จูน โรส เบลลามี (อังกฤษ: June Rose Bellamy) หรือชื่อพม่า ยะดะหน่านะเม (พม่า: ရတနာနတ်မယ် "เทพีแห่งนพรัตน์"; 1 มิถุนายน ค.ศ. 1931 – 1 ธันวาคม ค.ศ. 2020) เป็นภริยาคนที่สี่ของนายพล เน วิน ผู้นำเผด็จการทหารชาวพม่า

จูน โรส เบลลามี
ရတနာနတ်မယ်
สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของพม่า
ดำรงตำแหน่ง
24 ธันวาคม ค.ศ. 1976 – พฤษภาคม ค.ศ. 1977
ประธานาธิบดีเนวี่น
ก่อนหน้าNi Ni Myint
ถัดไปNi Ni Myint (แต่งงานใหม่)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
ยะดะหน่านะเม

1 มิถุนายน ค.ศ. 1932(1932-06-01)
ย่างกุ้ง บริติชพม่า
เสียชีวิต1 ธันวาคม ค.ศ. 2020(2020-12-01) (88 ปี)[1]
ฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี
คู่สมรส
  • มารีโอ ปอสตีลยีโอเน (หย่า 1954)
  • เนวี่น (สมรส 1976–1977)
บุตรไมเคิล เบลลามี ปอสตีลยีโอเน
มอริซ ปอสตีลยีโอเน
บุพการีHerbert Bellamy (orchid collector)
Hteiktin Ma Lat
เป็นที่รู้จักจากพระราชปนัดดาในเจ้าชายกะนอง อดีตภรรยาของเนวี่น
ชื่อเล่นJune Rose Babo Yadana MariaLucia

ประวัติ

แก้
 
เบลลามีและเจ้าหญิงเทะตินมะละ

จูน โรส เป็นธิดาของเฮอร์เบิร์ต เบลลามี (Herbert Bellamy) นักสะสมกล้วยไม้ชาวออสเตรเลีย กับมารดาคือเจ้าหญิงเทะตินมะละ (ထိပ်တင်မလတ် Hteiktin Ma Lat) พระนัดดาในเจ้าชายกะนอง (ကနောင်မင်းသား Kanaung Mintha) แห่งราชวงศ์อลองพญา

จูน โรสสมรสครั้งแรกกับมารีโอ ปอสตีลยีโอเน (Mario Postiglione) แพทย์และที่ปรึกษาโรคมาเลเรียขององค์การอนามัยโลกในร่างกุ้ง, ดามัสกัส, เจนีวา และมะนิลา มีบุตรชายด้วยกันสองคน ก่อนหย่าจากกันในปี ค.ศ. 1954

ต่อมาเธอพบกับนายพลเน วินครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1963 ที่ยุโรปซึ่งเธอพำนักอยู่ในขณะนั้น เน วินได้ชี้ชวนให้เธอกลับประเทศมาตุภูมิ แม้จะไม่เต็มใจนักแต่เธอก็ทำตามข้อเสนอของเขาแล้วออกมาจากอิตาลี จูน โรสสมรสกับเน วินเมื่อปี ค.ศ. 1976 แต่ชีวิตสมรสรื่นรมย์อยู่เพียงห้าเดือนและลงเอยด้วยการหย่า[2]

หลังจากนั้นจูน โรสย้ายกลับไปอยู่ที่อิตาลี ซึ่งเธอสอนภาษาพม่า และสอนทำอาหารอิตาลีที่เมืองฟลอเรนซ์ และร่วมองค์กรการกุศลบริจาคทรัพย์แก่นักศึกษาแพทย์ผ่านสถาบันศึกษาด้านการแพทย์ที่ย่างกุ้ง[2] จนกระทั่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 2020 ด้วยวัย 88 ปี[3]

อ้างอิง

แก้
  1. "ဦးနေဝင်း၏ ဇနီးဟောင်း ရတနာနတ်မယ် ကွယ်လွန်". Mizzima Daily (ภาษาพม่า). 2 December 2020.[ลิงก์เสีย]
  2. 2.0 2.1 "Hamish McDonald, "Between two worlds", Griffith REVIEW Edition 27: Food Chain". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-13. สืบค้นเมื่อ 2016-05-28.
  3. "ကုန်းဘောင်မင်းဆက် ကနောင်မင်းသားကြီး၏ မြစ်တော်စပ်သူ ရတနာနတ်မယ် ကံတော်ကုန်လွန်". The Myanmar Times (ภาษาพม่า). 2 December 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-19. สืบค้นเมื่อ 2020-12-03.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้