนี้ย
- ศาลเจ้าซินปุนเถ้ากง
- ศาลเจ้าเล่าปุนเถ้ากง
- ศาลเจ้าเซียงกง
- วัดปทุมคงคาราชวรวิหาร (วัดสำเพ็ง)
- มัสยิดหลวงโกชา อิศหาก
- ซอยวานิช 1 (สำเพ็ง)
- ซอยวานิช 2 (เซียงกง)
- Hostel URBY
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 ปานชื่น, ปิ่นอนงค์ (2017-01-24). "ตึกสวยบนถนนทรงวาด". คมชัดลึก.
- ↑ 2.0 2.1 บาราย (2015-02-08). "เยาวราช ถนนมังกรไม่เคยหลับ". ไทยรัฐ.
- ↑ อภิญญา นนท์นาท. "กิจการค้าของมุสลิมในย่านจีน กรุงเทพฯ". มูลนิธิเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-12-18. สืบค้นเมื่อ 2021-12-18.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- แผนที่และภาพถ่ายทางอากาศของ ถนนทรงวาด
- ภาพถ่ายดาวเทียมจากวิกิแมเปีย หรือกูเกิลแมปส์
- แผนที่จากลองดูแมป หรือเฮียวีโก
- ภาพถ่ายทางอากาศจากเทอร์ราเซิร์ฟเวอร์
13°44′22″N 100°30′14″E / 13.739325°N 100.503751°E
- "เส้นทางท่องเที่ยว ถนนทรงวาด ท่าน้ำราชวงศ์ ย่านเยาวราช แหล่งการค้าเก่าแก่ และวัฒนธรรม ไทย จีน อิสลาม". ไชน่าทาวน์เยาวราช.
- อุ้มสี (2016-09-30). "บันทึกการเดินทางกินลมชมวิวริมทาง ณ ถ.ทรงวาด เขตสัมพันธวงศ์ กทม". โอเคเนชั่น.