ซีฮูหยิน
ซีฮูหยิน[2] (เสียชีวิตในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 229 หรือหลังจากนั้น) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า สฺวีฟูเหริน (จีน: 徐夫人; พินอิน: Xú Fūrén) เป็นพระสนมของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน
| ซีฮูหยิน (สฺวีฟูเหริน) 徐夫人 | |
|---|---|
| ประสูติ | ไม่ทราบ |
| สวรรคต | ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 229 หรือหลังจากนั้น[a] |
| คู่อภิเษก | ซุนกวน |
| พระราชบิดา | สฺวี คุน |
ประวัติ แก้
ซีฮูหยินเป็นชาวอำเภอฟู่ชุน (富春縣 ฟู่ชุนเซี่ยน) เมืองง่อกุ๋น ซึ่งอยู่บริเวณเขตฟู่หยาง มณฑลเจ้อเจียงในปัจจุบัน ซีฮูหยินเป็นบุตรสาวของสฺวี คุน (徐琨) ลูกพี่ลูกน้องของซุนกวนผ่านทางน้องสาวของซุนเกี๋ยนบิดาของซุนกวน (ซุนชื่อ) ซึ่งถูกสังหารระหว่างการรบกับหองจอ ซีฮูหยินเดิมสมรสกับลู่ ช่าง (陸尚) ซึ่งเป็นชาวอำเภอฟู่ชุนเช่นกัน เมื่อลู่ ช่างเสียชีวิตเมื่อราวปี ค.ศ. 200[3] ซีฮูหยินได้ถูกรับมาเป็นอนุภรรยาของซุนกวน เวลานั้นซุนกวนบอกกับเซี่ยฟูเหริน (謝夫人) ที่เป็นภรรยาคนแรกให้ถ่อมตนเองเพื่อต้อนรับการมาของซีฮูหยิน เซี่ยฟูเหรินปฏิเสธและรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก สุดท้ายก็เสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อย[4] ซีฮูหยินในฐานะอนุภรรยาคนหนึ่งได้รับมอบหมายให้เป็นแม่บุญธรรมของซุนเต๋งบุตรชายของซุนกวนที่เกิดกับมารดาที่สถานะต่ำต้อย ต่อมาซีฮูหยินจึงเป็นที่รับรู้ในฐานะมารดาของซุนเต๋ง[5][6] เมื่อซุนกวนย้ายที่อยู่ในปี ค.ศ. 212[3] ได้ละทิ้งให้ซีฮูหยินอยู่ในง่อกุ๋นเพราะรู้สึกรำคาญนิสัยหึงหวงของซีฮูหยิน
ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 229 เมื่อซุนกวนสถาปนาตนเป็นจักรพรรดิแห่งง่อก๊ก เหล่าที่ปรึกษาต่างทูลเสนอให้แต่งตั้งซีฮูหยินเป็นจักรพรรดินีอย่างเป็นทางการ ด้วยเหตุที่ซีฮูหยินได้รับความนับถือในฐานะพระมารดาบุญธรรมของซุนเต๋งซึ่งเป็นรัชทายาทของซุนกวนตั้งแต่เมื่อครั้งซุนกวนได้รับการแต่งตั้งเป็นเงาอ๋องในปี ค.ศ. 221 แต่ซุนกวนทรงปฏิเสธเพราะทรงโปรดปู้ฟูเหริน (步夫人) มากกว่า ซึ่งปู้ฟูเหรินได้รับการปฏิบัติเสมือนเป็นจักรพรรดินีอย่างไม่เป็นทางการและภายหลังได้มีการสถาปนาย้อนหลังในตำแหน่งจักรพรรดินีหลังสิ้นพระชนม์ ตัวซีฮูหยินนั้นป่วยเสียชีวิตในช่วงเวลาหลังจากนั้น[7]
ดูเพิ่ม แก้
หมายเหตุ แก้
- ↑ ชีวประวัติซีฮูหยินในจดหมายเหตุสามก๊กระบุว่าเมื่อซุนกวนขึ้นเป็นจักรพรรดิและตั้งซุนเต๋งเป็นรัชทายาท เหล่าขุนนางทูลเสนอซุนกวนให้ตั้งซีฮูหยินเป็นจักรพรรดินี เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 229 ในชีวประวัติเดียวกันนี้ยังบันทึกอีกว่าซีฮูหยินเสียชีวิตในเวลาไม่นานหลังจากซุนกวนทรงปฏิเสธ[1]
อ้างอิง แก้
- ↑ (...登为太子，群臣请立夫人为后) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
- ↑ (ฝ่ายพระเจ้าซุนกวนอยู่ณเมืองกังตั๋ง ตั้งให้ซุนเต๋งบุตรนางซีฮูหยิน เปนไทจู๋ ครั้นซุนเต๋งตายแล้วตั้งซุนโฮบุตรนางฮองฮูหยินเปนที่ไทจู๋) "สามก๊ก ตอนที่ ๘๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ April 5, 2024.
- ↑ 3.0 3.1 de Crespigny, p.900
- ↑ (吳主權謝夫人，會稽山陰人也。 ... 權母吳，為權聘以為妃，愛幸有寵。後權納姑孫徐氏，欲令謝下之，謝不肯，由是失志，早卒。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
- ↑ (初，登所生庶賤，徐夫人少有母養之恩， ...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
- ↑ (... 權為討虜將軍在吳，聘以為妃，使母養子登。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
- ↑ (積十餘年，權為吳王及即尊號，登為太子，群臣請立夫人為后，權意在步氏，卒不許。後以疾卒。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 50.
บรรณานุกรม แก้
- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ). เล่มที่ 50, 59.
- Robert Joe Cutter and William Gordon Crowell. Empresses and Consorts: Selections from Chen Shou's Records of the Three States with Pei Songzhi's Commentary. Honolulu: University of Hawai'i Press, 1999.
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- Rafe de Crespigny. A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23-220 AD). Boston: Brill, 2007. pp. 900–7.