ซุน เฟิ่น
ซุน เฟิ่น (จีน: 孫奮; พินอิน: Sūn Fèn; ก่อน ค.ศ. 235[a] - 270) ชื่อรอง จื่อหยาง (จีน: 子揚; พินอิน: Zǐyáng) เป็นเจ้าชายของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นพระโอรสองค์ที่ 5 ของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก
| ซุน เฟิ่น 孫奮 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| จางอานโหว (章安侯) | |||||
| ดำรงตำแหน่ง | สิงหาคมหรือกันยายน ค.ศ. 258–270 | ||||
| อ่องแห่งเจ๋ (齊王 ฉีหวาง) | |||||
| ดำรงตำแหน่ง | มกราคมหรือกุมภาพันธ์ ค.ศ. 252 – 253 | ||||
| ประสูติ | ระหว่าง ค.ศ. 224 และ ค.ศ. 235 | ||||
| สวรรคต | 270 | ||||
| คู่อภิเษก | ยฺเหวียนชื่อ | ||||
| พระราชบุตร | โอรส 5 องค์ | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์ซุน | ||||
| พระราชบิดา | ซุนกวน | ||||
| พระราชมารดา | จ้งจี | ||||
ประวัติ
แก้ซุน เฟิ่นเป็นบุตรชายคนที่ 5 ของซุนกวนขุนศึกในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและขึ้นเป็นจักพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊ก มารดาของซุน เฟิ่นคือจ้งจี (仲姬) สนมของซุนกวน[1] ในช่วงปลายเดือนมกราคมหรือกุมภาพันธ์ ค.ศ. 252 ซุน เฟิ่นได้รับฐานันดรศักดิ์เป็น "อ๋องแห่งเจ๋" (齊王 ฉีหวาง) และได้ประทับอยู่ในบู๊เฉียง (武昌 อู่ชาง; ปัจจุบันคือนครเอ้อโจว มณฑลหูเป่ย์)[2][3]
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ดูเพิ่ม
แก้หมายเหตุ
แก้อ้างอิง
แก้บรรณานุกรม
แก้- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).